Σέξτος Μαρτινιανός
Ο Μαρτινιανός (Sextus Marcius Martinianus, ... - 325) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από τον Ιούλιο έως τις 18 Σεπτεμβρίου του 324. Είχε διοριστεί συναυτοκράτορας από τον Λικίνιο.
| Μαρτινιανός | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | Ιούλιος 324 - 18 Σεπτεμβρίου 324 |
| Προκάτοχος | Κωνσταντίνος Α΄ |
| Διάδοχος | Κωνσταντίνος Α΄ |
| Θάνατος | 325 Καππαδοκία, Διοίκηση Ποντικής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ενθρόνιση Επεξεργασία
Το 324, καθώς ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του Λικίνιου και του Κωνσταντίνου Α' ήταν στο αποκορύφωμά του, η κατάσταση για τον Λικίνιο δεν ήταν ελπιδοφόρα. Μετά την ήττα του στη μάχη της Αδριανούπολης, αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Κωνσταντίνο ως αύγουστο στη δύση. Ως αντικαταστάτη του, ονόμασε συναυτοκράτορα τον Μαρτινιανό, όπως είχε ορίσει στο παρελθόν τον Βαλέριο Ουάλη[1] κατά τη διάρκεια του προηγούμενου πολέμου του με τον Κωνσταντίνο. Πριν την ενθρόνισή του, η οποία έλαβε χώρα λίγο μετά τη μάχη της Αδριανούπολης (3 Ιουλίου 324), ο Μαρτινιανός διετέλεσε μάγιστρος στην αυλή του Λικίνιου.
Η συμβασιλεία Επεξεργασία
Στον απόηχο της ήττας του στην Αδριανούπολη, ο Λικίνιος έστειλε τον Μαρτινιανό με στρατό που περιελάμβανε βησιγότθους[2] στη Λάμψακο (στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου) με σκοπό να εμποδίσει τον Κωνσταντίνο να περάσει το στόλο του από τη Θράκη στη Μυσία και από τη Βιθυνία στη Μικρά Ασία[3]. Στη ναυμαχία που διεξήχθη με αντίπαλο τον Κρίσπο (γιο του Κωνσταντίνου), επικράτησε ο τελευταίος αν και είχε μόνο τα μισά πολεμικά πλοία (200 εναντίον 400)[4] και ο Μαρτινιανός αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την περιοχή. Ο Λικίνιος κάλεσε αμέσως τον Μαρτινιανό να επιστρέψει και να ενσωματωθεί στις δυνάμεις του. Δεν είναι σαφές αν ο Μαρτινιανός έφτασε νωρίτερα από τις 18 Σεπτεμβρίου του 324 στην περιοχή της Χρυσούπολης όπου ο Λικίνιος υπέστη την τελευταία και καταστροφική ήττα του στην ομώνυμη μάχη (Μάχη του Ουσκουντάρ)[5][6].
Το τέλος Επεξεργασία
Κατόπιν της ήττας τους συνελήφθησαν και λόγω της παρέμβασης της Φλάβιας Ιουλίας Κωνσταντίας, αδελφής του Κωνσταντίνου και συζύγου του Λικίνιου, τόσο ο Λικίνιος όσο και ο Μαρτινιανός φυλακίστηκαν στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο την άνοιξη του 325[7] ο Μαρτινιανός εκτελέστηκε στην Καππαδοκία[8] και ο Λικίνιος στη Θεσσαλονίκη αφού προηγουμένως είχε επιχειρήσει νέα εξέγερση.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Michael Grant, The Emperor Constantine, Λονδίνο (1993) ISBN 0-7538-0528-6
- ↑ Grant (1993), p. 57
- ↑ Canduci, pg. 126
- ↑ DiMaio, Michael, "Licinius (308 – 324 A.D.)"
- ↑ DiMaio, Michael, "Martinianus (324 A.D.)"
- ↑ Lenski, p. 76
- ↑ Grant (1993), pp. 47–48
- ↑ Canduci, pg. 126
Αναφορές Επεξεργασία
(στα αγγλικά)
- Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1-74196-598-8
- DiMaio, Michael, "Martinianus (324 A.D.)", DIR (1996).
- DiMaio, Michael, "Licinius (308 – 324 A.D.)", DIR (1997).
- Grant, Michael (1985), The Roman Emperors: A biographical Guide to the Rulers of Imperial Rome 31 BC-AD 476, London. ISBN 0-297-78555-9
- Grant, Michael (1993), The Emperor Constantine, London. ISBN 0-7538-0528-6
- Jones, A.H.M., Martindale, J.R. The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I: AD260-395, Cambridge University Press, 1971
- Lenski, Noel E. (2011) The Cambridge Companion to the Age of Constantine, Cambridge University Press.
- Odahl, C.M., (2004) Constantine and the Christian Empire, Routledge 2004. ISBN 0-415-17485-6
| Προκάτοχος: Λικίνιος |
Αυτοκράτορας της Ρώμης Συναυτοκράτορας: συναυτοκράτορες: Λικίνιος 324 |
Διάδοχος: Κωνσταντίνος Α΄ ο Μέγας |