Σύρακιουζ

πόλη στην πολιτεία Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

Το Σύρακιουζ ή Σέρακιους (αγγλικά: Syracuse, New York) είναι πόλη στα μεσόγεια της Πολιτείας της Νέας Υόρκης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, έδρα της Κομητείας Οναντάγκα. Είναι η πέμπτη σε πληθυσμό πόλη της πολιτείας, μετά τη Νέα Υόρκη, το Μπάφαλο, το Ρότσεστερ και το Γιόνκερς.

Σύρακιουζ, Νέα Υόρκη
Syracuse, New York

Σημαία
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σύρακιουζ
43°2′49″N 76°8′40″W
ΧώραΗΠΑ
ΠολιτείαΝέα Υόρκη
Διοικητική υπαγωγήOnondaga County
Ίδρυση1848
Διοίκηση
 • Mayor of Syracuse, New YorkBen Walsh[1]
Έκταση66,330586 km²[2] και 66,325579 km²[3]
Υψόμετρο116 μέτρα
Πληθυσμός148.620 (1  Απριλίου 2020)[4]
Ταχ. κωδ.13235
Τηλ. κωδ.315
Ζώνη ώραςανατολική ζώνη ώρας
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κατά την απογραφή του 2010 ο πληθυσμός του Σύρακιουζ ήταν 145.252 κάτοικοι, ενώ της μητροπολιτικής περιοχής του 662.577. Η πόλη αποτελεί εξάλλου το οικονομικό και εκπαιδευτικό κέντρο της λεγόμενης «Κεντρικής Πολιτείας Νέας Υόρκης», μιας ευρύτερης περιοχής με περισσότερους από ένα εκατομμύριο κατοίκους. Το Σύρακιουζ πήρε το όνομά του από τη γνωστή αρχαία ελληνική πόλη Συρακούσες (Συρακούσαι), που βρισκόταν στα ανατολικά παράλια της Σικελίας.

Η πόλη έχει τον ρόλο μείζονος συγκοινωνιακού κόμβου κατά τους τελευταίους δύο αιώνες, αρχικώς μεταξύ του Καναλιού της Ήρι και των κλάδων του, και μεταγενέστερα του σιδηροδρομικού δικτύου. Σήμερα το Σύρακιουζ βρίσκεται στη διασταύρωση των Διαπολιτειακών Αυτοκινητόδρομων 81 και 90. Το αεροδρόμιό του είναι το μεγαλύτερο της ευρύτερης περιοχής. Το Σύρακιουζ είναι η έδρα του ομώνυμου μείζονος ερευνητικού πανεπιστημίου, καθώς και του Ιησουιτικού Κολεγίου Λε Μόιν και δύο κρατικών κολεγίων του συστήματος του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (SUNY).

Ιστορία Επεξεργασία

Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφθασαν σε αυτή την περιοχή ήταν Γάλλοι ιεραπόστολοι τον 17ο αιώνα. Μετά από πρόσκληση της φυλής Ονοντάγκα, μιας από τις πέντε της Συνομοσπονδίας των Ιροκέζων Ινδιάνων, ομάδα Ιησουιτών ιερέων, στρατιωτών και εμπόρων γουναρικών, μεταξύ των οποίων και ο Πιερ-Εσπρί Ραντισόν, έκτισαν μια ιεραποστολή γνωστή ως «Η Αγία Μαρία ανάμεσα στους Ιροκέζους», ή «Αγία Μαρία του Γκανενταχά», στη βορειοανατολική όχθη της Λίμνης Ονοντάγκα.

Οι Ιησουίτες ιεραπόστολοι ανέφεραν πηγές αλμυρού νερού γύρω από το νότιο άκρο της λίμνης, την οποία αποκάλεσαν «Αλμυρή Λίμνη» και σήμερα φέρει το όνομα της ιστορικής φυλής των Ονοντάγκα. Οι Γάλλοι γουνέμποροι εδραίωσαν το εμπόριο με τους Ιροκέζους σε όλη τη σημερινή Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Κατά τον πόλεμο της Αμερικανικής Επαναστάσεως οι Ιροκέζοι διχάστηκαν σε ομάδες που υπεστήριζαν τους Βρετανούς και δύο φυλές που υπεστήριζαν τους γεννημένους στην Αμερική επαναστάτες.

Μετά την Επανάσταση, έποικοι εισέρρευσαν στην κεντρική και τη δυτική Πολιτεία της Νέας Υόρκης από τα ανατολικά της, και γενικότερα από τη Νέα Αγγλία, μετά από διάφορες συνθήκες με φυλές Ινδιάνων και πωλήσεις εδαφών από αυτούς (π.χ. η Συνθήκη του Φορτ Στάνγουιξ το 1784). Η μετέπειτα ανακήρυξη από την Πολιτεία ως «Επικράτεια Πηγών Αλατιού των Ονοντάγκα» παρέσχε τη βάση για την εμπορική εξαγωγή αλατιού, από τα τέλη του 18ου αιώνα έως και τις αρχές του 20ού. Η εξαγωγή άλμης από φρέατα που έφθαναν μέχρι τα στρώματα ορυκτού άλατος κοντά στο χωριό Τούλλυ, 24 χιλιόμετρα νότια από τη σημερινή πόλη του Σύρακιουζ, αναπτύχθηκε τον 19ο αιώνα.[5][6] Αυτή η άλμη, που ρέει υπογείως προς τα βόρεια, ήταν η προέλευση του αλατιού των «αλμυρών πηγών» που προαναφέρθηκαν. Η γρήγορη ανάπτυξη αυτής της βιομηχανίας κατά τον 19ο αιώνα οδήγησε στο προσωνύμιο «Πόλη του Αλατιού».

 
Εικόνα της κεντρικής λεωφόρου του Σύρακιουζ περί το 1908

Ο αρχικός οικισμός του Σύρακιουζ ήταν ένα συμπίλημα κωμοπόλεων και χωριών, που δεν ήταν αναγνωρισμένο με ταχυδρομικό γραφείο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η καθυστέρηση ιδρύσεως ταχυδρομικού γραφείου οφειλόταν στο ότι αυτό το συσσωμάτωμα δεν είχε όνομα. Ο Τζόσουα Φόρμαν ήθελε να το ονομάσει «Κόρινθ» και έτσι ο εκ των πρώτων οικιστών δικηγόρος Τζων Γουίλκινσον (1798-1862) υπέβαλε επισήμως αίτηση για την ίδρυση ταχυδρομείου με αυτό το όνομα το 1820. Ωστόσο, η αίτηση δεν έγινε δεκτή επειδή το ίδιο όνομα είχε ήδη εκχωρηθεί σε άλλο οικισμό της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, στην Κομητεία Σαρατόγκα.[7] Ο Γουίλκινσον, έχοντας προσφάτως διαβάσει μια ποιητική περιγραφή της πόλεως των Συρακουσών, διέκρινε ομοιότητες με τη λίμνη και με τις αλμυρές πηγές εκεί κοντά[8], και έτσι στις 4 Φεβρουαρίου 1820 πρότεινε το όνομα «Σύρακιουζ» σε μια ομάδα συμπολιτών του. Αυτό έγινε έτσι το όνομα του νέου οικισμού και του ταχυδρομικού γραφείου του.[9]

Το πρώτο εργοστάσιο στις ΗΠΑ της Εταιρείας Σολβέ, που παρασκεύαζε σόδα με τη μέθοδο Σολβέ από άλμη και ασβεστόλιθο με την επίδραση αμμωνίας, ανεγέρθηκε στη νοτιοδυτική όχθη της Λίμνης Ονοντάγκα το 1884. Το πρώην χωριό Γκέντεσμπουργκ στη θέση εκείνη, και σήμερα προάστιο του Σύρακιουζ, ονομάσθηκε Σολβέ, στη μνήμη του εφευρέτη της μεθόδου, Ερνέστ Σολβέ. Το εργοστάσιο αυτό έγινε η απαρχή ενός μεγάλου συγκροτήματος χημικής βιομηχανίας στο Σύρακιουζ. Αν και η βιομηχανία αυτή πυροδότησε γενικότερη οικονομική ανάπτυξη και παρείχε πολλές θέσεις εργασίας στο Σύρακιουζ, άφησε την Ονοντάγκα ως την πιο μολυσμένη λίμνη σε όλες τις ΗΠΑ.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα άκμασε στην πόλη και η βιομηχανία κατασκευών. Η Εταιρεία Αυτοκινήτων Franklin παρήγαγε τον πρώτο αερόψυκτο κινητήρα εσωτερικής καύσεως στην ιστορία. Ευδοκίμησαν επίσης η Century Motor Vehicle Company (πρωτοπόρος στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα), η Smith Corona (γραφομηχανές) και η Craftsman Workshops, το κέντρο της αυτοκρατορίας χειροποίητων επίπλων του Γκούσταβ Στίκλυ (Gustav Stickley, 1858-1942).

Το Ιατρικό Κολέγιο Τζενήβα ιδρύθηκε το 1834 και ήταν ο πρόδρομος του Ιατρικού Πανεπιστημίου Άπστεϊτ (Upstate Medical University), δηλαδή της μιας από τις 4 ιατρικές σχολές του συστήματος του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Στις 24 Μαρτίου 1870 ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο του Σύρακιουζ.[10] Ο πρόεδρός του δήλωσε στη τελετή των εγκαινίων: «Οι όροι εισαγωγής θα είναι οι ίδιοι για όλους τους ανθρώπους... δεν θα υπάρχει εδώ προσβλητική διάκριση κατά των γυναικών... ...τα μυαλά και οι καρδιές θα έχουν δίκαιες ευκαιρίες...» "[11] Πράγματι, το «Σύρακιουζ» εφάρμοσε αυτή την πολιτική και προσέλκυσε υψηλή αναλογία φοιτητριών, μάλιστα στο Κολέγιο Καλών Τεχνών φοιτούσαν περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες κατά τον 19ο αιώνα.[11]

Η πρώτη στην ιστορία Μεγάλη Έκθεση της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, θεσμός που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, έλαβε χώρα το 1841 στο Σύρακιουζ.[12] Από το 1842 έως το 1889 η έκθεση «περιπλανήθηκε» σε 11 διαφορετικές πόλεις προτού βρει μόνιμη έδρα στο Σύρακιουζ. Από τότε διεξάγεται κάθε χρόνο, εκτός από το διάστημα 1942-1947, όταν ο χώρος της είχε μετατραπεί σε στρατιωτική βάση εξαιτίας του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου[12], και το 2020 εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού.

Στα πλαίσια των ταραχών του «Κόκκινου Καλοκαιριού» του 1919 σε δεκάδες πόλεις των ΗΠΑ, στις 31 Ιουλίου 1919, υπήρξε στην πόλη μια βίαιη διαδήλωση και επεισόδια μεταξύ λευκών και μαύρων εργατών σε ένα εργοστάσιο σφυρήλατου σιδήρου.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος προκάλεσε σημαντική βιομηχανική άνθηση στην περιοχή, ιδίως στα ειδικευμένα χαλυβουργεία και μηχανουργεία. Μεταπολεμικώς, δύο από τις «Μεγάλες Τρεις» αυτοκινητοβιομηχανίες (General Motors και Chrysler) άνοιξαν εργοστάσιο στα περίχωρα του Σύρακιουζ. Η πόλη ήταν επίσης έδρα της Carrier Corporation και φιλοξενούσε το κύριο εργοστάσιο κατασκευής τηλεοράσεων της General Electric.

Η κατασκευαστική βιομηχανία άρχισε να παρακμάζει στο Σύρακιουζ μετά το 1970. Πολλές μικρές επιχειρήσεις χρεοκόπησαν την ίδια δεκαετία, κάτι που συνεισέφερε στην αύξηση της ανεργίας. Η General Electric μετέφερε την κατασκευή τηλεοράσεων στο Σάφολκ (Βιρτζίνια) και αργότερα στην Ασία, ενώ ανάλογα έπραξε και η Carrier Corporation. Ο πληθυσμός της πόλεως μειώθηκε από το 1950 μέχρι σήμερα, αν και η μητροπολιτική περιοχή της παρουσιάζει αύξηση πληθυσμού κατά 2,5% από το 1970.

Γεωγραφία και κλίμα Επεξεργασία

Γεωγραφία Επεξεργασία

 
Βλέποντας προς το κέντρο του Σύρακιουζ από τον Λόφο του Πανεπιστημίου

Το κέντρο του Σύρακιουζ βρίσκεται σε γεωγραφικές συντεταγμένες 43°02΄49΄΄ Βόρειο πλάτος και 76°08΄40΄΄ Δυτικό μήκος.[13] Η πόλη απέχει περί τα 140 χιλιόμετρα από το Ρότσεστερ, 240 από το Μπάφαλο και 230 από την πρωτεύουσα της πολιτείας Όλμπανι. Επίσης βρίσκεται στο μέσο της αποστάσεως μεταξύ της πόλης της Νέας Υόρκης και του Τορόντο, απέχοντας περίπου 390 χιλιόμετρα από την καθεμιά, με το Τορόντο στα βορειοδυτικά της και τη Νέα Υόρκη στα νοτιοανατολικά της.

Σύμφωνα με το Γραφείο Απογραφών των Ηνωμένων Πολιτειών, η πόλη έχει συνολική έκταση 66,21 τετραγωνικά χιλιόμετρα, από τα οποία τα 64,71 είναι ξηρά και το 1,50 (το 2,15%) καλύπτεται από νερά.

Το Σύρακιουζ αναπτύχθηκε στο βορειοανατολικό άκρο της ευρύτερης περιοχής των Λιμνών Φίνγκερ. Αποτελείται από πολλές συνοικίες, που ήταν αρχικώς ανεξάρτητα χωριά και ενώθηκαν με την πόλη με την πάροδο των ετών. Σήμερα αναγνωρίζονται επισήμως 26 τέτοιες συνοικίες-γειτονιές (neighborhoods), μία από τις οποίες είναι και το κέντρο της πόλεως, όπου εργάζονται πάνω από 30 χιλιάδες άνθρωποι και κατοικούν πάνω από 4 χιλιάδες. Μολονότι το κεντρικό μέρος του Σύρακιουζ είναι επίπεδο, σε μέσο υψόμετρο 116 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πολλές συνοικίες του βρίσκονται πάνω σε μικρούς λόφους, όπως τον Λόφο του Πανεπιστημίου (University Hill) και τον Τιπερέρυ. Η περιοχή στα βόρεια της πόλεως είναι γενικώς πεδινή, ενώ στα νότιά της είναι λοφώδης.

 
Το ποταμάκι Ονοντάγκα κοντά στην Πλατεία Άρμορυ
 
Το δημαρχείο του Σύρακιουζ

Περίπου το 27% της εκτάσεως του Σύρακιουζ καλύπτεται από 890.000 δένδρα — ένα μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι το αντίστοιχο του Όλμπανι, του Ρότσεστερ ή του Μπάφαλο. Η ανεμοθύελλα της 7ης Σεπτεμβρίου 1998 ξερρίζωσε περί τις τριάντα χιλιάδες δένδρα.[14]

Το Σύρακιουζ υδροδοτείται κυρίως από τη Λίμνη Σκανηάτλες, μία από τις καθαρότερες λίμνες των ΗΠΑ[15], που βρίσκεται 24 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλεως, καθώς το νερό της διπλανής Λίμνης Ονοντάγκα δεν είναι πόσιμο εξαιτίας της απορρίψεως βιομηχανικών αποβλήτων σε αυτή επί πολλές δεκαετίες. Για τις περιόδους ξηρασίας υπάρχει και μία εφεδρική γραμμή, που φέρνει νερό από τη Λίμνη Οντάριο.[16]

Το ποταμάκι Ονοντάγκα (Onondaga Creek) ρέει προς βορρά περνώντας μέσα από το κέντρο του Σύρακιουζ και εκβάλλει στη Λίμνη Ονοντάγκα.

Κλίμα Επεξεργασία

Το Σύρακιουζ έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα (Dfb στην Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν) και είναι γνωστό για το μεγάλο ετήσιο ύψος χιονοπτώσεων, 2,94 μέτρα κατά μέσο όρο.[17] Η μητροπολιτική περιοχή του δέχεται τη μεγαλύτερη μέση ετήσια χιονόπτωση από οποιαδήποτε άλλη μητροπολιτική περιοχή στις ΗΠΑ.[18][19] Η πόλη συνήθως κερδίζει το ετήσιο «Βραβείο της Χρυσής Χιονόμπαλας» μεταξύ των πόλεων της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, που δίνεται στην πόλη που δέχεται τη μεγαλύτερη συνολική χιονόπτωση σε μια υδρογραφική χρονιά (1η Ιουλίου με 30 Ιουνίου του επόμενου έτους). Το ρεκόρ μέχρι τώρα κατέχει η χρονιά 1992-1993, με συνολικά 4,88 μέτρα χιονιού, αν και ο πλέον χιονοφόρος ημερολογιακός μήνας ήταν ο Ιανουάριος του 2004, με 1,98 μέτρο. Το μεγάλο ύψος χιονοπτώσεως οφείλεται στο ότι η πόλη δέχεται όχι μόνο πολύ χιόνι από το φαινόμενο λίμνης της κοντινής Λίμνης Οντάριο, αλλά και χιόνι από τις χιονοθύελλες που προκαλούνται από τα ισχυρά βαρομετρικά χαμηλά του δυτικού Βόρειου Ατλαντικού. Ευτυχώς για την πόλη, το χιόνι συνήθως πέφτει σε μικρές (2,5 έως 8 εκατοστόμετρα), σχεδόν ημερήσιες δόσεις, σε χρονικά διαστήματα πολλών ημερών. Βαρύτερες χιονοπτώσεις συμβαίνουν βεβαίως περιπτωσιακά, ιδίως στα βόρεια προάστια. Κατά την επονομασθείσα «Χιονοθύελλα του Αιώνα», τον Μάρτιο του 1993, περί τα 109 εκατοστόμετρα χιονιού έπεσαν στην πόλη μέσα σε 48 ώρες, με τα 90 να πέφτουν μέσα στις πρώτες 24 ώρες. Το Σύρακιουζ δέχθηκε περισσότερο χιόνι από οποιαδήποτε άλλη πόλη στη χώρα κατά τη συγκεκριμένη χιονοθύελλα.[20] Μια δεύτερη αξιοσημείωτη χιονόπτωση ήταν η Χιονοθύελλα του 1966, με 107 εκατοστόμετρα.

Το Σύρακιουζ δέχεται επιπλέον μια μέση ετήσια βροχόπτωση 977 χιλιοστομέτρων, με τους θερινούς μήνες να πρωταγωνιστούν.[21]

Η μέση μηνιαία θερμοκρασία κυμαίνεται από −4,7 °C τον Ιανουάριο μέχρι 21,8 °C τον Ιούλιο. Το απόλυτο ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας, 39 °C, καταγράφηκε στις 9 Ιουλίου 1936, ενώ το απόλυτο ρεκόρ χαμηλής θερμοκρασίας, −32 °C, έχει σημειωθεί τρεις φορές από το 1942 και μετά, με την πλέον πρόσφατη στις 18 Φεβρουαρίου 1979. Πέρα από αυτές τις ακραίες τιμές, στις αρχές του 21ου αιώνα καταρρίφθηκαν μερικά άλλα ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών στην πόλη, σε συμφωνία με την κλιματική αλλάγή. Π.χ. ο Ιούλιος του 2020 έγινε ο θερμότερος μήνας από τότε που τηρούνται αρχεία, με μέση θερμοκρασία 25,1 °C.[22][23] Επίσης η 21η Φεβρουαρίου 2018 ήταν η θερμότερη χειμερινή καταγεγραμμένη ημέρα στην ιστορία του Σύρακιουζ, με θερμοκρασία 24 °C.[24]

Αξιοσημείωτοι άνθρωποι από την πόλη Επεξεργασία

Στο Σύρακιουζ έχουν γεννηθεί ή έχουν μεγαλώσει οι εξής, με ελληνική αλφαβητική σειρά:

 
Ο ηθοποιός Τομ Κρουζ

«Αδελφές» πόλεις Επεξεργασία

Το Σύρακιουζ είναι «αδελφοποιημένο» με τις ακόλουθες πόλεις:

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.syrgov.net/Mayors_Biography.aspx. Ανακτήθηκε στις 12  Μαΐου 2022.
  2. 2,0 2,1 United States Census Bureau: «2016 U.S. Gazetteer Files» (Αγγλικά) United States Census Bureau. Ουάσινγκτον. 2016.
  3. 3,0 3,1 «United States Census 2010». 2010 United States Census. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2020.
  4. Απογραφές των Ηνωμένων Πολιτειών 2020. data.census.gov/cedsci/table?t=Populations+and+People&g=0100000US%2C%241600000&y=2020. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2022.
  5. Connors, Dennis J. (2006). Crossroads in Time. Syracuse: Onondaga Historical Association. σελ. 17. ISBN 0-8156-8149-6. 
  6. Yager, Richard M.; Kappel, William M.; Plummer, L. Niel (May 24, 2007). «Origin of halite brine in the Onondaga Trough near Syracuse, New York State, USA: modeling geochemistry and variable-density flow». Hydrogeology Journal 15 (7): 1321–1339. doi:10.1007/s10040-007-0186-9. ISSN 1431-2174. Bibcode2007HydJ...15.1321Y. https://zenodo.org/record/1232767. 
  7. «Early History of Syracuse». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2010. 
  8. «Syracuse Formed as Village 96 Years Ago Today». Syracuse Herald-Journal. April 13, 1921. 
  9. Cleaves, L.L. (Ιούνιος 1912). «Historical Sketch of the "Central City," and the Importance of the Bell System in Its Business and Social Life». 
  10. «Syracuse University History: History of the Founding of Syracuse University». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. 
  11. 11,0 11,1 «Co-ed From the Start: Women Students at Syracuse University in the 19th Century». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2010. 
  12. 12,0 12,1 «State Fair History». The Great New York State Fair. New York State Government. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016. 
  13. «US Gazetteer files: 2010, 2000, and 1990». United States Census Bureau. 12 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2011. 
  14. Weiner, Mark: "Census of trees sees healthy population – Syracuse, one of Upstate's leafiest cities, is coming back after the devastating 1998 Labor Day storm]", Post-Standard, April 27, 2001
  15. «City of Syracuse». www.syracuse.ny.us. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2016. 
  16. City of Syracuse – Executive Summary (2003) Αρχειοθετήθηκε November 18, 2005, στο Wayback Machine.
  17. "Snowfall – Average Total In Inches", NOAA, June 23, 2004
  18. Cappella, Chris: "Answers: 10 snowiest 'cities' aren't all in New York Αρχειοθετήθηκε 2011-10-12 στο Wayback Machine.", USA Today, 3 Οκτωβρίου 2003
  19. Kirst, Sean: "We won't buckle under the Snowbelt's blows", Post-Standard, 14 Μαρτίου 2005
  20. Staff Reports: "A Storm for the records – Blizzard of 1993 brought 42.9 inches", Post-Standard, 31 Δεκεμβρίου 2003
  21. «NowData – NOAA Online Weather Data», National Oceanic and Atmospheric Administration, ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2019
  22. «xmACIS2». NOAA Regional Climate Centers. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2020. Use "Seasonal Time Series" or "Extremes" 
  23. «CNY's hot, hot summer fell just short of record-breaking». syracuse. 31 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2020. 
  24. Glenn Coin (February 21, 2018). «Today is warmest winter day in Syracuse in at least 115 years». http://www.syracuse.com/weather/index.ssf/2018/02/today_is_warmest_winter_day_in_syracuse_in_at_least_115_years.html. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία