Οι συμφωνίες του Όσλο είναι ένα σύνολο συνθηκών ανάμεσα στο κράτος του Ισραήλ και την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO). Η πρώτη συμφωνία υπογράφτηκε στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ το 1993[1] και η δεύτερη στην Τάμπα της Αιγύπτου, δύο χρόνια μετά (1995)[2]. Οι συμφωνίες πραγματοποιήθηκαν με σκοπό να προωθήσουν την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, με την εγγύηση και τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και να εξασφαλίσουν το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού στον αυτοπροσδιορισμό[νεκρός σύνδεσμος].

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και ο ηγέτης των Παλαιστινίων Γιάσερ Αραφάτ στην τελετή υπογραφής των Συμφωνιών του Όσλο, 13 Σεπτεμβρίου 1993

Των συμφωνιών προηγήθηκαν μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών στο Όσλο που είχαν σαν στόχο την αμοιβαία αποδοχή. Οι συμφωνίες οδήγησαν στην αναγνώριση της Παλαιστινιακής Αρχής ως φορέα αυτόνομης αλλά και περιορισμένης εξουσίας των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού και στη Λωρίδα της Γάζας. Τα σύνορα των δύο πλευρών, το καθεστώς της Ιερουσαλήμ, η στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ και η τύχη των περιοχών που θα εκκενώνονταν από τις δυνάμεις του Ισραήλ ήταν τα πλέον σημαντικά ζητήματα που αφορούσαν οι συμφωνίες. Ωστόσο, οι συμφωνίες δεν οδήγησαν στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους[3].

Παραπομπές Επεξεργασία