Ο Προκόπιος, τσεχικά: Prokop Lucemburský‎‎, γερμανικά: Prokop von Mähren‎‎ (π.1388 - 24 Σεπτεμβρίου 1405) από τον Οίκο του Λουξεμβούργου, ήταν μάργραβος της Μοραβίας από το 1375 μέχρι το τέλος του το 1405 και επαρχιακός κυβερνήτης του βασιλείου.

Προκόπιος της Μοραβίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Prokop (Τσεχικά)
ΓέννησηΔεκέμβριος 1358[1][2] ή 1355[3]
Μπρνο[1][2]
Θάνατος24  Σεπτεμβρίου 1405
Královo Pole
Τόπος ταφήςCharterhourse of Brno
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
Οικογένεια
ΤέκναGeorge of Luxembourg
ΓονείςΙωάννης Ερρίκος της Μοραβίας[4] και Μαργαρίτα της Οπάβας[4]
ΑδέλφιαAnna Moravská
Ελισάβετ της Μοραβίας
Αικατερίνη του Λουξεμβούργου
Ιωάννης Σομπιέσλαφ της Μοραβίας
Ιόδοκος της Μοραβίας
ΣυγγενείςΙωάννης της Μοραβίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
ΟικογένειαΟίκος του Λουξεμβούργου

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Προκόπιος γεννήθηκε γύρω στο 1358 στην πόλη Μπρνο της Μοραβίας. Ήταν ο 3ος γιος του Ιωάννη-Ερρίκου μαργράβου της Μοραβίας και της Mαργαρίτας της Οπάβας. Μετά το τέλος τού πατέρα του το 1375, ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιάκωβος επικυρώθηκε ως μάγραβος και κύριος της Μοραβίας, ενώ ο Προκόπιος και ο αδελφός του Ιωάννης-Σομπιέσλαφ έλαβαν τον τίτλο των «νεαρών μαργράβων».

Τα αδέλφια ξεκίνησαν σύντομα τους λεγόμενους Πολέμους των μαργράβων της Μοραβίας, τροφοδοτούμενους από διαφωνίες σχετικά με την κληρονομιά και την αποσταθεροποιητική κατάσταση μετά το τέλος του θείου τους Καρόλου Δ΄ της Γερμανίας το 1378. Ο Ιάκωβος και ο Προκόπιος κυβερνούσαν τη Μοραβία μαζί εκείνη την εποχή και συμμετείχαν στις κοινές προσπάθειες του Οίκου του Λουξεμβούργου για την απόκτηση του Πολωνικού και Ουγγρικού στέμματος. Υποστήριξαν οικονομικά τον εξάδελφό τους Σιγισμούνδο του Λουξεμβούργου για να αποκτήσει το Ουγγρικό στέμμα. Ο Βεντσεσλάβος Δ΄ της Βοημίας (Τσεχίας) ζήτησε επίσης οικονομική βοήθεια από τους δύο αυτούς εξαδέλφους του της Μοραβίας.

Το 1402 ο Προκόπιος έγινε αιχμάλωτος του Σιγισμούνδου του Λουξεμβούργου στο Πρεσπούρκ (Prešpurk) και παρέμεινε στη φυλακή για δύο έτη. Ο Ιάκωβος τελικά συνέβαλε στην απελευθέρωσή του, αλλά ο Προκόπιος υπέκυψε σύντομα σε ασθένεια και απεβίωσε στις 24 Σεπτεμβρίου 1405 στο Μπρνο. Μετά το τέλος του, ο Ιάκωβος έγινε ο μοναδικός άρχοντας της Μοραβίας.

Οικογένεια Επεξεργασία

Ο μη νόμιμος γιος του:

  • (νόθος) Γεώργιος του Λουξεμβούργου, ήταν ο τελευταίος απόγονος του Οίκου του Λουξεμβούργου. Ωστόσο, λόγω της μη νόμιμης καταγωγής του, δεν μπορούσε να διεκδικήσει τα δικαιώματα κληρονομιάς για την περιουσία και τους τίτλους των προγόνων του.

Πρόγονοι Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • Velké dějiny zemí koruny české. Praha: Paseka. 1999. ISBN 80-7185-501-4. 
  • Velké dějiny zemí koruny české. Praha: Paseka. 1999. ISBN 80-7185-551-0. 
  • Lucemburkové : česká koruna uprostřed Evropy (Vyd. 1 έκδοση). Praha: Nakl. Lidové Noviny. 2012. ISBN 978-80-7422-093-7. 
  • Čechura, Jaroslav (1999–2000). Lucemburkové na českém trůně (1. vyd έκδοση). Praha: Libri. ISBN 80-85983-73-7. 
  • Čechura, Jaroslav (1999–2000). Lucemburkové na českém trůně (1. vyd έκδοση). Praha: Libri. ISBN 80-85983-98-2. 
  • Čechura, Jaroslav. Lucemburkové životopisná encyklopedie (Vyd. 1 έκδοση). České Budějovice. ISBN 978-80-86829-69-2. 
  • Elbel, Petr. Z počátků husitské revoluce : k výročí svěcení husitských kněží na Lipnici v roce 1417 = From the beginnings of the Hussite Revolution : to the anniversary of the ordination of the Hussite priests at Lipnice in 1417 (1. vydání έκδοση). Brno. ISBN 978-80-87709-22-1. 
  • Hoensch, Jörg K. (2003). Lucemburkové : pozdně středověká dynastie celoevropského významu, 1308-1437. Praha: Argo. ISBN 80-7203-518-5. 
  • Mezník, Jaroslav (1999). Lucemburská Morava : 1310-1423. Praha: Lidové noviny. ISBN 80-7106-363-0. 
  • Spěváček, Jiří. Václav IV., 1361-1419: k předpokladům husitské revoluce (στα Τσεχικά). Nakl. Svoboda. 
  • Štěpán, Václav (2002). Moravský markrabě Jošt, 1354-1411 (Vyd. 1 έκδοση). Brno: Matice moravská. ISBN 80-86488-05-5. 

Αναφορές σε πηγές Επεξεργασία