Ρωμαϊκό θέατρο της Μέριδα

Συντεταγμένες: 38°54′55.4″N 6°20′18.6″W / 38.915389°N 6.338500°W / 38.915389; -6.338500


Το ρωμαϊκό θέατρο της Μέριδα είναι αρχαίο θέατρο το οποίο είναι τμήμα της ρωμαϊκής πόλης Εμερίτα Αυγούστα, πρωτεύουσα της Λουσιτανίας (σήμερα Μέριδα, Ισπανία. Κατασκευάστηκε τα έτη 16-15 ΠΚΕ. Το θέατρο έχει ανακαινιστεί αρκετές φορές, κυρίως στο τέλος του 1ου ή αρχές 2ου αιώνα ΜΚΕ (πιθανότατα επί Τραϊανού, όταν ανεγέρθη η πρόσοψη της σκηνής, και άλλη την εποχή του Κωνσταντίνου Α΄ (ανάμεσα στο 330 και 340), με την εισαγωγή νέως διακοσμητικών-αρχιτεκτονικών στοιχείων και ένα περίπατο γύρω από το μνημείο. Μετά την εγκατάλειψη του θεάτρου στην ύστερη Αρχαιότητα, καλύφθηκε σταδιακά με χώμα και μόνο οι ανώτερες σειρές παρέμειναν ορατές. Στην τοπική παράδοση αναφέρεται ως «Οι Εφτά Καρέκλες», όπου, σύμφωνα με την παράδοση, αρκετοί Μαυριτανοί βασιλείς κάθισαν για να αποφασίσουν τη μοίρα της πόλης.

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Αρχαιολογικό συγκρότημα της Μέριδα
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.

ρωμαϊκό θέατρο
Χάρτης
Χώρα μέλος Ισπανία
ΤύποςΠολιτισμικό
Κριτήριαiii, iv
Ταυτότητα664
ΠεριοχήΕυρώπη και Βόρεια Αμερική
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1993 (17η συνεδρίαση)

Το θέατρο είναι τμήμα του αρχαιολογικού συγκροτήματος της Μέριδα, ενός από τους μεγαλύτερους αρχαιολογικούς χώρους στην Ισπανία. Ο χώρος ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO το 1993. Βρίσκεται στα όρια της ρωμαϊκής πόλης, δίπλα στα τείχη. Το 2007, το αρχαίο θέατρο συμπεριλήφθηκε στους 12 Θησαυρούς της Ισπανίας[1].

Περιγραφή Επεξεργασία

Το θέατρο κατασκευάστηκε με βάση τους κανόνες του Βιτρούβιου και αντιστοιχεί στο τυπικό ρωμαϊκό μοντέλο. Η δομή παρουσιάζει ομοιότητες με τα θέατρα της Ντούγκα, Οράνζ, Πομπηίας και Ρώμης.

 
Οι κερκίδες και η ορχήστρα του θεάτρου
Θέσεις και ορχήστρα

Το ημικυκλικό σχήμα των θέσεων είναι ενσωματωμένο στην κλίση του λόφου του Σαν Αλμπίν. Το θέατρο είχε χωρητικότητα 6.000 θέσεων. Η διάμετρός του είναι περίπου 86 μέτρα. Τα καθίσματα χωρίζονται σε τρεις περιοχές, τις εσωτερικές κερκίδες (22 σειρές), τις μεσαίες κερκίδες (5 σειρές) και τη summa cavea, η οποία σήμερα σε μεγάλο βαθμό έχει φθαρεί. Οι πρώτες σειρές των εσωτερικών κερκίδων, όπου κάθονταν οι πλουσιότερες κοινωνικές τάξεις, χωρίζονται σε πέντε ακτινωτούς τομείς, σκάλες, ένα οριζόντιο επίπεδο και ένα διάδρομο ο οποίος τις ξεχωρίζει από τα παραπάνω καθίσματα. Ένας διάδρομος καλυμμένος με ημικυκλικό θόλο, προσβάσιμος από έξι πόρτες στην κορυφή, χρησίμευε ως είσοδος και έξοδος στα δύο άκρα του. Οι μεσαίες και πάνω κερκίδες έχουν πέντε σειρές καθισμάτων η κάθε μία και υποστηρίζονται από ένα περίπλοκο σύμπλεγμα αψίδων και θόλων. Συνολικά, 13 εξωτερικές πόρτες διευκολύνουν την είσοδο στο θέατρο.

 
Τμήμα της σκηνής

Η ορχήστα είναι ένας ημικυκλικός χώρος στρωμένος με λευκό και μπλε μάρμαρο και προοριζόταν για τον χορό. Περιβάλλεται από τρεις βαθμίδες των τιμών για τις αρχές και χωρίζεται από τα καθίσματα με ένα μαρμάρινο παραπέτασμα, το οποίο σώζεται τμηματικά. Μπροστά βρίσκεται ένας χαμηλός τοίχος με εναλλασσόμενα ίσια και καμπύλα τμήματα.

Σκηνή

Το προσκήνιο ήταν πέτρινο και ο ορθογώνιος χώρος της σκηνής ήταν αρχικά καλυμμένος σε ξύλο. Έχει τρύπες στο πάτωμα οι οποίες στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν ως στήλοι για την αλλαγή του φόντου και άλλες υποδομές. Το πίσω μέρος της σκηνής είναι το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του θεάτρου. Έχει πλάτος 7,5 μέτρα, μήκος 63 μέτρα και συνολικό ύψος 17,5. Αποτελείται από βάση από κόκκινο μάρμαρο, πάνω στην οποία στέκονται κίονες κορινθιακού ρυθμού με γαλάζιο μάρμαρο. Αυτοί οι κίονες υποστηρίζουν το θριγκό με το επιστήλιο και πλούσια διακοσμημένα γείσα και ζωφόρους. Ένας μεγάλος μαρμάρινος τοίχος περικλείει το πίσω μέρος της σκηνής. Η διακόσμηση αυτού του τμήματος ολοκληρώνεται από αγάλματα ανάμεσα στους κίονες - τα αρχικά έχουν μεταφερθεί στο κοντινό εθνικό μουσείο ρωμαϊκής τέχνης. Είναι οι θεότητες Δήμητρα, Πλούτωνας, Προσερπίνα και άλλοι χαρακτήρες με τηβέννους και πανοπλίες, οι οποίοι έχουν ερμηνευθεί ως πορτραίτα αυτοκρατόρων. Τρεις πόρτες επιτρέπουν την είσοδο των ηθοποιών στη σκηνή. Στο πλάι και πίσω μέρος υπήρχαν χώροι που χρησιμοποιούνταν από διάφορους ηθοποιούς και τεχνικός. Δεν είναι γνωστό πόσο μπροστά βρισκόταν η αρχική σκηνή, καθώς η σημερινή φαίνεται να κατασκευάστηκε επί Τραϊανού.

Περιστύλιο

Πίσω από τη σκηνή υπάρχει ένα κήπος περιτριγυρισμένος από κολώνες και μία τετράγωνη πύλη. Το περιστύλιο χρησιμοποιούταν ως χώρος αναψυχής. Στο κάτω τμήμα του κήπου, με σημείο αναφορά την κύρια είσοδο της σκηνής, υπάρχει ένα μικρό δωμάτιο αφιερωμένο στην αυτοκρατορική λατρεία, όπως αντανακλάται από την ανεύρεση μιας προτομής του αυτοκράτορα Καίσαρα Αυγούστου ντυμένος Μέγιστος Ποντίφικας. Στη βόρεια άκρη του περιστυλίου, ψηλά πάνω από τον κήπο, υπάρχουν αποχωρητήρια και στα δυτικά υπολείμματα ενός κτιρίου το οποίο χτίστηκε μετά την εγκατάλειψη του θεάτρου. Αυτή η οικία είχε αυλή περιτριγυρισμένη από κολώνες και στήλες και διέθετε αρκετά δωμάτια.

Ανασκαφές και αποκατάσταση Επεξεργασία

Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, τα μόνα ορατά τμήματα του θεάτρου ήταν οι αποκαλούμενες «εφτά καρέκλες», τμήματα των κορυφών των κερκίδων και μια τσιμεντένια βάση καλυμμένη με μπλοκ γρανίτη τα οποία αποτελούν την πρόσοψη του κτιρίου. Οι ανασκαφές στο θέατρο ξεκίνησαν το 1910, υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγος Χοσέ Ραμόν Μέλιδα. Οι περιορισμένοι πόροι και η έλλειψη τεχνογνωσίας στην ανακατασκευή κτιρίων καθυστέρησαν τις ανασκαφές μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν είχε ανασκαφεί το μεγαλύτερο μέρος του κτιρίου. Τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ανακατασκευάστηκε η μπροστινή σκηνή υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα και αρχαιολόγου Χοσέ Μενένδεθ Πιδάλ ι Άλβαρεθ.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Barroso· Morgado (1996). Mérida, Patrimonio de la Humanidad. Conjunto monumental. Mérida: Consorcio de la Ciudad Monumental Histórico-Artística y Arqueológica de Mérida (Depósito legal: BA-335-1996).  Unknown parameter |name= ignored (βοήθεια); Unknown parameter |name2= ignored (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία