Οι Πατατοφάγοι

έργο ζωγραφικής του Βίνσεντ βαν Γκογκ

Ο πίνακας Οι Πατατοφάγοι (ολλανδικά: De Aardappeleters) είναι ελαιογραφία ζωγραφισμένη από τον Ολλανδό καλλιτέχνη Βίνσεντ βαν Γκογκ τον Απρίλιο του 1885 στην Νουένεν, στην Ολλανδία.[1] Βρίσκεται στο Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ. Ένα προσχέδιο του πίνακα βρίσκεται στο Μουσείο Kröller-Müller στο Ότερλο. Ο καλλιτέχνης έφτιαξε επίσης μια σειρά από λιθογραφίες του έργου οι οποίες βρίσκονται σε συλλογές συμπεριλαμβανομένου του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη.

Οι Πατατοφάγοι
ΟνομασίαΟι Πατατοφάγοι
ΔημιουργόςQ5582
Έτος δημιουργίας1885
ΕίδοςΛάδι σε μουσαμά
Ύψος82 εκ.
Πλάτος114 εκ.
ΜουσείοΜουσείο Βαν Γκογκ Άμστερνταμ
Αριθμός καταλόγουF82 JH764
ΣημειώσειςΟλλανδικά: De Aardappeleters
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Σύνθεση Επεξεργασία

 
Η Αγροικία, 1885, Μουσείο Βαν Γκογκ, Άμστερνταμ (F83). Η αγροικία ήταν το σπίτι για δύο οικογένειες, μια εκ των οποίων ήταν η ντε Χρόοτ που ήταν το θέμα για το έργο "Οι Πατατοφάγοι"[2]

Κατά τη διάρκεια του Μαρτίου και στις αρχές του Απριλίου του 1885 έκανε μελέτες για τον πίνακα και αλληλογραφούσε με τον αδελφό του Τεό, ο οποίος δεν ήταν εντυπωσιασμένος με την τρέχουσα εργασία του ή τα σκίτσα που του έστειλε ο Βίνσεντ στο Παρίσι.[3] Εργάστηκε στον πίνακα από τις 13 Απριλίου μέχρι τις αρχές του Μαΐου, όπου ολοκληρώθηκε με εξαίρεση τις τροποποιήσεις που έκανε με ένα μικρό πινέλο αργότερα το ίδιο έτος. Ο Βαν Γκογκ είπε ότι ήθελε να απεικονίσει τους αγρότες όπως πραγματικά ήταν. Σκόπιμα επέλεξε χοντρά και άσχημα μοντέλα, νομίζοντας ότι θα ήταν φυσικά και πρωτότυπα στο τελικό έργο του: «Βλέπεις, πραγματικά ήθελα να κάνω (τον πίνακα), έτσι ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι αυτοί οι άνθρωποι, που τρώνε τις πατάτες τους υπό το φως της μικρής λάμπας τους, έχουν καλλιεργήσει μόνοι τους τη γη τους, με αυτά τα χέρια που βάζουν στο πιάτο και μαρτυρούν την χειρωνακτική εργασία τους και - ότι έχουν έτσι κερδίσει ειλικρινά το φαγητό τους. Ήθελα να δώσω την ιδέα ενός εντελώς διαφορετικού τρόπου ζωής από τη δική μας - των πολιτισμένων ανθρώπων. Γι 'αυτό ειλικρινά δεν θέλω μόνο να τον θαυμάσει ο καθένας ή να το εγκρίνει χωρίς να έχει γνώση.» [4]

Γράφοντας στην αδελφή του Bιλελμίνα δύο χρόνια αργότερα στο Παρίσι, o Βαν Γκογκ εξακολουθεί να θεωρεί το έργο του Οι Πατατοφάγοι το πιο επιτυχημένο: «Αυτό που σκέφτομαι για το δικό μου έργο, είναι ότι ο πίνακας με τους χωρικούς που τρώνε πατάτες, που ζωγράφισα στη Νουένεν, είναι εν τέλει το καλύτερο πράγμα που έκανα ».[5] Ωστόσο, το έργο επικρίθηκε από τον φίλο του Άντον φαν Ράπαρντ αμέσως μετά τη δημιουργία του. Αυτό ήταν ένα πλήγμα στην εμπιστοσύνη του Βαν Γκογκ ως ανερχόμενος καλλιτέχνης και απάντησε γράφοντας στον φίλο του, «δεν ... είχες κανένα δικαίωμα να καταδικάσεις τη δουλειά μου με τον τρόπο που το έκανες» (Ιούλιος του 1885) και αργότερα, «Κάνω πάντα αυτό που δεν μπορώ να κάνω ακόμα με το σκοπό να μάθω πως να το κάνω.» (Αύγουστος 1885).[6]

Εκδοχές Επεξεργασία

Λιθογραφία Επεξεργασία

 
Λιθογραφία αντεστραμμένη (Απρίλιος 1885), Ρέικσμουζεουμ, Άμστερνταμ

Ο Βαν Γκογκ έκανε μια λιθογραφία της σύνθεσης οι "Οι Πατατοφάγοι" πριν από το κανονικό ξεκίνημα του πίνακα. Έστειλε τις εντυπώσεις του στον αδελφό του και σε μια επιστολή του σε έναν φίλο έγραψε ότι έκανε τη λιθογραφία από μνήμης στο περιθώριο της ημέρας.[7]

O Βαν Γκογκ είχε πρωτοπειραματιστεί με τη λιθογραφία στη Χάγη το 1882. Αν και του άρεσε η μικρής κλίμακας γραφική εργασία και ενώ ήταν ενθουσιώδης συλλέκτης Αγγλικών χαρακτικών, εργάστηκε σχετικά λίγο με τα γραφικά μέσα.[8] Σε επιστολή που χρονολογείται γύρω στις 3 Δεκεμβρίου του 1882[9] παρατηρεί:

Πιστεύω, ωστόσο, ότι θα ήταν μεγάλο λάθος να φανταστεί κανείς ότι τέτοια πράγματα όπως, για παράδειγμα, η εκτύπωση Δε Γκρέις (μια οικογένεια ξυλοκόπων ή αγρότες σε τραπέζι) δημιουργήθηκαν σε μια στιγμή στην τελική τους μορφή. Όχι, στις περισσότερες περιπτώσεις η σταθερότητα και η ουσία του μικρού επιτυγχάνεται μόνο μέσω της πολύ πιο σοβαρής μελέτης από ό, τι φαντάζονται εκείνοι που εκλαμβάνουν επιπόλαια το έργο που απεικονίζετε ...

Λιθογραφία

Τέλος πάντων, κάποια έργα ζωγραφικής σε τεράστιες κορνίζες φαντάζουν πολύ ουσιώδη και αργότερα κάποιος εκπλήσσεται όταν πραγματικά ξεπεράσει ένα τέτοιο κενό και δυσάρεστο συναίσθημα. Από την άλλη, κάποιος παραβλέπει από καιρό σε καιρό πολλά, μια ανεπιτήδευτη ξυλογραφία ή λιθογραφία ή χαρακτική, αλλά επιστρέφει σε αυτό και ολοένα συνδέονται μαζί του με το χρόνο και αισθάνεται κάτι μεγάλο σε αυτό.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. van Tilborgh, Louis (2009). «The Potato Eaters by Vincent van Gogh». The Vincent van Gogh Gallery. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2009. 
  2. «The Cottage, 1885». Permanent Collection. Van Gogh Museum. 2005–2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2011. 
  3. Naifeh & Smith pp. 439-40
  4. «Γράμμα 497». Vincent van Gogh. The Letters. Άμστερνταμ: Μουσείο Βαν Γκογκ. 
  5. McQuillan, 38
  6. McQuillan, 20
  7. «Γράμμα 516: To Anthon van Rappard. Nuenen, on or about Wednesday, 15 Ιουλίου 1885». Vincent van Gogh. The Letters. Άμστερνταμ: Μουσείο Βαν Γκογκ. 
  8. «Graphic work of Vincent van Gogh». The Vincent van Gogh Gallery. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2010. 
  9. «Γράμμα 290». Vincent van Gogh. The Letters. Amsterdam: Μουσείο Βαν Γκογκ. 

Πηγές Επεξεργασία

  • McQuillan, Melissa. Van Gogh. London: Thames and Hudson, 1989. ISBN 1-86046-859-4
  • De La Faille, Jacob Baart (1970). The works of Vincent van Gogh (3rd έκδοση). Amsterdam: Meulenhoff. 
  • Hulsker, Jan (1986). The Complete Van Gogh: Paintings, Drawings, Sketches. New York, NY: Harrison House/Harry N. Abrams Distributed by Crown Publishers, Random House. ISBN 0-517-44867-X. 
  • Naifeh, Steven and Smith, Gregory White. Van Gogh: the Life, New York: Random House, 2011, ISBN 978-0-375-50748-9

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία