Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (1235)
Η Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (1235) ήταν μιία κοινή πολιορκία Βουλγαρίας-Νίκαιας στην πρωτεύουσα της Λατινικής αυτοκρατορίας . Ο Λατίνος αντιβασιλιάς Ιωάννης του Μπριέν πολιορκήθηκε από τον Αυτοκράτορα της Νίκαιας Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη και τον τσάρο Ιβάν Ασέν Β΄ της Βουλγαρίας . Η πολιορκία ήταν ανεπιτυχής.
Προοίμιο Επεξεργασία
Μετά το τέλος του αυτοκράτορα Ροβέρτου του Κουρτεναί το 1228, δημιουργήθηκε μία αντιβασιλεία υπό τον Ιωάννη του Μπριέν. Μετά την καταστροφική ήττα της ηγεμονίας της Ηπείρου από τους Βουλγάρους στη Μάχη της Κλοκοτνίτσας, [1] [2] η απειλή του Θεοδώρου Κομνηνού Δούκα για τη Λατινική αυτοκρατορία έπαυσε, μόνο για να αντικατασταθεί από την απειλή της Νίκαιας, η οποία άρχισε να αποκτά εδάφη στην Ελλάδα. Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Γ΄ Βατάτζης της Νίκαιας συνήψε με τη Βουλγαρία συμμαχία, η οποία το 1235 είχε ως αποτέλεσμα μία κοινή εκστρατεία κατά της Λατινικής Αυτοκρατορίας.
Η πολιορκία Επεξεργασία
Το 1235 ο Άγγελος Α΄ Σανούδος, δεύτερος δούκας της Νάξου, έστειλε μία ναυτική μοίρα για την υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης, όπου ο αντιβασιλιάς Ιωάννης του Μπριέν επολιορκείτο από τον Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη Αυτοκράτορα της Νίκαιας και τον Ιβάν Ασέν Β΄ της Βουλγαρίας. Η κοινή πολιορκία Νίκαιας-Βουλγαρίας ήταν ανεπιτυχής. [3] Οι σύμμαχοι υποχώρησαν το φθινόπωρο, λόγω του επερχομένου χειμώνα. Ο Ιβάν Ασέν Β΄ και ο Βατάτζης συμφώνησαν να συνεχίσουν την πολιορκία τον επόμενο χρόνο, αλλά ο Βούλγαρος τσάρος αργότερα αρνήθηκε να στείλει στρατεύματα. Με το τέλος του Ιωάννη του Μπριέν το 1237, οι Βούλγαροι έσπασαν τη συνθήκη με τον Βατάτζη, λόγω της πιθανότητας του Ιβάν Ασέν Β΄ να γίνει αντιβασιλιάς της Λατινικής αυτοκρατορίας.
Με την περαιτέρω παρέμβαση του Αγγέλου Α΄, υπογράφηκε ανακωχή μεταξύ των δύο κρατών για δύο χρόνια.
Κατάληξη Επεξεργασία
Μέχρι το 1247, ο στρατός της Νικαίας είχε περικυκλώσει αποτελεσματικά την Κωνσταντινούπολη, με μόνο τα ισχυρά τείχη της Πόλης να τον συγκρατούν· η Μάχη της Πελαγονίας το 1258 σηματοδότησε την αρχή του τέλους της Λατινικής κυριαρχίας στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι στις 25 Ιουλίου 1261, με τα περισσότερα από τα Λατινικά στρατεύματα μακριά σε εκστρατεία, ο στρατηγός της Νίκαιας Αλέξιος Στρατηγόπουλος βρήκε μια, χωρίς φύλαξη, πύλη της πόλης και εισήλθε με τα στρατεύματά του, αποκαθιστώντας τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για τον Αυτοκράτορά του Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ Επιγραφή στο Τούρνοβο του τσάρου Ιβάν Ασέν Β΄ στην εκκλησία των Αγ. 40 Μαρτύρων σε ανάμνηση της νίκης του στην Κλοκοτνίτσα στις 9 Μαρτίου 1230
- ↑ «Battle of Klokonista». badley.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ «John III Ducas Vatatzes». NNDB.com. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2009.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Langdon, John S. (1985). «The Forgotten Byzantino-Bulgarian Assault and Siege of Constantinople 1235–1236 and the Breakup of the 'Entente Cordiale' Between John III Ducas Vatatzes and John Asen II in 1236 as Background to the Genesis of the Hohenstaufen-Vatatzes alliance of 1242». Byzantine Studies in Honor of Milton V. Anastos. Malibu. σελίδες 105–36. ISBN 0-89003-168-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία