Το πολυβόλο Hotchkiss των 13,2 mm υποδείγματος 1930 ήταν ένα αερόψυκτο βαρύ πολυβόλο, που σχεδιάστηκε από την εταιρία Hotchkiss et Cie στα τέλη της δεκαετίας του ’20 και χρησιμοποιήθηκε κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από διάφορα κράτη μεταξύ των οποίων και η Ιαπωνία, που το κατασκεύαζε με άδεια στη χώρα της.

13,2 mm Hotchkiss
ΤύποςΒαρύ Πολυβόλο
ΠροέλευσηΓαλλία
Ιστορία υπηρεσίας
Υπηρεσία1922-1949
ΧρήστεςΕλλάδα, Γαλλία, Ιαπωνία
ΠόλεμοιΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Ιστορία παραγωγής
ΚατασκευαστήςHotchkiss
Χρονολογία παραγωγής1930
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Διαμέτρημα13,2 mm
Βάρος37,5 kg (+57 kg τρίποδας πεζικού)
Μήκος1.670 mm ή 1490 mm
Μήκος κάννης992 mm
Χαρακτηριστικά λειτουργίας
ΛειτουργίαΑυτόματο, οπισθοδρόμησης αερίων
Φυσίγγια13,2 mm × 99 mm, 13,2 mm × 96mm
Ταχυβολία450 βολές/λεπτό
Ταχύτητα εξόδου βλήματος800 m/s
Αναχορηγίααποσπώμενος γεμιστήρας 25 ή 30 φυσιγγίων ή άκαμπτη μεταλλική ταινία 15 φυσιγγίων

Ανάπτυξη Επεξεργασία

Στα τέλη της δεκαετίας του ’20, η Hotchkiss παρουσίασε μια σειρά προτάσεων για αυτόματα αντιαεροπορικά όπλα στα διαμετρήματα των 13,2 mm, 25 mm και 37 mm. Ήταν όλα απλά και αξιόπιστα, και βασίζονταν στην ίδια δοκιμασμένη αρχή λειτουργίας δι’ επιστροφής αερίων, που είχε πρωτο-χρησιμοποιηθεί από το επιτυχημένο πολυβόλο Χότσκις 1914.

Πιο συγκεκριμένα, το πολυβόλο των 13,2 αποτελούσε μια μεγέθυνση του Χότσκις 1922/26, προσαρμοσμένη στο νέο διαμέτρημα, που χρησιμοποιούσε ακόμα και τις ίδιες μεθόδους αναχωρηγίας: αποσπώμενο γεμιστήρα, προσαρμοζόμενο στο πάνω μέρος του όπλου ή άκαμπτη μεταλλική φυσιγγιοταινία, εισερχόμενη από τα δεξιά. Ο μηχανισμός σκανδάλης ήταν ωστόσο απλούστερος, αλλά ποικίλε ανάλογα με την έκδοση και τις ανάγκες του κάθε αγοραστή. Όταν δεν εγκαθίστατο σε συστοιχία, μπορούσε να συνδυάζεται με μονή ή διπλή χειρολαβή, ενώ είχε υπάρξει και μια πρόταση με πιστολοειδή λαβή και κοντάκιο.

Το οπίσθιο μέρος της κάννης, μετά τη θύρα εξόδου των αερίων, περιβάλλονταν από δακτυλίους ψύξης. Το στόμιο συνήθως κατέληγε σε αποσπώμενο φλογοκρύπτη σε σχήμα χοάνης. Η έκδοση με αποσπώμενο γεμιστήρα διέθετε ένα μηχανισμό που αυτόματα παγίδευε το κλείστρο στην ανοικτή θέση, όταν τελείωναν τα πυρομαχικά. Με την εισαγωγή πλήρους γεμιστήρα, το κλείστρο όπλιζε αυτόματα.

Το φυσίγγιο των 13,2 × 99 mm που επιλέγει μετά από μακροχρόνια πειράματα σε άκρα μυστικότητα, τελικά αποτελούσε μια μετατροπή του διάσημου Αμερικανικού φυσιγγίου .50 BMG (Browning Machine Gun) των 0,50 ιντσών, του μετέπειτα 12.7×99mm NATO, με αυξημένο απλά διαμέτρημα βολίδας. Στα 1935, ένα νέο φυσίγγιο εμφανίστηκε στη Γαλλία, με το μήκος του κάλυκα μειωμένο στα 96 mm (13,2 × 96 mm), προκειμένου να φέρει ένα βελτιωμένο τύπο βολίδας. Τα δύο φυσίγγια ήταν συμβατά μεταξύ τους και παράγονταν εφεξής παράλληλα.

Η εταιρία, είχε παρουσιάσει το Χότσκις των 13,2 mm και σαν όπλο υποστήριξης πεζικού, που θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε συμβατικούς τρίποδες πολυβόλου, χωρίς αντιαεροπορικές δυνατότητες και να χρησιμοποιηθεί ενάντια σε ελαφρά θωρακισμένους στόχους. Η Γαλλική στρατιωτική διοίκηση, που είχε δείξει ενδιαφέρον για την απόκτηση ελαφρών αντιαεροπορικών όπλων, αρνήθηκε το διαμέτρημα των 13,2 χιλιοστών, διότι θεώρησε πως τα βαριά αυτά βλήματα, επιστρέφοντας αδέσποτα στη γη μετά από μια αντιαεροπορική βολή, θα απειλούσαν την ασφάλεια των στρατιωτών. Έτσι, στράφηκαν σε μεγαλύτερα διαμετρήματα, όπου εκρηκτικά βλήματα ήταν διαθέσιμα.

Ωστόσο, το πολυβόλο των 13,2 mm αξιοποιήθηκε εκτενώς από το Γαλλικό Ναυτικό, καθώς και από το Γαλλικό Ιππικό, που το επέλεξε σαν όπλο για κάποια από τα τεθωρακισμένα του οχήματα. Υιοθετήθηκε επίσημα το 1930 με την ονομασία Μ1930. Ακολούθησαν αρκετές εξαγωγές, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα, ενώ η Ιαπωνία, που είχε μιαν ιδιαίτερη προτίμηση για τα προϊόντα της εταιρίας Hotchkiss et Cie, αγόρασε στα 1932 την άδεια παραγωγής του και το κατασκεύασε σε σημαντικούς αριθμούς, με το όνομα «Βαρύ Πολυβόλο Τύπου 92».

Υπηρεσία Επεξεργασία

Ως επίγειο Αντιαεροπορικό Επεξεργασία

Η Γαλλική Αεροπορία χρησιμοποίησε μια εκδοχή δίδυμης συστοιχίας εγκατεστημένης σε τρίποδα, με την ονομασία mitrailleuse de 13,2 mm CA mle 1930, σαν εγγύς βεληνεκούς όπλο για την ασφάλεια των αεροδρομίων της.

Ως Ναυτικό Αντιαεροπορικό Επεξεργασία

Τόσο το Γαλλικό, όσο και το Ιαπωνικό Ναυτικό, χρησιμοποίησαν δίδυμες και τετράδυμες συστοιχίες του όπλου αυτού για την προστασία των πολεμικών τους πλοίων.

Το Ισπανικό Ναυτικό αγόρασε το Χότσκις στα τέλη του 1935 και το εγκατέστησε σε διάφορα αντιτορπιλικά και καταδρομικά που διέθετε η Δημοκρατική κυβέρνηση. Μετά το 1939, τα πυρομαχικά τους παράγονταν στη Σεβίλλη από τα στρατιωτικά εργοστάσια πυρομαχικών "Pirotecnia Militar" για την κυβέρνηση του Φράνκο.

Ως Στρατιωτικό όπλο Επεξεργασία

Το Hotchkiss των 13,2 mm χρησιμοποιήθηκε από ελαφρά άρματα όπως το Βελγικό Τ15 και το Γαλλικό AMR 35, καθώς και από το θωρακισμένο όχημα AMD Laffly 80 AM, αλλά και σε διάφορα οχυρά. Οι Ιάπωνες το εγκατέστησαν σε διάφορα ελαφρά άρματά τους, αντικαθιστώντας δίδυμα πολυβόλα μικρού διαμετρήματος.

Ως αυτοκινούμενο αντιαεροπορικό Επεξεργασία

Διάφοροι συνδυασμοί αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών δοκιμάστηκαν με σχετική επιτυχία στη δεκαετία του ’30, πάνω σε σασί 4Χ4 και 6Χ6 των Citroën-Kegresse ή Berliet, χωρίς ωστόσο να τεθούν σε μαζική παραγωγή. Τα στρατεύματα των Ελεύθερων Γάλλων χρησιμοποίησαν διάφορα αυτοσχέδια αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά Χότσκις στη Βόρειο-Ανατολική Αφρική το 1942, με όπλα που απέσπασαν από Γαλλικά πλοία.

Ελληνική εκδοχή Επεξεργασία

Η Ελλάδα, είχε κι αυτή μια ξεχωριστή σχέση με τα προϊόντα της εταιρίας Χότσκις, αφού υπήρξε ο πρώτος και σημαντικότερος αγοραστής του Υποδείγματος 1926 και μάλιστα σε δύο διαφορετικές εκδοχές, είχε αγοράσει 400 μονάδες του Υποδείγματος 1914, 200 του Υποδ. 1922 στο διαμέτρημα των 7,92 mm, αλλά είχε προμηθευτεί και έναν αριθμό υδρόψυκτων πολυβόλων και ελαφρών πολυβόλων Υποδ. 1909 από τη Μ. Βρετανία στο διαμέτρημα των 7,7 mm (0,303 ιντσών), σαν στρατιωτική βοήθεια μετά την έναρξη του πολέμου. Καμία άλλη χώρα δεν έχει χρησιμοποιήσει τόσο μεγάλη ποικιλία διαφορετικών τύπων Χότσκις.

Στις παραμονές του πολέμου, ο Ελληνικός Στρατός κατόρθωσε να αγοράσει 32 μόλις μονάδες του πολυβόλου των 13,2 mm, που χρησιμοποιήθηκαν ωστόσο με επιτυχία και κέρδισαν την εκτίμηση των χειριστών τους. Η Ελληνική εκδοχή φαίνεται ακόμα πως ήταν μοναδική, αφού όχι μόνο τροφοδοτούνταν από άκαμπτη μεταλλική ταινία, σε αντίθεση με τον αποσπώμενο γεμιστήρα των προηγούμενων τύπων, αλλά και συνοδεύονταν από έναν πρωτοποριακό αρθρωτό τρίποδα, διπλής χρήσης. Ο χειριστής, που κάθονταν σε ειδική θέση επί του τρίποδα, μπορούσε να στρέψει το όπλο προς επίγειους στόχους ή να το ανυψώσει για να εκτελέσει αντιαεροπορική βολή. Καθώς η παγκόσμια κρίση κατέστησε αδύνατη για τη χώρα, την αγορά αντιαρματικών όπλων στις παραμονές του πολέμου, καθυστερημένα παραγγέλθηκαν και πυρομαχικά διατρήσεως θώρακος, αυξάνοντας τις δυνατότητες του όπλου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

http://forum.axishistory.com/viewtopic.php?f=112&t=158723&start=15

(Φωτογραφίες διαφόρων εκδόσεων του Χότσκις Μ1930, όπου απεικονίζεται και η Ελληνική έκδοση)

http://www.youtube.com/watch?v=KM8szJn8DnA&feature=related

(Βάιραλ βίντεο που απεικονίζει ερασιτεχνική βολή του εν λόγω όπλου).

Άλλα Ελληνικά Όπλα Επεξεργασία

Βιβλιογραφία Επεξεργασία