Βικιπαίδεια

Σουηδικές γενικές εκλογές 2022

Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στη Σουηδία στις 11 Σεπτεμβρίου 2022 για να εκλεγούν τα 349 μέλη του Riksdag. Αυτοί με τη σειρά τους θα εκλέξουν τον πρωθυπουργό της Σουηδίας. Σύμφωνα με το σύνταγμα, την ίδια ημέρα διεξήχθησαν επίσης περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Τα πρώτα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν στις 15 Σεπτεμβρίου 2022 έδειξαν ότι τα κυβερνητικά κόμματα έχασαν την πλειοψηφία τους. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν ότι ο Ουλφ Κρίστερσον, ο ηγέτης του Κόμματος των Μετριοπαθών (M), έγινε πρωθυπουργός.

Μετά τις σουηδικές γενικές εκλογές του 2018, το Σουηδικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (S) υπό τον Στέφαν Λεβέν σχημάτισε κυβέρνηση με το Κόμμα των Πρασίνων (MP), ενώ το Κόμμα του Κέντρου (C), το Αριστερό Κόμμα (V) και οι Φιλελεύθεροι (L) απείχαν κατά τη διάρκεια ψήφου εμπιστοσύνης στις 18 Ιανουαρίου 2019. Η Συμμαχία, στην οποία οι C και L συμμετείχαν από το 2004, ουσιαστικά διαλύθηκε. στα τέλη του 2021, μια άτυπη δεξιά συμμαχία σχηματίστηκε από το M με τον Κρίστερσον ως υποψήφιο πρωθυπουργό μιας κυβέρνησης που περιλαμβάνει τους Χριστιανοδημοκράτες (KD) με την υποστήριξη του L και των Σουηδών Δημοκρατών (SD). Ο Λεβέν κυβέρνησε καθ' όλη τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 στη Σουηδία, παρόλο που η κυβέρνησή του απορρίφθηκε για λίγο λόγω πρότασης δυσπιστίας που ξεκίνησε από το V τον Ιούνιο του 2021 σχετικά με τους ελέγχους στα ενοίκια. Ο Λεβέν παραιτήθηκε από όλα τα πολιτικά αξιώματα τον Νοέμβριο του 2021. Η Μαγκνταλένα Άντερσον, πρώην υπουργός Οικονομικών της Σουηδίας, τον διαδέχθηκε και ηγήθηκε της κυβέρνησης από τότε, με τα C, V και MP να λειτουργούν ως εμπιστοσύνη και προσφορά για την κυβέρνηση.

Η περίοδος της εκστρατείας αντιμετωπίστηκε με ζητήματα σχετικά με την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία το 2022, καθώς και με το έγκλημα, την ενέργεια, την οικονομία και τη μετανάστευση . Τα κοινοβουλευτικά κόμματα έκαναν εκστρατείες τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, ενώ στα τέλη Αυγούστου το SD ξεπέρασε το Μ στις δημοσκοπήσεις. Οι δημοσκοπήσεις έξω από τα εκλογικά τμήματα έδειξαν ότι το S και τα κόμματα εμπιστοσύνης και προσφοράς είχαν στενό προβάδισμα έναντι του δεξιού μπλοκ (SD, M, KD, L). Κατά την καταμέτρηση των προκαταρκτικών αποτελεσμάτων και αργότερα, η Εκλογική Αρχή της Σουηδίας είπε ότι το μπλοκ με τα δεξιά ξεπέρασε κατά τρεις έδρες το αριστερό μπλοκ (S, V, C, MP). Η Άντερσον παραδέχθηκε την ήττα της στις εκλογές τρεις ημέρες αργότερα, ακολουθούμενη από την παραίτησή της την επόμενη μέρα.

Οι εκλογές είδαν τεράστιες διακυμάνσεις μεταξύ των δύο μπλοκ σε διαφορετικές περιοχές. Το αριστερό μπλοκ κέρδισε τις περισσότερες ψήφους σε μεγάλες πόλεις και πολλές πανεπιστημιακές πόλεις με πρωτοφανείς τεράστιες οριακές διαφορές. Αυτό περιλάμβανε σημαντικά σχετικά κέρδη σε όλη την περιφέρεια της πρωτεύουσας και επίσης ανατροπή δύο προαστιακών δήμων στην κομητεία Στοκχόλμης. Εν τω μεταξύ, η δεξιά κατάφερε να ανατρέψει δεκάδες δήμους που ιστορικά κυριαρχούνταν από το S, ειδικά στην κεντρική ενδοχώρα της περιοχής Μπεργκσλάγκεν. Σε αυτήν την ιστορικά βιομηχανική περιοχή, η Κομητεία Ντάλαρνα κέρδισε για πρώτη φορά στην ιστορία ο δεξιός συνασπισμός. Αυτό ίσχυε επίσης για ορισμένους δήμους που είχαν κερδίσει τα τελείως αριστερά κόμματα (S, V, MP) με 50 μονάδες συνολική πλειοψηφία στις σουηδικές γενικές εκλογές του 1994.

Σημαντικά κέρδη στη μειοψηφία σημειώθηκαν επίσης από το δεξιό μπλοκ στη βόρεια Σουηδία, που προηγήθηκε στις εκλογές σε οκτώ δήμους σε σύγκριση με κανέναν πριν από τέσσερα χρόνια. Στην κάτω ανατολή, οι ιστορικά αριστερές κομητείες Κάλμαρ, Σόντερμανλαντ, Βέστμανλαντ και Έστεργκετλαντ πήγαν όλες προς τα δεξιά για να σφραγίσουν την πλειοψηφία. Το S κέρδισε το 30% της λαϊκής ψήφου με καθαρή αύξηση παρά την εκλογική ήττα. Το SD έγινε το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα με πάνω από 20% της λαϊκής ψήφου, ξεπερνώντας το Μ στο 19%. Τα μπλοκ χωρίστηκαν με ένα λεπτό περιθώριο περίπου μισής ποσοστιαίας μονάδας. Τα κόμματα που ευθυγραμμίστηκαν με την απερχόμενη κυβέρνηση τα πήγαν κάπως καλύτερα στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.

Τον Οκτώβριο του 2022 ορκίστηκε νέος πρωθυπουργός της Σουηδίας ο Ουλφ Κρίστερσον.

Ιστορικό Επεξεργασία

Το Σουηδικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (S) επέστρεψε στην εξουσία μετά τις γενικές εκλογές της Σουηδίας το 2014, με το Κόμμα των Πρασίνων (βουλευτής) να συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού του Στέφαν Λεβέν. [1] Το S διατήρησε τη θέση του μεγαλύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος μετά τις γενικές εκλογές του 2018, παρά το γεγονός ότι έχασε 13 έδρες σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές. [2] Οι εκλογές κατέληξαν σε ένα κοινοβούλιο χωρίς αυτοδυναμία, καθώς ούτε οι Ερυθροπράσινοι ούτε η Συμμαχία είχαν αρκετές έδρες για να σχηματίσουν κυβέρνηση και οι Σουηδοί Δημοκράτες (SD) κέρδισαν 62 έδρες. [3] [4]

Ο Ουλφ Κρίστερσον, ο ηγέτης του Κόμματος Μετριοπαθών (M) έλαβε το καθήκον να σχηματίσει την κυβέρνηση, αν και το Κόμμα του Κέντρου (C) και οι Φιλελεύθεροι (L) αρνήθηκαν να υποστηρίξουν την υποψηφιότητά του, καθώς ο Κρίστερσον επεδίωκε το SD να λάβει μέρος στην κυβέρνηση. [5] [6] [7] Ο Λεβέν έλαβε αργότερα την εντολή, αν και απέτυχε επίσης να σχηματίσει κυβέρνηση. [8] Ο πρόεδρος του Riksdag, Αντρέας Νορλέν, όρισε μια άλλη ψηφοφορία που θα διεξαχθεί τον Ιανουάριο και ο Λεβέν κατέληξε στη σύναψη συμφωνίας μεταξύ των S, MP, C, L και του Αριστερού Κόμματος (V). Ο Λεβέν επανεξελέγη στις 18 Ιανουαρίου 2019 με το S και τον βουλευτή να ψήφισαν υπέρ, ενώ τα C, L και V απέσχον. [9]

Αποτελέσματα Επεξεργασία

Τα επίσημα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν περίπου μια εβδομάδα μετά τις εκλογές, παρουσιάζοντας πολύ μικρές αλλαγές σε σχέση με τα πρώτα αποτελέσματα. [10] [11]

Αποτελέσματα Επεξεργασία

 
Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/−
Σουηδικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα S 1.955.972 30,3 107 +7
Σουηδοί Δημοκράτες SD 1.322.774 20,5 73 +11
Κόμμα Μετριοπαθών M 1.231.109 19,1 68 -2
Αριστερό Κόμμα V 434.410 6,7 24 -3
Κόμμα Κέντρου C 433.257 6,7 24 -7
Χριστιανοδημοκράτες KD 344.025 5,3 19 -3
Πράσινο Κόμμα MP 328.362 5,1 18 +2
Φιλελεύθεροι L 297.566 4,6 16 -4
Άκυρες/λευκές ψήφοι – –
Σύνολο 3.158.060 81,45 349
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/συμμετοχή 7.406.303 100 –
Πηγή: VAL

Επακόλουθα Επεξεργασία

Τα εκλογικά τμήματα άνοιξαν από τις 08:00 ( CEST ) έως τις 20:00, και συνολικά 7.772.120 Σουηδοί υπήκοοι είχαν δικαίωμα ψήφου στις γενικές εκλογές του 2022. [12] [13] Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έξω από τα εκλογικά κέντρα που δημοσιοποιήθηκαν από την τηλεόραση Sveriges και το TV4, το μπλοκ γύρω από το Σουηδικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (S) έδειξε στενό προβάδισμα έναντι του μπλοκ γύρω από το Κόμμα των Μετριοπαθών (M). [14] [15] Αναφέρθηκε επίσης ότι οι Σουηδοί Δημοκράτες (SD) ξεπέρασαν το Μ σε αριθμό ψήφων και πρότειναν ότι θα μπορούσε να γίνει το δεύτερο μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό κόμμα. [16] Το S κέρδισε επίσης περισσότερες ψήφους σε σύγκριση με τις γενικές εκλογές της Σουηδίας του 2018. [17]

Η Εκλογική Αρχή της Σουηδίας δήλωσε ότι το μπλοκ που αποτελείτο από M, SD, Χριστιανοδημοκράτες (KD) και Φιλελεύθερους (L) ξεπέρασε το μπλοκ γύρω από το S κατά μία έως τρεις έδρες κατά την καταμέτρηση των πρώτων αποτελεσμάτων. [18] Η διαφορά μεταξύ των δύο μπλοκ ήταν γύρω στις 50.000 ψήφους. [19] Ο Ουλφ Κρίστερσον, ο ηγέτης του M, δήλωσε ότι «τα αποτελέσματα θα είναι πιθανώς γνωστά μέχρι την Τετάρτη» και ευχαρίστησε τους ψηφοφόρους του, ενώ ο Τζίμι Όκεσον, ο ηγέτης του SD, δήλωσε ότι το SD θα διαδραματίσει «κεντρικό ρόλο» στην αλλαγή εξουσίας. [20] Ο Κρίστερσον είπε επίσης ότι είναι δυνατή μια αλλαγή στον αριθμό των εδρών. [21] Καθώς επρόκειτο να καταμετρηθούν στο εξωτερικό και ορισμένες ταχυδρομικές ψήφοι, η πρωθυπουργός Μαγκνταλένα Άντερσον δήλωσε ότι «είναι πολύ κοντά για να προκηρυχθούν εκλογές». [22] Ορισμένοι αναλυτές έχουν δει την άνοδο του Κόμματος Nuance, που στοχεύει κυρίως στον μουσουλμανικό πληθυσμό της χώρας, ως μία από τις αιτίες των απωλειών στο αριστερό μπλοκ. [23]

Στις 13 Σεπτεμβρίου η Άνι Λόοφ, ηγέτης του Κόμματος του Κέντρου (C), έστειλε ένα εσωτερικό email στους εκλεγμένους πολιτικούς του κόμματος στο οποίο χαρακτήρισε τα αποτελέσματα για το κόμμα «πολύ απογοητευτικά» και δήλωσε ότι το διοικητικό συμβούλιο του C θα διενεργήσει έρευνα για την εκστρατεία του κόμματος. [24] Δύο μέρες αργότερα, η Λέεφ ανακοίνωσε την παραίτησή της από αρχηγός κόμματος. [25] [26] Η Άντερσον παραδέχτηκε την ήττα της στις 14 Σεπτεμβρίου, [27] και ανακοίνωσε την παραίτησή της από την πρωθυπουργία, [28] [29] ανοίγοντας το δρόμο στον Κρίστερσον να προσπαθήσει να σχηματίσει νέα κυβέρνηση. Η Άντερσον κάλεσε τα M, KD και L να απορρίψουν το SD και είπε ότι ήταν ανοιχτή σε μια κυβέρνηση με M που θα απέκλειε το SD. [30] Ορισμένοι Φιλελεύθεροι ειδικότερα ήταν επιφυλακτικοί για μια κυβέρνηση με SD. [31] Το κόμμα Ανανεώστε την Ευρώπη η ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική ομάδα της οποίας το L είναι μέρος, έχει επικρίνει το γεγονός ότι οι Φιλελεύθεροι είναι μέρος μιας κυβέρνησης που περιλαμβάνει το SD. [32]

Στις 14 Οκτωβρίου 2022 συμφωνήθηκε από 4 κόμματα του δεξιού μπλοκ η συμφωνία Τίντο (σουηδικά: Tidöavtalet). Έτσι, σχηματίστηκε τετρακομματική κυβέρνηση συνασπισμού με τη συμμετοχή των Σουηδών Δημοκρατών, του Κόμματος Μετριοπαθών, των Χριστιανοδημοκρατών και των Φιλελευθέρων.[33] Στις 18 Οκτωβρίου 2022 ο Κρίστερσον έγινε επίσημα νέος Πρωθυπουργός της Σουηδίας και κατά τη διάρκεια συνάντησης στο Κοινοβούλιο ανακοίνωσε τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του.[34]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «σουηδικάerige har fått en ny statsminister» (στα σουηδικά). Dagens Nyheter. 2014-10-02. ISSN 1101-2447. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-02-01. https://web.archive.org/web/20170201013318/http://www.dn.se/valet-2014/sverige-har-fatt-en-ny-statsminister//. Ανακτήθηκε στις 2022-08-31. 
  2. ↑ Schultheis, Emily (10 Σεπτεμβρίου 2018). «The Left Stumbles in Sweden, Social Democracy's Heartland». The Atlantic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2022. 
  3. ↑ «Sweden faces political impasse after far-right election gains». Reuters. 2018-09-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-08-31. https://web.archive.org/web/20220831161549/https://www.reuters.com/article/us-sweden-election-idUSKCN1LQ0U1. Ανακτήθηκε στις 2022-08-31. 
  4. ↑ «So long to Swedish political stability». Politico. 10 Σεπτεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2022. 
  5. ↑ Rockler, Emelie (15 Οκτωβρίου 2018). «Allt du vill veta om regeringsbildningen». Expressen (στα Σουηδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2022. 
  6. ↑ «Swedish parliament rejects centre-right PM candidate Ulf Kristersson». The Local Sweden. 14 Νοεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2022. 
  7. ↑ «Alliansen – från 'badtunna' till bittra fiender». Aftonbladet (στα Σουηδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2022. 
  8. ↑ «Riksdagen röstar nej till Löfven som statsminister» (στα σουηδικά). Dagens Nyheter. 2018-12-14. ISSN 1101-2447. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-12-14. https://web.archive.org/web/20181214064737/https://www.dn.se/nyheter/politik/0900-lofven-provas-av-riksdagen/. Ανακτήθηκε στις 2022-08-31. 
  9. ↑ Juhlin, Johan (2019-01-18). «Stefan Löfven vald till ny statsminister» (στα σουηδικά). σουηδικάT Nyheter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 January 2019. https://web.archive.org/web/20190118133643/https://www.svt.se/nyheter/inrikes/stefan-lofven-vald-till-ny-statsminister. Ανακτήθηκε στις 2022-08-31. 
  10. ↑ «Valpresentation 2022 – Val till riksdagen slutgiltigt resultat». Valmyndigheten. 17 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. 
  11. ↑ «Fördelning av mandat i riksdagen och fastställande av vilka kandidater som har valts till ledamöter och ersättare» (PDF). Valmyndigheten. 17 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. 
  12. ↑ «Sweden heads to polls as ruling Social Democrats face challenge from far right». France 24. 11 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  13. ↑ «Rådata och statistik». Valmyndigheten (στα Σουηδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  14. ↑ Milne, Richard (2022-09-11). «Swedish election result too close to call». Financial Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-11. https://web.archive.org/web/20220911204719/https://www.ft.com/content/c752cdfa-7fd1-4413-a3a7-bfb459a430a0. Ανακτήθηκε στις 2022-09-11. 
  15. ↑ «Sweden's centre-left bloc leading election, TV4 poll shows». Reuters. 2022-09-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-11. https://web.archive.org/web/20220911204840/https://www.reuters.com/world/europe/swedens-centre-left-bloc-leading-election-tv4-poll-2022-09-11/. Ανακτήθηκε στις 2022-09-11. 
  16. ↑ Crouch, David (11 Σεπτεμβρίου 2022). «Rightwing bloc heading to victory in Swedish election, 90% of vote count suggests». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  17. ↑ Binley, Alex; Maishman, Elsa (2022-09-12). «Sweden election: Result could take days as vote too close to call». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-12. https://web.archive.org/web/20220912093649/https://www.bbc.com/news/world-europe-62872545. Ανακτήθηκε στις 2022-09-12. 
  18. ↑ Jungstedt, Christopher (11 Σεπτεμβρίου 2022). «Sweden Opposition Overtakes Premier's Bloc in Early Vote Tally». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  19. ↑ Duxbury, Charlie (11 Σεπτεμβρίου 2022). «Sweden's right-wing opposition bloc leads tight election». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  20. ↑ «Swedish Moderates leader says election result won't come until Wednesday». Reuters. 2022-09-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-11. https://web.archive.org/web/20220911233519/https://www.reuters.com/world/europe/swedish-moderates-leader-says-election-result-wont-come-until-wednesday-2022-09-11/. Ανακτήθηκε στις 2022-09-11. 
  21. ↑ «Senaste nytt om svensk politik och valet 2022». Dagens Nyheter (στα Σουηδικά). 3 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  22. ↑ Ahlander, Johan; Johnson, Simon; Pollard, Niklas (2022-09-11). «Swedish right opposition inches ahead in election cliff-hanger». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-11. https://web.archive.org/web/20220911094521/https://www.reuters.com/world/europe/swedes-head-polls-close-run-election-marked-by-crime-energy-crisis-2022-09-10/. Ανακτήθηκε στις 2022-09-12. 
  23. ↑ Kenez, Levent (14 Σεπτεμβρίου 2022). «Pro-Erdoğan Islamist party in Sweden sparks concerns after it receives large number of votes in immigrant districts». Nordic Monitor. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. 
  24. ↑ Schau, Oscar (2022-09-13). «Annie Lööf i internt mejl till partiet: 'Självrannsakan'». σουηδικάT Nyheter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-13. https://web.archive.org/web/20220913185815/https://www.svt.se/nyheter/inrikes/annie-loof-i-internt-krismejl-sjalvrannsakan. Ανακτήθηκε στις 2022-09-13. 
  25. ↑ «Annie Lööf avgår som partiledare». Aftonbladet (στα Σουηδικά). 15 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2022. 
  26. ↑ «Lööf avgår som C-ledare» (στα σουηδικά). σουηδικάT Nyheter. 2022-09-15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-15. https://web.archive.org/web/20220915115858/https://www.svt.se/nyheter/snabbkollen/loof-avgar-som-c-ledare. Ανακτήθηκε στις 2022-09-15. 
  27. ↑ «Sweden election: PM Magdalena Andersson concedes victory to right-wing opposition». Deutsche Welle. 14 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  28. ↑ Holm, Gusten (14 Σεπτεμβρίου 2022). «Efter valförlusten: Andersson avgår» [After the election loss: Andersson resigns]. Expressen (στα Σουηδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. 
  29. ↑ «Swedish PM resigns as right-wing parties win vote». BBC News. 14 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  30. ↑ Larsson, Astrid (15 Σεπτεμβρίου 2022). «Magdalena Andersson avgår: Dörr öppen för Kristersson» [Magdalena Andersson resigns: Door open for Kristersson]. Expressen (στα Σουηδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. 
  31. ↑ Reuterskiöld, Annie (14 Σεπτεμβρίου 2022). «Pourmokhtari (L) lovar att fälla regering där SD ingår». Dagens Nyheter (στα Σουηδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. 
  32. ↑ Gripenberg, Pia· Melchior, Sigrid Melchior· Reuterskiöld, Annie (17 Σεπτεμβρίου 2022). «Johan Pehrson vädjar till EU-kollegor efter kritik om SD-samröre». Dagens Nyheter (στα Σουηδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. 
  33. ↑ Szumski, Charles (16 Σεπτεμβρίου 2022). «EU lawmakers slam EPP for siding with far-right amid Swedish election results». Euractiv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 
  34. ↑ Sweden's new PM Kristersson appoints cabinet. 18 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σουηδικές_γενικές_εκλογές_2022&oldid=9744475"