Ο Σιβύρτιος (4ος αιώνας π.Χ.) ήταν Έλληνας αξιωματικός από την Κρήτη στις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.[1][2] Με την επιστροφή του Αλέξανδρου από την Ινδία, διορίστηκε ως ο σατράπης της Καρμανίας.

Σιβύρτιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Κρήτη
Θάνατος3ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Περίοδος ακμής4ος αιώνας π.Χ.
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμασατράπης
Ο Σιβύρτιος ήταν ο σατράπης της Αραχωσίας και της Γεδρωσίας

Από το πόστο αυτό, σύντομα μετακινήθηκε στην επαρχία της Αραχωσίας, η οποία ήταν πιο σημαντική, καθώς και αυτή της Γεδρωσίας, η οποία του δόθηκε μετά τον θάνατο του πρώην κυβερνήτη Θώα.[3] Με τον θάνατο του Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., σύμφωνα με τη Συμφωνία της Βαβυλώνας ο Σιβύρτιος διατήρησε την διοίκηση των επαρχιών του, όπως έγινε και με τους περισσότερους κυβερνήτες των απομακρυσμένων ανατολικών σατραπειών, όπως και τις διατήρησε επίσης και κατά την επακόλουθη Συμφωνία του Τριπαράδεισου το 321 π.Χ..[4]

Με την έναρξη των πολέμων των διαδόχων το 320-319 π.Χ., και τις διαιρέσεις ανάμεσα στους κυβερνήτες των επαρχιών της αυτοκρατορίας στην ανατολή, ο Σιβύρτιος συμμάχησε με τον Πευκέστα εναντίον του Πείθωνα και του Σέλευκου, αλλά αργότερα συνόδευσε τον Πείθωνα όταν ενώθηκε με τον Ευμένη στα Σούσα το 317 π.Χ.. Η κύρια συμμαχία του όμως ήταν με τον Πευκέστα, και όχι τον Ευμένη -ο οποίος ήταν ο ανώτατος αξιωματικός-, και με τις διάφορες αντιπαλότητες που αναδείχθηκαν μεταξύ Πευκέστα και Ευμένη αργότερα, ο Σιβύρτιος υποστήριξε σθεναρά τον Πευκέστα, κάτι που προκάλεσε την οργή του Ευμένη ο οποίος τον απείλησε με δίκη για ανυποταξία, κάτι από το οποίο ο Σιβύρτιος δε θα μπορούσε να γλιτώσει παρά μόνο με φυγή. Η ανοιχτή του αυτή σύγκρουση με τον Ευμένη, έγινε αργότερα πλεονέκτημα μια και μετά την ήττα του Ευμένη από τον Αντίγονο, ο Αντίγονος έδειξε εύνοια στον Σιβύρτιο και τον διατήρησε στην σατραπεία του, δίνοντάς του και ένα σημαντικό αριθμό Αργυράσπιδων υπό τη διοίκησή του. Το μέτρο αυτό επιφανειακά είχε σκοπό τη φύλαξη των σατραπειών από τις επιδρομές των γειτονικών βαρβαρικών φυλών, αλλά στην ουσία σκόπευε στην εξασθένηση των Αργυράσπιδων, οι οποίοι πέρα από τη φήμη ισχυρών πολεμιστών, θεωρούνταν γενικώς ταραχοποιοί και απείθαρχοι.[5]

Ο Αρριανός αναφέρει πως μετά τη συνθηκολόγηση του Σέλευκου με τον ηγεμόνα Τσαντραγκούπτα της Ινδίας, ο Μεγασθένης, ο οποίος ήταν ιστορικός και ο πρεσβευτής του Σέλευκου στην Ινδία, έζησε με τον Σιβύρτιο, κάτι που φανερώνει πως ο Σιβύρτιος διατήρησε την εξουσία του για πολλά χρόνια.[6]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Smith, William (editor); Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Sibyrtius Αρχειοθετήθηκε 2005-10-26 στο Wayback Machine.", Boston, (1867)
  2. Helmut Berve (Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage #703
  3. Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασης, vi. 27 / Κούρτιος Ρούφιος, Historiae Alexandri Magni, ix. 10
  4. Ιουστίνος, Επιτομή του Πομπήιου Τρόγου, xiii. 4 / Φώτιος, Βιβλιοθήκη, cod. 92 / Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, xviii. 39, 51, 52, 72
  5. Διόδωρος Σικελιώτης, xix. 14, 23, 48 / Πολύαινος, Στρατηγήματα, iv. 6
  6. Αρριανός, v. 6