Σκάκι χιονοστιβάδας

σκακιστική παραλλαγή

Το Σκάκι χιονοστιβάδας (Avalanche chess) είναι σκακιστική παραλλαγή που δημιούργησε ο Ραλφ Μπέτζα το 1977.

Κανόνες Επεξεργασία

Οι κανόνες είναι όπως στο κανονικό σκάκι εκτός του ότι όταν ένας παίκτης κάνει μια κίνηση, στη συνέχεια πρέπει να μετακινήσει ένα από τα πιόνια του αντιπάλου του κατά ένα τετράγωνο προς τα εμπρός (προς την πλευρά του). Για αυτή την κίνηση ισχύουν επιπλέον τα εξής:[1][2][3][4]

  • Δεν μπορεί να το μετακινήσει δύο τετράγωνα ακόμα κι αν είναι η πρώτη κίνηση του πιονιού.
  • Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το πιόνι του αντιπάλου του για να συλλάβει κάποιο κομμάτι του.
  • Δεν μπορεί να επιλέξει σε ποιο κομμάτι θα προαχθεί το πιόνι όταν το μετακινήθει στην γραμμή προαγωγής. Συνεπώς, απλά το μετακινεί και στη συνέχεια κάνει την επιλογή προαγωγής ο αντίπαλός του.
  • Ο κανόνας αυτός παρακάμπτεται όταν δεν μπορεί να μετακινηθεί κανένα από τα πιόνια του αντιπάλου.
  • Στην περίπτωση που το πιόνι του αντιπάλου που μετακινείται κάνει σαχ, τότε ο αντίπαλός κερδίζει αμέσως την παρτίδα.

Σκακιστικά προβλήματα Επεξεργασία

Σκάκι χιονοστιβάδας
αβγδεζηθ
88
77
66
55
44
33
22
11
αβγδεζηθ
Παίζουν τα λευκά.
Μπορούν να κερδίσουν;

Η παραλλαγή αυτή χρησιμοποιείται επίσης σε σκακιστικά προβλήματα. Ένα απλό παράδειγμα, που χρησιμοποιείται περισσότερο για την κατανόηση της παραλλαγής, είναι στο διάγραμμα δεξιά, όπου παίζουν τα λευκά και τίθεται το ερώτημα:

Μπορούν να κερδίσουν;

Η απάντηση είναι «όχι», διότι χάνουν αυτομάτως:

Τα λευκά, ό,τι κίνηση και να παίξουν, θα πρέπει στη συνέχεια να μετακινήσουν το μαύρο πιόνι στο τετράγωνο η6, από το οποίο θα κάνουν σαχ στον βασιλιά τους και θα χάσουν την παρτίδα. Για να αποσοβήσουν κάτι τέτοιο θα πρέπει να συλλάβουν ή να μπλοκάρουν το μαύρο πιόνι, είτε να μετακινήσουν τον βασιλιά τους, είτε να κάνουν ματ στον αντίπαλο βασιλιά σε αυτήν ακριβώς την κίνηση, αλλά τελικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτε από όλα αυτά. Συνεπώς, ό,τι κίνηση κι αν παίξουν χάνουν και η απάντηση στο ερώτημα είναι όχι.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Pritchard (1994), pp. 13–15.
  2. Pritchard (2000), pp. 78–82.
  3. Pritchard (2007), pp. 62–63.
  4. Schmittberger (1992), pp. 194–195.

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία