Οίκος των Αλπινιδών
Ο Οίκος των Αλπινιδών ή Οίκος του Κένεθ μακ Άλπιν ήταν δυναστεία του βασιλείου των Πίκτων, το οποίο σύντομα μετασχηματίστηκε σε βασίλειο της Άλμπα με πρώτο βασιλιά και γενάρχη τον Κένεθ Α΄ της Σκωτίας την δεκαετία του 840 και τελευταίο βασιλιά τον Μάλκολμ Β΄ της Σκωτίας (1034). Οι βασιλείς της δυναστείας ήταν όλοι σύμφωνα με την Βίβλο του Λεκάν απ'ευθείας απόγονοι του Κένεθ μακ Άλπιν, ενώ δεν αναφέρεται καθόλου στο γενεαλογικό δέντρο ο πατέρας του Άλπιν μακ Εχντάχ.[1] Οι ρίζες της οικογένειας είναι αβέβαιες, γενεαλογικά δέντρα που εμφανίστηκαν στα τέλη του 10ου αιώνα δείχνουν την καταγωγή του από τον Εντ Φιντ, αλλά υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες.[2] Σύγχρονοι ιστορικοί παρουσιάζουν τη γνώμη, ότι είχε γίνει βασιλιάς της Νταλ Ριάτα πριν ανέβει στον θρόνο των Πίκτων τη δεκαετία του 840, μετά τον θάνατο του Εογκάναν μακ Οένγκουσα.[3]
Οι πρώτοι βασιλείς της δυναστείας είχαν τον τίτλο του βασιλιά των Πίκτων. Ο τρίτος βασιλιάς και γιος του Κένεθ Α΄, ο Κωνσταντίνος Α΄ της Σκωτίας εμφανίζεται αμέσως μετά το τέλος του σαν ο τελευταίος από 70 Πίκτες βασιλείς. Οι βασιλείς του Οίκου των Αλπινιδών εξορίστηκαν (878), όταν ο μικρότερος αδελφός τού Κωνσταντίνου Α΄, ο Εντ μακ Κένεθ, ανατράπηκε από τον Γκίρικ, αλλά επέστρεψαν μετά την ανατροπή του Γκίρικ από τον γιο του Κωνσταντίνου Α΄, τον Ντόναλντ Β΄ της Σκωτίας. Ο Ντόναλντ Β΄ και οι απόγονοί του πήραν τον τίτλο του βασιλιά της Άλμπα.[4] Τον 10ο αιώνα η διαδοχή στον θρόνο γινόταν εναλλάξ ανάμεσα στους απογόνους του Κωνσταντίνου Α΄ και τον άλλο κλάδο της δυναστείας, τους απογόνους του Εντ μακ Κένεθ. Οι εμφύλιες διαμάχες συνεχίστηκαν μέχρι τις αρχές του 11ου αιώνα, που ο κλάδος του Εντ μακ Κένεθ εξέλιπε και ο κλάδος του Κωνσταντίνου Α΄ βασίλευσε χωρίς διεκδικητές, μέχρι το τέλος χωρίς γιους του τελευταίου βασιλιά Μάλκολμ Β΄. Οι μετέπειτα βασιλείς ήταν απόγονοι της κόρης τού Μάλκολμ Β΄, της Μπεθόκ από την δυναστεία του Ντάνκελντ.[5]
Γενεαλογικό δέντρο του Οίκου των Αλπίνων Επεξεργασία
| Αλπίν μακ Εχντάχ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κένεθ Α΄ μακ Άλπιν βασιλιάς των Πίκτων 843-858 | Ντόναλντ Α΄ μακ Άλπιν βασιλιάς των Πίκτων 858-862 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ρουν απ Άρθγκαλ ηγεμόνας του Στραθκλάιντ | (κόρη) | Κωνσταντίνος Α΄ βασιλιάς των Πίκτων 862-877 | Εντ μακ Κένεθ βασιλιάς των Πίκτων 877-878 | Μειλ Μουίρ ινγκέ Κινεάντα | Γκίρικ βασιλιάς των Πίκτων | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Έοχεντ μακ Ρουν βασιλιάς των Πίκτων | Ντόναλντ Β΄ βασιλιάς της Σκωτίας 889-900 | Κωνσταντίνος Β΄ βασιλιάς της Σκωτίας 900-943 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Μάλκολμ Α΄ βασιλιάς της Σκωτίας 943-954 | Ίντουλφ βασιλιάς της Σκωτίας 954-962 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Νταφ βασιλιάς της Σκωτίας 962-967 | Κένεθ Β΄ βασιλιάς της Σκωτίας 971-995 | Κούλεν βασιλιάς της Σκωτίας 966-971 | Αμλάιμπ βασιλιάς της Σκωτίας 971-977 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κένεθ Γ΄ βασιλιάς της Σκωτίας 997-1005 | Μάλκολμ Β΄ βασιλιάς της Σκωτίας 1005-1034 | Κωνσταντίνος Γ΄ βασιλιάς της Σκωτίας 995-997 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Σούιμπνε κύριος Νορμανδο-Γαελών | Μπόιτ μακ Κένεθ πρίγκιπας της Σκωτίας | Ντονάτα | Μπεθόκ | Κρίναν του Ντάνκελντ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Τζάιλ Κόεμγκειλ κύριος του Μόρεϊ | Γκρουκ της Σκωτίας | Μάκβεθ βασιλιάς της Σκωτίας 1040-1057 | Ντάνκαν Α΄ βασιλιάς της Σκωτίας 1034-1040 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λούλαχ βασιλιάς της Σκωτίας 1057-1058 | ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΝΤΑΝΚΕΛΝΤ ..... | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Anderson, Alan Orr (1922), Early Sources of Scottish History A.D. 500 to 1286, I (1990 revised & corrected ed.), Stamford: Paul Watkins.
- Bannerman, John (1999), "The Scottish Takeover of Pictland and the relics of Columba", in Broun, Dauvit; Clancy, Thomas Owen, Spes Scotorum: Hope of Scots. Saint *Columba, Iona and Scotland, Edinburgh: T. & T. Clark, pp. 71–94.
- Broun, Dauvit (1999), "Dunkeld and the origins of Scottish Identity", in Broun, Dauvit; Clancy, Thomas Owen, Spes Scotorum: Hope of Scots. Saint Columba, Iona and Scotland, Edinburgh: T. & T. Clark, pp. 96–111.
- Broun, Dauvit (1999), The Irish Identity of the Kingdom of the Scots in the Twelfth and Thirteenth Centuries, Woodbridge: Boydell Press.
- Broun, Dauvit; Clancy, Thomas Owen (1999), Spes Scotorum: Hope of Scots. Saint Columba, Iona and Scotland, Edinburgh: T. & T. Clark.
- Duncan, A. A. M. (2002), The Kingship of the Scots 842–1292: Succession and Independence, Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Herbert, Máire (2000), "Ri Éirenn, Ri Alban: kingship and identity in the ninth and tenth centuries", in Taylor, Simon, Kings, clerics and chronicles in Scotland 500–1297, Dublin: Four Courts Press, pp. 62–72.
- Taylor, Simon, ed. (2000), Kings, clerics and chronicles in Scotland 500–1297, Dublin: Four Courts Press.
- Woolf, Alex (2007), From Pictland to Alba, 789–1070, The New Edinburgh History of Scotland, Edinburgh: Edinburgh University Press.