Ραϋμόνδος Ρογήρος της Φουά


O Ραϋμόνδος-Ρογήρος, γαλλ. Raymond Roger (απεβ. 27 Μαρτίου 1223) από τον Οίκο της Φουά ήταν κόμης της Φουά (1183-1223).

Ραϋμόνδος Ρογήρος της Φουά
Βούλες τού Ραϋμόνδου-Ρογήρου κόμη της Φουά. Επιγραφή: SIGILLUM RAMONAL ROGERII COMITIS FUXISENS.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Raymond Roger de Foix (Γαλλικά)
Γέννηση1152
Θάνατος27  Μαρτίου 1223
Mirepoix
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
μαικήνας
τροβαδούρος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦιλίππα δε Μονκάδα
ΤέκναΡογήρος Βερνάρδος Β΄ της Φουά
Cecilia of Foix
ΓονείςΡογήρος Βερνάρδος Α΄ της Φουά και Cecilia Trencavel[1]
ΑδέλφιαΕσκλαρμόντ της Φουά
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΓ΄ Σταυροφορία και Σταυροφορία των Αλβιγηνών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαcount of Foix (1188–1223)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν γιος τού Ρογήρου-Βερνάρδου Α΄ κόμη της Φουά και της Καικιλίας των Τρανκαβέλ.

Όταν ο πατέρας του και ο Αρνώ υποκόμης τού Καστελμπόν επιθύμησαν να ενώσουν τις κτήσεις τους, ο Ερμενγκόλ Η΄ κόμης τού Ουρζέλ και ο Μπερτράν ντε Βιγιεμύρ επίσκοπος τού Ουρζέλ είδαν αυτό ως απειλή και ξεκίνησαν πόλεμο. Ο κόμης της Φουά και ο Αρνώ υπερκεράστηκαν και αιχμαλωτίστηκαν από τον Φεβρουάριο ως τον Σεπτέμβριο τού 1203. Τότε παρενέβη ο Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας και ζήτησε χάρη γι' αυτούς, καθώς τους ήθελε στη διαμάχη του με τον Λανγκεντόκ και την κατάκτησή του. Ακόμη ο Πέτρος Β΄ έδωσε ως φέουδο τα κάστρα Τρεντόν και Κεριγκού το 1209 στον Ραϋμόνδο-Ρογήρο, αφού τού είχε δώσει το 1203 διάφορες κυριότητες στην Καταλωνία.

Ο Ραϋμόνδος-Ρογήρος ήταν στενός συγγενής τού Ραϋμόνδου ΣΤ΄ κόμη της Τουλούζης και ένας αφοσιωμένος σύμμαχος. Ήταν διάσημος για την στρατηγικότητά του, την ιπποσύνη του, την πίστη του και την αφοσίωσή του στην haute couture (ακριβή μόδα). Εκτός από προστάτης των τροβαδούρων, ήταν στιχουργός ο ίδιος. Αν και ο ίδιος δεν ήταν οπαδός των Καθαρών, αρκετοί συγγενείς του ήταν. Μάλιστα η σύζυγός του Φιλίππα έγινε μία parfaite (διδάσκαλος), αφού έλαβε το consolamentum (βάπτισμα) στο Φανζώ το 1204. Ο Ραϋμόνδος Ρογήρος ήταν μεγάλος ρήτορας και παρακολούθησε τη Δ΄ Σύνοδο τού Λατερανού το 1215 για να υποστηρίξει τον Ραϋμόνδο ΣΤ΄ εμπρός στον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ και τη Σύνοδο. Κατηγορήθηκε και ο ίδιος, ότι είχε σκοτώσει ιερείς και δεν το αρνήθηκε· αντίθετα, είπε στον πάπα, ότι λυπάται που δεν είχε σκοτώσει και άλλους.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε τη Φιλίππα δε Μονκάδα και είχε τέκνα:

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Barber, Malcolm (2014). The Cathars: Dualist Heretics in Languedoc in the High Middle Ages. Routledge.
  • William of Puylaurens (2005). Sibley, M.D.; Sibley, W.A. (eds.). The Chronicle of William of Puylaurens: The Albigensian Crusade and its Aftermath. The Boydell Press.