Βικιπαίδεια

Οι Τρεις Καμπαλέρος

(Ανακατεύθυνση από Οι τρεις Καμπαλέρος)

Οι τρεις Καμπαλέρος (πρωτότυπος τίτλος: The Three Caballeros) είναι αμερικανικό σπονδυλωτό μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων σε συνδυασμό με σκηνές live-action, παραγωγής 1944. Η παραγωγή έγινε από τον Γουώλτ Ντίσνεϋ και η διανομή από την RKO Pictures. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στην Πόλη του Μεξικού στις 21 Δεκεμβρίου 1944, ενώ κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 3 Φεβρουαρίου 1945. Αποτελεί την έβδομη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney και περιγράφει μια περιπέτεια στη Λατινική Αμερική, συνδυάζοντας live-action και παραδοσιακή εικονογράφηση. Αυτή είναι η δεύτερη ταινία - μετά την Σαλούντος Αμίγκος (1942) - από ένα πακέτο έξι ταινιών που κυκλοφόρησαν από την Walt Disney Productions τη δεκαετία του 1940. Ήταν επίσης η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που ενσωμάτωσε παραδοσιακή εικονογράφηση με ζωντανούς ηθοποιούς.

Οι τρεις Καμπαλέρος
The Three Caballeros
Εξώφυλλο DVD
ΣκηνοθεσίαΝόρμαν Φέργκιουσον (επικεφαλής)
Κλάιντ Τζερόνιμι
Τζακ Κίννι
Μπιλ Ρόμπερτς
Χάρολντ Γιανγκ
ΠαραγωγήΓουώλτ Ντίσνεϋ
ΣενάριοΧόμερ Μπράιτμαν
Έρνεστ Τεράθας
Τεντ Σιρς
Μπιλ Πιτ
Ραλφ Ράιτ
Έλμερ Πλάμερ
Ρόι Γουίλιαμς
Γουίλιαμ Κοτρέλ
Ντελ Κόνελ
Τζέιμς Μποντρέρο
ΠρωταγωνιστέςΟρόρα Μιράντα
Κάρμεν Μολίνα
Ντόρα Λουζ
Στέρλινγκ Χόλογουεϊ
Φρανκ Γκράχαμ
Φρεντ Σιλντς
Ηθοποιοί φωνήςΚλάρενς Νας
Χοσέ Ολιβιέρα
Χοακίν Γκαρέι
ΜουσικήΈντουαρντ Χ. Πλαμπ
Πολ Σμιθ
Τσαρλς Γουόλκοτ
ΤραγούδιCarlos Ramírez[1][2][3]
ΦωτογραφίαΡέι Ρέναχαν
ΜοντάζΝτόναλντ Χάλιντεϊ
ΧορογραφίαBilly Daniel[1][2][3], Aloísio de Oliveira[1][2][3] και Carmelita Maracci[1][2][3]
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Animation Studios
ΔιανομήRKO Pictures
Πρώτη προβολή21 Δεκεμβρίου 1944 (Πόλη του Μεξικού)
3 Φεβρουαρίου 1945 (Ηνωμένες Πολιτείες)[4]
Διάρκεια71 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Ισπανικά
Πορτογαλικά
Ακαθάριστα έσοδα$3,355,000 (παγκόσμιες ενοικιάσεις)[5]
δεδομένα (π • σ • ε )

Η πλοκή της ταινίας εξελίσσεται ως μια σειρά αυτοτελών τμημάτων, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με τον μηχανισμό ανοίγματος δώρων γενεθλίων από τον Ντόναλντ Ντακ, τα οποία του έστειλαν οι φίλοι του από τη Λατινική Αμερική. Αρκετοί αστέρες εκείνης της περιόδου της Λατινικής Αμερικής εμφανίζονται στην ταινία, συμπεριλαμβανομένων των τραγουδιστριών Ορόρα Μιράντα (αδελφή της Κάρμεν Μιράντα) και Ντόρα Λουζ, καθώς και της τραγουδίστριας και χορεύτριας Κάρμεν Μολίνα.

Η παραγωγή της ταινίας έγινε ως μέρος του μηνύματος καλής θέλησης των στούντιο για τη Νότια Αμερική.[6] Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Ντόναλντ Ντακ, ο οποίος στη διάρκεια της ταινίας συντροφεύεται από τον Χοσέ Καριόκα, τον παπαγάλο από το Σαλούντος Αμίγκος που καπνίζει πούρο και ο οποίος εκπροσωπεύει τη Βραζιλία, και αργότερα γίνονται φίλοι με τον Παντσίτο Πίστολες, έναν κόκορα που οπλοφορεί και ο οποίος εκπροσωπεύει το Μεξικό.

Πλοκή Επεξεργασία

Η ταινία αποτελείται από εφτά τμήματα, το καθένα από τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με ένα κοινό θέμα· τα γενέθλια του Ντόναλντ Ντακ (και συγκεκριμένα την Παρασκευή και 13), ο οποίος λαμβάνει τρία δώρα από τους φίλους του από τη Λατινική Αμερική.

Το πρώτο δώρο είναι ένας προβολέας ταινιών στον οποίο παρακολουθεί ένα ντοκιμαντέρ για κάποια πουλιά που λέγονται «Aves Raras» (Περίεργα πουλιά). Το πρώτο τμήμα του ντοκιμαντέρ λέει την ιστορία του Πάμπλο, ενός πιγκουίνου που αναζητά τον ζεστό καιρό της Τροπικής Λατινικής Αμερικής. Το επόμενο τμήμα περιγράφει κάποια από τα εκκεντρικά πουλιά της Λατινικής Αμερικής. Κατά τη διάρκεια αυτού του τμήματος, ο Ντόναλντ μαθαίνει για το πουλί Αρακουάν, το οποίο πήρε το όνομά του από το εκκεντρικό τραγούδι του. Τέλος, το ντοκιμαντέρ μετατοπίζεται στην αφήγηση από την οπτική γωνία ενός άντρα από την Ουρουγουάη, ο οποίος αφηγείται μια ιστορία από την παιδική του ηλικία όπου ανακάλυψε ένα γαϊδουράκι με φτερά κόνδορα και έγιναν φίλοι.

Το επόμενο δώρο είναι ένα βιβλίο το οποίο δίνεται στον Ντόναλντ από τον Χοσέ. Αυτό το βιβλίο μιλάει για την Μπαΐα, η οποία είναι μία από τις 26 πολιτείες της Βραζιλίας. Ο Χοσέ συρρικνώνει και τους δύο τόσο πολύ, ώστε να μπουν στο βιβλίο και να επισκεφτούν τη Μπαΐα. Ο Ντόναλντ και ο Χοσέ συναντούν εκεί αρκετούς ντόπιους οι οποίοι χορεύουν ζωηρή σάμπα, ενώ στον Ντόναλντ αρέσει ένα κορίτσι που πουλάει κουλούρια, η Γιαγιά. Μετά το ταξίδι, ο Ντόναλντ και ο Χοσέ αφήνουν το βιβλίο για να ανοίξουν τα υπόλοιπα δώρα.

Κατά την επιστροφή τους, ο Ντόναλντ συνειδητοποιεί πως είναι πολύ μικρός για να ανοίξει το τρίτο του δώρο. Ο Χοσέ δείχνει στον Ντόναλντ πώς να χρησιμοποιήσει μαγεία, έτσι ώστε να επιστρέψει στο κανονικό του μέγεθος. Όταν ανοίγει το δώρο, γνωρίζουν τον Παντσίτο, έναν ντόπιο Μεξικανό κόκορα. Το τρίο παίρνει το όνομα «Οι Τρεις Καμπαλέρος» και κάνουν μια μικρή γιορτή. Τότε, ο Παντσίτο δίνει στον Ντόναλντ το επόμενο δώρο του, μια πινιάτα, και λέει στον Ντόναλντ την παράδοση που κρύβεται πίσω από την πινιάτα. Έπειτα, ο Χοσέ και ο Παντσίτο κλείνουν τα μάτια του Ντόναλντ και τον αφήνουν να προσπαθήσει να σπάσει την πινιάτα, κάτι το οποίο αποκαλύπτει πολλές εκπλήξεις. Η γιορτή πλησιάζει προς το τέλος της όταν ο Ντόναλντ εκτοξεύεται μακριά από πυροτεχνήματα που έχουν το σχήμα ενός θηριώδους ταύρου παιχνιδιού (τα πυροτεχνήματα ανάβει ο Χοσέ με το πούρο του). Ο Ντόναλντ προσγειώνεται και οι τρεις καμπαλέρος αποχαιρετούν αγκαλιασμένοι.

Περιληπτικά, τα εφτά τμήματα της ταινίας ξεχωριστά:

The Cold-Blooded Penguin Επεξεργασία

Τη διήγηση του τμήματος κάνει ο Στέρλινγκ Χόλογουεϊ, αναπαράγοντας εικόνες των πιγκουίνων της Ανταρκτικής. Στο τμήμα αυτό, ένας πιγκουίνος με το όνομα Πάμπλο δεν αντέχει τον τόσο κρύο καιρό του Νότιου Πόλου και έτσι αποφασίζει να αφήσει το σπίτι του για ένα πιο ζεστό κλίμα. Έτσι, πλέοντας δίπλα από τη μακριά ακτή της Χιλής και περνώντας μέσω του Περού και του Ισημερινού, φτάνει στα νησιά Γκαλαπάγκος.

The Flying Gauchito Επεξεργασία

Αυτό το τμήμα, με την αφήγηση να γίνεται από τον Φρεντ Σιλντς, περιλαμβάνει τις περιπέτειες ενός μικρού αγοριού από την Ουρουγουάη κι ενός ιπτάμενου γαϊδουριού, που ακούει στο όνομα Μπουρίτο (στα ισπανικά σημαίνει «μικρός γαΐδαρος»).

Baía Επεξεργασία

 
Η τραγουδίστρια Ορόρα Μιράντα στην ταινία Οι τρεις Καμπαλέρος.

Αυτό το τμήμα περιλαμβάνει ένα ταξίδι μέσα σε βιβλίο, στη Βραζιλιάνικη πολιτεία Μπαΐα, Ο Ντόναλντ και ο Χοσέ συναντούν ντόπιους να χορεύουν σάμπα και χορεύουν μαζί τους, ενώ ο Ντόναλντ ερωτεύεται ένα από τα κορίτσια, τη Γιαγιά, το οποίο υποδύεται η τραγουδίστρια Ορόρα Μιράντα.

Las Posadas Επεξεργασία

Αυτή είναι η ιστορία μιας ομάδας Μεξικανών παιδιών που γιορτάζουν τα Χριστούγεννα αναπαριστώντας το ταξίδι της Μαρίας και του Ιωσήφ, όταν έψαχναν καταφύγιο. Το «posada» σημαίνει «ξενώνας» ή «καταφύγιο» και οι γονείς τους τους έλεγαν «no posada» σε κάθε σπίτι, μέχρι που θα έφταναν στο ένα που θα τους πρόσφερε καταφύγιο στο στάβλο. Αυτό οδηγεί σε εορτασμούς, ένας εκ των οποίων είναι και το σπάσιμο της πινιάτα, κάτι που πρέπει να κάνει και ο Ντόναλντ με τη δική του.

Mexico: Pátzcuaro, Veracruz and Acapulco Επεξεργασία

Ο Παντσίτο προσφέρει στον Ντόναλντ και τον Χοσέ μια ξενάγηση στο Μεξικό πάνω σε μαγικό πόντσο (ή μαγικό χαλί). Αρκετοί Μεξικάνικοι χοροί και αρκετά τραγούδια μαθαίνονται εδώ. Ένα σημείο κλειδί του τι συμβαίνει αργότερα είναι πως στον Ντόναλντ αρέσουν πάλι κάποια κορίτσια και προσπαθεί να κυνηγήσει κάθε ένα από αυτά για να λάβει αγάπη και στοργή, αλλά αποτυγχάνει κάθε φορά. Παίζοντας τυφλόμυγα μαζί τους, καταλήγει να φιλάει τον Χοσέ.

You Belong to My Heart και Donald's Surreal Reverie Επεξεργασία

Ο ουρανός της Πόλης του Μεξικού έχει ως αποτέλεσμα ο Ντόναλντ να ερωτευτεί την τραγουδίστρια Ντόρα Λουζ. Οι στίχοι στο ίδιο το τραγούδι παίζουν ρόλο στο σενάριο του τι συμβαίνει στην πορεία. Αρκετά φανταστικά φιλιά οδηγούν τον Ντόναλντ στη σκηνή «Love is a drug» (ελεύθερη μετάφραση: «Η αγάπη είναι ναρκωτικό»). Ο Ντόναλντ συνεχώς οραματίζεται χρώματα και λουλούδια με τον Παντσίτο και τον Χοσέ να εμφανίζονται τις χειρότερες στιγμές, προκαλώντας χάος. Η σκηνή αλλάζει όταν ο Ντόναλντ καταφέρνει να χορέψει με την Κάρμεν Μολίνα από την Οαχάκα, από τον Ισθμό του Τεχουάντεπεκ. Οι δυο τους χορεύουν και τραγουδούν το τραγούδι «La Zandunga». Η Κάρμεν ξεκινάει να το τραγουδά με τον Ντόναλντ να «κράζει» το υπόλοιπο μαζί της. Το «κράξιμο» επιβραδύνει για μια στιγμή όταν ο Ντόναλντ πολλαπλασιάζει τον εαυτό του καθώς χορεύει, αλλά επιταχύνεται και πάλι όταν η Κάρμεν επανεμφανίζεται ντυμένη με στολή τσάρο. Χρησιμοποιεί ένα καμτσίκι ως ραβδί μαέστρου για να εμφανίσει κάκτους σε πολλά και διαφορετικά σχήματα, ενώ χορεύει το «Jesusita en Chihuahua», ένα τραγούδι σήμα κατατεθέν της Μεξικανικής επανάστασης. Αυτή η σκηνή είναι αξιοσημείωτη για την παροχή του αριστοτεχνικού συνδυασμού live-action με εικονογράφηση καρτούν, καθώς και για την εικονογράφηση ανάμεσα στους κάκτους.

Η σκηνή διακόπτεται όταν ο Παντσίτο και ο Χοσέ εισέρχονται ξαφνικά στη σκηνή για το φινάλε της ταινίας, με τον Ντόναλντ να καταλήγει να παλεύει με το ίδιο παιχνίδι ταύρο που πάλευε και νωρίτερα. Ο ταύρος είναι γεμάτος με πυροτεχνήματα και άλλα εκρηκτικά, τα οποία ανάβει ο Χοσέ με το πούρο του. Τα πυροτεχνήματα σχηματίζουν τη λέξη «τέλος» πρώτα στα Ισπανικά (Fin) στα χρώματα της σημαίας του Μεξικού, έπειτα στα Πορτογαλικά (Fim) στα χρώματα της σημαίας της Βραζιλίας και, τέλος, στα Αγγλικά (The End) στα χρώματα της σημαίας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ηθοποιοί και χαρακτήρες Επεξεργασία

Ελληνική μεταγλώττιση Επεξεργασία

Επιρροή Επεξεργασία

Το τραγούδι «You Belong to My Heart» του Αγκουστίν Λάρα εμφανίστηκε σε μια ταινία μικρού μήκους της Disney, την Pluto's Blue Note (1947).[7][8] To 1945 ηχογραφήθηκε από τον Μπινγκ Κρόσμπι.[9] Το τραγούδι «Bahia» και το ομότιτλο τραγούδι έγιναν επιτυχίες τη δεκαετία του 1940, ενώ ολόκληρη η σκηνή «Bahia», αφαιρέθηκε από την επανακυκλοφορία του 1977.[10]

Κάποια κομμάτια από την ταινία χρησιμοποιήθηκαν στο τμήμα «Welcome to Rio» του μουσικού βίντεο Mickey Mouse Disco.[11]

Ο Ντον Ρόσα έγραψε και σχεδίασε δύο κόμικ συνέχειες, τα The Three Caballeros Ride Again (2000) και The Magnificent Seven (Minus 4) Caballeros (2005).[12]

Τον Σεπτέμβριο του 2006, ο Παντσίτο και ο Χοσέ επέστρεψαν στον πάρκο Walt Disney World, όπου συναντούσαν θαυμαστές. Μπορείτε να τους βρείτε έξω από το μεγάλο περίπτερο του Μεξικού στο World Showcase στο Epcot. Μαζί τους εμφανίζεται και ο Ντόναλντ.[13]

Ένα τμήμα της παρέλασης του Μίκυ στην Disneyland, η οποία έκανε πρεμιέρα το 2011, περιλαμβάνει και τους τρεις Καμπαλέρος.[14][15]

Soundtrack[16] Επεξεργασία

Αρ. TίτλοςΣτίχοιΜουσικήΕρμηνευτής Διάρκεια
1. "Mexico"  Edmundo Santos, Ray GilbertCharles WolcottCarlos Ramírez  
2. "Baía (no baixa do sapateiro)"  Ray GilbertAry Barroso   
3. "Have you ever been to Baía?"   Dorival Caymmi   
4. "Jesusita en chihuahua (the cactus polka)"  Ernesto Cortázar, Manuel Esperón Edward H. Plumb  
5. "Jingle Bells"  James Pierpont Clarence Nash  
6. "Lilongo"   Felipe Gil   
7. "Os quindins de yayá"   Ary BarrosoAurora Miranda  
8. "Pandeiro & flute"   Benedito Lacerda   
9. "Pregoes carioca"  João de Barro, Carlo BragaJoão de Barro   
10. "Saludos amigos"  Ned Washington    
11. "Sobre las olas (over the waves)"   Juventino Rosas   
12. "The three caballeros (ay, jalisco, no te rajes!)"  Ray Gilbert, Ernesto CortázarManuel Esperón   
13. "You belong to my heart (solamente una vez)"  Ray GilbertAgustín LaraDora Luz  
14. "Zandunga"   Charles Wolcott:   

Κυκλοφορία Επεξεργασία

Κινηματογραφικές αίθουσες Επεξεργασία

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στην Πόλη του Μεξικού στις 21 Δεκεμβρίου 1944,[17] ενώ κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 3 Φεβρουαρίου 1945.[17][18]

Οι τρεις Καμπαλέρος επανακυκλοφόρησαν στις αίθουσες στις 15 Απριλίου 1977. Σε αυτή την επανέκδοση, η ταινία πέρασε από σημαντική επεξεργασία και επανακυκλοφόρησε ως ένθετο 41 λεπτών.[10][19]

Τηλεόραση Επεξεργασία

Για την τηλεοπτική της πρεμιέρα, η ταινία Οι τρεις Καμπαλέρος μεταδόθηκε ως το ένατο επεισόδιο του πρώτου κύκλου της ανθολογίας τηλεοπτικών σειρών του ABC, Disneyland. Επεξεργασμένη, μικρότερη σε μήκος και με τον νέο τίτλο A Present for Donald, για αυτή τη Χριστουγεννιάτικη μετάδοση στις 22 Δεκεμβρίου 1954 και στις μετέπειτα επαναλήψεις, ο Ντόναλντ λαμβάνει δώρα από τους φίλους του για τα Χριστούγεννα αντί για τα γενέθλιά του.[20][21]

Home media Επεξεργασία

Οι τρεις Καμπαλέρος κυκλοφόρησαν σε VHS και Betamax μορφή στις 4 Νοεμβρίου 1982, [22][23] αλλά και το 1984[24] και το 1987.[25] Το 1994, επανακυκλοφόρησε σε μορφή VHS ως μέρος της συλλογής «Τα αριστουργήματα της Disney».[26]

Στις 2 Μαΐου 2000 κυκλοφόρησε σε DVD ως μέρος της συλλογής «Τα Χρυσά Κλασικά της Disney»[27] και στις 29 Απριλίου 2008, ως μέρος της συλλογής «Classic Caballeros» μαζί με την ταινία Σαλούντος Αμίγκος.[28] Το 2018, κυκλοφόρησε και πάλι μαζί με την ταινία Σαλούντος Αμίγκος σε μορφή Bly-ray, σε μια ειδική έκδοση για την 75η επέτειο των ταινιών.[29]

Υποδοχή Επεξεργασία

Box office Επεξεργασία

Τα έσοδα που είχε η RKO από ενοικιάσεις μέχρι το 1951 ήταν $3,355,000 με τα $1,595,000 να προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.[5] Καθ'υπέρβαση, τα έσοδα της ταινίας από το Μεξικό ήταν $700,000.[30]

Κριτικές Επεξεργασία

Οι τρεις Καμπαλέρος έλαβαν μικτές κριτικές κατά τη διάρκεια της πρώτης προβολής. Οι περισσότεροι κριτικοί ήταν σχετικά αμήχανοι με το «τεχνολογικό ξεφάντωμα» της ταινίας, σκεπτόμενοι πως, σε αντίθεση με προηγούμενες ταινίες μεγάλου μήκους μέχρι εκείνη τη στιγμή, «εμφάνιζε περισσότερα φώτα παρά ουσία, περισσότερη τεχνική παρά καλλιτεχνία».[31] Ο Μπόσλεϊ Κρόουδερ από την εφημερίδα The New York Times έγραψε: «Ο ζαλισμένος Ντίσνεϋ και οι συμπαίκτες του άφησαν τα τεχνικά τους ταλέντα ανεξέλεγκτα».[31] Άλλοι κριτικοί αιφνιδιάστηκαν από τη σεξουαλική δυναμική της ταινίας, ειδικά με την ιδέα του Ντόναλντ Ντακ να λαχταρά τη σάρκα γυναικών. Όπως το τοποθέτησε ο Γουόλκοτ Γκιμπς[32] σε μια αρνητική κριτική για την ταινία στο περιοδικό The New Yorker: «[...] είναι ένα από εκείνα τα πράγματα που μπορεί να συγχύσουν λιγότερο αυστηρές αρχές από το γραφείο του Hays. Μπορεί ακόμα να ειπωθεί πως η σκηνή που περιλαμβάνει την πάπια, τη νεαρή κυρία και ένα μακρύ δρομάκι εικονογραφημένων κάκτων, θα μπορούσε πιθανώς να θεωρηθεί υπαινικτική σε ένα λιγότερο αθώο άτομο».[33]

Αυτή τη στιγμή, η ταινία κρατάει ένα ποσοστό αποδοχής 82% στη σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, βασισμένο σε 17 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας διαβάζουμε: «Μία από τις πιο αφηρημένες δημιουργίες της Disney, Οι τρεις Καμπαλέρος είναι μια εκθαμβωτική, γεμάτη χρώματα εικόνα που δείχνει πως η εταιρία βρίσκεται σε μια καλλιτεχνική ακμή».[34]

Διακρίσεις Επεξεργασία

Οι τρεις Καμπαλέρος έλαβαν δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ στην 18η Τελετή Απονομής, στις κατηγορίες «Καλύτερη μουσική επένδυση σε μιούζικαλ» και «Καλύτερη ηχογράφηση ήχου».[35]

Αναφορές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Walt Disney» (Αγγλικά) G. K. Hall & Co.. 1979. σελ. 29.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Leonard Maltin: «The Disney Films» (Αγγλικά) Crown Publishing Group. 1984. σελ. 64. ISBN-13 978-0-517-55407-4. ISBN-10 0-517-55407-0.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «The Three Caballeros» (Αγγλικά) 21  Δεκεμβρίου 1944.
  4. ↑ «The Three Caballeros: Detail View». American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Richard B. Jewell's RKO film grosses, 1929–51: The C. J. Trevlin Ledger: A comment.». Historical Journal of Film, Radio and Television, Volume 14, Issue 1, 1994.. 
  6. ↑ Disney, Walt. Συνέντευξη με Fletcher Markle. An Interview with Walt Disney.
  7. ↑ «Pluto's Blue Note (Film)». D23. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  8. ↑ «Pluto's Blue Note». intanibase.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  9. ↑ «A Bing Crosby Discography». Bing Magazine. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Walsh, Michael (13 Μαρτίου 2016). «BIRDS OF A FEATHER». Reeling back. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  11. ↑ «Mickey Mouse Disco Music Video VERY RARE Edited to the songs Disney Cartoon clips Super 8mm Film». Hbvideos via YouTube. 20 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  12. ↑ Pirate, Steven (10 Φεβρουαρίου 2019). «Don Rosa Three Caballeros Stories». Duck Talks. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  13. ↑ Ness, Mari (11 Αυγούστου 2016). «An Aggressive Escape from Reality: The Three Caballeros». TOR. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  14. ↑ Brigante, Ricky (27 Μαΐου 2011). «Disneyland premieres Mickey's Soundsational Parade uniting colorful floats with vibrant live music and characters». Inside the Magic. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  15. ↑ Hale, Daniel (25 Ιανουαρίου 2019). «17 Fun Facts about "Mickey's Soundsational Parade"». The Dis Geek Podcast. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  16. ↑ «Listen The Three Caballeros (1944) Soundtrack». Ringo's Track. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Don H. (3 Φεβρουαρίου 2015). «The Three Caballeros – Celebrating 70 Years». The Disney Driven Life. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  18. ↑ Moliterno, Patty. «DISNEY'S THE THREE CABALLEROS: Teaching & Homeschooling with Movies». A Mother Random Thoughts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  19. ↑ «"The Three Caballeros" (In Featurette Form)». Cartoon Research. 15 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  20. ↑ «ABC airs the Disneyland TV Show: "A present for Donald"». D23. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  21. ↑ «Full List of Walt Disney's Wonderful World Of Color Episodes». Ranker. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  22. ↑ «The Three Caballeros (1982-1983 VHS)». Media Library. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ «The Three Caballeros». VHS Collector. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  24. ↑ «The Three Caballeros». VHS Collector. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  25. ↑ «The Three Caballeros». VHS Collector. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  26. ↑ «The Three Caballeros». VHS Collector. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  27. ↑ «The Three Caballeros». Amazon. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  28. ↑ «Saludos Amigos / Three Caballeros». Amazon. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  29. ↑ «Saludos Amigos & The Three Caballeros Blu-ray». Amazon. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  30. ↑ «The Three Caballeros». Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2018. 
  31. ↑ 31,0 31,1 Watts, Steven (1997). The Magic Kingdom: Walt Disney and the American Way of Life. New York.: Houghton Mifflin. σελ. 248. ISBN 0-395-83587-9. 
  32. ↑ "What Hath Walt Wrought," New Yorker, 10 Φεβρουαρίου 1945, in Wolcott Gibbs, Backward Ran Sentences (Bloomsbury, 2011), p. 598.
  33. ↑ Maltin, Leonard (1973). The Disney Films. New York.: Bonanza Books. σελ. 67. ISBN 0-517-177412. 
  34. ↑ «The Three Caballeros (1944)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  35. ↑ «The 18th Academy Awards (1946) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οι_Τρεις_Καμπαλέρος&oldid=10401177"