Στη ρωμαϊκή μυθολογία με το όνομα Οράτιος Κόκλης (λατινικά: PUBLIUS HORATIUS · COCLES) είναι γνωστός ένας θρυλικός ήρωας της «Ορατίας Γενεάς».

Ο Οράτιος Κόκλης σε ξυλογραφία του Τζον Ράινχαρντ Γουεγκουλέν (John Reinhard Weguelin, 1879)

Ο Οράτιος Κόκλης ήταν Ρωμαίος ήρωας του 6ου αιώνα π.Χ., που υπεράσπισε μόνος του την πρόσβαση προς τη Σουμπλικεία Γέφυρα στον Τίβερη εναντίον του Πορσήννα (Ετρούσκος βασιλιάς της πόλης Κιούζι), μέχρι που οι δικοί του κατέστρεψαν οριστικά τη γέφυρα. (Σύμφωνα με τον Λίβιο αρχικά έμειναν δύο ακόμα άνδρες μαζί του όταν οι άλλοι πανικοβλήθηκαν και έφυγαν, ο Τίτος Ερμίνιος και ο Σπούριος Λάρτιος, αλλά τελικά έφυγαν και αυτοί μετά από παράκληση του Ορατίου.)

Χέντρικ Χόλτσιους: Οράτιος Κόκλης, από τη σειρά «Οι Ρωμαίοι Ήρωες» (The Roman Heroes), 1586, Ολλανδία, Ρέικσμουζεουμ (Εθνικό Μουσείο)

Κατά τη μάχη αυτή ο Οράτιος έχασε το ένα του μάτι, γεγονός στο οποίο οφείλει και την επωνυμία «Κόκλης» (Cocles), που σημαίνει «μονόφθαλμος». Μετά την ολοκλήρωση της καταστροφής της γέφυρας, είτε ο Οράτιος κατάφερε να κολυμπήσει στο ποτάμι μέχρι την ασφαλή άλλη όχθη (όπως γράφει ο Λίβιος), είτε δεν το κατόρθωσε και πνίγηκε στον Τίβερη (σύμφωνα με τον Πολύβιο).

Προς τιμή του Ορατίου Κόκλη στήθηκε άγαλμα στον ναό του θεού Βουλκάν-Ηφαίστου στη Ρώμη, ενώ ο ίδιος ανταμείφθηκε με όση γη μπορούσε να περικλείσει οργώνοντας με το άροτρό του σε μία ημέρα.

Με τον μύθο αυτό οι Ρωμαίοι προσπαθούσαν να «γλυκάνουν» τις ήττες που υπέστησαν από την Ετρουσκική Ομοσπονδία, αλλά η διήγηση φέρει επιδράσεις από τους μονόφθαλμους Κύκλωπες της ελληνικής μυθολογίας, από όπου και η σύνδεση με τον ΉφαιστοΒουλκάν. Η ίδια η λατινική λέξη Cocles ετυμολογείται από την ελληνική «κύκλωψ». Ο Κόκλης είναι ουσιαστικά ένας «ανθρωποποιημένος» Κύκλωπας, βοηθός του σιδηρουργού θεού.

Πηγές Επεξεργασία

  • Το αντίστοιχο λήμμα της αγγλόγλωσσης Wikipedia
  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία