Σαβοΐα

Η Σαβοΐα (αρπιτανικά: Savouè, γαλλικά: Savoie‎‎, ιταλικά: Savoia‎‎, πεδεμοντικά: Savòja, γερμανικά: Savoyen‎‎) είναι μια πολιτιστική-ιστορική περιοχή στην Ευρώπη. Η Σαβοΐα καταλαμβάνει τμήμα των Δυτικών Άλπεων. Εκτείνεται από τη Λίμνη της Γενεύης στα βόρεια μέχρι την επαρχία Ντωφινέ στα νότια.

Η θέση της Σαβοΐας στην Ευρώπη.

Η ιστορική περιοχή της Σαβοΐας ήταν η φεουδαρχική επικράτεια που κυβερνούσε ο Οίκος της Σαβοΐας από τον 11ο μέχρι τον 14ο αιώνα. Σήμερα τα εδάφη της Σαβοΐας αποτελούν τμήμα τριών χωρών: της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ελβετίας.

Το 1003 ο Ροδόλφος Γ΄ της Βουργουνδίας ίδρυσε τον Οίκο της Σαβοΐας. Ο οίκος έγινε ο μακροβιότερος βασιλικός οίκος της Ευρώπης, καθώς μέλη του οίκου βασίλεψαν διάφορες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου από τις αρχές του 11ου αιώνα μέχρι το 1946. Ο ίδιος οίκος βασίλεψε την Κομητεία της Σαβοΐας μέχρι το 1416, καθώς και το διάδοχο Δουκάτο της Σαβοΐας από το 1416 μέχρι το 1860.

Το 1792, η Πρώτη Γαλλική Δημοκρατία προσάρτησε τα εδάφη της Σαβοΐας. Το 1815, μετά την ήττα της Γαλλίας, τα σαβοϊκά εδάφη επεστράφησαν στο Βασίλειο της Σαρδηνίας, το 1815. Το 1860, η Σαβοΐα (καθώς και η παραπλήσια Κομητεία της Νίκαιας) προσαρτήθηκαν στη Γαλλία, ύστερα από στημένο δημοψήφισμα, στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού των περιοχών αυτών αναγκάστηκε να ψηφίσει υπέρ της ένταξης του στη Γαλλία, λόγω της παρουσίας στρατευμάτων της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας. Η προσάρτηση αυτών των περιοχών στη Γαλλία ήταν αποτέλεσμα πολιτικής συμφωνίας (Συνθήκη του Τορίνου), η οποία προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις του γάλλου αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ΄ και του βασιλιά της Σαρδηνίας, Βίκτορα Εμμανουήλ Β΄. Η υπογραφή της συμφωνίας έθεσε τα θεμέλια για την πραγματοποίηση των τελευταίων βημάτων που έπρεπε να γίνουν για την ενοποίηση της Ιταλίας. Ο Οίκος της Σαβοΐας (υπό τον Βίκτορα Εμμανουήλ Β΄) διατήρησε την κυριαρχία του στο Πεδεμόντιο και τη Λιγουρία. Ένα χρόνο αργότερα, ο Οίκος της Σαβοΐας έγινε ο βασιλικός οίκος του ενιαίου ιταλικού κράτους.