Ομάδα των Ιαπώνων
Στην ελληνική πολιτική σκηνή με την ονομασία Ομάδα των Ιαπώνων χαρακτηρίστηκε από τον τύπο της εποχής μια ομάδα βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου που έδρασαν από το 1906 μέχρι το 1908[1].
Τα μέλη της Ομάδας των Ιαπώνων Επεξεργασία
Οι βουλευτές της ομάδας των Ιαπώνων προέρχονταν από διαφορετικά κόμματα και είχαν δυναμική παρουσία και αγωνιστικότητα. Η ομάδα αυτή των βουλευτών δεν αποτέλεσε ποτέ κόμμα, αφού η έλλειψη συνοχής δεν τους το επέτρεψε.
Αρχικά μέλη της ομάδας ήταν οι:
- Στέφανος Δραγούμης, βουλευτής Αττικοβοιωτίας, από το κόμμα του Τρικούπη, τυπικά αρχηγός της ομάδας
- Δημήτριος Γούναρης, ανεξάρτητος βουλευτής Πατρών, από το κόμμα του Θεοτόκη. Εξέχουσα προσωπικότητα της μετέπειτα πολιτικής μερίδας των Αντιβενιζελικών και τραγικός πρωταγωνιστής στη Δίκη των έξι, ουσιαστικά η ψυχή της ομάδας[2].
- Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, βουλευτής Κυκλάδων, από το κόμμα του Δηλιγιάννη
Τους ακολούθησαν αργότερα οι:
- Χαράλαμπος Βοζίκης, ανεξάρτητος βουλευτής Κυνουρίας, προερχόμενος από τα κόμματα του Δηλιγιάννη και του Ζαΐμη
- Απόστολος Αλεξανδρής, πρωτοεκλεγείς, ανεξάρτητος βουλευτής από την Καρδίτσα
- Εμμανουήλ Ρέπουλης, βουλευτής Ερμιονίδας, από το κόμμα του Δηλιγιάννη
- Ανδρέας Παναγιωτόπουλος
Η ονομασία τους Επεξεργασία
Αν και η ομάδα είχε δημιουργηθεί από τον Ιούνιο του 1906, το όνομά τους οφείλεται στο δημοσιογράφο Βλάση Γαβριηλίδη[3], σε άρθρο του στις 10 Φεβρουαρίου 1907, στην εφημερίδα Ακρόπολη, όπου παρομοίαζε τη μαχητικότητά τους με αυτή των Ιαπώνων σαμουράι για την υπεράσπιση του αυτοκράτορά τους κατά τον ρωσοϊαπωνικό πόλεμο του 1904-05, οι οποίοι είχαν εντυπωσιάσει το διεθνή τύπο με τις αιφνιδιαστικές επιθέσεις τους ενάντια στα ρωσικά στρατεύματα.
Οι στόχοι τους Επεξεργασία
Στο επίκεντρο της πολιτικής κριτικής των «Ιαπώνων» βρέθηκε η κακή πολιτική κατάσταση στην οποία βρισκόταν το ελληνικό κράτος ύστερα από την κρίση του πολιτικού συστήματος του δικομματισμού από τις αρχές της δεκαετίας του 1890 και εξής, και είχε ως αποκορύφωμα την πτώχευση του 1893 που οδήγησε στην επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου και την ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Προώθησαν στη Βουλή θέματα στα οποία συμφωνούσαν, ριζοσπαστικές ιδέες και όραμα ενάντια στον ελιτισμό[3], τη διαφθορά και υπέρ των ηθικών αξιών, της προόδου και του πολιτισμού μέσα από εκσυγχρονιστικές αλλαγές.
Η διάλυση της ομάδας Επεξεργασία
Η ομάδα των Ιαπώνων σταδιακά διαλύθηκε όταν ο Γεώργιος Θεοτόκης προσέφερε υπουργικά αξιώματα στον Γούναρη, τον Πρωτοπαπαδάκη και στον Ρέπουλη στην κυβέρνησή του τον Ιούνιο του 1908[3]. Ο Δημήτριος Γούναρης και ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης αποδέχθηκαν. Ο Γούναρης ορκίσθηκε υπουργός Οικονομικών αλλά οι συναγωνιστές του κατά τη συζήτηση του κρατικού Προϋπολογισμού, άσκησαν τόσο έντονη κριτική, που τελικά τον ανάγκασε να παραιτηθεί. Έτσι, το πολιτικό αυτό μόρφωμα δεν μπόρεσε να υλοποιήσει τις στοχεύσεις του και διαλύθηκε το 1908[3]. Προλείανε ωστόσο το έδαφος για την προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, που εκφράστηκε πολύ πιο επιτυχημένα με το Κίνημα στο Γουδί που πραγματοποίησε ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος στα 1909.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Gallant, Thomas W. (2015). The Edinburgh history of the Greeks, 1768 to 1913 : the long nineteeth century. Edinburgh. ISBN 978-0-7486-3607-5. 897444011.
- ↑ Smith, Michael Llewellyn (1998). Ionian vision : Greece in Asia Minor, 1919-1922 : with a new introduction. London: C. Hurst. ISBN 1-85065-413-1. 40461928.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «στης Βουλής τα έδρανα». edrana.blogspot.com. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2023.
Πηγές Επεξεργασία
- Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της νεώτερης και σύγχρονης Ελλάδας, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 1997, Τόμος Α΄