Σάαρ

ποταμός της Γαλλίας και Γερμανίας

Ο Σάαρ (γερμανικά: Saar, γαλλικά: Sarre, γαλλική προφορά: Σαρ) είναι ποταμός που πηγάζει από τα Βόσγια όρη στη Γαλλία, στη συνέχεια διαρρέει τη Γερμανία, όπου και χύνεται στον ποταμό Μοζέλλα στο ύψος της πόλης Κόντς.

Σάαρ
ΠηγέςΒόσγια όρη (Γαλλία)
ΕκβολέςΜοζέλλας
49°42′05″N 6°34′11″E / 49.70139°N 6.56972°E / 49.70139; 6.56972 (Saar)Συντεταγμένες: 49°42′05″N 6°34′11″E / 49.70139°N 6.56972°E / 49.70139; 6.56972 (Saar)
Χώρες ΛεκάνηςΓαλλία και Γερμανία
Γαλλία
 Γερμανία
Γαλλία
 Γερμανία
Μήκος246 χιλιόμετρα
Υψόμετρο Εκβολών130 μέτρα
Μέση εκροή78,2 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο
Λεκάνη απορροής7.431 χμ²
ΠαραπόταμοιNied, Blies, Prims, Sulzbach, Simbach, Saarbach, Rossel, Rohrbach, Isch, Bist, Bièvre, Köllerbach, Ellbach, Leukbach, Eichel, Ruisseau d'Achen, Albe, Landbach, Nied Réunie και Sarre rouge
Χάρτης

Γεωγραφία Επεξεργασία

Ο Σάαρ πηγάζει στους πρόποδες της Ντονόν[1], μιας εκ των μεγαλυτέρων κορυφών των Βόσγιων ορέων στην περιοχή Γκραντ Εστ. Από την δασώδη περιοχή του Σεν Κιρέν (Εθνικός Δρυμός των Βόρειων Βόσγιων) πηγάζει ο Ερυθρός Σάρ, ο οποίος κατευθύνεται βόρειο-δυτικά και συναντά από τα δεξιά τον Σάαρ στο έδαφος της κωμόπολης Ερμελάνζ. Έως αυτό το σημείο ο Σάαρ έχει το όνομα Λευκός Σαρ, πηγάζει σε απόσταση 1 χιλιομέτρου από τον Ερυθρό Σαρ και αφού διανύσει μια απόσταση 27 χιλιομέτρων και μόνο μετά την ένωσή του με τον Ερυθρό Σαρ ονομάζεται Σαρ (ή γερμανικά Σάαρ). Ο Σάαρ για περίπου 12 χιλιόμετρα ορίζει τα γαλλο-γερμανικά σύνορα, εισχωρεί στα γερμανικά εδάφη κοντά στην πόλη Σααρμπρύκεν, στο ομόσπονδο κρατίδιο του Σάαρλαντ και τελικά χύνεται στον Μοζέλλα στην κωμόπολη Κοντς, κοντά στην πόλη Τριρ στο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου. Είναι δεξιός παραπόταμος του Μοζέλλα και ο μεγαλύτερος από τους παραπόταμούς του. Έχει μήκος 246 χιλιομέτρων από τα οποία 129,3 είναι σε γαλλικό έδαφος και 116,7 σε γερμανικό. Στο μισό σχεδόν μήκος του είναι πλωτός, από το Σαργκεμίν μέχρι τη συμβολή του στον Μοζέλλα[1]. Το βόρειο τμήμα της κοιλάδας που σχηματίζει ο Σάαρ είναι αμπελουργική περιοχή (με κύρια παραγωγή την ποικιλία ρίσλινγκ), ενώ το μεσαίο τμήμα μεταξύ Σααρμπρύκεν και Ντίλινγκεν είναι κέντρο βαριάς βιομηχανίας[2].

Ο Σάαρ διασχίζει στο γαλλικό έδαφος την περιοχή του Γκραντ Εστ (Διαμερίσματα Κάτω Ρήνου και Μοζέλλα) και στο γερμανικό έδαφος τα κρατίδια Σάαρλαντ και Ρηνανίας-Παλατινάτου. Οι σημαντικότερες πόλεις που διασχίζει στη Γαλλία είναι οι Λορκέν, Σαρμπούρ και Σαργκεμίν, ενώ στη Γερμανία οι Σααρμπρύκεν, Σααρλούι, Μέρτσιγκ και Σάαρμπουργκ.

Παραπόταμοι Επεξεργασία

Ο Σάαρ σχηματίζεται από την ένωση του Λευκού με τον Ερυθρό Σαρ.

 
χάρτης του 1705 με την πορεία του Σάαρ
  • Δεξιοί παραπόταμοι:
    • Isch
    • Bièvre
    • Eichel
    • Blies
    • Prims
  • Αριστεροί παραπόταμοι:
    • Gondrexange
    • Landbach
    • Naubach
    • Albe
    • Rosselle
    • Bisten
    • Nied

Μεταφορές Επεξεργασία

Ο Σάαρ ήταν πολύ σημαντικός κατά τον 19ο και 20ό αιώνα για τις βιομηχανίες άνθρακα, σιδήρου και χάλυβα του Σάαρλαντ. Οι πρώτες ύλες και τα τελικά προϊόντα μεταφέρονταν σε αυτόν, μέσω του Canal des houillères de la Sarre[Σημ 1], του καναλιού Μάρνη-Ρήνου και του Ρήνου, προς την Κοιλάδα του Ρουρ ή στο λιμάνι του Ρότερνταμ.

Παρόλο που το γερμανικό τμήμα του Σάαρ έχει αναβαθμιστεί σε πλωτή οδό με εμβάθυνση, κατασκευή φράγματος και ευθυγράμμιση, δεν υπάρχει στις μέρες μας σημαντική ναυτιλιακή κυκλοφορία.

Ιστορία Επεξεργασία

Ο Σάαρ, με το όνομα Σαράβους, αναφέρεται από τον Λατίνο ποιητή Αυσόνιο στο ποίημά του Mosella[3] τον 4ο αιώνα μ.Χ. Εικάζεται ότι ετυμολογικά το όνομα Σάαρ προέρχεται από την κελτική λέξη Σάρα που σημαίνει ρέον ύδωρ.

Στις όχθες του Σάαρ βρίσκεται η Χαλυβουργία του Φέλκλινγκεν, σημαντικό βιομηχανικό μνημείο, που το 1994 ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Κατασκευάστηκε το 1866 σε γαλλικό έδαφος και ενώνει το κανάλι Μάρνη-Ρήνου με τον Σάαρ

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. Αθήνα: Εκδοτικός οίκος Χάρη Πάτση. σελίδες 20–21, 20ος τόμος. 
  2. «Saar River». Encyclopaedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2018. 
  3. Αυσόνιος. «Ausonii Mosella». The Latin Library. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2018.