Πρίθιβι Ναραγιάν Σαχ

βασιλέας του ενοποιημένου Νεπάλ

Ο Πρίθιβι Ναραγιάν Σαχ, ο βασιλιάς του Γκόρκα (1723[3] - 1775, Νεπαλικά: वडामहाराजधिरज पृथ्वीनारायण शाह) ήταν ο πρώτος βασιλέας του ενοποιημένου Νεπάλ. Πιστώνεται με το γεγονός ότι ξεκίνησε την εκστρατεία για το ενοποιημένο Νεπάλ, προκειμένου να επεκτείνει το βασίλειο του Γκόρκα[4]. Ήταν απόγονος ένατης γενεάς του Ντράβυα Σαχ (Dravya Shah) (1559-1570), ιδρυτή του κυβερνώντος οίκου του Γκόρκα. Ο Πρίθιβι Ναραγιάν διαδέχτηκε τον πατέρα του, βασιλέα Νάρα Μπουπάλ Σαχ (Nara Bhupal Shah), στον θρόνο του βασιλείου του Γκόρκα το 1743, σε ηλικία 20 ετών. Επίσης, εγκαθίδρυσε την πρωτεύουσα του Βασιλείου του Νεπάλ στην Κατμαντού[5].

Πρίθιβι Ναραγιάν Σαχ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
श्री ५ बडामहाराजाधिराज पृथ्वीनारायण शाह (Νεπαλικά)
Γέννηση7  Ιανουαρίου 1723[1]
Gorkha District
Θάνατος11  Ιανουαρίου 1775
Devighat
Αιτία θανάτουνόσος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο του Νεπάλ
ΘρησκείαΙνδουισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσανεπαλεζική γλώσσα
Ομιλούμενες γλώσσεςνεπαλεζική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Αξιοσημείωτο έργοDivyopadesh
Οικογένεια
ΣύζυγοςNarendra Rajya Lakshmi Devi
Indra Kumari Devi
ΤέκναΠρατάπ Σινγκ Σαχ
Μπαχαντούρ Σαχ του Νεπάλ[2]
Bilas Kumari
ΓονείςΝάρα Μπουπάλ Σαχ και Καουσαλυαβάτι Σαχ
ΑδέλφιαDal Mardan Shah
Mahoddam Kirti Shah
Surpratap Shah
Daljit Shah
ΣυγγενείςHem Karna Sen (πεθερός)
ΟικογένειαShah dynasty
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλέας του Νεπάλ (1768–1775, Βασίλειο του Νεπάλ)
μονάρχης (1743–1768, Gorkha Kingdom)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το ανάκτορο του βασιλέα σε λόφο του Γκούρκα

Βίος Επεξεργασία

Ο Πρίθιβι Ναραγιάν γεννήθηκε ως πρίγκηπας του βασιλείου του Γκόρκα και τον μεγάλωσε η Τσάντρα Πραβαγουάτι (η πρώτη σύζυγος του Νάρα Μπουπάλ Σαχ), αν και η βιολογική του μητέρα ήταν η Καουσαλυαβάτι Ντέβι. Από μικρή ηλικία ενδιαφέρθηκε για τις υποθέσεις του κράτους και το πρώτο όνειρό του ήταν η κατάκτση του Νούβακοτ, εν μέρει για ο πατέρας του το έχασε από τους Μάλλα του Κατμαντού σε προγενέστερο πόλεμο. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, το 1743, ο Πρίθιβι Ναραγιάν αναρρήθηκε στον θρόνο του Γκόρκα σε ηλικία 20 ετών. Ως βασιλέας, έχει καταγραφεί ότι ενδιαφερόταν για τους υπηκόους του, πρακτική που τον βοήθησε να χτίσει ισχυρή σχέση με τον λαό και να κατανοήσει τις απαιτήσεις του. Ενίσχυσε τα σύνορα του βασιλείου του και διατήρησε ειρηνικές σχέσεις μετα γειτονικά κρατίδια εκτός της σχέσης του με τους Βρετανούς, που αρνούνταν να εμπορευθούν με τον Νεπάλ εκείνη της εποχή. Τον Σαχ διαθέχθηκε ο γιος του Πραταπ Σινγκ[6].

Ενοποίηση του Νεπάλ Επεξεργασία

Η βασιλεία του Πρίθιβι άρχισε με στρατιωτική ήττα. Η εισβολή του στο Νούβακοτ το 1743 απέτυχε. Η κατάκτηση του Νούβακοτ ήταν απαραίτητη για την ενοποίηση, καθώς βρισκόταν μεταξύ του Κατμαντού και της περιοχής Γκόρκα, καθιστώντας την ζωτική εμπορική διαδρομή προς το Θιβέτ. Ωστόσο, κατάφερε με επιτυχία να κατακτήσει τον Νούβακοτ σε μεταγενέστερη επίθεση το 1744. Μετά την κατάκτηση κατέλαβε στρατηγικές τοποθεσίες, στους λόφους που περιβάλλουν την κοιλάδα του Κατμαντού. Η κοιλάδα αποκόπηκε εντελώς από τον έξω κόσμο και ελεγχόταν μόνο από τον Σαχ. Ασχολήθηκε επίσης με το Πέρασμα Κούτι περ. 1756, σταματώντας όλες τις συναλλαγές μέσω του περάσματος και εμποδίζοντας την επικοινωνία με το Θιβέτ.

Μετά από δύο ταπεινωτικές ήττες στο Κιρτιπούρ, ο Πρίθιβι Ναραγιάν κατέκτησε την αρχαία πόλη στην τρίτη προσπάθειά του. Ο Τζάγυα Πρακάς Μάλλα του Κατμαντού διέφυγε με την σύζυγό του και ζήτησε άσυλο στο Πατάν, Λαλιτπούρ. Τελικά, άρχισε να ενοποιεί τα κατακτημένα εδάφη του. Εβδομάδες αργότερα, όταν η κατάκτηση του επεκτάθηκε στον Πατάν, τόσο ο Τζάγυα Πρακάς Μάλλα όσο και ο βασιλιάς του Πατάν, Τετζ Νάρσινγκ Μάλλα, αναζήτησαν καταφύγιο στο Μπακταπούρ, που κατακτήθηκε αργότερα από τον Πρίθιβι Ναραγιάν.

Θάνατος και κληρονομιά Επεξεργασία

Ο Ναραγιάν Σαχ τελικά κατέλαβε τα περιβάλλοντα μικρά φέουδα και τα προσαρτήσε στο βασίλειο Γκόρκα. Αυτή η επέκταση ήταν κρίσιμη, καθώς οι βρετανικές αποικιακές δυνάμεις είχαν ήδη αρχίσει να αποικίζουν τα μικρά βασίλεια που αποτελούν την σημερινή Ινδία. Ο Σαχ ήταν πεπεισμένος ότι οι βρετανικές δυνάμεις θα προσέγγιζαν τελικά το βασίλειό του και θεωρούσε ότι 54[7] μικρά περιφέρειακά φέουδα θα μπορούσαν να κατακτηθούν εύκολα από τους Βρετανούς, ως μέρος της στρατηγικής αποικισμού τους. Η επέκταση του βασιλείου του δυσκόλεψε τις κινήσεις των βρετανικών δυνάμεων. Η τελευταία προσπάθειά του για κατάκτηση του Σικκίμ απέτυχε καθώς τον πρόλαβε ο θάνατος. Έως τότε επέκτεινε το βασίλειό του από τον ποταμό Μέτσι ανατολικά, έως το Γκαντάκι δυτικά, έως το Θιβέτ βόρεια και το Μπιχάρ της Ινδίας νότια, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ενοποίηση των μικρών βασιλείων στο μείζον Νεπάλ[8]. Η εκστρατεία επέκτασής του ήταν πολύ φιλόδοξη, καθώς ήταν μονάρχης ενός σχετικά μικρού βασιλείου, που περιβαλλόταν από ισχυρούς γείτονες. Τον Ιανουάριο του 1775, σε ηλικία 52 ετών, ο Πρίθιβι Ναραγιάν πέθανε, πριν προλάβει να οργανώσει αποτελεσματικά την διοίκηση της νέας χώρας του στο Ντεβιγκάτ, Νούβακοτ. Μετά τον θάνατό του, ο γιος του Πρατάπ Σινγκ Σαχ τον διαδέχτηκε και η εκστρατεία ενοποίησης συνεχίστηκε από τον μικρότερο γιο του Μπαχαντούρ Σαχ.

Παραπομπές σημειώσεις Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 myrepublica.nagariknetwork.com/news/pm-oli-pays-tribute-to-late-king-prithvi-narayan-shah/. Ανακτήθηκε στις 5  Ιανουαρίου 2022.
  2. Ανακτήθηκε στις 26  Σεπτεμβρίου 2016.
  3. Σύμφωνα με το Royal Ark, γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1722
  4. Manandhar, Triratna. Nepal ko Ekikaran (στα Nepali). Kathmandu: Sajha Prakashan. σελ. 215. 
  5. The Editors of Encyclopædia Britannica (20 Ιουλίου 1998). «Prithvi Narayan Shah». Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, inc.. https://www.britannica.com/biography/Prithvi-Narayan-Shah. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2017. 
  6. silwal, sujit. PrithiviNarayan Shah (στα Nepali). kathmandu: Nepal SahiSammelan. 
  7. Prasai, Dirgha Raj (18 Ιανουαρίου 2017). «Great Warrior King Prithvi Narayan Shah». Peoples' Review. https://www.pressreader.com/nepal/peoples-review/20170118/281569470429836. 
  8. «Note on Unification Campaign by Prithvi Narayan Shah». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2017. 

Φωτοθήκη Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία