Η πάλη καμήλων (τουρκικά: deve güreşi) είναι «άθλημα» στο οποίο δύο αρσενικές υβριδικές καμήλες (Τούλου) παλεύουν, συνήθως σε ανταπόκριση μίας θηλυκής καμήλας σε οιστρικό κύκλο που οδηγείται μπροστά τους. Είναι πιο συνηθισμένο στην περιοχή του Αιγαίου της Τουρκίας, αλλά πραγματοποιείται και σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής και της Νότιας Ασίας.

Καμήλες σε πάλη, Μούγκαλ, Ινδία, 1680. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, Παρίσι.

Ιστορία Επεξεργασία

Η πάλη καμηλών προέρχεται από αρχαίες τουρκικές φυλές πριν από 2.400 χρόνια.[1] [2] Οι καμήλες παλεύουν επίσης στην άγρια φύση, οπότε η πρακτική συνέβη πριν οργανωθεί πρώτη φορά από νομάδες.[3] Στη δεκαετία του 1920, η Τουρκική Εθνική Αεροπορία πραγματοποίησε αγώνες πάλης καμήλων ως έρανο για να αγοράσει αεροπλάνα για την Κυβέρνηση της Τουρκίας.[4] Η κυβέρνηση της Τουρκίας άρχισε να αποθαρρύνει την πρακτική τη δεκαετία του 1920, χαρακτηρίζοντάς την πολύ οπισθοδρομική πρακτική. Στη δεκαετία του 1980, η νέα κυβέρνηση της Τουρκίας άρχισε να ενθαρρύνει τους αγώνες ως μέρος του ιστορικού πολιτισμού της Τουρκίας.[5] Η πάλη καμηλών ήταν επίσης ένα δημοφιλές γεγονός στην επίδειξη αλόγων και βοοειδών της Λαχόρης, αλλά αποκλείστηκε από το πρόγραμμα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της Βασίλισσας Ελισάβετ Β' το 1961, καθώς θεωρήθηκε «πολύ άγρια» για τη Βασίλισσα.[6]

Λεπτομέρειες εκδήλωσης Επεξεργασία

Λόγω του παρακινητικού παράγοντα μίας κοντινής θηλυκής καμήλας, οι εκδηλώσεις ιστορικά έχουν πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εποχής ζευγαρώματος.[3] Οι καμήλες παλεύουν χρησιμοποιώντας τους λαιμούς τους ως μοχλό για να αναγκάσουν τον αντίπαλό τους να πέσει κάτω. Μία καμήλα κηρύσσεται νικήτρια όταν ο ανταγωνιστής πέσει στο έδαφος ή φύγει από τον αγώνα.[7] Οι περισσότερες καμήλες πάλης εκτρέφονται στο Ιράν ή στο Αφγανιστάν. [8]

Από το 2011, υπολογίζονται πως υπάρχουν 2.000 καμήλες πάλης (ή Τούλου) στην Τουρκία, που εκτρέφονται ειδικά για τις εκδηλώσεις.[1] Μια επιτυχημένη καμήλα μπορεί να πωληθεί για πάνω από 20.000 $.[7]

Οι εκδηλώσεις μπορεί περιστασιακά να είναι επικίνδυνες για τους θεατές, εάν οι καμήλες τραπούν σε φυγή μέσα από το πλήθος.[8] Σε μερικές περιπτώσεις, ξεσπούν επίσης μάχες μεταξύ των ιδιοκτητών των καμήλων.[9]

Υπάρχουν περίπου τριάντα ετήσια φεστιβάλ στην περιοχή του Αιγαίου της Τουρκίας κάθε χρόνο, από το Νοέμβριο έως το Μάρτιο. Περίπου εκατό πάλεις καμηλών οργανώνονται σε αυτές τις εκδηλώσεις, με κάθε καμήλα να αγωνίζεται σε περίπου δέκα αγώνες. Οι εκδηλώσεις συμβαίνουν πάντα τις Κυριακές σε γήπεδα ποδοσφαίρου και συνήθως διαρκούν δέκα λεπτά η καθεμία. [9] Στο τέλος της σεζόν, υπάρχει συχνά ένα τουρνουά πρωταθλητών στο οποίο αγωνίζονται οι καλύτερες καμήλες.[3] Πολλοί διεθνείς τουρίστες παρακολουθούν τις εκδηλώσεις, καθιστώντας τις ένα βασικό μέρος της τουριστικής βιομηχανίας στη Δυτική Ανατολία. Πολλοί τουρίστες έλκονται από τις εκδηλώσεις, επειδή θεωρούνται αυθεντικό μέρος του τουρκικού πολιτισμού.[10] Εκτός από την αξία του τουρισμού, η πάλη καμηλών είναι μία από τις πιο δημοφιλείς μορφές ψυχαγωγίας μεταξύ των χωρικών στη δυτική Τουρκία.[11]

Πολλές οργανώσεις δικαιωμάτων των ζώων έχουν επικρίνει την πρακτική, χαρακτηρίζοντάς την ορθά ως κακοποίηση ζώων.[5]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Κρίστι-Μίλερ, Αλεξάντερ (27 Ιανουαρίου 2011). «Turkey: Tradition of Camel Wrestling Making a Comeback». EurasiaNet. http://www.eurasianet.org/node/62784. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011. 
  2. Κίνζερ, Στέφεν (19 Ιανουαρίου 2000). «Selcuk Journal; In These Prizefights, Camels Wrestle for Carpets». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2013. https://archive.today/20130130121016/http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F50D16F63D590C7A8DDDA80894D8404482. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2011. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Ντογκού, Εβίν (2009). Caroline Trefler, επιμ. Fodor's Turkey (7 έκδοση). Νέα Υόρκη: Fodor's. σελ. 242. ISBN 978-1-4000-0815-5. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011. 
  4. «Camels, Lords of Dying Race, to Fight it Out at Stambol». The Miami News. Associated Press: σελ. J30. 29 Ιανουαρίου 1929. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-30. https://web.archive.org/web/20150930185042/https://news.google.com/newspapers?id=PU8uAAAAIBAJ&sjid=WtgFAAAAIBAJ&pg=4135,5290286&dq=camel-fighting&hl=en. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2011. 
  5. 5,0 5,1 Πάρκινσον, Τζο (22 Ιανουαρίου 2011). «What's a Bigger Draw Than a Camel Fight? A Camel Beauty Contest, of Course». Wall Street Journal: σελ. A1. https://www.wsj.com/articles/SB10001424052748704678004576089830885948812. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2011. 
  6. «Camel Fighting 'too fierce' for the Queen». The Evening Times (Γλασκόβη, Σκοτία). 11 Φεβρουαρίου 1961. https://news.google.com/newspapers?id=fQA-AAAAIBAJ&sjid=iEkMAAAAIBAJ&pg=5588,4643446&dq=camel-fighting&hl=en. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2011. 
  7. 7,0 7,1 Γουάιτινγκ, Ντομινίκ (2000). Turkey Handbook. Λονδίνο: Footprint. σελ. 285. ISBN 978-1-900949-85-9. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011. 
  8. 8,0 8,1 «Fethiye Times Meets a Camel!». Fethiye Times. 9 Φεβρουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2012. https://web.archive.org/web/20120325221907/http://www.fethiyetimes.com/expat-zone/environmentculture/6483-fethiye-times-meets-a-camel.html. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011. 
  9. 9,0 9,1 «Getting the Hump - Camel Wrestling Season Now in Full Swing». Fethiye Times. 28 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2013. https://web.archive.org/web/20130201033930/http://www.fethiyetimes.com/just-visiting/things-to-do/5976-getting-the-hump-camel-wrestling-season-now-in-full-swing.html. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011. 
  10. Vedat, Çalışkan (2010). «Examining cultural tourism attractions for foreign visitors: The case of camel wrestling in Selçuk Ephesus». Turizam 14 (1): 22–40. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-10-06. https://web.archive.org/web/20111006194422/http://scindeks.nb.rs/article.aspx?artid=1450-66611001022C. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011. 
  11. Vedat, Çalışkan (2009). «Geography of a Hidden Cultural Heritage: Camel Wrestles in Western Anatolia». Journal of International Social Research 2 (8): 123–137. ISSN 1307-9581. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-26. https://web.archive.org/web/20110726001935/http://www.doaj.org/doaj?func=abstract&id=426227. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2011.