Οι Πουριτανοί
Το έργο Οι Πουριτανοί (ιταλικά: I Puritani) είναι όπερα του Βιντσέντζο Μπελίνι· αρχικά είχε δύο πράξεις, αργότερα όμως ο Μπελίνι χώρισε σε δύο μέρη τη δεύτερη πράξη, καθιστώντας την όπερα τρίπρακτη.[1] Η μουσική του Μπελίνι έντυσε το λιμπρέτο του Κόμη Κάρλο Πέπολι, που βασίστηκε στο έργο Têtes Rondes et Cavaliers —σε ελεύθερη μετάφραση Κοινοβουλευτικοί και Βασιλόφρονες, οι δύο αντικρουόμενες ομάδες κατά τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο—, των Ζακ-Φρανσουά Ανσελό και Ζοζέφ Ξαβιέ Σεντίν.[2] Με τη σειρά του, το έργο αυτό φημολογείται ότι είχε βασιστεί στο μυθιστόρημα Old Mortality («Το παλαιό γένος των θνητών») του Γουόλτερ Σκοτ,[2] ενώ υπάρχει και αντίθετη στη φημολογία αυτή γνώμη.[3] Το έργο συνετέθη το 1834 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 24 Ιανουαρίου 1835, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.[4] Ήταν το τελευταίο έργο του Μπελίνι, καθώς ο συνθέτης απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 1835, σε ηλικία 33 ετών.[5]
| Οι Πουριτανοί | |
|---|---|
 Εξώφυλλο της παρτιτούρας, 1923 | |
| Πρωτότυπος τίτλος | I Puritani |
| Γλώσσα πρωτοτύπου | Ιταλικά |
| Είδος | Όπερα σέρια |
| Μουσικό ρεύμα | Ρομαντισμός |
| Μουσική | Βιντσέντζο Μπελίνι |
| Λιμπρέτο | Κάρλο Πέπολι |
| Λογοτεχνική πηγή | Πουριτανισμός |
| Πράξεις | Αρχικά 2, τελικά 3 |
| Περίοδος σύνθεσης | 1834 - 1835 |
| Πρεμιέρα | 24 Ιανουαρίου 1835 |
Ρόλοι Επεξεργασία
| Ρόλοι[6] | Τύπος φωνής |
|---|---|
| Λόρδος Αρτούρο Τάλμπο[7] | τενόρος |
| Ελβίρα, λογοδοσμένη στον Αρτούρο | υψίφωνος |
| Σερ Ρικάρντο Φορθ, ο ηγέτης των Πουριτανών, ερωτευμένος με την Ελβίρα | βαρύτονος |
| Σερ Τζόρτζιο Βάλτον,[7] θείος της Ελβίρας | βαθύφωνος |
| Λόρδος Γκουαλτιέρο Βάλτον, πατέρας της Ελβίρας και αδερφός του Τζόρτζιο | βαθύφωνος |
| Σερ Μπρούνο Ρόμπερτον | τενόρος |
| Ερριέτα της Γαλλίας, χήρα του Καρόλου Α' | μεσόφωνος |
| Στρατιώτες, κήρυκες, στρατιώτες, πουριτανοί, άρχοντες και κυρίες, υπηρέτες | |
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Όπερα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Gossett, Philip (2006). Divas and scholars : performing Italian opera (στα Αγγλικά). Σικάγο: University of Chicago Press. σελ. 235. ISBN 978-0-226-30482-3.
- ↑ 2,0 2,1 Willier, Stephen (10 Σεπτεμβρίου 2009). Vincenzo Bellini: A Guide to Research (στα Αγγλικά). Routledge. σελ. 178. ISBN 978-1-135-84534-6.
- ↑ Osborne 1994, σελ. 350.
- ↑ Gossett, Philip (15 Σεπτεμβρίου 2008). Divas and Scholars: Performing Italian Opera (στα Αγγλικά). University of Chicago Press. σελ. 234. ISBN 978-0-226-30488-5.
- ↑ Grove, George (1880). A Dictionary of Music and Musicians (A.D. 1450-1889) by Eminent Writers, English and Foreign: With Illustrations and Woodcuts (στα Αγγλικά). Macmillan. σελ. 214.
- ↑ Fisher, Burton D. (2006). Bellini's I Puritani (στα Αγγλικά). Opera Journeys Publishing. σελ. 2. ISBN 978-1-102-00888-0.
- ↑ 7,0 7,1 Τα επώνυμα Τάλμπο και Βάλτον στο λιμπρέτο αντικαθιστούν τα Talbot και Walton στο έργο των Άνσελοτ και Σεντίν.
Πηγές Επεξεργασία
- Γαλατόπουλος, Στέλιος (2002). Bellini: Life, Times, Music: 1801–1835. London: Sanctuary Publishing. ISBN 9781860744051.
- Osborne, Charles (1994). The Bel Canto Operas of Rossini, Donizetti, and Bellini (στα Αγγλικά). Portland, Oregon: Amadeus Press. ISBN 0931340713.
- Prager, Brad (2007). The Cinema of Werner Herzog: Aesthetic Ecstasy and Truth (Directors Cuts) (στα Αγγλικά). Columbia University Press. ISBN 9781905674176.
- Rappaport, Helen (2003). Queen Victoria: A Biographical Companion (στα Αγγλικά). Santa Barbara, California: ABC-CLIO. ISBN 9781851093557.
- Smart, Mary Ann (Summer 2010). «Parlor Games: Italian Music and Italian Politics in the Parisian Salon» (στα αγγλικά). 19th-Century Music (University of California) 34: 39–60. doi:.
- Weinstock, Herbert (1971). Bellini: His Life and His Operas (στα Αγγλικά). New York: Knopf. ISBN 0394416562.