Σιεμόβιτ του Μπύτομ
Ο Σιμόβιτ, πολων. Siemowit bytomski (1292 - μετά τις 1 Ιουλίου 1342) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας ήταν δούκας του Μπύτομ (1312-15) και του Γκλιβίτσε (από το 1340).
| Σιεμόβιτ του Μπύτομ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1292 |
| Θάνατος | 14ος αιώνας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Καζιμίρ του Μπύτομ |
| Αδέλφια | Μπολέσλαφ του Τόσεκ Γεώργιος του Μπύτομ |
| Οικογένεια | Οίκος των Πιάστ και Οίκος των Πιαστ-Σιλεσίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο τρίτος γιος του Καζιμίρ δούκα του Μπύτομ, Οπόλε και της Ελένης, ίσως κόρης του Λέοντα Α΄ της Γαλικίας.
Ο πρωτότοκος Μπολέσλαφ έγινε αρχιεπίσκοπος του Έστεργκομ. Δεν γνωρίζουμε γιατί ο Καζιμίρ άφησε στον Σιεμόβιτ το μεγαλύτερο μέρος του δουκάτου, το Μπύτομ. Ο Καζιμίρ απεβίωσε το 1312, αλλά ήδη από το 1311 τον είχε κάνει συγκυβερνήτη. Εγκαθίδρυσε επαφές με την Αυλή του Βλάντισλαφ Α΄ του Βραχύ, βασιλιά της Πολωνίας, στο κάστρο Βάβελ. Η διακυβέρνησή του δεν ήταν σημαντική. Μπόρεσε να διατηρήσει την εξουσία του μόνο τέσσερα έτη: το 1316 ο δευτερότοκος Βλάντισλαφ, για άγνωστους λόγους, ανέλαβε τη εξουσία του δουκάτου.
Το 1327 ο Σιεμόβιτ, μαζί με τον Βλάντισλαφ και τον τεταρτότοκο Γεώργιο, δήλωσαν υποτέλεια στον Ιωάννη της Βοημίας, στην Οπάβα. Αυτό σημαίνει πως, παρά το ότι ο Βλάντισλαφ τον είχε εκτοπίσει, οι αδελφοί είχαν συμφιλιωθεί. Ο Σιεμόβιτ αναφέρεται ξανά το 1340 σε έγγραφο του Πσέκλαφ του Πογκοσέλι, επισκόπου του Βρόκλαφ, όπου τον ονομάζει δούκα του Γκλιβίτσε. Αυτή είναι η τελευταία αναφορά στο πρόσωπό του.
Απεβίωσε το 1342-55, μάλλον πιο κοντά στο 1342. Ήταν άγαμος και το Γκλιβίτσε επεστράφη στο δουκάτο του Μπύτομ.
Πηγές Επεξεργασία
- Marek, Miroslav. "Complete Genealogy of the House of Piast". Genealogy.EU.
Cawley, Charles, SILESIA, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy.