Πυραμίδα του Ρετζεντέφ
Η Πυραμίδα του Ρετζεντέφ αποτελείται σήμερα κυρίως από ερείπια και βρίσκεται στο Αμπού Ροάς. Είναι η πιο βόρεια πυραμίδα της Αιγύπτου, και πιστεύεται ότι χτίστηκε από το Ρετζεντέφ, γιο και διάδοχο του Χέοπα. Αν και κάποιοι αιγυπτιολόγοι στις τελευταίες δεκαετίες έχουν προτείνει άλλη θέση, πρόσφατες ανασκαφές στο Αμπού Ροάς από τον Michael Baud του Μουσείου του Λούβρου υποδηλώνουν ότι η πυραμίδα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ[1][2]. Αν ολοκληρωνόταν όμως, πιστεύεται ότι θα είχε περίπου το ίδιο μέγεθος με την Πυραμίδα του Μυκερίνου — την τρίτη σε μέγεθος από τις Πυραμίδες της Γκίζας[3]. Πιστεύεται ότι ήταν μία από τις πιο όμορφες πυραμίδες με εξωτερική κάλυψη από γυαλισμένο γρανίτη και ασβεστόλιθο και με μεγάλο πυραμίδιο στην κορυφή. Το αρχαίο όνομα της πυραμίδας ήταν "Ο Έναστρος Ουρανός του Ρετζεντέφ"[4].
| Πυραμίδα του Ρετζεντέφ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | πυραμίδα με λείες πλευρές, αρχαιολογική θέση, ερείπια και Αιγυπτιακές πυραμίδες |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 30°1′56″N 31°4′29″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κυβερνείο Καΐρου |
| Τοποθεσία | Αμπού Ροάς |
| Χώρα | Αίγυπτος |
| Ύψος | 12 μέτρα και 67 μέτρα |
| Υλικά | ασβεστόλιθος |
| Χρηματοδότης | Djedefre |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Υπάρχει η εικασία ότι στην πραγματικότητα η πυραμίδα καταστράφηκε επίτηδες, ίσως επειδή ο Ρετζεντέφ ήταν μη δημοφιλής φαραώ. Ο Μίροσλαβ Βέρνερ έγραψε στο έργο του «Οι Πυραμίδες»: «Η καταστροφή άρχισε στο τέλος του Νέου Βασιλείου το πολύ, και εντατικοποιήθηκε ιδιαίτερα κατά τη ρωμαϊκή και πρώιμη χριστιανική περίοδο όταν στο κοντινό Ουάντι Καρίν χτίστηκε Κοπτικό μοναστήρι. Έχει επίσης αποδειχτεί ότι στα τέλη του 19ου αιώνα, από το σημείο μεταφερόταν πέτρα ακόμα, με ρυθμό ακόμα και 300 καμήλες την ημέρα».
Η Πυραμίδα του Ρετζεντέφ διαφέρει αρχιτεκτονικά από εκείνες των αμέσως προηγούμενων προκατόχων του, στο ότι οι θάλαμοι ήταν κάτω από την πυραμίδα αντί για μέσα σε αυτή. Η πυραμίδα έχει χτιστεί πάνω σε φυσικό λόφο και οι θάλαμοι χτίστηκαν με τη μέθοδο λάκκου-ράμπας. Σκάφτηκε ένας λάκκος 21 επί 9 μέτρα, μέσα στο φυσικό λόφο. Κατόπιν φτιάχτηκε μία ράμπα με κλίση 22º35' και οι θάλαμοι και οι διάδρομοι χτίστηκαν μέσα στο λάκκο και πάνω στη ράμπα. Μόλις ολοκληρώθηκαν οι θάλαμοι ο λάκκος και και η ράμπα καλύφθηκαν και η πυραμίδα χτίστηκε από πάνω. Αυτό επέτρεψε να μην χρειαστεί σκάψιμο τούνελ για την κατασκευή των θαλάμων, και για να αποφευχθεί η πολυπλοκότητα της κατασκευής μέσα στην εσωτερική δομή της πυραμίδας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Vallogia, Michel (1997). Études sur l'Ancien Empire et la nécropole de Saqqara. 418
- ↑ Vallogia, Michel (University of Geneva); Rowlands, Joanne (University of Oxford); Hawass, Zahi (Secretary General, Supreme Council of Antiquities, Egypt) (23 Ιουνίου 2008). The Lost Pyramid. History. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2008.