Ραφφαντάλι

δήμος της Ιταλίας

Συντεταγμένες: 37°24′17″N 13°32′2″E / 37.40472°N 13.53389°E / 37.40472; 13.53389

Η Ραφφαντάλι είναι Δήμος στην Ιταλική επαρχία Αγκριτζέντο της αυτόνομης Περιφέρειας Σικελία στην νότια Ιταλία. Βρίσκεται περίπου 80 χιλιόμετρα νότια από το Παλέρμο και 10 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το Αγκριτζέντο.

Ραφφαντάλι

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ραφφαντάλι
37°24′17″N 13°32′2″E
ΧώραΙταλία
Διοικητική υπαγωγήfree municipal consortium of Agrigento
ΠροστάτηςOlivia de Palermo
Έκταση22,3 km²[1]
Υψόμετρο420 μέτρα
Πληθυσμός12.008 (1  Ιανουαρίου 2023)[2]
Ταχ. κωδ.92015
Τηλ. κωδ.0922
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αρχαιότητα Επεξεργασία

Η περιοχή κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια, οι παλαιότερες ανακαλύψεις χρονολογούνται από την Εποχή του Χαλκού (4.000 π.Χ.).[3] Σε μιά Νεκρόπολη που λέγεται "Πιέτρα Ρόσσα" βρέθηκαν δωδεκάδες σκελετοί σε εμβρυική στάση και πολλά δείγματα κεραμικής ταφικών αντικειμένων. Σε άλλη θέση σε μιά τεχνητή σπηλιά βρέθηκε Νεκρόπολη με πολλούς τάφους, 12 από αυτούς καταστράφηκαν από λατομείο παραγωγής ασβεστίου.[4] Ο αρχαιολόγος Μπιαντσίνι ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε εκσκαφές στην περιοχή και ανακάλυψε τους τάφους, πολλοί είναι ατομικοί άλλοι οικογενειακοί και κυκλικοί. Η κεραμική στους τάφους ανήκει στον πολιτισμό του Καστελλούτσο (1800 - 1400 π.Χ.). Ανάμεσα στα υπόλοιπα ευρήματα βρέθηκαν δυο γυναικείες μορφές και προϊστορικά ευρήματα σε Νεκρόπολη κοντά στο Όρος Παλομπάρα με οστά σε κρυστάλλινες κατασκευές.[5]

Στην Μεγάλη Ελλάδα υπήρχαν πολλά αγροκτήματα στην περιοχή του Ραφφαντάλι, βρέθηκε Ρωμαϊκή παρουσία στην Τεραβέκια. Στα ευρήματα περιλαμβάνεται η "Σαρκοφάγος του Ραφφαντάλι" που ανακαλύφτηκε τον 16ο αιώνα και απεικονίζει την απαγωγή της Περσεφόνης. Η τοποθεσία ανήκε αρχικά στον πρίγκιπα του Μονταπέτρο μέχρι που δόθηκε σαν δωρεά στην εκκλησία της πόλης. Υπάρχει επίσης ένα ανάγλυφο που παριστάνει δύο ιέρειες έτοιμες να προχωρήσουν σε θυσία και έναν άντρα να φορά Τόγκα. Στην παραλία βρέθηκε μία Νεκρόπολη από την Βυζαντινή αυτοκρατορία με χριστιανικούς τάφους.

Νεώτερα χρόνια Επεξεργασία

Οι Άραβες κατέκτησαν το Ραφφαντάλι και έκαναν εισαγωγή νέων καλλιεργειών όπως βερίκοκα, αχλάδια, φιστίκια, εσπεριδοειδή και χαρουπιές και νέες τεχνικές άρδευσης όπως αρδευτικά κανάλια για τα αγροτεμάχια. Μια ετυμολογία για την προέλευση του ονόματος της πόλης είναι το Αραβικό "Ράχλ Αφντάλ" που μεταφράζεται ως "εξαιρετικό χωριό". Σε δύο αιώνες οι Νορμανδοί κατέκτησαν την πόλη από τους Άραβες και την έδωσαν στην επισκοπή του Ακράγαντα, η επισκοπή είχε 54 κοινότητες που πλήρωναν φόρο στην εκκλησία, την ίδια εποχή στο Ραφφαντάλι έγινε εισαγωγή του φεουδαρχισμού. Ο Ρογήρος Α΄ της Σικελίας έδωσε το κάστρο στον Μονταπέτρο σαν ανταμοιβή για την κατάκτηση του γειτονικού κάστρου από τους Άραβες (7 Οκτωβρίου 1095), έγινε κύριος της περιοχής. Η πόλη καταγράφεται σε έναν κατάλογο της επισκοπής του Ακράγαντα (1117).[6]

Τον 14ο αιώνα η Ραφφαντάλι απέκτησε την ενοριακή εκκλησία του Αγίου Λεονάρδου που είναι σήμερα ερείπια. Η σύγχρονη πόλη ιδρύθηκε στα ερείπια του παλιού αρχοντικού (1481), ο Πιέτρο Μονταπέτρο απέκτησε από τον Φερδινάνδο τον Καθολικό το δικαίωμα να επεκτείνει την πόλη και να εγκαταστήσει νέο πληθυσμό, έκτισε την εκκλησία της Αγίας Ολιβίας. Ο Τζιουζέπε Νικολό Μονταπέρτο επενέβη να λύσει μια διαφορά ανάμεσα σε επαναστάτες και τον επίσκοπο που κατηγορήθηκε για την πείνα (1649). Σαν αποτέλεσμα της πίστης τους στον βασιλιά ο Φίλιππος Δ´ της Ισπανίας ανακήρυξε την οικογένεια Μονταπέτρο "πρίγκιπες του Ραφφαντάλι", τελευταίος πρίγκιπας ήταν ο Σαλβατόρε Μονταπέτρο. Στις αρχές του 19ου αιώνα το Ραφφαντάλι μετατράπηκε από φέουδο σε καλλιέργειες με αγροτεμάχια, οι παλιοί φεουδάρχες είχαν το δικαίωμα της εμφύτευσης.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16  Μαρτίου 2019.
  2. demo.istat.it?l=it.
  3. Alfio, 1987 & 40
  4. Alfio, 1987 & 40
  5. Alfio, 1987 & 40
  6. Alfio, 1987 & 49

Πηγές Επεξεργασία

  • Vincenzo, Librici Alfio (1986). Raffadali, aspetti geo-socioeconomici. Pezzini.
  • Domenico, Cufaro (2010). Feste religiose a Raffadali. Milano.