Στρατονίκη της Μακεδονίας

Η Στρατονίκη (3ος αιώνας π.Χ.) ήταν βασίλισσα της Μακεδονίας κατά την ελληνιστική περίοδο, μέλος της Δυναστείας των Αντιγονιδών. Παππούδες της υπήρξαν δύο από τους σημαντικότερους στρατηγούς του Αλεξάνδρου του Μέγα: ο Σέλευκος ο Νικάτωρ από την πλευρά του πατέρα της, Αντίοχου Α', και ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος (προπάππους για την ακρίβεια) από την πλευρά της μητέρας της, Στρατονίκης.

Στρατονίκη
Βασίλισσα του Βασιλείου της Μακεδονίας
Περίοδοςγ' τέταρτο 3ου αιώνα
ΣύζυγοςΔημήτριος Β' Αιτωλικός
ΕπίγονοιΑπό τον Δημήτριο:
Απάμα
ΟίκοςΔυναστεία των Σελευκιδών
Δυναστεία των Αντιγονιδών
ΠατέραςΑντίοχος Α' Σωτήρ
ΜητέραΣτρατονίκη
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Η νεαρή πριγκίπισσα των Σελευκιδών ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με τον Δημήτριο Β', ανηψιό της μητέρας της, ο οποίος και ανήλθε στον θρόνο της Μακεδονίας το 239 π.Χ.[1] Το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, την Απάμα, η οποία πολύ αργότερα νυμφεύτηκε τον βασιλιά της Βιθυνίας, Προυσία Α', φέρνοντας στον κόσμο τον διάδοχό του, Προυσία Β'.

Όταν ο Αλέξανδρος Β' της Ηπείρου απεβίωσε, η χήρα βασίλισσα Ολυμπιάδα ανέλαβε την κηδεμονία των ανήλικων παιδιών του, καθώς και τη διακυβέρνηση του κράτους.[2] Συνειδητοποιώντας πως οι Αιτωλοί επιβουλεύονταν τμήμα της Ακαρνανίας, το οποίο είχε παραχωρηθεί στον άνδρα της σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του σε καιρό πολέμου, απευθύνθηκε στη Μακεδονία για βοήθεια.[2] Καθώς δεν μπορούσε απλώς να βασιστεί στον οίκτο του Δημητρίου, ο οποίος είχε πλέον ανέλθει στον θρόνο, του προσέφερε σε αντάλλαγμα το χέρι της κόρης της, Φθίας.[2] Ο Δημήτριος δέχτηκε την πρόταση, κάτι που φυσικά εξόργισε τη σύζυγό του, Στρατονίκη. Η τελευταία αναχώρησε τελικά από τη Μακεδονία, βρίσκοντας καταφύγιο στο πατρικό της στη Συρία,[2] όπου βασίλευε πλέον ο ανηψιός της Σέλευκος Β' ο Καλλίνικος.

Εκεί προσπάθησε μάταια να προκαλέσει πόλεμο τιμής ανάμεσα στα δύο κράτη,[3] ή κατά μια άλλη εκδοχή να πείσει τον Σέλευκο να την παντρευτεί. Ο βασιλιάς είχε ωστόσο την προσοχή του στραμμένη αλλού, στον πόλεμο που διεξήγαγε εναντίον του Αντίοχου Ιέρακα. Κατά τη διάρκεια της απουσίας του, η Στρατονίκη εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να εγείρει επανάσταση στο πρόσωπό του στην Αντιόχεια. Με την άφιξη του Σέλευκου όμως, εκδιώχθηκε εύκολα από την πόλη καταφεύγοντας στη Σελεύκεια, όπου πολιορκήθηκε, αιχμαλωτίστηκε και τελικά θανατώθηκε.[3][4]

Δείτε Επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ευσέβιος, «Χρονικό», σελ. 249
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Ιουστίνος, «Επιτομή της Ιστορίας του Πομπήιου Τρώγου», 28.1
  3. 3,0 3,1 Lemprière Hammond, Walbank, σελ. 322.
  4. Smith (1870)

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Πρωτογενείς πηγές (Έλληνες και Ρωμαίοι)

Δευτερογενείς πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία