Πολιορκία του Βελιγραδίου (1806)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Πολιορκία του Βελιγραδίου το 1806 (σερβικά : Опсада Београда 1806) ήταν μία πολεμική σύγκρουση στην διάρκεια της πρώτης Σερβικής επανάστασης ανάμεσα στους επαναστατημένους Σέρβους και τους Οθωμανούς.
Η επίθεση των επαναστατών στο Βελιγράδι είχε προγραμματιστεί πολύ προσεκτικά. Παρόλο που ο Καραγιώργης Πέτροβιτς ήταν από τον Μάιο το 1804 στην περιοχή του Βελιγραδίου με τον επαναστατικό στρατό για τις πρώτες συγκρούσεις με τους Τούρκους δεν κινήθηκε κατά του Βελιγραδίου παρά δύο χρόνια αργότερα. Όταν οι Σέρβοι επαναστάτες οργανώθηκαν και ήσαν έτοιμοι πήραν θέσεις κοντά στο Βελιγράδι.
Για την πολιορκία της πόλης είχαν σπεύσει εκτός του Καραγιώργη, με τα στρατιωτικά τους σώματα οι Σίμα Μάρκοβιτς, ο Γιάνκο Κάτιτς, ο Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς, ο Μιλένκο Στοΐκοβιτς, ο Στάνιογε Γκλαβά, ο Βούλε Κόλαρατς, ο Ματέια Νενάντοβιτς, και ο Λούκα Λαζάρεβιτς.
Στα μέσα Νοεμβρίου 1806 κοντά στο Βελιγράδι είχαν προσέλθει περίπου 25.000 Σέρβοι στρατιώτες με 40 κανόνια, ενώ ο αριθμός των όπλων από την τουρκική πλευρά που βρίσκονταν μέσα από τα τείχη του Βελιγραδίου ήταν περίπου 300. Στην υπεράσπιση του Βελιγραδίου συμμετείχαν και χριστιανοί, κάποιοι από αυτούς έχουν εγκαταλείψει τη σερβική πλευρά, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Μπουλούμπασης Κόντα.
Η κύρια επίθεση ξεκίνησε στις 30 Νοεμβρίου 1806, οι επαναστάτες κατάφεραν και εισήλθαν στην πόλη από την πύλη του ποταμού Σάβα. Οι Τούρκοι βλέποντας τους έριξαν έναν πυροβολισμό, ο οποίος ήταν το σήμα κινδύνου για την πόλη. Η μάχη κράτησε όλη τη νύχτα, κάποια στιγμή και γύρω στο 10 π.μ., το Βελιγράδι έχει στα χέρια των επαναστατών. Στην πόλη παρέμεινε ο Σουλεϊμάν Πασάς, εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης, αλλά στις 27 Δεκεμβρίου 1806 έφυγε από την πόλη με τη συνοδεία του.
Αναφορές Επεξεργασία
- «Политичка историја Београда од 1804. до 1914. године». Историја Београда. Београд: Балканолошки институт САНУ, Драганић. 1995. σελίδες 152–154. ISBN 86-7179-021-5.