Πέτρος του Καμέρος

(Ανακατεύθυνση από Πέτρος του Κάμερος)

Ο Πέτρος της Καστίλης, (Ισπανικά : Pedro, 1290 - 25 Ιουνίου 1319) μέλος του Καστιλιανού Οίκου της Ιβρέας, Ινφάντης της Καστίλης και της Λεόν και κύριος του Κάμερος ήταν ένας από τους μικρότερους γιους του Σάντσο Δ΄ της Καστίλης και της Μαρίας της Μολίνας.

Πέτρος του Καμέρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1290
Βαγιαδολίδ
Θάνατος25  Ιουνίου 1319
Pinos Puente
Τόπος ταφήςAbbey of Santa María la Real de Las Huelgas
Χώρα πολιτογράφησηςΣτέμμα της Καστίλης
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία της Αραγωνίας, κυρία του Καμέρος (από 1310)[1]
ΤέκναΛευκή της Καστίλης
ΓονείςΣάντσο Δ΄ της Καστίλης και Μαρία της Μολίνα
ΑδέλφιαΙσαβέλλα της Καστίλης, βασίλισσα της Αραγωνίας
Βεατρίκη της Καστίλης (1293-1359)
Φίλιππος της Καστίλης
Φερδινάνδος Δ΄ της Καστίλης
Enrique de Castilla
Alfonso de Castilla
Violante Sánchez de Castilla
ΟικογένειαΚαστιλιανός Οίκος της Ιβρέας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κηδεμονία του ανεψιού του Επεξεργασία

Διατήρησε την Ηγεμονία του Καμέρος, το Αλμαθάν και έγινε Μαγιοδρόμος του αδελφού του Φερδινάνδου Δ΄ της Καστίλης. Την εποχή που ο ανεψιός του Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης ήταν ανήλικος διατήρησε την αντιβασιλεία μαζί με την μητέρα του και τον θείο του Ιωάννη (1313 - 1319). Ο Πέτρος της Καστίλης παντρεύτηκε την Μαρία, κόρη του Ιάκωβου Β΄ της Αραγωνίας. Η κόρη τους Λευκή γεννήθηκε μετά τον θάνατο του πατέρα της, αρραβωνιάστηκε τον Πέτρο Α΄ της Πορτογαλίας αλλά δεν τον παντρεύτηκε ποτέ. Με συμφωνία που υπέγραψαν στο Παλασουέλος την αντιβασιλεία του νεαρού Αλφόνσου ΙΑ΄ ανέλαβαν ο Πέτρος, ο Ιωάννης και η Μαρία (1313), περιγράφονται και οι τρεις ως "Δάσκαλοι", ένα Κορτές στο Μπούργος (1315) το επιβεβαίωσε. Την περίοδο 1312 - 1315 ξέσπασαν πολλές συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη της αντιβασιλείας, ο Πέτρος υποστήριζε την μητέρα του και ήρθε συχνά σε σύγκρουση με τον θείο του.[2]

Μάχες στην Γρανάδα με τους μουσουλμάνους Επεξεργασία

Ο Πέτρος ηγήθηκε σε εκστρατεία στο Εμιράτο της Γρανάδας, σύμφωνα με χριστιανικές πηγές κέρδισε μεγάλη νίκη αλλά απέτυχε να καταλάβει δύο κάστρα, οι Μουσουλμανικές πηγές αντίστοιχα δεν αναφέρουν καμία νίκη. Σε δεύτερη επίθεση στην Γρανάδα (1317) συμμετείχε στην δεύτερη πολιορκία του Γιβραλτάρ και κυρίευσε το κάστρο του Μπελμέζ ντε λα Μοραλέντα. Με παπική έγκριση ξεκίνησε νέα Σταυροφορία στην Γρανάδα (1319), συμμετείχαν ο Πέτρος και ο θείος του Ιωάννης αλλά έπεσαν στην παγίδα από τις Μουσουλμανικές δυνάμεις και γνώρισαν την συντριβή. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης έπεσαν μαζί στο πεδίο της μάχης σε μια ήττα που έμεινε γνωστή σαν "Καταστροφή του κάστρου της Γρανάδας".[3]

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε τη Μαρία του Οίκου της Βαρκελώνης, κόρη του Ιακώβου Β΄ της Αραγωνίας και είχε τέκνα:

  • Λευκή 1319-1375, μνηστεύθηκε με τον Πέτρο Α΄ της Πορτογαλίας, αλλά ο γάμος τελικά δεν έγινε.

Πρόγονοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. p11344.htm#i113439. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. Pepin 2016, σσ. 117–23
  3. Agrait 1998, σσ. 151–52

Πηγές Επεξεργασία

  • XXV años de la Escuela de Genealogía, Heráldica y Nobiliaria, Ed. Escuela de Genealogía, Heráldica y Nobiliaria, Hidalguia, 1985.
  • Agrait, Nicolás (1998). "The Reconquest During the Reign of Alfonso XI". In Donald J. Kagay; Therese M. Vann (eds.). On the Social Origins of Medieval Institutions: Essays in Honor of Joseph F. O'Callaghan. Leiden: Brill.
  • Pepin, Paulette Lynn (2016). María de Molina, Queen and Regent: Life and Rule in Castile-León, 1259–1321. Lexington Books.


 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Peter of Castile, Lord of Cameros της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).