Ρόμπερτ Μπράουνινγκ (Βυζαντινολόγος)
Ο Ρόμπερτ Μπράουνινγκ (αγγλ.: Robert Browning, (15 Ιανουαρίου 1914 – 11 Μαρτίου 1997) ήταν Σκωτσέζος βυζαντινολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου.
| Ρόμπερτ Μπράουνινγκ | |
|---|---|
| Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1914[1][2][3] Γλασκώβη[4] |
| Θάνατος | 11 Μαρτίου 1997[1][2][3] Μείζον Λονδίνο[5] |
| Υπηκοότητα | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Σπουδές | Κολέγιο Μπέλιολ, Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και Kelvinside Academy |
| Βραβεύσεις | Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | βυζαντινές σπουδές |
| Ιδιότητα | ιστορικός και βυζαντινολόγος |
| δεδομένα () | |
Πρώτα βήματα Επεξεργασία
Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1914 στη Γλασκώβη. Μετά τα σχολικά χρόνια στην Ακαδημία Kelvinside της Γλασκώβης, φοίτησε στο τμήμα ανθρωπιστικών σπουδών του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης (1931-1935), όπου και αρίστευσε στις κλασικές σπουδές, λαμβάνοντας την υποτροφία Sir John Snell. Κατά τον όρο της υποτροφίας (Snell Exhibitioner) φοίτησε στο Κολλέγιο Balliol του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, όπου και πήρε πτυχίο με άριστα στα «Mods and Greats» (προχωρημένες κλασικές σπουδές), ενώ έλαβε πλήθος άλλων βραβείων και αριστείων όπως Nowlands, Ireland, Craven, Ferguson, De Paravicini και Jenkyns. Το 1939 πήρε ένα ακόμη πτυχίο από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Στο μεταξύ είχε αρχίσει ήδη να μαθαίνει με εκπληκτική ευκολία πλήθος ανατολικοευρωπαϊκών γλωσσών, ξεκινώντας με την αλβανική γλώσσα.
Το 1939 ξεκίνησε την 7ετή θητεία του στο Βασιλικό Πυροβολικό, και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στην Αίγυπτο, στην Ιταλία, στη Βουλγαρία και στη Γιουγκοσλαβία[6].
Σταδιοδρομία και επιστημονικές διακρίσεις Επεξεργασία
Το 1946, επέστρεψε στο ακαδημαϊκό πεδίο. Υπήρξε Harmsworth Senior Scholar στο Merton College της Οξφόρδης, ενώ μετακινήθηκε αργότερα στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Από το 1947 έως το 1965 δίδαξε στο University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου: το 1947 λέκτορας κλασικών σπουδών, το 1955-1965 υφηγητής (reader). Από το 1965 ως την αφυπηρέτησή του το 1981, ήταν καθηγητής Κλασικών Σπουδών και Αρχαίας Ιστορίας στο Κολλέγιο Birkbeck του ίδιου Πανεπιστημίου. To 1967-1969 έγινε κοσμήτορας των ανθρωπιστικών σπουδών στο ίδιο κολλέγιο και το 1969-1974 συγκλητικός του ίδιου πανεπιστημίου και από το 1981 ομότιμος.[7]
Η συνολική εμπειρία του, ήδη από τη νεότητά του, μετέτρεψε τον Μπράουνινγκ από κλασικό φιλόλογο σε κατεξοχήν Ελληνιστή. Η γνώση του της βυζαντινής και νεοελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, τον ώθησε στο πεδίο του Βυζαντινολόγου.
Όντας ένας από τους επιφανέστερους βυζαντινολόγους, με διεθνή ακτινοβολία, κατέλαβε πλήθος σημαντικών θέσεων. Υπήρξε πρόεδρος τόσο της Society for the Promotion των Ελληνικών Σπουδών, όσο και της Society for the Promotion των Βυζαντινών Σπουδών. Ήταν επιμελητής του περιοδικού Journal of Hellenic Studies και επιμελητής βιβλιογραφίας του περιοδικού Byzantinische Zeitschrift. Υπήρξε σύμβουλος του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Dumbarton Oaks του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ)(1973-1974, 1982)[7] και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ενώσεως Βυζαντινών Σπουδών. Από το 1978 έγινε μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας.
Επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Εθνικό Αυστραλιανό Πανεπιστήμιο της Καμπέρρα (1979) και άλλων πανεπιστημίων και ερευνητικών ιδρυμάτων σε Μ.Βρετανία, Η.Π.Α., Αυστραλία, Καναδά, Γερμανίας, Ολλανδίας, Καναδά, Γερμανίας, Κύπρου.[7] Ένθερμος φιλέλληνας, ο Μπράουνινγκ επισκέφθηκε πολλές φορές την Ελλάδα και την Κύπρο. Βοήθησε ποικιλότροπα, δημόσια και ανεπίσημα, στην δημιουργία του Πανεπιστημίου Κύπρου, στο οποίο περιήλθε η εντυπωσιακή βιβλιοθήκη του μετά το θάνατό του. Συνέβαλε ουσιωδώς στη συγκρότηση της Φιλοσοφικής Σχολής, συμμετέχοντας στις πενταμελείς ειδικές επιτροπές εκλογής και ανέλιξης αρκετών ακαδημαϊκών της Σχολής. Υπήρξε επίσης πρόεδρος της αγγλικής επιτροπής για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Έλαβε τιμητικά το Κλειδί της Πόλεως των Αθηνών.
Ακούραστος επιστήμονας, δημοσίευσε μέγα αριθμό εργασιών σε πολλά επιστημονικά περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες και λεξικά παγκοσμίου κύρους και εξέδωσε πολλές σημαντικές μονογραφίες. Ένα από τα πιο σημαντικά του προσόντα ήταν η πολυγλωσσία του: είχε δημοσιεύσει άρθρα στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ελληνικά, βουλγαρικά, ρωσικά.[7] Λακωνικός και διακριτικός στην προσωπική του ζωή, έδινε εντούτοις εντυπωσιακές γλαφυρές διαλέξεις με πολλή ευγλωττία, ενώ ήταν πολύ αγαπητός και ασκούσε μεγάλη επίδραση στους φοιτητές του. Προς τιμήν του εκδόθηκαν δύο τιμητικοί τόμοι: ο πρώτος, με τίτλο «Μαΐστωρ», εκδόθηκε στην Αυστραλία το 1984, ενώ με ελληνική πρωτοβουλία το 1997 εκδόθηκε ο δεύτερος, με τίτλο «Φιλέλλην», από το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας.
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Ο Ρόμπερτ Μπράουνινγκ νυμφεύθηκε δύο φορές, την πρώτη το 1946 με την Γκαλίνα Τσιτσέκοβα (Galina Chichekova), με την οποία απέκτησε δύο κόρες, και τη δεύτερη το 1972 με την Ρουθ Γκρις (Ruth Gresh). Πέθανε σε ηλικία 83 ετών, το 1997.
Η βιβλιοθήκη του Ρ. Μπράουνινγκ Επεξεργασία
Η συλλογή αποκτήθηκε από την Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου το 1999, όταν η βιβλιοθήκη του Μπράουνινγκ βγήκε σε πλειστηριασμό από τον οίκο Sotheby’s. Η συλλογή αγοράστηκε από το Πανεπιστήμιο Κύπρου με χρήματα που προσφέρθηκαν ως δωρεά από το Ελληνικό Κράτος προς το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Γιάννος Κρανιδιώτης, κατάφερε ύστερα από πολύμηνες προσπάθειες να εξεύρει τα απαραίτητα κονδύλια, σε συνεργασία με τον τότε μορφωτικό Ακόλουθο του Σπιτιού της Κύπρου στην Αθήνα, καθηγητή Γιώργο Γεωργή. Το ποσό καλύφθηκε από τα υπουργεία Εξωτερικών και Πολιτισμού της Ελλάδας με συνδρομή του ΟΠΑΠ, καθώς και από το Ίδρυμα Λεβέντη.
Η συλλογή αποτελείται από σχεδόν 5.000 τόμους βιβλίων και 1000 τόμους περιοδικών. Περιέχει κείμενα και μελέτες για την αρχαία ελληνική, λατινική και βυζαντινή λογοτεχνία και ιστορία, όπως επίσης και για τη νεοελληνική λογοτεχνία και ιστορία, μονογραφίες σχετικές με τον αρχαίο ελληνικό, λατινικό, βυζαντινό, νεοελληνικό, και ευρωπαϊκό πολιτισμό, την τέχνη και συναφείς επιστήμες. Μεγάλο μέρος καταλαμβάνουν οι μελέτες για την γλωσσολογία μεγάλης ποικιλίας γλωσσών, μαζί με γραμματικές και λεξικά.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121017401. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 AlKindi. 46088.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Αλέξης Σαββίδης, «Η προσφορά του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ στα Ελληνικά γράμματα», Νέα Εστία, τομ.131 τ/χ.1550 (1η Φεβρουαρίου 1992)σελ.197
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Αλέξης Σαββίδης, «Η προσφορά του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ στα Ελληνικά γράμματα», Νέα Εστία, τομ.131 τ/χ.1550 (1η Φεβρουαρίου 1992)σελ.197
Πηγές Επεξεργασία
- Αλέξης Σαββίδης, «Η προσφορά του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ στα Ελληνικά γράμματα», Νέα Εστία, τομ.131 τ/χ.1550 (1η Φεβρουαρίου 1992)σελ.197-199 [1] Αρχειοθετήθηκε 2021-01-23 στο Wayback Machine.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |