Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο

Δόγης της Βενετίας

Ο Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο (Peter Urseolus, 928 - 10 Ιανουαρίου 987) ήταν ο 23ος Δόγης της Βενετίας (976 - 978). Παραιτήθηκε αιφνίδια ένα βράδυ από τα καθήκοντα του για να γίνει μοναχός, εισήλθε στο Τάγμα των Καμαλδολέζων και αγιοποιήθηκε από την Καθολική εκκλησία (1731). Ο Βενετός βιβλιοθηκάριος Τζιουζέππε Μπετινέλλι δημοσίευσε μια έκδοση της βιογραφίας του (1733) που είχε γράψει ο διάσημος αιρετικός Φρίαρ Φουλγκένζιο Μανφρέντι (1606).[4]

Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση928[1][2][3]
Ούντινε
Θάνατος10  Ιανουαρίου 987
Saint-Michel-de-Cuxa
Τόπος ταφήςΒασιλική Αγίου Μάρκου
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου10 Ιανουαρίου
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦελίτσια Μαλιπιέρο
ΤέκναΠιέτρο Β΄ Ορσεόλο
ΟικογένειαΟικογένεια Ορσεόλο
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔόγης της Βενετίας (976–978)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Δόγης της Βενετίας Επεξεργασία

Ο Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο γεννήθηκε στο Ούντινε και ανήκε σε μια από τις ισχυρότερες οικογένειες της Βενετίας, ήταν απ'ευθείας απόγονος των πρώτων δόγηδων της Δημοκρατίας Τεοντάτο και Όρσο. Σε ηλικία 20 ετών έγινε διοικητής του Βενετσιάνικου στόλου αφού πήρε πρώτα πολλές διακρίσεις σαν απλός στρατιώτης σε εκστρατείες εναντίον των πειρατών στην Δαλματία, ήταν πάντα πιστός στην Καθολική Εκκλησία. Ο δόγης Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο δολοφονήθηκε σε επανάσταση επειδή προσπάθησε να δημιουργήσει κληρονομική μοναρχία (976), ο Καμαλδολέζος μοναχός και Καρδινάλιος Πιέτρο Νταμιάν αναφέρει ότι ήταν ο ίδιος ο Πιέτρο Ορσεόλο πρωταγωνιστής αλλά αυτό δεν έχει αποδειχτεί. Ο Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο σε οποιαδήποτε περίπτωση ήταν ο διάδοχος του, η σύζυγος του και δόγισσα ήταν η Φελίτσια Μαλιπιέρο.[5]

Σαν Δόγης της Βενετίας ο Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο ήταν αποφασισμένος να αποκαταστήσει την τάξη στην Δημοκρατία της Βενετίας και έδειξε τεράστια φροντίδα για την χήρα του προηγούμενου δόγη, έχτισε νοσοκομεία για τις χήρες, τα ορφανά και τους προσκυνητές. Ανακατασκεύασε την Βασιλική του Αγίου Μάρκου και τα ανάκτορα των δόγηδων που είχαν καταστραφεί στην επανάσταση μαζί με το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης.

Παραίτηση Επεξεργασία

Σε δύο χρόνια μετά την εκλογή του αιφνίδια χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν ούτε την γυναίκα του και τα παιδιά του δραπέτευσε μεσάνυχτα από την Βενετία με τον ηγούμενο Γκουαρίν και άλλους δυο Βενετούς στο Βενεδίκτινο αβαείο του Σαιντ Μισέλ ντε Κούξα στην Πράντα της νότιας Γαλλίας. Ο Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο αποφάσισε να ζήσει σαν ασκητής μόνο με τα απαραίτητα, αφού πέρασε λίγα χρόνια στο αβαείο με παρότρυνση του Αγιου Ρόμουαλντ (951 - 1027) κατέφυγε σε ένα δάσος και έζησε σαν ερημίτης επτά χρόνια μέχρι τον θάνατο του. Το σώμα του μεταφέρθηκε για ταφή στο μικρό χωριό Πράντα στην νότια Γαλλία. Σε 40 χρόνια μετά τον θάνατο του (1027) αναγνωρίστηκε Άγιος από την τοπική επισκοπή.

Αγιοποίηση Επεξεργασία

Ο Πέτρο Α΄ Ορσεόλο εορτάζεται σαν Άγιος από την Καθολική εκκλησία, αγιοποιήθηκε από τον πάπα Κλήμη ΙΒ΄ που τοποθέτησε την εορτή του στις 14 Ιανουαρίου. Η ημερολογιακή μεταρρύθμιση μετέφερε την εορτή του στις 10 Ιανουαρίου την ημέρα του θανάτου του αλλά οι Καμαλδολέζοι εορτάζουν την μνήμη του στις 19 Ιανουαρίου.[6]

Διαδοχή Επεξεργασία

Τον διαδέχτηκε ο Βιτάλε Καντιάνο γιος του προκατόχου του Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο, γιος του ήταν ο μετέπειτα δόγης Πιέτρο Β΄ Ορσεόλο.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Attwater, Donald and Catherine Rachel John. The Penguin Dictionary of Saints. 3rd edition. New York: Penguin Books, 1993.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο
Γέννηση: 928 Θάνατος: 10 Ιανουαρίου 987
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο
Δόγης της Βενετίας
 

976 - 978
Διάδοχος
Βιτάλε Καντιάνο