Πέτρος Πλάνκιος

Ο Πέτρος Πλάνκιος (λατινικά: Petrus Plancius, 1552 – 15 Μαΐου 1622) ήταν ένας Ολλανδός αστρονόμος, χαρτογράφος και κληρικός. Το πραγματικό του όνομα, το οποίο αργότερα εκλατίνισε, ήταν Pieter Platevoet.

Πέτρος Πλάνκιος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Pieter Platevoet (Ολλανδικά)
Γέννηση	1552 Dranouter
Θάνατος	15  Μαΐου 1622 Άμστερνταμ
Χώρα πολιτογράφησης	Ολλανδική Δημοκρατία
Θρησκεία	Προτεσταντισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ολλανδικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ολλανδικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αστρονόμος χαρτογράφος θεολόγος κληρικός instrument maker γεωγράφος
Οικογένεια
Τέκνα	Jeremias Plancius Daniel Plancius
Ιστότοπος
de.wikisource.org/wiki/ADB:Plancius,_Peter
Σχετικά πολυμέσα

Η ζωή του

Ο Πλάνκιος γεννήθηκε στο Dranoutre της Φλάνδρας και σπούδασε Θεολογία στη Γερμανία και στην Αγγλία. Στη συνέχεια, σε ηλικία 24 ετών, έγινε πάστορας της Ολλανδικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας. Εξαιτίας του φόβου θρησκευτικών διωγμών από την Ιερά Εξέταση, έφυγε από τις Βρυξέλλες όταν η πόλη καταλήφθηκε από τους Ισπανούς και κατέφυγε στο Άμστερνταμ το 1585. Εκεί, ενδιαφέρθηκε για τη ναυσιπλοΐα και τη Χαρτογραφία, οπότε, έχοντας κατά τύχη πρόσβαση σε ναυτικούς χάρτες που είχαν έρθει πρόσφατα από την Πορτογαλία, αναγνωρίσθηκε σύντομα ως ειδικός στους πλόες προς την Ινδία. Πίστευε πολύ στην ιδέα της υπάρξεως ενός βορειοανατολικού θαλάσσιου περάσματος (βόρεια από την Ασία), μέχρι που η αποτυχία του Βίλεμ Μπάρεντς στο τρίτο του ταξίδι το 1597 φάνηκε ότι μηδενίζει τη δυνατότητα μιας τέτοιας θαλάσσιας διαδρομής.

Χαρτογραφία

Ο Πλάνκιος υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, για λογαριασμό της οποίας συνέταξε πάνω από 100 χάρτες. Το 1592 εξέδωσε τον γνωστότερο παγκόσμιο χάρτη του, που είχε τον τίτλο Nova et exacta Terrarum Tabula geographica et hydrographica. Εκτός από χάρτες, δημοσίευσε οδηγούς ναυσιπλοΐας και ανέπτυξε μία νέα μέθοδο για τον προσδιορισμό του γεωγραφικού μήκους. Επίσης, εισήγαγε τη Μερκατορική προβολή στους ναυτικούς χάρτες. Ο Πλάνκιος είχε στενή γνωριμία με τον εξερευνητή της Αμερικής Χένρυ Χάντσον (τον Ούδσωνα).

Ουρανογραφία

Το 1589 ο Πλάνκιος κατασκεύασε μία ουράνια σφαίρα χρησιμοποιώντας τις λιγοστές πληροφορίες που ήταν διαθέσιμες για τους νότιους ουρανούς: τον Σταυρό του Νότου, το Νότιον Τρίγωνον και τα Νέφη του Μαγγελάνου.

Το 1595 ζήτησε από τον Pieter Dirkszoon Keyser, αρχιπλοηγό του πλοίου Hollandia, να πραγματοποιήσει παρατηρήσεις ώστε να συμπληρωθεί η κενή περιοχή γύρω από τον Νότιο Ουράνιο Πόλο στους ευρωπαϊκούς χάρτες του νότιου ουρανού. Ο Keyser πέθανε στην Ιάβα το επόμενο έτος (δυστυχώς η αποστολή είχε πολλές ανθρώπινες απώλειες), αλλά ο κατάλογος που είχε καταρτίσει στο μεταξύ με 135 αστέρες ταξινομημένους σε 12 νέους αστερισμούς (μερικούς ίσως εμπνευσμένους από μύθους των ιθαγενών), ετοιμασμένος με τη βοήθεια του εξερευνητή και συναδέλφου του Frederick de Houtman, παραδόθηκε στον Πλάνκιο. Εκείνος έγραψε τα ονόματα των νέων αστερισμών σε μία ουράνια σφαίρα που ετοίμασε το έτος 1598. Οι αστερισμοί του Keyser ήταν οι εξής: Πτηνόν (το πουλί του Παραδείσου), Χαμαιλέων, Δοράς (το δελφινόψαρο), Γερανός, Ύδρος, Ινδός, Μυία (η μύγα), Ταώς (το παγώνι), Φοίνιξ, Νότιον Τρίγωνον, Τουκάνα και Ιπτάμενος Ιχθύς (το χελιδονόψαρο). Αυτοί οι αστερισμοί, μαζί με έναν ακόμα που είχε εισαχθεί ήδη το 1592 από τον ίδιο τον Πλάνκιο, την Περιστερά, ενσωματώθηκαν από τον Γιόχαν Μπάγιερ στην Ουρανομετρία του, το 1603 και σήμερα ανήκουν στους 88 επίσημα αποδεκτούς από τους αστρονόμους αστερισμούς.

Πηγές

• Leo Bagrow: History of Cartography, αναθ. & επεκτ. R.A. Skelton, Watts, Λονδίνο 1964

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Petrus Plancius στο Wikimedia Commons