Ο Ροβέρτος Μαλατέστα, ιταλ.: Roberto Malatesta (π. 1441/42 [10] – 10 Σεπτεμβρίου [1] 1482) από τον Οίκο των Μαλατέστα, ήταν Ιταλός κοντοτιέρο (μισθοφόρος διοικητής), κύριος του Ρίμινι.

Ροβέρτος Μαλατέστα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Roberto Malatesta (Ιταλικά)[1]
ΓέννησηΔεκαετία του 1440[1][2][3]
Φάνο[1]
Θάνατος10  Σεπτεμβρίου 1482[1]
Ρώμη[1]
Αιτία θανάτουελονοσία[1]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[1]
Τόπος ταφήςΒασιλική του Αγίου Πέτρου[1]
ΠαρατσούκλιRoberto il Magnifico[4][1]
Χώρα πολιτογράφησηςΠαπικά Κράτη
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοντοτιέρος[6][1][4]
Περίοδος ακμής1460[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςElisabetta of Montefeltro (από 1475)[1][4]
ΤέκναΠαντόλφο Δ΄ Μαλατέστα[1]
ΓονείςΣιγισμόνδος Παντόλφο Μαλατέστα[7][1][4] και Vannetta Toschi[7][1]
ΑδέλφιαSallustio Malatesta[1]
Valerio Galeotto Malatesta (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[1]
Giovanna Malatesta (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
Margherita Malatesta di Rimini (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
Antonia Malatesta (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
ΟικογένειαΟίκος των Μαλατέστα[1][8]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΑρχιστράτηγος
Πόλεμοι/μάχεςBattle of Nidastore, Battle of Cesano και Battle of Campomorto
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαLord (1468–1482, d:Q24933196)[4][8][9]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Νεανική ζωή Επεξεργασία

Γεννημένος στο Φάνο[11], ο Ροβέρτος ήταν νόθος γιος του Σιγισμόνδου-Παντόλφο κοντοτιέρου, κυρίου του Ρίμινι και της ερωμένης του Βανέτας ντεϊ Τόσκι ντι Φάνο, αλλά είχε νομιμοποιηθεί στη διαδοχή από τον πάπα Νικόλαο Ε΄ το 1450.

 
Ο θυρεός του Οίκου των Μαλατέστα.

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Το Ροβέρτος έκανε το ξεκίνημά του ως παπικού διπλωμάτη στη νότια Ιταλία (1457), για να υπογράψει μία συνθήκη ειρήνης με τον Aλφόνσο Ε΄ της Αραγονίας & Νάπολης]]. [10] Ως ποντοτιέρος το 1460 πολέμησε για τον πατέρα του εναντίον της Ανκόνα, στον πόλεμο για τον Τζέζι. Το 1461-1463 πολέμησε ενάντια στα στρατεύματα του πάπα Πίου Β΄ στο Mάρκε, με επικεφαλής τον Φεντερίκο ντα Μοντεφέλτρο· το 1461 ο Σιγισμόνδος-Παντόλφο και ο Ροβέρτος κέρδισαν στη μάχη του Καστελεόνε ντι Σουάζα. Μετά από αρκετές αντιστροφές της τύχης, με κάποιες άλλες νίκες από τον Ροβέρτο, ο πόλεμος τελείωσε με την απώλεια του Φάνο για τους Mαλατέστα του Ρίμινι το 1463. Κατά την περίοδο του Σιγισμόνδου ως Βενετού διοικητή στον Μωρέα, ο Ροβέρτος αγωνίστηκε για τον Φραγκίσκο Α΄ Σφόρτσα δούκα του Μιλάνου.

Μετά το τέλος του θείου του Ντομένικο Μαλατέστα Νοβέλο (1465), κατέλαβε τη Τσεζένα. Σύντομα ο Φεντερίκο ντα Μοντεφέλτρο την πολιόρκησε και ο Ροβέρτος αναγκάστηκε να την εγκαταλείψει, σε αντάλλαγμα ενός μικρού φέουδου κοντά του. [11] Μόλις επέστρεψε στο Ρίμινι το 1466, ο Σιγισμόνδος-Παντόλφο ονόμασε τον νόμιμο γιο του Σαλούστιο Μαλατέστα ως κληρονόμο του Ρίμινι.

Το 1468, μετά το τέλος του πατέρα του, στάλθηκε για να καταλάβει το Ρίμινι, το οποίο κατείχε η 3η σύζυγος του Σιγισμόνδου, η Ιζότα ντελι Άττι για λογαριασμό του γιου της Σαλούστιο, που είχε οριστεί από τον Σιγισμόνδο ως διάδοχός του. Σύμφωνα με την παράδοση, μπήκε στη Ρόκα (Ακρόπολη) του Ρίμινι μεταμφιεσμένος σε αγρότη και πήρε την πόλη στο όνομα του πάπα, αλλά σύντομα άρχισε να ενεργεί ανεξάρτητα. Στις 30 Αυγούστου 1469, χάρη στην υποστήριξη του Φεντερίκο ντα Μοντεφέλτρο, νίκησε αποφασιστικά τα παπικά στρατεύματα που στάλθηκαν για να τον εκδιώξουν. Τα επόμενα χρόνια λέγεται ότι δηλητηρίασε τόσο την Ιζότα, όσο και τους αδελφούς του, τον Σαλούστιο (τον οποίο είχε αρχικά συμμέτοχο στη διακυβέρνηση του Ρίμινι) και τον Βαλέριο. [10] Το 1475 επιτέλους ανέλαβε την εποπτεία (vicariate) του Ρίμινι από τον νέο πάπα Σίξτο Δ΄· τον ίδιο χρόνο νυμφεύτηκε την κόρη του Φεντερίκο, την Ελισάβετα. Προσλήφθηκε από τη Φλωρεντία μετά από μία περίοδο ως παπικός διοικητής, νίκησε τα στρατεύματα του Τζιρόλαμο Ριάριο και των συμμάχων του κοντά στην Περούτζια το 1479. Ο Τζιρόλαμο ήταν ανιψιός του πάπα -που προσπαθούσε να ιδρύσει μία κυριότητα στην Ίμολα και τη Φαέντσα- και του βασιλιά της Νάπολης. Κατά τη διάρκεια του λεγόμενου Πολέμου της Φεράρα, ο Ροβέρτος, ο οποίος είχε συμφιλιωθεί με τον πάπα, πολέμησε ως Βενετός διοικητής. Το μεγάλο του επίτευγμα ήταν η απελευθέρωση της Ρώμης με τη νίκη του Κάμπο Μόρτο (21 Αυγούστου 1482), όταν ως επικεφαλής των Βενετικο-παπικών δυνάμεων νίκησε εντελώς τον βασιλικό στρατό της Νάπολης, ο οποίος ήταν υπό τη διοίκηση του Αλφόνσου δούκα της Καλαβρίας (εγγονού του Αλφόνσου Ε΄ της Αραγωνίας).

Το τέλος του Επεξεργασία

Τον επόμενο μήνα, ο Ροβέρτος απεβίωσε στη Ρώμη, αφού αρρώστησε (πιθανότατα από ελονοσία [10] ) κατά τη διάρκεια της εκστρατείας.

Ο γιος του Παντόλφο Δ΄, με το παρωνύμιο Παντολφάτσιο («Κακός Παντόλφο») για τη σκληρότητά του, εκδιώχθηκε από το Ρίμινι από τον Καίσαρα Βοργία το 1500. Μετά από αρκετές σύντομες αποκαταστάσεις των Μαλατέστα, η πόλη ενσωματώθηκε τελικά στα Παπικά Κράτη το 1528.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1475 την Ελιζαβέτα ντα Μοντεφέλτρο, κόρη του Φεντερίκο δούκα του Ούρμπινο και είχε τέκνα:

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία