Παλάτσο Κολόννα

Το παλάτσο Κολόννα (ιταλ. Plazzo Colonna) είναι ένα ανακτορικό οικοδομικό τετράγωνο στο κέντρο της Ρώμης, στη βάση του Κυριναλίου λόφου, πλησίον τού Ναού των Δώδεκα Αποστόλων. Ένα μέρος του είναι κτισμένο επάνω σε ένα αρχαίο ρωμαϊκό Σεραπείο· ανήκει στον επιφανή Οίκο των Κολόννα για περισσότερο από 20 αιώνες.

Παλάτσο Κολόννα
Palazzo Colonna
Είδος	μουσείο τέχνης, ακίνητη περιουσία, μουσείο ιστορικού οικήματος και αρχαιολογικό μουσείο
Αρχιτεκτονική	μπαρόκ αρχιτεκτονική
Διεύθυνση	Piazza dei Santi Apostoli, 66, 00187 Roma, Piazza Santi Apostoli, 66 - Roma και Piazza dei Santi Apostoli 66, 00187 Roma
Γεωγραφικές συντεταγμένες	41°53′51″N 12°29′3″E
Διοικητική υπαγωγή	Ρώμη
Χώρα	Ιταλία
Ιδιοκτήτης	Οικογένεια Κολόννα
Δημιουργός	Περουτζίνο
Προστασία	ιταλικό πολιτισμικό αγαθό
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ιστορία

Η δυτική, χαμηλή πρόσοψη με τους υψηλούς γωνιαίους όγκους. Αριστερά ο ναός των Δώδεκα Αποστόλων. Μπροστά η πλατεία των Δώδεκα Αποστόλων.

Το πρώτο τμήμα του είναι του 13ου αι. και η παράδοση λέει ότι ο Δάντης φιλοξενήθηκε εδώ κατά την επίσκεψή του στη Ρώμη. Η πρώτη έγγραφη αναφορά καταγράφει πως το παλάτσο στέγαζε τους καρδιναλίους Τζοβάννι και Τζάκομο Κολόννα τον 13ο αι. Εκεί έμενε ο καρδινάλιος Οντόνε Κολόννα, πριν γίνει ο Πάπας Μαρτίνος Ε΄ το 1417.

Όταν απεβίωσε ο πάπας, το παλάτσο λεηλατήθηκε κατά τις φιλονικίες μεταξύ των ευγενών της Ρώμης και η ιδιοκτησία πέρασε στα χέρια τού Οίκου των ντελλα Ρόβερε. Όταν η ανιψιά τού πάπα Ιουλίου Β΄ ντελλα Ρόβερε, η Λουκρέτσια Γκάρα Φραντσιόττι ντελλα Ρόβερε παντρεύτηκε τον Μαρκαντόνιο Α΄ Κολόννα, το παλάτσο επέστρεψε στον Οίκο. Οι Κολόννα ήταν σύμμαχοι των Αψβούργων και μάλλον γι' αυτό δεν λεηλατήθηκε το κτήριο το 1527 κατά τη λεηλασία της Ρώμης.

Με αρχή τον Φίλιππο Α΄ Κολόννα (1578-1639) πολλές αλλαγές ανακαίνισαν το κτήριο: το αποτελούσαν τέσσερις πτέρυγες γύρω από έναν εσωτερικό (ανατολικό) κήπο. Οι αρχιτέκτονες Τζιρόλαμο Ραϊνάλντι και Πάολο Μαρουτσέλλι εργάστηκαν σε ιδιαίτερα σχέδια. Οι κύριες προσόψεις ολοκληρώθηκαν μόλις τον 17ο και 18ο αι.: η ανατολική επί της οδού ντελλα Πιλόττα και η δυτική. Μπροστά από τη δυτική υπήρχε εξωτερικός (δυτικός) κήπος. Το μεγαλύτερο μέρος τού σχεδίου είναι τού Αντόνιο ντελ Γκράνντε (όπως η Πινακοθήκη) και τού Τζιρόλαμο Φοντάνα (η διακόσμηση της Πινακοθήκης). Κατά τον 18ο αι. ο εξωτερικός κήπος κλείστηκε με μία πτέρυγα στα νότια και μία στα δυτικά επί της πλατείας των Αγ. Αποστόλων. Ήταν και οι δύο χαμηλές, έργο τού Νικόλα Μικέττι, στις οποίες αργότερα ο Πάολο Πόζι έδωσε ύψος στις γωνίες, έτσι ώστε το σύνολο να μοιάζει με φρούριο.

Αίθουσες στο ισόγειο: τού ουρανού (sala del baldacchino), τού αρχιτέκτονα Λουίτζι Βανβιτέλλι (del Vanvitelli), ροζ αίθουσα (sala rosa), των εορτών (delle feste), τού αναβρυτηρίου (della fontana), της καταιγίδας (della tempesta), τού ζωγράφου Γκασπάρ Ντουγκέ (del Dughet), τού μεσημεριανού (da pranzo), τού προσωπείου (del mascherone). Αίθουσες στον πρώτο όροφο: μετά την κλίμακα είναι η κίτρινη αίθουσα (sala gialla), η αίθουσα των πρωτογόνων (dei primitivi), όπισθεν η των ταπισερί (del' arazzo), η τού θρόνου (del trono), όπισθεν η των κεντημάτων (dei ricami), η της αποθεώσεως τού Μαρτίνου Ε΄ (dell' apoteosi di Martino V), όπισθεν το σαλονάκι των καθρεπτών (saletta degli specchi), η αίθουσα των τοπίων (dei paesaggi), η μεγάλη αίθουσα (sala grande), η τού πολεμικού κίονα (della colonna bellica), προθάλαμος, κλίμακα προς την οδό ντελλα Πιλόττα.

Η Πινακοθήκη Κολόννα

Η κύρια Πινακοθήκη ολοκληρώθηκε το 1703. Τα έργα τέχνης συνέλεξε μετά το 1650 ο καρδινάλιος Τζιρόλαμο Α΄ Κολόννα και ο ανιψιός του κοντόσταυλος Λορέντσο Ονόφριο Κολόννα. Περιέχει έργα των Λορέντσο Μονάκο, Ντομένικο Τζιραλνντάϊο, Πάλμα τού πρεσβύτερου, Σαλβιάτι, Μπροντσίνο, Τιντορέττο, Πιέτρο ντα Κορτόνα, Αννίμπαλε Καρράτσι, Γκουερτσίνο, Φραντσέσκο Αλμπάνι, Μουτσιάνο και Γκουίντο Ρένι. Τις νωπογραφίες της οροφής έκαναν οι Φιλίππο Γκεράρντι, Τζοβάννι Κόλι, Σεμπαστιάνο Ρίτσι και Τζουζέππε-Μπαρτολομέο Κιάρι και είναι σε ανάμνηση της νίκης τού Μαρκαντόνιο Β΄ Κολόννα στη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571. Η Αποθέωση τού Μαρτίνου Ε΄ ζωγραφίστηκε από τον Μπενεντέττο Λούτι. Οι νωπογραφίες των δωματίων ολοκληρώθηκαν μετά το 1664 από τους Κρεσέντσο Ονόφρι, Γκασπάρ Ντουγκέ και Πιέτερ Μουλιέ Β΄. Σε άλλα δωμάτια έκαναν νωπογραφίες οι Πομπέο Μπατόνι και Πιέτρο Μπιάνκι.

Η παλαιότερη πτέρυγα τού όλου οικοδομήματος, τώρα γνωστή ως διαμερίσματα της πριγκίπισσας Ισαβέλλας, στέγαζε κάποτε τη βιβλιοθήκη τού πάπα Μαρτίνου Ε΄. Το ανάκτορο περιέχει νωπογραφίες των Πιντουρίκιο, Αντόνιο Τεμπέστα, Κρεσέντσιο Ονόφρι, Τζιακίντο Τζιμινιάνι και Κάρλο Κέζι. Επίσης υπάρχει μία συλλογή τοπίων και καθημερινών σκηνών των ζωγράφων Γκασπάρ Ντουγκέ, Κασπάρ φαν Βίττελ (Βανβιτέλλι) και Γιαν Μπρύγκελ τού πρεσβύτερου. Άλλες ιδιωτικές συλλογές στη Ρώμη είναι των Οίκων Ντόρια-Παμφίλι και Παλλαβιτσίνι-Ροσπιλιόζι· των Κολόννα είναι η μεγαλύτερη.

Να μη συγχέεται η Συλλογή Τέχνης Κολόννα με την "Πινακοθήκη Αλμπέρτο Σόρντι", άλλο κτήριο, που ως το 2003 ονομαζόταν Πινακοθήκη Κολόννα και είναι εμπορική στοά (galleria).

Φωτογραφίες

• 
  Η πρόσοψη προς τον δυτικό κήπο.
• 
  Η Πινακοθήκη Κολόννα είναι η μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή έργων τέχνης στη Ρώμη.

Πηγές

• Palazzo Colonna

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Palazzo Colonna (Rome) στο Wikimedia Commons