Πρέφα

Η πρέφα είναι παιχνίδι της τράπουλας που παίζεται στην Ελλάδα αλλά και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες γενικότερα. Η ονομασία πιθανόν να προέρχεται από τη λέξη preferans, επίσης παιχνίδι με χαρτιά, δημοφιλές στη Ρωσία και στην Αυστρία, και με το οποίο η πρέφα έχει πολλές ομοιότητες. Είναι παιχνίδι τεχνικής και τύχης, αλλά η εμπειρία παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο.

Πρέφα

Μπάζα στα μπαστούνια τσακιστή από κούπα.
Είδος	Χαρτοπαίγνιο
Παίκτες	Τρεις, ή τέσσερις
Ηλικίες	12+
Προετοιμασία	Χρόνος λιγότερος από δύο λεπτά, τράπουλα 32 φύλλων
Διάρκεια	50 κάσα: περίπου μία ώρα, 30 κάσα: περίπου 40 λεπτά
Τύχη	Διανομή και κατανομή φύλλων
Δεξιότητες	τακτική, στρατηγική, εμπειρία
Στιγμιότυπο από παρτίδα πρέφας στο www.prefadoros.gr

Το ζητούμενο σε μια παρτίδα πρέφας είναι να κερδίσει κανείς όσο το δυνατόν περισσότερα καπίκια· εφόσον τα καπίκια αντιστοιχούν σε χρήματα, το παιχνίδι μπορεί να γίνει και τζόγος, αλλά στην εποχή μας τα καπίκια υπέχουν περισσότερο την έννοια των πόντων και το διακύβευμα είναι συνήθως τα κεράσματα, εξ ου και η έκφραση «το πάσο τρώει λουκούμι» που σημαίνει ότι αν παίζει κανείς συνετά θα βγει κερδισμένος.

Αυτό καθαυτό το παιχνίδι παίζεται από τρεις παίκτες, μπορεί όμως να υπάρχει και τέταρτος παίκτης. Όταν οι παίκτες είναι τέσσερις, κάθε παίκτης είναι εναλλάξ ο τεμπέλης, ο οποίος δεν παίζει αλλά απλώς μοιράζει τα φύλλα στους υπόλοιπους τρεις. Συνεπώς, όταν παίζουν τέσσερις παίκτες, τότε κάθε παίκτης δεν παίζει εκ περιτροπής μία στις τέσσερις διανομές (μοιρασιές).

Γενικά

Η πρέφα συγγενεύει με το μπριτζ και το μπουρλότ ή μπελότ και παίζεται με τράπουλα 32 φύλλων, δηλαδή συμμετέχουν τα φύλλα από το επτά και πάνω, οι φιγούρες και οι άσοι. Το παιχνίδι παίζεται σε όλη την Ελλάδα. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα σε ηλικιωμένους, στα καφενεία αλλά και μεταξύ φοιτητών. Συναντάται με ιδιαίτερη συχνότητα στην Κρήτη.

Μοιράζονται 10 φύλλα στον κάθε παίκτη και τα δύο φύλλα που περισσεύουν είναι τα κάτω. Το παιχνίδι παίζεται σε γύρους. Σε κάθε γύρο κάθε παίχτης με τη σειρά του ρίχνει ένα φύλλο. Ο παίχτης που έριξε το καλύτερο φύλλο παίρνει τα τρία φύλλα (μπάζα). Τα κάτω φύλλα ονομάζονται και τζόγος. Αυτά τα δύο φύλλα πλειοδοτούνται από τους παίχτες λέγοντας πόσες μπάζες θα πάρει όποιος τα αγοράσει και ποιο χρώμα θα είναι τα ατού (ένα συμβόλαιο δηλαδή). Τα ατού είναι ένα από τα τέσσερα χρώματα που σε κάθε γύρο είναι πιο δυνατό από τα άλλα και κερδίζει ανεξαρτήτως αξίας. Ο αγοραστής ή τζογαδόρος σκοπό έχει να μαζέψει τις συμφωνημένες μπάζες, οι αμυνόμενοι, κοντραδόροι ή συνέταιροι σκοπό έχουν πρώτα και κύρια να τον εμποδίσουν να κάνει τις μπάζες που δήλωσε και δευτερευόντως να μαζέψουν όσες περισσότερες μπάζες μπορούν. Καθώς κάθε παίκτης έχει 10 φύλλα, 10 είναι επομένως και οι συνολικές μπάζες σε κάθε διανομή. Στο τέλος οι παίχτες μετράνε τις μπάζες τους και υπολογίζουν τους πόντους τους ανάλογα με το συμβόλαιο που είχαν κάνει στην αρχή.

Κανόνες

Η πρέφα είναι παιχνίδι που παίζεται με μπάζες και ατού. Το πρώτο σημαίνει ότι το παιχνίδι παίζεται σε γύρους. Σε κάθε γύρο όλοι οι παίχτες με την σειρά τους ρίχνουν από ένα φύλλο και ο παίχτης με το καλύτερο φύλλο τα κερδίζει, παίρνει την μπάζα. Το δεύτερο σημαίνει ότι μια φυλή (χρώμα) ορίζεται ως ατού. Στην πρέφα τα ατού λέγονται και κόζια.

Κάθε παίχτης ξεκινάει με "πόντους" που ονομάζονται κάσα ή κάσες συνήθως 30. Το παιχνίδι τελειώνει όταν μηδενιστούν οι κάσες όλων των παιχτών (στην πραγματικότητα η κάσα είναι κοινή). Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού οι παίχτες μαζεύουν καπίκια. Στο τέλος του παιχνιδιού κερδίζει ο παίχτης με τα περισσότερα καπίκια.

Το παιχνίδι παίζεται σε παρτίδες. Και κάθε παρτίδα αποτελείται από τα εξής στάδια:

Το μοίρασμα

Τα 32 φύλλα μοιράζονται (ανά δύο), 10 στον κάθε παίκτη, αρχίζοντας από τον παίκτη στα δεξιά αυτού που μοιράζει, και αυτή είναι και η φορά του παιξίματος. Μετά τα δύο πρώτα φύλλα σε κάθε παίκτη, τα δύο επόμενα (δηλαδή το έβδομο και το όγδοο φύλλο) αποτίθενται κλειστά στο τραπέζι, και είναι τα κάτω. Κατόπιν συνεχίζεται το μοίρασμα με αποτέλεσμα κάθε παίκτης να έχει, τελικά, 10 φύλλα και δύο τα κάτω 32 στο σύνολο. Τα κάτω φύλλα μπορούν να αφεθούν στο τραπέζι και τελευταία, εφόσον αυτός που μοίραζε είχε ξεχάσει να τα αφήσει στην αρχή. Όταν αρχίσει το παιχνίδι, κάθε παίκτης πετάει ένα φύλλο. Τα τρία αυτά φύλλα αποτελούν μια χεριά, ή αλλιώς μπάζα. Καθώς κάθε παίκτης έχει 10 φύλλα, 10 είναι και οι συνολικές μπάζες, επομένως σε κάθε διανομή παίζονται 10 μπάζες.

Η αγορά

Η πλειοδοσία

Αφού μοιραστούν φύλλα, οι παίκτες εκτιμούν αν με τα φύλλα τους μπορούν να πραγματοποιήσουν μια αγορά. Η αγορά είναι ένα ‘συμβόλαιο’ ότι ο παίκτης θα κάνει 6 μπάζες και πάνω. Οι παίκτες δηλώνουν δύο πράγματα: πόσες μπάζες εκτιμούν ότι θα κάνουν και με ποιο χρώμα ως ατού. Όπως ειπώθηκε πριν, 6 μπάζες -δηλαδή οι μισές συν μία- είναι η ελάχιστη υποχρεωτική δήλωση. Μπορεί όμως κάποιος να δηλώσει παραπάνω μπάζες, π.χ. 7, 8 κλπ, οι δηλώσεις όμως γίνονται με τη σειρά, δηλαδή δεν μπορούμε να πηδήξουμε από ένα επίπεδο σε κάποιο επόμενο.

• Ας δούμε το παρακάτω παράδειγμα. Ένας παίκτης κρατάει μεταξύ των 10 φύλλων του τα εξής: Α, Κ, Q, 10, 9 όλα καρά και Άσο μπαστούνι. Μπορεί, λοιπόν, να κάνει μια δήλωση, ότι θα κερδίσει μια αγορά όπου δεσμεύεται να κερδίσει τουλάχιστον 6 μπάζες με ατού τα καρά (λέγεται και 6 καρά). Πώς, όμως, μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα πάρει 6 μπάζες; Όλα τα πιθανά ατού είναι 8. Στο παράδειγμά μας λοιπόν του λείπουν 3. Ας θεωρήσουμε ότι και τα 3 καρά είναι στο χέρι ενός παίκτη, και ότι αυτός που αγόρασε παίζει πρώτος. Παίζει τον Άσο καρό, κανένα φύλλο δεν μπορεί να τον κερδίσει, άρα 1 μπάζα. Συνεχίζει παίζοντας τον Ρήγα, πάλι δεν υπάρχει μεγαλύτερο φύλλο, 2 μπάζες. Τώρα, αν παίξει το 10 καρό, υπάρχει δυνατότερο φύλλο, ο Βαλές καρό, και θα χάσει την μπάζα. Οπότε παίζει την Ντάμα καρό για να αποσπάσει και το τρίτο ατού από τους αντιπάλους. Τώρα, έχει 3 μπάζες και δεν υπάρχουν άλλα ατού, παρά μόνο αυτά που κρατάει στο χέρι του. Αυτά συν τον Άσο μπαστούνι, που δεν μπορεί να τον χάσει, γιατί ακόμα κι αν κάποιος δεν έχει μπαστούνι δεν θα έχει πια ατού να τσακίσει, κάνουν 6 μπάζες. Η ορθή εκτίμηση των μπαζών που μπορεί να κάνει κάποιος παίκτης είναι καθοριστική για την επιτυχία της αγοράς.

Η διαδικασία της δήλωσης γίνεται με τον έναν παίκτη να δηλώνει μετά τον άλλον ξεκινώντας από τον παίκτη που δεξιά από αυτόν που μοίρασε, πρόκειται δηλαδή για "πλειοδοτική διαδικασία" που προσομοιάζει σε δημοπρασία. Σ’ αυτή τη "δημοπρασία", οι φυλές της τράπουλας έχουν διαφορετική αξία. Αρχίζοντας από τη χαμηλότερη αξία, ‘Πρώτα’ είναι τα μπαστούνια, ‘Δεύτερα’ είναι τα σπαθιά, ‘Τρίτα’ είναι τα καρά και ‘Τέταρτα’ οι κούπες. Αν δηλαδή κάποιος δηλώσει ότι θα κάνει 6 σπαθιά (τουλάχιστον 6 μπάζες με ατού τα σπαθιά), και ο επόμενος δηλώσει ότι θα κάνει 6 καρά, το δικαίωμα να αγοράσει το αποκτά ο δεύτερος παίκτης. Αυτό που υπερισχύει απ’ όλα είναι η δήλωση αγοράς χωρίς ατού, δηλαδή ‘Αχρωμάτιστα’ (λέγονται και άχροα). Σ’ αυτήν την περίπτωση δεν θα υπάρχουν ατού, δηλαδή όλες οι φυλές είναι ίσης δυναμικότητας και μετράει μόνο η αξία των φύλλων σε κάθε χρώμα. Ο παίκτης που εκτιμά ότι δεν μπορεί να κερδίσει με τα φύλλα του τουλάχιστον 6 μπάζες, δηλώνει «πάσο». Η διαδικασία της αγοράς δεν μπορεί να παρουσιάζει άλματα (όπως συμβαίνει στο μπριτζ), αλλά οδεύουμε προς την αγορά μας βήμα βήμα δηλώνοντας το χρώμα που έχει σειρά. Έστω, λοιπόν, ότι ο παίκτης Α εκτιμά ότι έχει αγορά στα καρά, ο παίκτης Β δεν έχει κάποια αγορά και ο παίκτης Γ έχει αγορά στις κούπες. Αυτό γίνεται για να μπορούν οι παίχτες να καταλαβαίνουν την δύναμη των άλλων παιχτών. Στο δεύτερο γύρο δηλώσεων ο πρώτος παίκτης, ή δεύτερος αν ο πρώτος έχει πάει πάσο, αρκεί απλά να καλύψει την διαφορά της προηγούμενης δήλωσης και όχι να δηλώσει παραπάνω, οι επόμενοι αν θέλουν να αγοράσουν πρέπει να ανεβάσουν. Το ίδιο συμβαίνει σε κάθε γύρο.

• Στο παράδειγμά μας η δημοπρασία αρχίζει συμβατικά λέγοντας «Πρώτα», το οποίο μεταφράζεται «έχω αγορά κάπου», οπουδήποτε, μπορεί και αγορά με 7, ή περισσότερες μπάζες. Ο παίκτης Α αναγγέλλει, λοιπόν, «6 μπαστούνια» ή «Πρώτα», όχι κατευθείαν «6 καρά», όπου είναι και η δύναμή του. Ο παίκτης Β δηλώνει «πάσο», ενώ ο Γ δεν απαντά «6 κούπες», αλλά «6 σπαθιά», δηλαδή το επόμενο χρώμα που έχει σειρά. Αφού κλείσει ο πρώτος γύρος δηλώσεων, δηλαδή αφού και οι τρεις παίκτες μιλήσουν μια φορά, ο επόμενος παίκτης απλά πρέπει να καλύψει την αγορά του προηγούμενου παίκτη, και απαντάει «ναι», ή «όλα εδώ», ή «έχω», παραμένοντας στο ίδιο επίπεδο. Ο επόμενος ανεβαίνει, ο μεθεπόμενος καλύπτει κοκ. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, η αγορά θα εξελιχθεί ως εξής: Ο παίκτης Α θα δηλώσει «Πρώτα» (εννοώντας 6 μπαστούνια) έχοντας στόχο να φτάσει μέχρι τα καρά, ο παίκτης Β δηλώνει «πάσο» αποσυρόμενος από την αγορά, ενώ ο παίκτης Γ δηλώνει «Δεύτερα» (εννοώντας 6 σπαθιά), στοχεύοντας όμως στις κούπες. Είναι η σειρά του Α ο οποίος δηλώνει «ναι». Τότε ο Γ ανεβαίνει δηλώντας «Τρίτα», ή «6 καρά», ο Α δηλώνει «έχω» (ο παίκτης Β έχει αποσυρθεί) και ο Γ δηλώνει «6 κούπες». Εδώ ο παίκτης Α δηλώνει «πάσο», καθώς η δύναμή του ήταν στα καρά, επομένως ο παίκτης Γ κερδίζει την αγορά και καθίσταται αγοραστής. Σχηματικά η παραπάνω αγορά έχει ως εξής:

Α	Β	Γ
Πρώτα	Πάσο	Δεύτερα
ΝΑΙ	-	Τρίτα
ΝΑΙ	-	Τέταρτα
Πάσο	-	-

Υπάρχει μια ειδική μορφή πονταρίσματος. Στη σειρά του ένας παίκτης και εφόσον κανένας παίκτης πριν από αυτόν δεν έχει πει κάτι εκτός από πάσο, μπορεί να δηλώσει τα παίρνω, ή τα γράφω, ή άμα μείνουν. Αυτό σημαίνει ότι αν οι επόμενοι παίκτες πούνε πάσο, την αγορά την παίρνει αυτός. Τότε, είναι ελεύθερος να αγοράσει όπου θέλει. Έχει π.χ. το δικαίωμα αν δεν του έρθουν καλά φύλλα ή το μετανιώσει, να δηλώσει την αγορά με το χαμηλότερο τίμημα, δηλαδή ‘6 Πρώτα’, και χωρίς να παιχτεί η μοιρασιά, χρεώνεται 4 κάσα και 16 καπίκια (βλ. παρακάτω κάσα και μέτρημα).

Σημείωση 1: Εάν συμφωνηθεί από τους παίκτες πριν αρχίσει το παιχνίδι, ισχύει και η αγορά των 'κάτω' φύλλων με προσφορά 10 φύλλων 'πρέφας'. Η προσφορά πρέφας είναι η μεγαλύτερη δυνατή προσφορά στο παιχνίδι. Ο παίκτης που Δηλώνει "Πρέφα", σταματάει τον γύρο της αγοράς και σηκώνει τα "κάτω" φύλλα. Το φύλλο της πρέφας προϋποθέτει να συμπληρώσει ο παίκτης 10 φύλλα από τα 12 που έχει στα χέρια του (μαζί με τα κάτω) τα οποία είναι και τα 10 μικρότερα του Βαλέ. (από 10 και κάτω) Ο γύρος τελειώνει εκείνη τη στιγμή. Εάν ο παίκτης που δήλωσε "πρέφα" έχει συμπληρώσει 10 φύλλα από το 10 και κάτω πληρώνεται απευθείας αναλόγως με την συμφωνία κατά μέσο όρο 6-7 πόντους κάσας (60-70 καπίκια), τα μισά από κάθε παίκτη. Εάν ο παίκτης δεν συμπληρώσει το φύλλο της "πρέφας" πληρώνει σαν πρόστιμο το ίδιο ποσό στους 2 αντιπάλους. Το φύλλο της πρέφας είναι σπάνιο και χρησιμοποιείται για την άμεση δυνατότητα ανάνηψης κάποιου παίκτη ο οποίος έχει μικρή κάσα και "κακό" φύλλο.

Η δήλωση

Σε αυτή τη φάση ο αγοραστής θα δηλώσει τελικώς πόσες μπάζες και με ποια ατού -ή χωρίς ατού- θα κάνει αγορά. Παίρνει τα δύο κάτω φύλλα και τώρα έχει 12. Από αυτά διαλέγει 2, όποια θέλει, και τα βγάζει έξω και είναι τα σκάρτα. Ο αγοραστής λοιπόν έχει δύο πλεονεκτήματα, να γνωρίζει 2 φύλλα παραπάνω και τη δυνατότητα να καλυτερέψει τα φύλλα του (π.χ. κάτω είχε Ρήγα κούπα, και αυτός αφήνει κάτω 7 κούπα). Η δήλωση στη φάση της πλειοδοσίας ήταν δεσμευτική προς τα κάτω, όχι προς τα πάνω. Επίσης, η δήλωση υποχρεώνει τον αγοραστή να κάνει τουλάχιστον τις μπάζες που δηλώνει, όχι ακριβώς. Στο παράδειγμά μας αυτό σημαίνει ότι ο Γ δεν μπορεί να δηλώσει «6 Τρίτα», μπορεί όμως να δηλώσει «6 Τέταρτα», «7 Μπαστούνια» κλπ. Αναγγέλλει λοιπόν «6 Κούπες», το οποίο σημαίνει ότι με ατού τις κούπες πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον 6 μπάζες.

Απάντηση των παιχτών στην πρόκληση του αγοραστη

Οι αμυνόμενοι (ή κοντραδόροι) τώρα, βλέπουν τα φύλλα τους και δηλώνουν αν μπορούν να βγάλουν τις μπάζες που υποχρεούνται, και συνεπώς αν θα παίξουν. Πρώτος μιλάει ο παίχτης στα δεξιά του τζογαδόρου και μετά ο άλλος. Αν παίξουνε και οι δύο, μαζί έχουν την υποχρέωση να βγάλουν συνολικά 10 μπάζες μείον αυτές που δήλωσε ο αγοραστής. Υπάρχει και η προσωπική υποχρέωση κάθε παίχτη ως εξής: αγορα 6- 2 ο πρώτος 2 ο άλλος, αγορά 7- 2 ο πρώτος 1 ο άλλος, αγορά 8- μία ο ένας μία ο άλλος, αγορα 9- μία μπάζα και οι δύο (δεν έχει σημασία ποιος θα την κάνει). Αυτή η προσωπική υποχρέωση έχει σημασία αν οι αμυνόμενοι δεν πάρουν τις συνολικές απαιτούμενες μπάζες. Δηλαδή, αν για παράδειγμα σε αγορά 7 πούνε "παίζω" και οι δύο, και συνολικά πάρουνε 2 μπάζες αντί για 3, μέσα μπαίνει αυτός που δεν έκανε τις μπάζες που ήταν υποχρεωμένος να κάνει. Αν μαζί βγάλουνε τις απαιτούμενες μπάζες, τότε δεν έχει σημασία ποιος πήρε πόσες.

Από τα παραπάνω μπορούμε να έχουμε τις εξής πιθανότητες:

• 1. Και οι δύο αμυνόμενοι εκτιμούν ότι δεν μπορούνε να κάνουνε τις μπάζες τους και λένε πάσο και οι δύο, η γύρα τελειώνει χωρίς να παιχθεί, ο αγοραστής κατεβάζει την κάσα.
• 2. Και οι δύο εκτιμούν ότι μπορεί να κάνουν τις μπάζες και παίζουν και οι δύο.
• 3. Ο πρώτος παίζει, ο δεύτερος λέει πάσο (δεν παίζει). Το παιχνίδι δίνει στον πρώτο τις εξής πιθανότητες:
  • 3α. Να παίξει μόνος του, οπότε και έχει την υποχρέωση να κάνει τουλάχιστον τις μπάζες που του αναλογούν (2 σε αγορά 6, 2 σε αγορά 7, 1 σε αγορά 8).
  • 3β. Να αναλάβει και τις υποχρεώσεις του δεύτερου παίκτη και να πει παίζεις κι εσύ, παίζεις μαζί μου ή παίζουμε όλοι μαζί. Σε αυτήν την περίπτωση το παιχνίδι παίζεται κανονικά αλλά ότι αλλάγές ήτανε να γίνουν στα καπίκια του δεύτερου παίκτη γίνονται στου πρώτου μαζί με όσες ήτανε να γίνουν κανονικά.
• 4. Ο πρώτος εκτιμά ότι δεν μπορεί να βγάλει τις μπάζες που του αναλογούν και λέει πάσο, στο οποίο υπάρχουν οι εξής πιθανότητες:
  • 4α Λέει πάσο και ο δεύτερος (όπως το 1).
  • 4β Μπορεί να πάρει τον πρώτο παίκτη μαζί του. Και όπως από πάνω αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του. Και παίρνει τα πιθανά κέρδη του ή δέχεται την πιθανή ζημιά του. Σημείωση: σε αυτήν την περίπτωση πρέπει ταυτόχρονα να πει "έλα κι εσύ (ο πρώτος) μαζί". Αν πει απλά "παίζω", τότε,
  • 4γ. Το λόγο έχει πάλι ο πρώτος ο οποίος μπορεί να μη μιλήσει (συνέχεια όπως 3α)
  • 4δ. Ή, έχοντας μια φαινομενικά "παράξενη" επιλογή, παρ' όλο που αρχικά είχε πει πάσο, να συμπεράνει πλέον με τις πληροφορίες που έχει ότι μπορεί να πάρει αυτός τον δεύτερο παίκτη λέγοντας "πάμε μαζί" κ.τ.ο., οπότε έχουμε το 4β.

Η υποχρέωση των παικτών αν παίξουν, σε όλες τις περιπτώσεις είναι να προσπαθήσουν να πάρουν τουλάχιστον τις μπάζες που τους αναλογούν, αλλά επίσης και σημαντικότερο, να προσπαθήσουν να αποτρέψουν τον αγοραστή να πάρει αυτές που δήλωσε, να πάρουν με λίγα λόγια όσο το δυνατόν περισσότερες μπάζες τους επιτρέπει το φύλλο τους.

Η εκτέλεση

Αφού γίνει η αγορά αρχίζει το κυρίως μέρος του παιχνιδιού.

Η σειρά δυναμικότητας των φύλλων, από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο είναι 7, 8, 9, 10, J, Q, K και A, δηλαδή η φυσική σειρά των φύλλων. Το τι χαρτί θα παίξει στη σειρά του ο κάθε παίκτης καθορίζεται από κανόνες. Ο σημαντικότερος από αυτούς τους κανόνες ορίζει πως ό,τι χρώμα παίζει ο πρώτος στην κάθε χεριά, αυτό πρέπει να παίξουν και οι επόμενοι.

Σε κάθε διανομή πρώτος παίζει ο δεξιά αυτού που μοίρασε και μπορεί να παίξει οποιοδήποτε φύλλο. Στις επόμενες χεριές πρώτος παίζει αυτός που πήρε την προηγούμενη μπάζα.

• Για παράδειγμα, έχει μοιράσει ο Γ και ο Α παίζει πρώτος το 10 κούπα, ο Β πρέπει να παίξει υποχρεωτικά κούπα, και παίζει το 8 κούπα. Ο Γ παίζει τον βαλέ κούπα. Την μπάζα την παίρνει ο Γ, και έχει τώρα μια μπάζα. Πρώτος, τώρα, παίζει ο Γ εφόσον πήρε την προηγούμενη μπάζα, και ρίχνει π.χ. τον άσσο μπαστούνι. Ο Α ρίχνει το 10 μπαστούνι και ο Β βάζει το 7 μπαστούνι. Την μπάζα παίρνει πάλι ο Γ και έχει τώρα δυο μπάζες κερδισμένες, επομένως παίζει πάλι πρώτος κοκ.

Τα τρία χαρτιά της κάθε μπάζας που κερδίζει οποιοσδήποτε παίκτης, τα τοποθετεί (κλειστά) μπροστά του και δεν επιτρέπεται να τα ξαναδεί. Αυτός ο κανόνας πολλές φορές καταστρατηγείται, και η αυστηρή εφαρμογή του εξαρτάται από την ανοχή και τη συμφωνία των συμπαικτών. Σε γενικές γραμμές, όμως, ο κανόνας τηρείται, καθώς όλα τα φύλλα που συμμετέχουν είναι μόνο 30.

Η φυλή (χρώμα) που έχει οριστεί ως ατού υπερισχύει των άλλων στο εξής σημείο: όταν κάποιος δεν διαθέτει φύλλο στο χρώμα που έχει παιχτεί, τσακίζει με ένα ατού, οποιοδήποτε. Σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει σημασία η δυναμικότητα των φύλλων.

• Για παράδειγμα, τα ατού είναι τα μπαστούνια, και ο Α παίζει 10 κούπα και ο Β παίζει άσο κούπα. Ο Γ δεν έχει κούπες, αλλά έχει π.χ. 9 μπαστούνι. Τσακίζει, λοιπόν, παίρνοντας την μπάζα, δεν μετράει ότι ο άσσος είναι μεγαλύτερος, τα ατού κερδίζουν όλα τα φύλλα.

Εν συντομία, οι κανόνες του παιχνιδιού συνοψίζονται στα εξής:

• Όταν ο παίκτης έχει φύλλα από το χρώμα που παίχτηκε πρέπει να ακολουθήσει παίζοντας φύλλο από εκείνο το χρώμα. Στο προηγούμενο παράδειγμα, αν ο Γ έχει έστω και μία κούπα, δεν μπορεί να τσακίσει με ατού για να πάρει την μπάζα, ούτε μπορεί να παίξει κάποιο άλλο χρώμα· είναι υποχρεωμένος να παίξει κούπα και εφόσον δεν διαθέτει κούπα είναι υποχρεωμένος να βάλει ατού.
• Όταν κάποιος δεν έχει φύλλο στο χρώμα που παίχτηκε αλλά έχει ατού, πρέπει υποχρεωτικά να τσακίσει. Αν δεν έχει ούτε ατού, είναι ελεύθερος να παίξει οποιοδήποτε φύλλο.
• Αν σε μια χεριά παιχτούν 2 ή 3 ατού, κερδίζει ο παίκτης που έβαλε το μεγαλύτερο ατού. Όπως πριν π.χ. ο Α παίζει 10 κούπα, ο Β δεν έχει κούπα και τσακίζει με ένα μπαστούνι, π.χ. το 10. Αν και ο Γ δεν έχει κούπα, μπορεί να πάρει την μπάζα αν έχει ένα μεγαλύτερο μπαστούνι και τσακίσει μ' αυτό.
• Στα αχρωμάτιστα (λέγονται και άχροα) δεν υπάρχουν ατού, όλες οι φυλές (χρώματα) είναι ισοδύναμες, και ό,τι χρώμα παίζει ο πρώτος, αυτό πρέπει να παίξουν και οι επόμενοι· αν κάποιος παίκτης δεν έχει να ακολουθήσει στο χρώμα που παίζεται, συνήθως «ξεφορτώνεται» άχρηστα φύλλα από τα υπόλοιπα χρώματα.
• Τόσο στα απλά χρώματα, όσο και στα ατού, οι παίκτες δεν είναι υποχρεωμένοι να πάρουν την μπάζα ανεβαίνοντας, αντίθετα από το μπουρλότ όπου οι παίκτες ανεβαίνουν υποχρεωτικά στα ατού. Η τσάκα, όμως, είναι υποχρεωτική, αντίθετα από το μπριτζ όπου ο παίκτης τσακάει μόνο εφόσον το επιθυμεί. Όπως πριν, ο παίκτης Α παίζει 10 κούπα, ο Β δεν έχει κούπα και τσακίζει με ένα μπαστούνι, π.χ. το 9. Ο Γ αν έχει π.χ. και το 10 μπαστούνι και το 7 μπαστούνι, δεν είναι υποχρεωμένος να πάρει την μπάζα με το 10· αν και είναι υποχρεωμένος να βάλει ατού, μπορεί να ρίξει το 7 χαρίζοντας, όπως λέμε, την μπάζα. Όπως θα δούμε παρακάτω αυτή η δυνατότητα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες τακτικής του παιχνιδιού.

Η κάσα και το μέτρημα

Η πρέφα εξ ορισμού παίζεται με λεφτά. Κάθε παίκτης στην αρχή αγοράζει την κάσα. Η κάσα αντιστοιχεί σε ένα ποσό και αποτελείται από καπίκια. Τα καπίκια είναι κάτι σαν τις μάρκες του πόκερ. Δηλαδή σε κάθε καπίκι αντιστοιχίζεται ένα ποσό, π. χ. 5 λεπτά. Η συνηθισμένη κάσα είναι 40, αλλά συνηθίζεται επίσης και η κάσα 30. Μία μονάδα της κάσας ισούται με 10 καπίκια, δηλαδή αντί να γράψουμε 400 καπίκια, γράφουμε 40 κάσα. Οπότε, αν έχουμε μια κάσα 30 με 5 λεπτά το καπίκι, ο κάθε παίκτης έχει βάλει 15 ευρώ (30 x 10 x 5 λεπτά = 1500 λεπτά = 15 ευρώ). Το παιχνίδι τελειώνει όταν όλοι οι παίκτες έχουν μηδέν κάσα.

Πάντως, στην εποχή μας τα καπίκια υπέχουν κυρίως την έννοια πόντων, ακόμη όμως και στην περίπτωση που το παιχνίδι παίζεται σε λεφτά, οι παίκτες δεν ανταλλάσσουν χρήματα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά όλες οι συναλλαγές καταγράφονται στο χαρτί (κιτάπι) με έναν πολύ ειδικό τρόπο:

Στο χαρτί υπάρχουν τρεις περιοχές (μια για κάθε παίκτη) και σε κάθε περιοχή υπάρχει μια κεντρική στήλη που δείχνει τις δοσοληψίες των παικτών με την κάσα, ενώ εκατέρωθεν των διαχωριστικών γραμμών καταγράφονται οι δοσοληψίες μεταξύ των παικτών. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα, το παιχνίδι είχε ξεκινήσει με 30 κάσα (οι παίκτες είχαν καταθέσει αρχικά από 300 καπίκια στην κάσα), ο παίκτης Stakis έχει κάνει μια αγορά, ο παίκτης salonik72 έχει κάνει 4 αγορές, ενώ ο παίκτης Megas έχει κάνει όλες τις υπόλοιπες αγορές. Από τα καπίκια που αναγράφονται κοντά στις διαχωριστικές γραμμές, ο παίκτης Stakis δείχνει να οφείλει 10 καπίκια στον παίκτη Megas και να παίρνει 5 καπίκια από τον παίκτη salonik72, ενώ ο παίκτης salonik72 δείχνει να οφείλει 38 καπίκια στον παίκτη Megas.

• Για να δούμε ποιος κερδίζει τι στο παραπάνω απόσπασμα, θα πρέπει να μοιράσουμε τις κάσες που απομένουν. Επομένως, ξεκινώντας από τον παίκτη Stakis δίνουμε από 90 καπίκια στους παίκτες Megas και salonik72, καθώς η κάσα του εν λόγω παίκτη είναι 27, δηλαδή 270 καπίκια. Επομένως τα καπίκια που δίνει ο Stakis στον Megas θα γίνουν 100 (90+10), ενώ τα 5 καπίκια που έπαιρνε από τον salonik72 μετατρέπονται σε 85 καπίκια χρέος (90-5). Αντίστοιχα ο Megas θα δώσει από 70 καπίκια (21 κάσα σημαίνει 210 καπίκια, δια τρία κάνει 70) και ο salonik72 θα δώσει από περίπου 3 καπίκια. Μοιράζοντας, λοιπόν, την κάσα που απομένει θα έχουμε, τελικά, κέρδος 111 καπίκια για τον παίκτη salonik72, 1 καπίκι για τον παίκτη Megas και ζημία 112 καπίκια για τον παίκτη Stakis.

Πώς μηδενίζεται η κάσα

Κάθε φορά που ένας παίκτης «βγάζει» την αγορά του, κατεβάζει την κάσα του ανάλογα με το τι αγόρασε. Ουσιαστικά κάθε φορά που εκτελείται μια επιτυχημένη αγορά, τόσο ο αγοραστής (τζογαδόρος), όσο και οι αμυνόμενοι παίκτες, πληρώνονται το αντίτιμο των μπαζών τους από την (κοινή) κάσα. Πρακτικά αυτό μεταφράζεται σε πληρωμή 10 μπαζών στον αγοραστή, ο οποίος με τη σειρά του πληρώνει στους αμυνόμενους παίκτες τις μπάζες που έκαναν. Ακολουθεί ο πίνακας με τις αξίες των αγορών.

Μπάζες	Πρώτα	Δεύτερα	Τρίτα	Τέταρτα	Άχροα
6	2	3	4	5	6
7	7	7	7	7	8
8	8	8	8	8	9
9	9	9	9	9	10
10	10	10	10	10	10

Επιτυχημένη αγορά ή συμμετοχή

Αν κάποιος παίκτης αγόρασε π. χ. ‘6 Κούπες’ και βγάλει την αγορά ακριβώς εκεί που τη δήλωσε, δηλαδή κάνει 6 μπάζες με ατού τις κούπες, κατεβάζει την κάσα του κατά 5 (δηλαδή 250 λεπτά = 2,5 ευρώ). Δηλαδή η αγορά έχει το νόημα του στοιχήματος. Με την αναλογία που ο παίκτης κατεβάζει την κάσα, πληρώνει και της μπάζες που έκαναν οι άλλοι δύο παίκτες. Στο παραπάνω παράδειγμα, αν έχουν παίξει και οι δύο και κάνουν 1 και 3 μπάζες, ο αγοραστής τους πληρώνει 5 και 15 καπίκια αντίστοιχα (δηλαδή σύνολο 20 καπίκια x 5 λεπτά το καπίκι =100 λεπτά =1 ευρώ). Αυτά γράφονται σε μια στήλη κάτω από το όνομα του κάθε παίκτη. Όταν όλες οι κάσες έχουν μηδενισθεί, τα καπίκια αθροίζονται και ο κάθε παίκτης παίρνει το ποσό που του αναλογεί.

Αποτυχημένη αγορά ή συμμετοχή

Αγοραστής

Αν ο αγοραστής κάνει μία λιγότερη μπάζα από αυτές που δήλωσε, η αγορά του είναι μέσα, δηλαδή απέτυχε. Τότε, ανεβάζει την κάσα του σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα. Δηλαδή, αν αγόρασε ‘6 κούπες’ και κάνει 5, ανεβάζει την κάσα του κατά 5, και πληρώνει τις μπάζες που έκαναν οι άλλοι παίκτες. Στο παραπάνω παράδειγμα, ανεβάζει 5 κάσα του, και πληρώνει συνολικά 5 μπάζες x 5 καπίκια = 25 καπίκια. Αν έχει κάνει αγορά στα 7 με ατού, ανεβάζει 7 την κάσα του και πληρώνει 4 μπάζες, σύνολο 28 καπίκια.

Αν ο αγοραστής αποτύχει να βγάλει την αγορά του κατά δύο λιγότερες μπάζες, τότε η αγορά του είναι σόλο μέσα, (ή απλά σόλο, συναντάται επίσης και σολό, ή σολαρία) σε αυτήν την περίπτωση το κόστος είναι διπλάσιο και στην κάσα που ανεβάζει και στα καπίκια που πληρώνει, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα.

	Πρώτα	Δεύτερα	Τρίτα	Τέταρτα	Αχρωμάτιστα
6	4	6	8	10	12
7	14	14	14	14	16
8	16	16	16	16	18
9	18	18	18	18	20
10	20	20	20	20	20

Παραδείγματα

1. Αγορά ‘6 κούπες’ και κάνει 4 μπάζες, ανεβάζει την κάσα του 10 (αντί για 5), και πληρώνει συνολικά 60 καπίκια (αντί για 6 μπάζες επί 5 = 30, 6 μπάζες επί 10 = 60 καπίκια).
2. Αγορά 7 με ατού, ανεβάζει 14 την κάσα του και πληρώνει 5 μπάζες, σύνολο 70 καπίκια.

Οι άλλοι παίκτες

Ο παίκτης που έπαιξε εναντίον του αγοραστή και δεν κατάφερε να κάνει τις μπάζες που του αναλογούν, τον πληρώνει την κάσα που θα κατέβαζε μείον τις μπάζες που πήρε, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα.

Μία λιγότερη

	Πρώτα	Δεύτερα	Τρίτα	Τέταρτα	Αχρωμάτιστα
6	18	27	36	45	54
7	63	63	63	63	72
8	80	80	80	80	90
9	90	90	90	90	100

Παραδείγματα

1. Η αγορά είναι ‘6 μπαστούνια’, και ένας παίκτης δήλωσε ότι θα παίξει, έπρεπε να κάνει 2 μπάζες. Αν κάνει μία, πληρώνει 2 μονάδες κάσας (δηλαδή 20 καπίκια), μείον την μία που έκανε 2 καπίκια, δηλαδή 18 καπίκια στον αγοραστή, ο οποίος όμως δεν κατεβάζει δύο μονάδες την κάσα του.
2. Η αγορά είναι 7 με ατού, αυτός που δήλωσε δύο μπάζες κάνει μία, οπότε πληρώνει τις 7 μονάδες της κάσας (που θα κατέβαζε ο αγοραστής) x 10 καπίκια = 70 καπίκια, μείον την μπάζα που πήρε 7 καπίκια = 63 καπίκια στον αγοραστή.

Σημείωση

Να θυμηθούμε σε αυτό το σημείο ότι παρόλο που σε κάθε παίκτη αναλογούν μία ή δύο μπάζες να κάνει, αν το σύνολο είναι αυτό που πρέπει, δεν υπάρχει πρόβλημα.Α

Β	Γ
7 Πρώτα	Παίζω	Παίζω
7 Πρώτα	2 μπάζες	1 μπάζα

Σ’ αυτό το παράδειγμα ο Β πρέπει να κάνει δύο μπάζες και ο Γ μία. Αν τελικά τις δύο τις κάνει ο Γ και τη μία ο Β, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο αγοραστής δήλωσε 7, περισσεύουν 3 οι οποίες έγιναν. Όμως, αν ο Β κάνει μία και ο Γ μία, ο Γ είναι εντάξει, πληρώνεται 7 καπίκια από τον αγοραστή, αλλά ο Β είναι μείον μία μπάζα, οπότε πληρώνει 63 καπίκια στον αγοραστή, ο οποίος δεν κατεβάζει την κάσα του.

Δύο λιγότερες

Στην περίπτωση που ο παίκτης κάνει δύο λιγότερες μπάζες από αυτές που του αναλογούν είναι σόλο μέσα, και το τίμημα είναι πολύ μεγαλύτερο. Δεν πληρώνεται καμία μπάζα, και πληρώνει εις διπλούν την κάσα στον αγοραστή, ο οποίος πάλι δεν κατεβάζει βέβαια την κάσα του. Πόσα πληρώνει; Πολλά!

Πρώτα	Δεύτερα	Τρίτα	Τέταρτα	Αχρωμάτιστα
6	40	60	80	100	120
7	140	140	140	140	160

Παρατηρήσεις

1. Όπως βλέπουμε στα 8 και στα 9 δεν υπάρχει σόλο, γιατί στον παίκτη αναλογεί μία μπάζα. Οπότε πληρώνει την κάσα μείον την 0 μπάζες που έκανε, 80 και 90 καπίκια αντίστοιχα (βλ. τον πίνακα μία λιγότερη).
2. Υπάρχει μία μόνο ειδική περίπτωση εδώ. Όπως θυμόμαστε, αν ένας πει πάσο και ο άλλος τον πάρει για να παίξει μαζί του, τότε χρεώνεται την επιτυχία ή αποτυχία. Έτσι, η αγορά είναι 8 με ατού, ο Γ λέει πάσο και ο Β τον παίρνει μαζί του. Είτε κάνει μία μπάζα ο Β και μία ο Γ, ή δύο ο Β και καμία ο Γ ή δύο ο Γ και καμία ο Β, ο Β πληρώνεται 16 καπίκια, ο αγοραστής κατεβάζει 8 την κάσα του. Αν και οι δύο μαζί κάνουν μία μπάζα, ο Β πληρώνει 72 καπίκια στον αγοραστή. Αν όμως δεν κάνουν καμία μπάζα ο Β πληρώνει 160 καπίκια, γιατί είναι δύο μέσα, είναι σόλο μέσα.

Α	Β	Γ
8 Πρώτα	Παίζω	Πάσο
8 Πρώτα	Παίξε κι εσύ	-
8 Πρώτα	2 μπάζες	-

Αν γίνει μια αγορά και πουν και οι δύο πάσο, ο αγοραστής κατεβάζει την ανάλογη κάσα και δεν πληρώνει τίποτα. Όλα τα παραπάνω συνοψίζονται στον παρακάτω πίνακα.

	Αγοραστής	Παίκτης
Κάνει τις μπάζες	Κατεβάζει την κάσα. Πληρώνει τις μπάζες που έκαναν οι παίκτες	Πληρώνεται τις μπάζες που έκανε
Μπαίνει μία μέσα	Ανεβάζει την κάσα. Πληρώνει τις μπάζες που έκαναν οι παίκτες	Πληρώνει τις μπάζες αγοραστή και συμπαίκτη. Η κάσα μένει ανέγγιχτη
Μπαίνει σόλο	Ανεβάζει διπλά την κάσα. Πληρώνει διπλά τις μπάζες που έκαναν οι παίκτες	Πληρώνει διπλά τις μπάζες αγοραστή και συμπαίκτη. Η κάσα μένει ανέγγιχτη
Γίνεται αγορά και δεν παίζει κανείς	Κατεβάζει την κάσα.

Το τέλος του παιχνιδιού

Το παιχνίδι τελειώνει όταν όλοι οι παίκτες έχουν κάσα μηδέν. Από αυτά που είδαμε, η κάσα κατεβαίνει μόνο όταν ο παίκτης αγοράζει και η αγορά του κερδίζει τόσες ακριβώς μπάζες όσες δήλωσε (και όταν φυσικά γίνεται αγορά και δεν παίζει κανείς). Όταν ένας παίκτης έχει μηδενίσει την κάσα του και οι άλλοι δύο δεν έχουν μηδενίσει, τότε γλύφει από την μεγαλύτερη κάσα. Για παράδειγμα, ο Α έχει κάσα 0, ο Β 12 και ο Γ 6. Μόλις ο Α βγάλει π. χ. μια αγορά στα '6 Τρίτα', γλύφει, δηλαδή κατεβάζει την μεγαλύτερη κάσα, και πληρώνεται σε καπίκια. Δηλαδή θα προκύψει Α 0 κάσα και 40 καπίκια, ο Β 8 κάσα, και ο Γ 6 κάσα όπως πριν. Όταν υπάρχουν ίσες κάσες, γλύφει όποια κάσα θέλει. Συνήθως βέβαια γλύφει την κάσα του παίκτη στον οποία μέχρι εκείνο το σημείο χρωστάει περισσότερα καπίκια. Όταν μηδενιστούν όλες οι κάσες, αθροίζονται τα καπίκια στη στήλη του κάθε παίκτη, και αυτός που χρωστάει πληρώνει. Μεταξύ καλών και προσεκτικών παικτών, συνήθως ο καθένας παίρνει πάνω κάτω τα λεφτά του. Όταν όμως υπάρχει κανένας ατζαμής, συνήθως είναι αυτός που πληρώνει τη νύφη. Ας...το έπαιρνε πρέφα πού έμπλεκε!

Η μπλόφα

Μεγάλο μέρος της ομορφιάς της η πρέφα το χρωστάει στον κανόνα ότι η αγορά θεωρείται επιτυχημένη μόνο όταν ο αγοραστής κάνει ακριβώς τις μπάζες που δηλώνει. Δεδομένου του τιμήματος που πληρώνει ο παίκτης που δηλώνει ότι έχει τις υπόλοιπες μπάζες και δεν τις κάνει, ο αγοραστής μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτό το γεγονός. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι υποχρεωμένος να δηλώσει την αγορά στις μπάζες που έχει, αλλά ούτε και στο χρώμα που έχει τα δυνατότερα φύλλα.

Για παράδειγμα, μπορεί ο Α να έχει αγορά ‘8 κούπες’, και να δηλώσει μόνο ‘6.κούπες’. Αν οι άλλο παίκτες ξεγελαστούν και παίξουν, εκτιμώντας ότι έχουν τις μπάζες, μπορεί να βρεθούν προ εκπλήξεως. Γιατί μπορεί να σκεφτεί ο Β, «δηλώνει 6, οπότε του λείπουν 4, εγώ έχω δύο», και να παίξει. Αν όμως τις δύο μπάζες που του λείπουν τις κάνει ο Γ, τότε ο Β είναι σόλο μέσα, και θα πληρώσει 80 καπίκια στον αγοραστή. Αν κάποιος έχει φύλλο, υπάρχει όφελος να μηδενίζει την κάσα του γρήγορα και να γλείφει των άλλων. Αλλά επίσης και να κάνει μπλόφες αν η κάσα του πλησιάζει στο μηδέν και οι άλλοι έχουν ψηλή ακόμα κάσα, και να πληρώνεται καπίκια. Η ισορροπία μεταξύ της μπλόφας και της κανονικής δήλωσης είναι κάτι που μαθαίνεται με τον καιρό, με εξάσκηση και παρακολούθηση άλλων να παίζουν.

Περισσότερα στοιχεία για την μπλόφα και γενικά για το παίξιμο και την τακτική, δείτε στο Τακτική και παίξιμο της πρέφας.

Έξτρα αμοιβές

Οι τέσσερις άσοι

Αν ο παίκτης που έχει κερδίσει την αγορά (αγοραστής) κρατάει και τους 4 άσους, τότε δηλώνοντας την αγορά του μπορεί να δηλώσει «και οι άσοι», π.χ. «6 σπαθιά και οι άσοι». Σ' αυτή την περίπτωση και εφόσον βγάλει την αγορά του, πληρώνεται επιπλέον 25 καπίκια από τους υπόλοιπους παίκτες, συμπεριλαμβανομένου και του τεμπέλη εφόσον υπάρχει. Αν η αγορά είναι 7 μπάζες και πάνω, οι άσοι πληρώνονται 50 καπίκια από τον κάθε παίκτη. Αν, όμως, ο αγοραστής δεν βγάλει την αγορά, στα 6 πληρώνει σε όλους από 25 καπίκια και στα 7 και πάνω από 50 καπίκια.

Σημείωση
Οι παίκτες πρέπει να συμφωνήσουν από πριν τι θα γίνει εφόσον ο αγοραστής μπει σόλο μέσα στην αγορά του και έχει δηλώσει τους άσους, αν δηλαδή θα τους πληρώσει απλά ή διπλά, αν και το σωστό είναι μάλλον να πληρωθούν απλά, καθώς στην περίπτωση που οι άσοι θα πληρωθούν διπλά τα ποσά που θα πληρώσει ο αγοραστής καθίστανται ιλιγγιώδη. Τέλος, τονίζουμε, ότι η δήλωση των άσων δεν είναι υποχρεωτική για τον αγοραστή· εννοείται, βεβαίως, ότι στην περίπτωση που δεν δηλωθούν οι άσοι από τον αγοραστή δεν τίθεται θέμα επιπλέον αμοιβής.

Η αμοιβή του τεμπέλη

Αν ο αγοραστής μπει μέσα και υπάρχει τεμπέλης, πληρώνει και στον τεμπέλη 25 καπίκια. Αν μπει δύο μπάζες μέσα, δηλαδή σόλο, πληρώνει στον τεμπέλη 50 καπίκια. Τα καπίκια που πληρώνει ο αγοραστής στον τεμπέλη, όταν μπαίνει μέσα η αγορά, ονομάζονται «τεμπελίστικα». Τόσο η αμοιβή των άσων, όσο και τα τεμπελίστικα, δεν σχετίζονται με το μέγεθος της κάσας, αλλά τα ποσά είναι 25 καπίκια στις απλές αγορές και 50 καπίκια σε αγορές από 7 μπάζες και πάνω. Είναι ανακριβές αυτό που κάποιοι ισχυρίζονται ότι αν η κάσα είναι 30άρα τα παραπάνω ποσά διαμορφώνονται σε 15 και 30 καπίκια αντίστοιχα.

Ορολογία

Αγορά, αγοράζω - Το 'συμβόλαιο' για των αριθμό των μπαζών, με ή χωρίς ατού.

Ανεβαίνω, ανέβασμα - α. Παίζω ένα φύλλο μεγαλύτερης αξίας. β. Δηλώνω μεγαλύτερη αγορά.

Άνοιγμα, ανοίγω - Η πρώτη δήλωση αγοράς.

Ατού - Η φυλή, χρώμα, που δηλώνεται ως αυτό που υπερισχύει.

Αχρωμάτιστα, άχροα - Η δήλωση αγοράς χωρίς ατού, με όλες τις φυλές ίσες.

Βγάζω μάτι - Παίζω κάτι που αναγκάζει τον επόμενο να φανερώσει κάτι για τα φύλλα του, εξαιτίας της θέσης του.

Γλύφω - Αφαιρώ καπίκια υπέρ της κάσας μου από τον παίκτη με την μεγαλύτερη κάσα.

Δεύτερα - Τα σπαθιά.

Δήλωση - Η διατύπωση στη φάση του 'μιλήματος' ότι ο παίκτης θα πραγματοποιήσει αγορά με βάση συγκεκριμένο επίπεδο.

Δυνατό - Φύλλο πάνω από το Βαλέ.

Καπίκι - Ο πόντος που αντιστοιχεί σε συμφωνημένο ποσό, π.χ. το καπίκι 5 λεπτά.

Κάσα - α. Τα χρήματα που βάζει ο παίκτης στην αρχή και είναι το σύνολο των καπικιών. β. Το σύνολο των καπικιών που έχει σε κάθε δεδομένη στιγμή κάποιος και αντιστοιχούν στο σύνολο των χρημάτων του.

Κόβω - α. Αποτρέπω έναν παίκτη, συνήθως τον αγοραστή, να παίξει όπως τον εξυπηρετεί μια αλληλουχία φύλλων. β. Τσακίζω

Κιτάπι - Το φύλλο αγώνα της πρέφας στο οποίο καταγράφονται οι δοσοληψίες των παικτών με την κάσα και μεταξύ τους.

Κόζι, κόζια - Βλέπε ατού.

Λιμό - Φύλλο κάτω του 10.

Μέσα, μπαίνω μέσα - Αποτυγχάνω να πάρω τις μπάζες που δήλωσα.

Μίλημα - α. Η φάση της δημοπρασίας, με την αλληλουχία των δηλώσεων και η τελική φάση της δημοπρασίας. Για παράδειγμα, στο μίλημα ο Α είπε 6 πρώτα, ο Β 6 δεύτερα, ο Γ πάσο, ο Α 6 τρίτα, ο Β 6 τέταρτα, ο Α πάσο, η αγορά είναι στα 6 τέταρτα.

Μοιρασιά - Το σύνολο των 10 χεριών.

Μπάζα - Τα 3 χαρτιά που παίζονται σε κάθε χέρι.

Οι Άσοι - Καρέ των άσων.

Παίζω άκρη - Παίζω πρώτος (ιδιαίτερα σε σχέση με τον αγοραστή).

Παίζω δυνατά - α. Παίζω το μεγαλύτερο φύλλο για να πάρω την μπάζα β. Παίζω μεγάλο φύλλο για να αναγκάσω τον επόμενο να ανεβεί αν θέλει να πάρει την μπάζα.

Παίζω λιμό - Παίζω μικρό φύλλο για να αναγκάσω των επόμενο να ανεβεί, ή για να μην χαραμίσω τα μεγαλύτερα φύλλα μου.

Παίζω μέση - Παίζω δεύτερος (ιδιαίτερα σε σχέση με τον αγοραστή).

Πάσο - Παραιτούμαι από τη δήλωσή μου ή δεν ανοίγω καθόλου.

Πλακώνω - Βάζω μεγαλύτερο φύλλο στο προηγούμενο.

Πρεφαδόρος - Ο παίκτης της πρέφας (συνήθως λέγεται για καλό παίκτη).

Πρώτα - Τα μπαστούνια.

Σανζ ατού (sans atout) - Όταν έχουν παιχτεί όλα τα ατού.

Σκαρτάρω - Ρίχνω ένα φύλλο για να μην έχω άλλα από εκείνο το χρώμα.

Σόλο, σόλο μέσα - Κάνω δύο λιγότερες μπάζες από αυτές που έπρεπε.

Τα βλέπω - Δήλωση αγοράς αν δεν αγοράσει άλλος (υποδηλώνει τα 1α και 2α).

Τα γράφω - Δήλωση αγοράς αν δεν αγοράσει άλλος (υποδηλώνει τα 3α και 4α).

Τα κάτω - Τα δύο φύλλα που είναι έξω στη φάση των δηλώσεων.

Τα 'πουλιά - Οι άσοι.

Τα σηκώνω, τα παίρνω - Δήλωση αγοράς αν δεν αγοράσει άλλος.

Τα σκάρτα - Τα δύο φύλλα που αφήνει ο αγοραστής έξω.

Τεμπέλης - Ο τέταρτος παίκτης που δεν παίζει στη μοιρασιά.

Τέταρτα - Οι κούπες.

Τρίτα - Τα καρά.

Τραβάω - Συνήθως κόζι. Παίζω μια σειρά δυνατών φύλλων.

Τσάκα, τσάκισμα - Παίρνω την μπάζα με κόζι.

Χαρίζω - Έχω μεγαλύτερο φύλλο να πάρω την μπάζα, αλλά παίζω μικρότερο.

Χεριά, χέρι - Τα 3 φύλλα που παίζονται.

Μεταφορικές φράσεις από την ορολογία της πρέφας

Αλλάξανε τα κόζια - Αλλάξανε οι καταστάσεις, οι συνθήκες.

Εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ (και δεν βαριέσαι αδελφέ) - Στίχος από τραγούδι του Χατζή. Αναφέρεται για κάποιον που δεν του καίγεται καρφί, ή και είναι τεμπέλης.

Κόβω τα κόζια - Εκτιμώ την κατάσταση.

Παίρνω / δεν παίρνω πρέφα - Καταλαβαίνω τι γίνεται, αντιλαμβάνομαι.

Τα βρίσκω μπαστούνια - Δυσκολεύομαι πολύ (δεδομένου ότι αν κάποιος έχει δηλώσει μεγαλύτερη αγορά και βρει από κάτω μπαστούνια, θα δυσκολευτεί να βγάλει ή μπορεί και να αποτύχει να βγάλει την αγορά).

Πηγές

• Κούρτης, Δημήτρης και Τσοβόλας, Σπύρος, Το πλήρες εγχειρίδιο της πρέφας, Εκδόσεις ΚΨΜ (2014), ISBN 978-960-6750-90-8
• Λειβαδίτης, Ευάγγελος, Το αλφαβητάρι της πρέφας, Εκδόσεις ΔΙΑΥΛΟΣ (2003), ISBN 960-531-152-6
• Μελεσσανάκης, Χαρίδημος, Πρέφα, Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ (2008), ISBN 978-960-14-1640-3
• Κουμαριανός, Βαγγέλης, Εγχειρίδιο πρέφας
• Ball, Eric, Prefa rules
• Παπαδόπουλος, Πάνος, Το παιχνίδι, από το κέντρο υποστήριξης του «Πρεφαδόρου»
• Σαραντάκος, Νίκος, Πρέφα: Κανόνες και ορολογία, από το ιστολόγιο Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Κανόνες και ορολογία από το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου
• Το παιχνίδι Διαδικτυακή υλοποίηση του παιχνιδιού της πρέφας από τον Πάνο Παπαδόπουλο
• Κέντρο υποστήριξης «Πρεφαδόρου». Όλα όσα θέλετε να μάθετε για την πρέφα
• Εκμάθηση Εκπαιδευτικά βίντεο που αφορούν στο παιχνίδι της πρέφας από τον Πάνο Παπαδόπουλο