Οι Παφλαγόνες ήταν λαός που έδωσε το όνομά του στην περιοχή της Παφλαγονίας.

Το όνομά τους οφείλουν στον Μυθικό γιο του Φινέα τον Παφλαγόνα. Οι Χετταίοι τούς καλούσαν Πάλα ή Πάφλα. Η γλώσσα τους ονομαζόταν Παλαουμνιλι και ανήκε στην ομάδα των Ινδο-Ευρωπαϊκών γλωσσών της Ανατολίας, έχοντας παράλληλα ένα γλωσσικό υπόστρωμα συγγενικό της μη Ινδο-Ευρωπαϊκής γλώσσας Χαττίλι. Η ονομασία Παφλαγονία στην ουσία είναι η ίδια ρίζα με την Πελαγονία (όπου φ είναι το παλαιό δίγαμμα). Τόσο οι Παφλαγόνες, όσο και οι Πελαγόνες της Μακεδονίας ανήκαν στα θρακοπελασγικά φύλα. Παφλαγών καλείτο και ο Βασιλεύς του λαού αυτού.

Το έθνος των Παφλαγόνων οι αρχαίοι Έλληνες το περιφρονούσαν θεωρώντας τους ως έθνος απολίτιστο και έθνος αργυρώνητων δούλων. Στις παροιμίες και φράσεις τους η λέξη παφλαγών σήμαινε φλύαρος.

(Παφλαγών > Φαφλαγών > φαφλατών > φαφλατάς)