Η Πολιορκία της Προύσας έλαβε χώρα από 1317/20 μέχρι τις 6 Απριλίου 1326[1] και έληξε με κατάληψη της πόλης από τους Οθωμανούς. Οι Οθωμανοί δεν είχαν καταλάβει πόλεις νωρίτερα - η έλλειψη εμπειρίας και η έλειψη κατάλληλου οπλισμού σ' αυτό το στάδιο του πολέμου σήμανε την κατάληψη της πόλης μετά από 6 ή 9 χρόνια πολιορκίας.[2] Σύμφωνα με μερικές πηγές, ο Οσμάν Α' απεβίωσε από φυσικά αίτια λίγο πριν την κατάληψη της πόλης,[2] ενώ άλλοι θεωρούν πως έζησε αρκετά για να μάθει για την κατάληψη της πόλης στο νεκρικό του κρεβάτι[1][3][4] και να θαφτεί στην Προύσα.

Πολιορκία της Προύσας
Βυζαντινο-Οθωμανικοί Πόλεμοι
Χρονολογία1317/20-6 Απριλίου 1326[1]
ΤόποςΠρούσα
ΈκβασηΝίκη των Οθωμανών
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Σάρος
Δυνάμεις
Άγνωστες
Άγνωστες
Απολογισμός
Άγνωστες
Άγνωστες

Επακόλουθα Επεξεργασία

Μετά την άλωση της πόλης, η Προύσα έγινε η πρώτη πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους και παρέμεινε πρωτεύουσα μέχρι το 1366, όταν η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Εντιρνέ.[2] Ως αποτέλεσμα, η πολιορκία της Προύσας αποτελεί σημαντικό γεγονός στα χρονικά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ η Προύσα θεωρείται τόπος γέννησης της οθωμανικής αρχιτεκτονικής (Μεγάλο Τζαμί της Προύσας, Τζαμί του Βαγιαζήτ Α', Τζαμί Χιουνταβέντιγκαρ και Τζαμί Γιεσίλ).[5] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Ορχάν προέβη σε κατασκευή κτηρίων όπως ιμαρέτ, χαμάμ, τζαμιά, ινν και καραβάν σαράι,[6] καθώς και στην κατασκευή μεντρεσέ,[7] όπου θάφτηκαν τα οστά του (και τα οστά του πατέρα του).[5] Ο γνωστός Μουσουλμάνος περιηγητής Ιμπν Μπατούτα, ο οποίος επισκέφτηκε την Προύσα το 1331, εντυπωσιάστηκε από τον Σουλτάνο και ανέφερε πως η Προύσα ήταν εντυπωσιακή πόλη[5] «με εξαιρετικό παζάρι και φαρδείς δρόμους, οι οποίοι είναι περικυκλωμένοι από κήπους και τρεχούμενα νερά».[8]

Σημασία Επεξεργασία

Ο Πάουλ Κ. Ντέιβις (Paul K. Davis) γράφει το εξής: «Η κατάληψη της Προύσας καθιέρωσε τον Οσμάν Α' και τους διαδόχους του ως μεγάλη δύναμη στη Μικρά Ασία, θέτοντας τη βάση για την Οθωμανική Αυτοκρατορία».[9]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Rogers, Clifford (2010). The Oxford Encyclopaedia of Medieval Warfare and Military Technology. 1. Oxford University Press. σελ. 261. ISBN 9780195334036. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Nolan, Cathal J. (2006). The Age of Wars of Religion, 1000-1650: An Encyclopedia of Global Warfare and Civilization. 1. Greenwood Publishing Group. σελίδες 100–101. ISBN 9780313337338. 
  3. Hore, A. H. (2003). Eighteen Centuries of the Orthodox Greek Church. Gorgias Press LLC. σελ. 455. ISBN 9781593330514. 
  4. Pitcher, Donald Edgar (1972). An Historical Geography of the Ottoman Empire: From Earliest Times to the End of the Sixteenth Century. Brill Archive. σελ. 37. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Dumper, Michael R. T.· Stanley, Bruce E. (2007). Cities of the Middle East and North Africa: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO. σελ. 101. ISBN 9781576079195. 
  6. Ágoston, Gábor· Masters, Bruce Alan (2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. σελ. 105. ISBN 9781438110257. 
  7. Levine, Lynn A. (2010). Frommer's Istanbul (2 έκδοση). John Wiley & Sons. σελ. 238. ISBN 9780470915790. 
  8. Finkel, Caroline (2007). Osman's Dream: The History of the Ottoman Empire. Basic Books. σελ. 13. ISBN 9780465008506. 
  9. Paul K. Davis, 100 Decisive Battles from Ancient Times to the Present: The World’s Major Battles and How They Shaped History (Oxford: Oxford University Press, 1999), σελ. 151.