Πειρίθου κατάβασις

Αρχαίο ελληνικό (ησιόδειο) έπος

Η Πειρίθου κατάβασις ή Θησέως καὶ Πειρίθου εἰς Ἅιδου κατάβασις ήταν ένα από τα επικά ποιήματα που ο Παυσανίας απέδιδε στον Ησίοδο.[1]

Υποθέτουμε πως διηγιόταν την κάθοδο των δύο ηρώων στο βασίλειο του Κάτω Κόσμου με σκοπό να κλέψουν την Περσεφόνη που ο Πειρίθους την ήθελε για γυναίκα του. Από άλλες διηγήσεις γνωρίζουμε ότι ο Άδης κατάλαβε το σχέδιο τους και με δόλο τους έβαλε να καθίσουν στον θρόνο της λήθης. Έμειναν εκεί μαρμαρωμένοι για πολύ καιρό μέχρι που ήρθε ο Ηρακλής, ο οποίος κατόρθωσε να ελευθερώσει τον Θησέα, αλλά όχι και τον Πειρίθου που έμεινε για πάντα αλυσοδεμένος στον Κάτω Κόσμο.[2]

Από την Πειρίθου κατάβασιν δεν διασώθηκε κανένα απόσπασμα. Πιθανολογείται μόνον ότι οι 27-30 μισοκατεστραμμένοι στίχοι ενός παπυρικού αποσπάσματος, που περιγράφουν την συνάντηση του νεκρού Μελεάγρου με τον Θησέα και τον Πειρίθουν,[3] ανήκαν ίσως στο έπος αυτό. (Θα μπορούσαν βέβαια να ανήκουν και στην Μινυάδα στην οποία επίσης, όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας,[4] περιγραφόταν η κάθοδος του Θησέα και του Πειρίθου στον Άδη).

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Παυσανίας, Ἑλλάδος περιήγησις, 9.31.5.
  2. Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Επιτομή, 1.24
  3. M. West, Greek Epic Fragments: From the Seventh to the Fifth Centuries BC, "Ibscher papyrus (first century BC)", σελ. 270-273,
    Loeb Classical Library, Harvard University Press, 2003.
  4. Παυσανίας, Ἑλλάδος περιήγησις, 10.28.2.