Ο Τέρπανδρος ήταν σημαντικός ποιητής και μουσικός της αρχαίας Ελλάδας. Ονομάστηκε «πατέρας της ελληνικής μουσικής», διότι πρώτος αυτός εργάστηκε για την διαμόρφωση και ανάπτυξη της μουσικής.

Τέρπανδρος
Γέννηση712 π.Χ.
Άντισσα Λέσβου
Θάνατος645 π.Χ.
Αρχαία Σπάρτη
Ιδιότηταποιητής, μουσικός, συγγραφέας και αθλητής
ΒραβεύσειςΠυθιονίκης

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Άντισσα της Λέσβου και έζησε το πρώτο ήμισυ του 7ου αι. π.Χ.. Μετοίκησε στη Σπάρτη τον καιρό του Δεύτερου Μεσσηνιακού Πολέμου, όπως τον συμβούλεψε το Μαντείο των Δελφών, για να εξυμνήσει την διαμάχη που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους κατοίκους.

Έλαβε μέρος και βραβεύτηκε σε πολλούς μουσικούς διαγωνισμούς της εποχής του. Πήρε το βραβείο στην κατηγορία λύρας στην πρώτη διεξαγωγή των Καρνείων[1], ενώ βραβεύτηκε τέσσερις φορές στα Πύθια, τα οποία τότε διεξαγόταν κάθε εννέα χρόνια. Διασώζεται, επίσης, ότι πρόσθεσε δύο χορδές στην λύρα και την έκανε επτάχορδη[2], ενώ επινόησε την βάρβιτο. Σχημάτισε από τα γράμματα Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ την επτάχορδη κλίμακα, την οποία ονόμασε «συνημμένη», διότι αποτελείται

από δύο τετράχορδα αχώριστα. Δημιούργησε επίσης μουσική γραφή, για την ομοιόμορφη εκτέλεση των διαφόρων μουσικών κομματιών. Συνέθεσε τον Τερπάνδριο Νόμον προς τιμήν του Απόλλωνα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Karl Otfried Müller (1797-1840), μετάφραση George Cornewall Lewis (1806-1863) και Henry Tufnell (1805-1854), επιμ. (1839). The history and antiquities of the Doric race (στα Αγγλικά). Λονδίνο: Murray. σελίδες Τόμος Β'. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2009. 
  2. Στράβωνος Γεωγραφικά ΧΙΙΙ,2,4.

Πηγές Επεξεργασία

  • Θεοδόσιος Β. Γεωργιάδης, Η Νέα Μούσα : Συνοπτική ιστορική και τεχνική μουσική μελέτη, Εν Σταμπούλ, Τύποις Μάρκου Δημητριάδου, 1936.