Πηγάδια Ιωαννίνων

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°27′37.51″N 20°58′8.51″E / 39.4604194°N 20.9690306°E / 39.4604194; 20.9690306

Τα Πηγάδια είναι ορεινό χωριό στο νομό Ιωαννίνων σε υψόμετρο 610 μέτρων[1] και ανήκει στα Κατσανοχώρια της Ηπείρου.[2]

Πηγάδια
Πηγάδια is located in Greece
Πηγάδια
Πηγάδια
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΗπείρου
Περιφερειακή ΕνότηταΙωαννίνων
ΔήμοςΒορείων Τζουμέρκων
Δημοτική ΕνότηταΚατσανοχωρίων
Γεωγραφία
ΝομόςΙωαννίνων
Υψόμετρο610
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας440 13
Τηλ. κωδικός26590

Γεωγραφικά στοιχεία - αξιοθέατα Επεξεργασία

Τα Πηγάδια βρίσκονται στους βόρειους πρόποδες του όρους Ξηροβούνι[3], προς τα όρια του νομού με το νομό Άρτας και δυτικά του Άραχθου ποταμού. Απέχουν 35 χλμ. ΝΑ. της πόλης των Ιωανίννων και 31 χλμ. ΝΔ. από τα Πράμαντα. Αξιοθέατα είναι ο Ιερός Ναός της Αγίας Μαρίνας, του 1610, το παλιό δημοτικό σχολείο που έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο.[4] καθώς και η τοποθεσία "Σκάλα" σε υψόμετρο 800 μέτρα με θέα προς την περιοχή των Κατσανοχωρίων και Τζουμέρκων[3].

Ονομασία - διοικητικά στοιχεία Επεξεργασία

Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Βαλτσώρα, αναγνωρίστηκε επίσημα ως κοινότητα το 1926 και μετονομάστηκε σε Πηγάδια το 1927.[5] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, αποτελεί τη τοπική κοινότητα Πηγαδίων που ανήκει στη δημοτική ενότητα Κατσανοχωρίων του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 115 κατοίκους.[6]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 73 τομ.28. 
  2. «Άραχθος-Κατσανοχώρια». αθηνόραμα travel. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. 3,0 3,1 «Πηγάδια». www.voreiatzoumerka.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2018. 
  4. Nikos, Kapetanakos E. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2018. 
  6. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10561 (σελ. 87 του pdf)