Πυρετός του Δυτικού Νείλου
O πυρετός του δυτικού Νείλου είναι μία λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του δυτικού Νείλου ο οποίος μεταδίδεται κυρίως από τα κουνούπια.[1] Σε ποσοστό 80% περίπου των μολύνσεων, οι άνθρωποι έχουν από ελάχιστα έως καθόλου συμπτώματα.[2] Περίπου στο 20% των ανθρώπων που προσβάλλονται από τον ιό, προκαλείται πυρετός, πονοκέφαλος, εμετός, ή εξάνθημα. Σε ποσοστό μικρότερο από το 1% των ανθρώπων, εξαιτίας του ιού του δυτικού Νείλου προκαλείται εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα, με σχετιζόμενη δυσκαμψία αυχένα, σύγχυση, ή επιληπτικές κρίσεις. H ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες έως μήνες. Ο κίνδυνος να επέλθει ο θάνατος στους ανθρώπους εκείνους που έχει μολυνθεί το νευρικό τους σύστημα υπάρχει σε ποσοστό 10%.[1]
Ο ιός του δυτικού Νείλου συνήθως εξαπλώνεται από τα κουνούπια τα οποία μολύνονται όταν τρέφονται με αίμα μολυσμένων πουλιών τα οποία συχνά είναι φορείς της ασθένειας αυτής.[1] Σπάνια ο ιός μεταδίδεται μέσω της μετάγγισης αίματος, της μεταμόσχευσης οργάνων, και από την μητέρα στο έμβρυο κατά την εγκυμοσύνη, ή στο νεογέννητο στη διάρκεια του τοκετού ή του θηλασμού,[1] αλλά διαφορετικά δεν μεταφέρεται απευθείας από άνθρωπο σε άνθρωπο.[3]
Υπάρχει κίνδυνος να αρρωστήσουν σοβαρά άνθρωποι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 60 ετών και η υγεία τους είναι ήδη επιβαρυμένη από άλλα προβλήματα υγείας. Η διάγνωση της ασθένειας βασίζεται κυρίως στα συμπτώματα και στις αιματολογικές εξετάσεις.[1]
Δεν υπάρχει εμβόλιο για τον άνθρωπο. Ο καλύτερος τρόπος για να μειωθεί ο κίνδυνος της μόλυνσης είναι να αποφεύγουμε τα τσιμπήματα των κουνουπιών. Ο πληθυσμός των κουνουπιών είναι δυνατό να μειωθεί με την εξάλειψη των στάσιμων υδάτων γύρω από τις κατοικίες, σε μέρη όπως υδρορροές, παλιά λάστιχα οχημάτων, κουβάδες, και κολυμβητικές δεξαμενές, επειδή τα κουνούπια πολλαπλασιάζονται σε στάσιμα και μολυσμένα νερά .[1][4] Όταν δεν είναι δυνατό να αποφύγουμε τα κουνούπια, με τα εντομοαπωθητικά, τις σίτες στα παράθυρα και τις πόρτες και τις παγίδες κουνουπιών, μειώνουμε τον κίνδυνο να μας τσιμπήσουν.[1][3] Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την ασθένεια. Υπάρχουν όμως αναλγητικά φάρμακα με την χρήση των οποίων μπορούν να καταπραΰνθούν τα συμπτώματα.[1]
Ο ιός ανακαλύφθηκε στην Ουγκάντα το 1937, και ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στη βόρεια Αμερική το 1999.[1][3] Ο ιός του δυτικού Νείλου έχει εντοπιστεί στην Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, την Αυστραλία, και τη βόρεια Αμερική.[1] Στις Ηνωμένες Πολιτείες αναφέρονται χιλιάδες περιπτώσεις κάθε χρόνο, ενώ οι περισσότερες από αυτές εμφανίζονται κατά τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο.[5] Σοβαρά μπορεί επίσης να αρρωστήσουν από τον ιό του δυτικού Νείλου και τα άλογα, για τα οποία διατίθεται ειδικό εμβόλιο. Το πρόγραμμα επιτήρησης των πουλιών είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την πρώιμη ανίχνευση μίας πιθανής εκδήλωσης του ιού στους ανθρώπους.[3]
Όπως παρουσιάζεται στην εικόνα του κύκλου μετάδοσης του ιού του δυτικού Νείλου, ο ιός αυτός διατηρείται στη φύση μεταδιδόμενος μέσω των κουνουπιών (κυρίως του γένους Culex) και συγκεκριμένων ειδών πτηνών. Ένα κουνούπι ως διαβιβαστής της ασθένειας, τσιμπά ένα μη μολυσμένο πουλί που ως ξενιστής ευνοεί την ανάπτυξη του ιού μέσα σε αυτό. Ένα μη μολυσμένο κουνούπι τσιμπά το πουλί που είναι φορέας της ασθένειας και με τη σειρά του μολύνεται και το ίδιο. Άλλοι οργανισμοί, όπως οι άνθρωποι και τα άλογα, είναι δευτερεύοντες φορείς, επειδή ο ιός δεν βρίσκει ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης μέσα σε αυτούς και έτσι οι άνθρωποι και τα άλογα θεωρούνται τελικοί ξενιστές του ιού επειδή δεν μπορούν να τον μεταδώσουν σε άλλους οργανισμούς.
Ένα είδος κουνουπιού της οικογένειας culex που είναι διαβιβαστής διαφόρων λοιμώξεων, μεταξύ αυτών και του ιού του δυτικού Νείλου, ονομάζεται culex quinquefasciatus. Η κοινή ονομασία του είναι "κουνούπι του νότιου σπιτιού". Είναι ένα μεσαίου μεγέθους κουνούπι που ζει στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές της γης.[6] Ανήκει στο κοινό είδος κουνουπιού (culex pipiens).[7] Το κουνούπι αυτό μεταδίδει ζωονόσους ασθένειες που προσβάλλουν τον άνθρωπο και τα άγρια ή και τα οικόσιτα ζώα. Μερικές από τις ασθένειες που μεταδίδει είναι η λεμφική φιλαρίαση, η ελονοσία των πτηνών, η εγκεφαλίτιδα του Σαιντ Λούις, η εγκεφαλίτιδα των δυτικών ιπποειδών, και ο ιός του δυτικού Νείλου. Θεωρείται πιθανό ότι το κουνούπι αυτό είναι υπεύθυνο και για τη μετάδοση του ιού Ζίκα.[8]
Ο πυρετός του δυτικού Νείλου που αποτελεί σύμπτωμα της ασθένειας για το 20% των περιπτώσεων, είναι ένα εμπύρετο σύνδρομο κατά το οποίο ο ασθενής έχει συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη.[9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Centers for Disease Control and Prevention. "West Nile Virus".
- ↑ Centers for Disease Control and Prevention. "West Nile Virus". Symptoms, Diagnosis, & Treatment.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 World Health Organization. "West Nile virus".
- ↑ United States Environmental Protection Agency. Success in Mosquito Control: An Integrated Approach
- ↑ Centers for Disease Control and Prevention. Final Cumulative Maps & Data for 1999–2019.
- ↑ Hill, Stephanie; Connelly, Roxanne (2009). "Features Creatures: Southern house mosquito". University of Florida.
- ↑ Turell, Michael J. (2012). "Members of the Culex pipiens complex as vectors of viruses". Journal of the American Mosquito Control Association. 28 (4 Suppl): 123–6. doi:10.2987/8756-971X-28.4.123. PMID 23401952.
- ↑ Keatley Garvey K. (2016). Are Culex Mosquitoes Potential Vectors of the Zika Virus? Bug Squad, Happenings in the Insect World.
- ↑ Olejnik E. (1952). "Infectious adenitis transmitted by Culex molestus". Bull Res Counc Isr. 2: 210–1.
Πηγές Επεξεργασία
- Centers for Disease Control and Prevention. West Nile Virus.
- Centers for Disease Control and Prevention. Symptoms, Diagnosis & Treatment.
- World Health Organisation "West Nile virus".
- Centers for Disease Control and Prevention. Cumulative Maps & Data for 1999–2019.
- Εθνικός Οργανισμός Δημόσιος Υγείας. Ιός του Δυτικού Νείλου.
- Olejnik E. (1952). Infectious adenitis transmitted by Culex molestus. Bull Res Counc Isr. 2: 210–1.