Στυτική δυσλειτουργία
Η στυτική δυσλειτουργία (αγγλ. Erectile dysfunction), συχνά και σεξουαλική ανικανότητα, είναι σοβαρή μορφή σεξουαλικής παθογένειας, κατά την οποία το ανδρικό πέος "αποτυγχάνει" να έρθει σε στύση, ή να παραμείνει σε ικανοποιητική στύση κατά τη σεξουαλική πράξη.
Σήμερα, η στυτική δυσλειτουργία είναι το πιο συνηθισμένο σεξουαλικό πρόβλημα στους άνδρες.[1] Μέσω της σύνδεσής του με την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση, και με δεδομένα τα γενικότερα προβλήματα των σεξουαλικών σχέσεων, η στυτική δυσλειτουργία, ως πάθηση, μπορεί να προκαλέσει έντονη ψυχολογική βλάβη.[2]
Ο όρος στυτική δυσλειτουργία δεν χρησιμοποιείται για άλλες διαταραχές στύσης, και δεν πρέπει να συγχέεται, όπως λ.χ. πριαπισμός.
Συμπτώματα Επεξεργασία
Η στυτική δυσλειτουργία χαρακτηρίζεται από την τακτική αλλά και επαναλαμβανόμενη αδυναμία επίτευξης και κυρίως διατήρησης της στύσης, δηλ. επαρκούς ακαμψίας του ανδρικού μορίου, για την επίτευξη σεξουαλικής δραστηριότητας. Ορίζεται μάλιστα ως ακολούθως: «επίμονη ή επαναλαμβανόμενη αδυναμία επίτευξης και διατήρησης μιας στύσης του πέους επαρκούς ακαμψίας που να επιτρέπει ικανοποιητική σεξουαλική δραστηριότητα για τουλάχιστον 3 μήνες».[3]
Αίτια Επεξεργασία
Στο 80% των περιπτώσεων, μπορούν να εντοπιστούν φυσικές αιτίες. Αυτές περιλαμβάνουν τα κάτωθι πιθανά αίτια:
- Καρδιαγγειακές παθήσεις
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Νευρολογικά προβλήματα[3][4] (διαβητική νευροπάθεια, προσωρινή επιληψία, πολλαπλή σκλήρωση)
- υπογοναδισμός[5]
- Υπερπρολακτιναιμία
- Κάπνισμα[6][7][8]
- Γήρανση (ιδίως για ηλικίες μεγαλύτερες των 60 ετών)
- Παρενέργειες φαρμάκων[9], και κυρίως
- Ψυχολογικά προβλήματα[10] (βλ. άγχος, στρες, πνευματική δυσλειτουργία)
Περίπου το 10% των περιπτώσεων είναι ψυχολογική ανικανότητα, που προκαλείται από σκέψεις ή συναισθήματα.
Θεραπεία Επεξεργασία
Η θεραπεία περιλαμβάνει την αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτίων, τις τροποποιήσεις του τρόπου ζωής και την αντιμετώπιση των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων.
Σε πολλές περιπτώσεις, η θεραπεία επιχειρείται με φάρμακα, συγκεκριμένα αναστολείς τύπου 5 (όπως η σιλδεναφίλη), τα οποία διαστέλουν τα αιμοφόρα αγγεία, επιτρέποντας περισσότερο αίμα να ρέει μέσω του σπογγώδους ιστού του πέους.
Άλλες θεραπείες, λιγότερο συχνά χρησιμοποιούμενες, περιλαμβάνουν σφαιρίδια προσταγλανδίνης, που εισάγονται στην ουρήθρα, χαλαρωτικά λείου μυός και αγγειοδιασταλτικά, που εγχέονται στο πέος, εμφυτεύματα πέους και αγγειακή επανορθωτική χειρουργική.[3][11]
Ψυχολογικό αντίκτυπο Επεξεργασία
Η πάθηση αυτή προκαλεί σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στη συναισθηματική ευημερία τόσο των ανδρών όσο και των συντρόφων τους. Πολλοί άντρες δεν αναζητούν θεραπεία λόγω του αισθήματος αμηχανίας και της κακής ψυχολογικής κατάστασης τους.
Εκτιμάται ότι περίπου το 75% των διαγνωσμένων περιπτώσεων ατόμων, με στυτική δυσλειτουργία, δεν θεραπεύονται.[12]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Cunningham GR, Rosen RC. Overview of male sexual dysfunction. In: UpToDate, Martin KA (Ed), UpToDate, Waltham, MA, 2018.
- ↑ «Sexual functioning assessed in 4 double-blind placebo- and paroxetine-controlled trials of duloxetine for major depressive disorder». The Journal of Clinical Psychiatry 66 (6): 686–92. 2005. doi:. PMID 15960560.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Chowdhury SH, Cozma AI, Chowdhury JH. Erectile Dysfunction. Essentials for the Canadian Medical Licensing Exam: Review and Prep for MCCQE Part I. 2nd edition. Wolters Kluwer. Hong Kong. 2017.
- ↑ Neurogenic Sexual Dysfunction in Men and Women. Neurologic Bladder, Bowel and Sexual Dysfunction.
- ↑ «Male Sexual Dysfunction Epidemiology». Erectile dysfunction. Armenian Health Network, Health.am. 2006. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ Peate I (2005). «The effects of smoking on the reproductive health of men». Br J Nurs 14 (7): 362–66. doi:. PMID 15924009.
- ↑ Korenman SG (2004). «Epidemiology of erectile dysfunction». Endocrine 23 (2–3): 87–91. doi:. PMID 15146084.
- ↑ «The impact of vascular risk factors on erectile function». Drugs Today (Barc) 41 (1): 65–74. 2005. doi:. PMID 15753970.
- ↑ «Sexual functioning assessed in 4 double-blind placebo- and paroxetine-controlled trials of duloxetine for major depressive disorder». The Journal of Clinical Psychiatry 66 (6): 686–92. 2005. doi:. PMID 15960560.
- ↑ Tom F. Lue, MD (2006). «Causes of Erectile Dysfunction». Erectile dysfunction. Armenian Health Network, Health.am. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ «Chapter 1: The management of erectile dysfunction: an AUA update». J. Urol. 174 (1): 230–39. July 2005. doi:. PMID 15947645. https://archive.org/details/sim_journal-of-urology_2005-07_174_1/page/230.
- ↑ Frederick, LR; Cakir, OO; Arora, H; Helfand, BT; McVary, KT (October 2018). «Undertreatment of Erectile Dysfunction: Claims Analysis of 6.2 Million Patients». The Journal of Sexual Medicine 11 (10): 2546–53. doi:. PMID 25059314. https://www.jsm.jsexmed.org/article/S1743-6095(15)30578-6/fulltext.