Σταντ Ρενναί ΦΚ

γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την Ρεν

Η Σταντ Ρενναί Φουτμπόλ Κλαμπ (βρετονικά: Stad Roazhon,[2] γκαλό Resnn, γαλλικά: Stade Rennais Football Club, πιο γνωστή ως Σταντ Ρενναί, ΣΡΦΚ, ή απλώς Ρεν) είναι μια γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την πόλη Ρεν της Βρετάνης. Η ομάδα ιδρύθηκε το 1901 και αγωνίζεται στην Λιγκ 1, την ανώτατη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου. Η Ρεν παίζει τους εντός έδρας αγώνες της στο Ροαζόν Παρκ που βρίσκεται εντός της πόλης. Προπονητής της ομάδας είναι ο πρώην ποδοσφαιριστής Φρεντερίκ Αντονετί και αρχηγός της ο Γάλλος αμυντικός Ρομάν Ντανζέ. Πρόεδρος της ομάδας είναι ο Πατρίκ Λε Λε, που βρίσκεται κοντά στον επιχειρηματία Φρανσουά Πινό, τον ιδιοκτήτη της ομάδας.

Σταντ Ρενναί ΦΚ
Επίσημη ονομασίαStade rennais football club, Stade rennais université-club και Stade rennais
Ίδρυση10  Μαρτίου 1901
ΈδραΡεν, Γαλλία
ΣτάδιοΡοαζόν Παρκ, Ρεν[1] και Λοριάν
ΙδιοκτήτηςGroupe Artémis
ΠροπονητήςΖυλιέν Στεφάν
ΠρωτάθλημαΛιγκ 1
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η Ρεν ιδρύθηκε το 1901 υπό το όνομα Σταντ Ρεννέ και είναι μια από τις πλέον γνωστές ποδοσφαιρικές ομάδες στην περιοχή της Βρετάνης, μαζί με την πρώην κάτοικο της Βρετάνης Ναντ. Οι δυο τους βρίσκονται ανάμεσα στις βασικές ομάδες που ανταγωνίζονται στο Ντέρμπι της Βρετάνης. Η Ρεν είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της πρώτης κατηγορίας του γαλλικού ποδοσφαίρου. Μαζί με την Μαρσέιγ, την Μονπελιέ, την Σοσό, και την Νις, η Ρεν είναι η μοναδική ομάδα που έχει αγωνιστεί στην εναρκτήρια σεζόν 1932–33 και ακόμα αγωνίζεται στην σημερινή πρώτη κατηγορία. Η ομάδα, πάντως, δεν έχει ποτέ κατακτήσει την Λιγκ 1. Η καλύτερη τελική θέση της ομάδας στο βαθμολογικό πίνακα του πρωταθλήματος ήταν η 4η με την ομάδα να φτάνει σε αυτή τη θέση τέσσερεις φορές, με πιο πρόσφατη τη σεζόν 2006–07. Η Ρεν έχει κατακτήσει τρεις φορές το Κύπελλο Γαλλίας το 1965, το 1971 και το 2019. Μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Γαλλίας το 1971, η Ρεν άλλαξε το όνομά της στην τωρινή του έκδοση.

Η Ρεν είναι γνωστή για την ακαδημία της, γνωστή στα Αγγλικά ως Ανρί Γκεράν Τραίινινγκ Σέντερ, που δημιουργήθηκε το 2000. Η Γαλλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FFF) έχει αναγνωρίσει πολλές φορές το γεγονός πως η Ρεν διαθέτει τις καλύτερες ακαδημίες στην χώρα. Η Ρεν έχει τερματίσει στην 1η θέση της σχετικής βαθμολογίας για τις δύο προηγούμενες σεζόν.[3] Ο «πατριάρχης» της ακαδημίας είναι η ομάδα Κ-19, που έχει κατακτήσει το Κύπελλο Γκαμπαρντελά τρεις φορές: το 1973, το 2003, και το 2008. Η ακαδημία του συλλόγου έχει δημιουργήσει πολλά μεγάλα ταλέντα όπως ο Σιλβαίν Βιλτόρ, ο Γιοάν Γκουρκύφ, ο Γιάν Μ’Βιλά, ο Μούσα Σόου, και ο Τζιμί Μπριάν, ανάμεσα σε άλλους.

Οπαδοί Επεξεργασία

 
Φωτοβολίδες από το Roazhon Celtic Kop στο Σταντντε λα Ρουτ ντε Λοριάν

Η Ρεν έχει αρκετά γκρουπ οπαδών που σχετίζονται με την ομάδα που μπορούν να είναι από απλά γκρουπ οπαδών μέχρι γκρουπ σκληροπυρηνικών ultras. Ο παλαιότερος, ο καλύτερα οργανωμένος και αυτός με το μεγαλύτερο αριθμό μελών, είναι ο Allez Rennes (Εμπρός Ρεν). Το γκρουπ ιδρύθηκε το 1962 και μαζί με τον Les Socios, που ιδρύθηκε το 1992, είναι το μεγαλύτερο γκρουπ παραδοσιακών οπαδών.

Το τμήμα του γηπέδου που είναι γνωστό στους φιλάθλους της ομάδας ως Tribune Mordelles χρησιμοποιείται από το Roazhon Celtic Kop (RCK). Το γκρουπ ιδρύθηκε το 1991, πάντως, οι βάσεις του πάνε πίσω στο 1987 όταν ένα γκρουπ οπαδών γνωστό ως Ultras Roazhon ιδρύθηκε. Το RCK δημιουργήθηκε από τρεις νεαρούς οπαδούς που αποφάσισαν να καταστήσουν την κερκίδα Mordelles ως το πιο καυτό κομμάτι του γηπέδου.[4] Το γκρουπ κάνει αισθητή την παρουσία του όχι μόνο μέσω του συνεχόμενου τραγουδιού και της χρήσης φωτοβολίδων, αλλά και μέσα από πολυάριθμα tifos και χορογραφίες. Η Βρετανική ταυτότητα γίνεται συχνά εμφανής και η χρήση Κελτικών συμβόλων είναι συχνή.[5] Ένα μεγάλο κατόρθωμα του RCK είναι ότι το γκρουπ είναι υπεύθυνο για την Παρασκευή του μεγαλύτερου Gwenn-ha-du στην ιστορία μεγέθους 270 τετραγωνικών μέτρων. Χρησιμοποιήθηκε στην κερκίδα Mordelles στη διάρκεια της σεζόν 1994–95.[6]

 
Το RCK τιμά τον αποθανόντα πρώην παίκτη της ομάδας Ζαν Προυφ το 2008.

Το RCK λειτουργεί ως ένα αυτόνομο γκρουπ οπαδών που δίνει το παρών σε όλα τα παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της Ευρώπης, και περιλαμβάνει κυρίως οπαδούς της νοοτροπίας των ultras, αλλά επίσης δίνει πολύ μεγάλη σημασία στις αξίες του Amitié, Respect et Fête (Φιλία, Σεβασμός και Γιορτή). Το Kop δέχεται ευχαρίστως νέα μέλη που διακατέχονται από τις ίδιες απόψεις με αυτό. Το γκρουπ δεν είναι επίσημα πολιτικοποιημένο, αλλά έχει μια δυναμική άποψη ενάντια στο "football business" (την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου), τον καταπνιγμό του κινήματος ultra, και τον φασισμό. Το RCK είναι επίσης μέλος του RSRA (Δίκτυο Οπαδών Αντιφασιστικής Αντίστασης), ένα αντιρατσιστικό γκρουπ που αποτελείται από ένα δίκτυο γκρουπ οπαδών ανά το γαλλικό ποδόσφαιρο.

Ένα άλλο μεγάλο γκρουπ οπαδών της ομάδας είναι η Section Roazhon Pariz. Είναι ένα τμήμα του RCK που βρίσκεται στο Παρίσι. The group supports the team at important away matches, such as those against Olympique Lyonnais and Paris Saint-Germain.[7] Το RCK δεν κάνει καμιά προσπάθεια για να κρύψει την χαοτική και γιορτινή του εμφάνιση. Το 2003, ένα δεύτερο γκρουπ ultras, οι Breizh Stourmer (ελ. Βρετανοί Πολεμιστές) δημιουργήθηκε λόγω διαφωνιών με το RCK. Το γκρουπ δημιουργήθηκε γύρω από την ιδέα ενός μικρού, δυνατού κορμού οπαδών και αποφάσισε να πάει στην απέναντι πλευρά από το RCK. Οι Breizh Stourmer έχουν κατηγορηθεί από μέλη του RCK για ακροδεξιές συμπεριφορές. Βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα σε ακραία τμήματα των δύο γκρουπ έχουν λάβει χώρα. Ο κύριος αντίπαλος του RCK, πάντως, δεν είναι οι Breizh Stourmer, αλλά για πολλά χρόνια, η Bridage Loire, ένα γκρουπ οπαδών της μισητής αντιπάλου της Ρεν Ναντ. Οι Breizh Stourmer έχουν από τότε διαλυθεί. Το 2008, ένα νέο γκρουπ οπαδών, η Unvez Kelt (UK) (ελ. Κελτική Ένωση), ιδρύθηκε. Το γκρουπ αρχικά δεν έγινε δεκτό από την ομάδα ως ένα επίσημο γκρουπ, πάντως, με την βοήθεια των Les Socios, έγινε τελικά δεκτό.[8]

Παίκτες Επεξεργασία

Τρέχουσα Σύνθεση Επεξεργασία

Τελευταία Ενημέρωση: 1 Μαρτίου 2022[9]

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
1   Τ Ρομέν Σαλίν
3   Α Αντριέν Τρουφέρ
4   Α Λοΐκ Μπαντέ
6   Α Ναγέφ Αγκέρντ
7   Μ Μαρτέν Τεριέ
8   Μπατίστ Σανταμαριά
9   Ε Σερού Γκιρασί
10   Μ Καμαλντίν Σουλεμάνα
11   Ε Ζέρεμι Ντόκου
14   Μ Μπενζαμέν Μπουριζό
17   Ε Λουμ Τσαούνα
19   Ε Άντυ Ντιούφ
20   Μ Φλαβιάν Τε
21   Α Λόβρο Μάγερ
22   Λόρεντζ Ασινιόν
No. Έθνος Θέση Παίκτης
23   Μ Γουαρμέντ Ομαρί
24   Ε Γκαετάν Λαμπόρντ
25   Μ Μπίργκερ Μέλινγκ
26   Ε Σιμουανιά Ουγκοσουκβού
27   Μ Αμαρί Τραορέ 
28   Μ Ζονάς Μαρτέν
30   Α Πεπέ Μπονέ
31   Α Ζερεμί Ζελέν
39   Μ Ματίς Τελ
40   Τ Ντογάν Αλεμντάρ
 
 
 
 

Διεύθυνση και προπόνηση Επεξεργασία

Υπάλληλοι Ομάδας Επεξεργασία

 
Ο Φρεντερίκ Αντονετί, προπονητής της Ρεν από το 2009 έως το 2013.
Προσωπικό ανδρικής ομάδας[10]
  • Πρόεδρος: Πατρίκ Λε Λε
  • Εκτελεστικός Διευθυντής: Ολιβιέ Τομίν
  • Εμπορικός Διευθυντής: Στεφάν Πουζέ
  • Οικονομικός Διευθυντής: Μαρί Βερίτ
  • Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Ζερόμ Πουπάρ
Προπονητικό και ιατρικό επιτελείο
Προπονητικό επιτελείο ομάδας νέων
  • Υπεύθυνος Ακαδημιών: Πατρίκ Ραμπιγιόν
  • Προπονητής Δεύτερης Ομάδας: Λοράν Ουάρ
  • Προπονητής Ηλικιακής Κατηγορίας U-19: Ρεζί Λε Μπρι
  • Προπονητής Ηλικιακής Κατηγορίας U-17: Π.Ε. Μπουρντό
  • Προπονητής Ηλικιακής Κατηγορίας U-15: Γιανίκ Μενού

Προπονητική Ιστορία Επεξεργασία

Προπονητές από το 1906 και μετά την απόκτηση επαγγελματικού καταστατικού το 1932, με εξαίρεση την περίοδο 1939–1941, όταν και η Σταντ Ρεννέ επέστρεψε στο ερασιτεχνικό καταστατικό, και την περίοδο 1942–1944, όταν δεν προσλήφτηκε κανένας πρπονητής από την διοίκηση, και το 1945 όταν η ομάδα δεν αγωνιζόταν σε καμιά διοργάνωση.[11]

Διακρίσεις Επεξεργασία


Διακρίσεις  του συλλόγου Σταντ Ρενναί ΦΚ σε επίσημους αγώνες
Εγχώριοι αγώνες Διεθνείς αγώνες
Επίκαιρες διοργανώσεις
  • Καλύτερη απόδοση: 4η θέση το 1949, 1965, 2005 και 2007
  • Κύπελλα: 1965, 1971, 2019
  • Φιναλίστ: 1922, 1937, 2009, 2014
  • Φιναλίστ: 2013
  • Κύπελλα: 1971[12]
  • Φιναλίστ: 1965, 2019
  • Πρωταθλήματα: 1956, 1983
  • Φιναλίστ: 1939, 1958, 1976, 1990, 1994
  • Κύπελλα: 1973, 2003, 2008

Παλιές διοργανώσεις
  • Κύπελλο Συμμάχων (1):
  • Πρωταθλήματα: 1916
  • Πανσυνομοσπονδιακό Κύπελλο (1):
  • Πρωταθλήματα: 1917
Επίκαιρες διοργανώσεις
  • Καλύτερη απόδοση: φάση ομίλων 2005, 2007 και 2011

Παλιές διοργανώσεις
  • Καλύτερη απόδοση: Πρώτος γύρος το 1965 και 1971
  • Κύπελλα: 2008
  • Φιναλίστ: 1999
Περιφεριακοί αγώνες
Επίκαιρες διοργανώσεις
  • Πρωτάθλημα Βρετάνης (3):
  • Πρωταθλήματα: 1904, 1908, 1909

Παλιές διοργανώσεις
  • Πρωτάθλημα της Δύσης (3):
  • Πρωταθλήματα: 1919, 1920, 1923
  • Πανσυνομοσπονδιακό Κύπελλο της Δύσης (1):
  • Πρωταθλήματα: 1919

Παραπομπές Επεξεργασία

Σημειώσεις
  1. 1,0 1,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
  2. Agence Bretagne Presse agencebretagnepresse.com
  3. «Rennes, champion de France de la formation». MaxiFoot. 9 June 2010. http://www.maxifoot.fr/football/article-9760.htm. Ανακτήθηκε στις 9 January 2011. 
  4. «Roazhon Celtic Kop» (στα French). Stade Rennais FC. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  5. «Presentation» (στα French). Roazhon Celtic Kop. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  6. Leicester University, Sport in the Making of Celtic Cultures (Sport and Nation), Grant, Jarvie, 1999, p. 82. ISBN 0-718-50129-2
  7. «Presentation: Section Roazhon Pariz» (στα French). Roazhon Celtic Kop. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  8. «Unvez Kelt» (στα French). Stade Rennais FC. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  9. «Equipe Pro» (στα French). Stade Rennais FC. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  10. «Organigramme» (στα French). Stade Rennais FC. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  11. «Stade Rennais coaches on RSSSF». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2011. 
  12. Η Ολιμπίκ Μαρσέιγ πήρε το κύπελλο και η Σταντ Ρενναί ήταν φιναλίστ αλλά ο τίτλος καταχωρήθηκε και στην Σταντ Ρενναί, με απόφαση της UNFP.
Βιβλιογραφία
  • Grant, Jarvie (1999). Sport in the Making of Celtic Cultures (Sport and Nation). Leicester University. ISBN 0-7185-0129-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία