Προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα

Η Προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα (αγγλικά: The Presidency of Barack Obama), διήρκησε από τις 20 Ιανουαρίου 2009 έως τις 20 Ιανουαρίου 2017. Ο Μπαράκ Ομπάμα, υπηρέτησε ως 44ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Υπηρέτησε για δύο συνεχόμενες θητείες.[1]

Προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα



Πρόεδρος: Μπαράκ Ομπάμα
20 Ιανουαρίου 2009 – 20 Ιανουαρίου 2017

Ιστοσελίδα: obamawhitehouse.gov
Πρόσωπα και δομές
Συμμετέχοντα κόμματαΔημοκρατικό Κόμμα
Ιστορία
Εκλογές4 Νοεμβρίου 2008
6 Νοεμβρίου 2012
ΠροηγούμενηΠροεδρία του Τζορτζ Ο. Μπους
ΔιάδοχηΠροεδρία του Ντόναλντ Τραμπ

Ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Ομπάμα, ήταν ο προεδρικός υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος, στις προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών το 2008 και μέχρι την εκλογή του, ήταν Γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών για την πολιτεία του Ιλινόι.[2] Συνυποψήφιός του και υποψήφιος για την αντιπροεδρία, ήταν ο επί 36 χρόνια Γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών για την πολιτεία του Ντέλαγουερ, Τζο Μπάιντεν.[3]

Στις γενικές εκλογές του Νοεμβρίου 2008, ο Δημοκρατικός Μπαράκ Ομπάμα, κατάφερε να κερδίσει τον Ρεπουμπλικανό ανθυποψήφιό του, Γερουσιαστή Τζον Μακέιν από την Αριζόνα, λαμβάνοντας 365 από τις 538 εκλεκτορικές ψήφους, και το 52,9% της λαϊκής ψήφου, έναντι 45,7% της λαϊκής ψήφους και 173 εκλεκτορικών ψήφων του Μακέιν.[4] Στις 15 Δεκεμβρίου 2008, επιβεβαιώθηκε από το σώμα των 538 εκλεκτόρων η νίκη του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρική εκλογή του 2008, και οριστικοποιήθηκε μετά την κοινή συνεδρίαση του 111ου Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών, στις 8 Ιανουαρίου 2009.[5]

Ο Ομπάμα, επανεξελέγη για δεύτερη συνεχόμενη θητεία πρόεδρος, στις προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών του 2012, αφού κατάφερε να κερδίσει τον Ρεπουμπλικανό προεδρικό υποψήφιο και πρώην κυβερνήτη της Μασαχουσέτης Μιτ Ρόμνεϊ, λαμβάνοντας 332 από τις 538 εκλεκτορικές ψήφους, και το 51,1% της λαϊκής ψήφου, έναντι 47,2% της λαϊκής ψήφου, και 206 εκλεκτορικών ψήφων του Ρόμνεϊ.[6]

Η προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα, ξεκίνησε την Τρίτη, 20 Ιανουαρίου 2009 στις 12:00 το μεσημέρι ύστερα από την ορκωμοσία του, ως 44ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, και έληξε την Παρασκευή, 20 Ιανουαρίου 2017 στις 12:00 το μεσημέρι, με την ορκωμοσία του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ, ως 45ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.[7]

Προεδρικές εκλογές Επεξεργασία

Προεδρικές εκλογές του 2008 Επεξεργασία

Προεδρικές εκλογές του 2012 Επεξεργασία

Υπουργικό Συμβούλιο του Μπαράκ Ομπάμα Επεξεργασία

Υπουργικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Πολιτειών (2009–2017)
Πολιτικό Γραφείο Κάτοχος Θητεία
Προεδρία
Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα 2009–2017
Αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν 2009–2017
Υπουργοί
Υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον 2009–2013
Τζον Κέρι 2013–2017
Υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ 2009–2013
Τζακ Λιου 2013–2017
Υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς* 2006–2011
Λίον Πανέτα 2011–2013
Τσακ Χέιγκελ 2013–2015
Άστον Κάρτερ 2015–2017
Γενικός Εισαγγελέας Έρικ Χόλντερ 2009–2015
Λορέτα Λιντς 2015–2017
Υπουργός Εσωτερικών Κεν Σαλαζάρ 2009–2013
Σάλι Τζούελ 2013–2017
Υπουργός Γεωργίας Τομ Βίλσακ 2009–2017
Υπουργός Εμπορίου Γκάρι Λοκ 2009–2011
Τζον Μπράισον 2011–2012
Πένι Πρίτσκερ 2013–2017
Υπουργός Εργασίας Χίλντα Σόλις 2009–2013
Τομ Περέζ 2013–2017
Υπουργός Υγείας Κάθλιν Σεμπέλιους 2009–2014
Σίλβια Μάθιους Μπάργουελ 2014–2017
Υπουργός Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης Σον Ντόνοβαν 2009–2014
Τζούλιαν Κάστρο 2014–2017
Υπουργός Μεταφορών Ρέι Λαχούντ 2009–2013
Άντονι Φοξ 2013–2017
Υπουργός Ενέργειας Στίβεν Τσου 2009–2013
Έρνεστ Μονίζ 2013–2017
Υπουργός Παιδείας Αρν Ντάνκαν 2009–2016
Τζον Κινγκ 2016–2017
Υπουργός Υποθέσεων Βετεράνων Έρικ Σινσέκι 2009–2014
Μπομπ ΜακΝτόναλντ 2014–2017
Υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Τζάνετ Ναπολιτάνο 2009–2013
Τζε Τζόνσον 2013–2017
Ισόβαθμα υψηλά ιστάμενα στελέχη
Προϊστάμενος του Επιτελείου του Λευκού Οίκου Ραμ Εμάνουελ 2009–2010
Γουίλιαμ Ντέιλι 2011–2012
Τζακ Λιου 2012–2013
Ντένις Μακντόνα 2013–2017
Διευθύντρια της Υπηρεσίας

για την Προστασία του Περιβάλλοντος

Λίζα Τζάκσον 2009–2013
Τζίνα ΜακΚάρθι 2013–2017
Διευθυντής του Γραφείου Διοίκησης και Προϋπολογισμού Πίτερ Όρσαγκ 2009–2010
Τζακ Λιου 2010–2012
Σίλβια Μάθιους Μπάργουελ 2013–2014
Σον Ντόνοβαν 2014–2017
Αντιπρόσωπος Εμπορίου Ρον Κερκ 2009–2013
Μάικλ Φρόμαν 2013–2017
Πρέσβειρα των ΗΠΑ στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών Σούζαν Ράις 2009–2013
Σαμάνθα Πάουερ 2013–2017
Πρόεδρος του Οικονομικού Συμβουλίου Κριστίνα Ρόμερ 2009–2010
Όσταν Γκούλσμπι 2010–2011
Άλαν Κρούγκερ 2011–2013
Τζέισον Φούρμαν 2013–2017
Διευθύντρια της Υπηρεσίας Μικρών Επιχειρήσεων Κάρεν Μιλς 2009–2013
Μαρία Κοντρέρας-Σουίτ 2014–2017

Κατάσταση στο Κογκρέσο Επεξεργασία

111ο Κογκρέσο (2009–2011)

Κατανομή εδρών του 111ου Κογκρέσου
Γερουσία
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Ηγέτης της Πλειοψηφίας
59 41 Χάρι Ριντ (Δ–Νεβάδα)
Βουλή
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Πρόεδρος της Βουλής
257 178 Νάνσι Πελόζι (Δ–Καλιφόρνια)

112ο Κογκρέσο (2011–2013)

Κατανομή εδρών του 112ου Κογκρέσου
Γερουσία
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Ηγέτης της Πλειοψηφίας
53 47 Χάρι Ριντ (Δ–Νεβάδα)
Βουλή
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Πρόεδρος της Βουλής
193 242 Τζον Μπένερ (ΡΟχάιο)

113ο Κογκρέσο (2013–2015)

Κατανομή εδρών 113ου Κογκρέσου
Γερουσία
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Ηγέτης της Πλειοψηφίας
55 45 Χάρι Ριντ (Δ–Νεβάδα)
Βουλή
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Πρόεδρος της Βουλής
201 234 Τζον Μπένερ (ΡΟχάιο)

114ο Κογκρέσο (2015–2017)

Κατανομή εδρών 114ου Κογκρέσου
Γερουσία
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Ηγέτης της Πλειοψηφίας
46 54 Μιτς ΜακΚόννελ (ΡΚεντάκι)
Βουλή
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Πρόεδρος της Βουλής
188 247 Τζον Μπένερ (ΡΟχάιο) - έως τις 29/10/15

Πολ Ράιαν (ΡΟυισκόνσιν) - από τις 29/10/15

115ο Κογκρέσο* (2017–2019)

*(περίοδος από 3 – 20 Ιανουαρίου 2017)

Κατανομή εδρών 115ου Κογκρέσου για την περίοδο 3 έως 20 Ιανουαρίου 2017
Γερουσία
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Ηγέτης της Πλειοψηφίας
48* 52* Μιτς ΜακΚόννελ (ΡΚεντάκι)
Βουλή
Δημοκρατικοί Ρεπουμπλικανοί Πρόεδρος της Βουλής
194* 241* Πολ Ράιαν (ΡΟυισκόνσιν)

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Barack Obama». The White House (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  2. «Barack Obama | Biography, Parents, Education, Presidency, Books, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  3. «Joe Biden | Biography, Family, Policies, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  4. «2008 Electoral College Results». National Archives (στα Αγγλικά). 5 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  5. «Congressional Record House Articles». www.congress.gov. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  6. «2012 Electoral College Results». National Archives (στα Αγγλικά). 5 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  7. «President Barack Obama». whitehouse.gov (στα Αγγλικά). 7 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Εξωτερική και στρατιωτική πολιτική Επεξεργασία

  • Anderson, Jeffrey J. "Rancor and resilience in the Atlantic Political Order: the Obama years." Transatlantic Relations in Times of Uncertainty (Routledge, 2020). 114-129. online
  • Bentley, Michelle, and Jack Holland, eds. The Obama Doctrine: A Legacy of Continuity in US Foreign Policy? (Routledge, 2016).
  • Bentley, Michelle and Jack Holland, eds. Obama's Foreign Policy: Ending the War on Terror (Routledge Studies in US Foreign Policy) (2013) excerpt and text search
  • Bose, Meena. "Appraising the foreign policy legacy of the Obama presidency." in Wilbur C. Rich, ed., Looking Back on President Barack Obama's Legacy (Palgrave Macmillan, Cham, 2019) pp. 93–113.
  • Ganguly, Šumit. "Obama, Trump and Indian foreign policy under Modi." International Politics 59.1 (2022): 9-23. online
  • Green, Michael J. By more than providence: grand strategy and American power in the Asia Pacific since 1783 (2017) excerpt pp 518–40.
  • Indyk, Martin· Lieberthal, Kenneth· O'Hanlon, Michael E. (2012). Bending History: Barack Obama's Foreign Policy. ISBN 978-0-8157-2182-6. 
  • Kenealy, Andrew. "Barack Obama and the Politics of Military Force, 2009–2012." Presidential Studies Quarterly (2022). https://doi.org/10.1111/psq.12798
  • Leoni, Zeno. American Grand Strategy from Obama to Trump: Imperialism After Bush and China's Hegemonic Challenge (Springer Nature, 2021) online.
  • Maass, Matthias. The World Views of the Obama Era (Palgrave Macmillan, 2018).
  • Mastanduno, Michael. "A grand strategic transition?: Obama, Trump and the Asia Pacific political economy." The United States in the Indo-Pacific (Manchester University Press, 2020). 177-192. online
  • O'Connor, Brendon, and Danny Cooper. "Ideology and the Foreign Policy of Barack Obama: A Liberal‐Realist Approach to International Affairs." Presidential Studies Quarterly 51.3 (2021): 635-666. https://doi.org/10.1111/psq.12730
  • Tesler, Michael. "President Obama and the Emergence of Islamophobia in Mass Partisan Preferences." Political Research Quarterly 75.2 (2022): 394–408.
  • Van Quyet, Luu, and Nguyen Thi Anh Nguyet. "US-Vietnam maritime security cooperation in the South China Sea: From the Obama administration to the current Biden administration." Cogent Arts & Humanities 10.1 (2023): 2231697. online

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία