Η Τζίπι Λίβνι (8 Ιουλίου 1958) είναι πολιτικός από το Ισραήλ, υπουργός Εξωτερικών της χώρας και εντολοδόχος πρωθυπουργός της χώρας. Εξελέγη πρόεδρος του κόμματος Καντίμα στις 17 Σεπτεμβρίου του 2008.[8] Έπειτα από την αποτυχία της να συμφωνήσει με διάφορα κόμματα για σχηματισμό νέας κυβέρνησης, προκήρυξε πρόωρες εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν στις 10 Φεβρουαρίου του 2009. Στο μεσοδιάστημα επικεφαλής υπηρεσιακής κυβέρνησης παρέμεινε ο παραιτηθείς πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ. Η Λίβνι ομιλεί αγγλικά και γαλλικά, εκτός από τη μητρική της γλώσσα, που είναι τα εβραϊκά. Το 2004 τιμήθηκε με το βραβείο Abirat Ha-Shilton ("Ποιότητα στη Διοίκηση") .

Τζίπι Λίβνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
ציפי לבני (Εβραϊκά)
Γέννηση8  Ιουλίου 1958[1][2][3]
Τελ Αβίβ[2]
ΚατοικίαΤελ Αβίβ[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΙσραήλ
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕβραϊκά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[2]
Γαλλικά[2]
Εβραϊκά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Μπαρ Ιλάν
Ironi Alef High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
διπλωμάτης
συνήγορος
διευθύνων σύμβουλος
κατάσκοπος[4]
ΕργοδότηςΜοσάντ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΤο Κίνημα, Λικούντ, Καντίμα και Zionist Union
Οικογένεια
ΓονείςΕϊτάν Λίβνι και Σάρα Λίβνι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςπρωθυπολοχαγός/Δυνάμεις Άμυνας του Ισραήλ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης του Ισραήλ (2002–2003)[5]
Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου του Ισραήλ (2001–2002)[6]
μέλος της Κνέσετ (1999–2003)[2]
Υπουργός Απορρόφησης Μεταναστών του Ισραήλ (2003–2006)
Υπουργός Δημοσίων Έργων του Ισραήλ (2004–2005)
Υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ (2004–2006)
Υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ (2006–2007)
Υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ (2013–2014)
Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ (2006–2009)
μέλος της Κνέσετ (2003–2005)[2]
διευθύνων σύμβουλος
μέλος της Κνέσετ (2005–2006)[7]
μέλος της Κνέσετ (2006–2009)[7]
μέλος της Κνέσετ (2009–2012)[7]
μέλος της Κνέσετ (2013–2015)[7]
μέλος της Κνέσετ (2015–2019)[7]
Leader of the Opposition (2018–2019)
μέλος της Κνέσετ (Ιανουάριος 2019 – Απριλίου 2019)
Ιστότοπος
www.tzipilivni.co.il
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η Λίβνι με τον Δημήτρη Δρούτσα το 2010

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου του 1958 στο Τελ Αβίβ[9][10][11] και ο πατέρας της γεννήθηκε στην Πολωνία.[12] Ο τελευταίος την περίοδο 1974-1984 θήτευσε ως βουλευτής στην Κνεσέτ με το κόμμα Λικούντ.

Η Λίβνι υπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας της και εργάστηκε για τη Μοσάντ σχεδόν επί δύο χρόνια στις αρχές της δεκαετίας του 1980, για να παραιτηθεί το 1983. Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον Ναφτάλι Σπίτσερ (με τον οποίο απέκτησε 2 παιδιά) και ολοκλήρωσε τις νομικές σπουδές της.[13] Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Μπαρ Ιλάν και εργάστηκε ως δικηγόρος επί δεκαετία.[14] Σήμερα ζει στο Τελ Αβίβ.

Πολιτική σταδιοδρομία Επεξεργασία

Η κάθοδός της στην πολιτική έγινε το 1996, οπότε και απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής. Ωστόσο, διορίστηκε επικεφαλής μιας αρχής κυβερνητικού οργανισμού που επέβλεπε την ιδιωτικοποίηση διαφόρων εταιρειών. Το 1999 εξελέγη για πρώτη φορά μέλος της Κνεσέτ με το κόμμα Λικούντ. Τον Ιούλιο του 2001 διορίστηκε από τον πρωθυπουργό Αριέλ Σαρόν στο αξίωμα της υπουργού αρμόδιας για την περιφερειακή συνεργασία και στη συνέχεια άλλαξε πολλά χαρτοφυλάκια, μεταξύ των οποίων εκείνο της Γεωργίας, της Απορρόφησης Μεταναστών και του Οικισμού και Δημοσίων Έργων.[15] Την 1η Οκτωβρίου του 2005 ανέλαβε επίσημα υπουργός Δικαιοσύνης.[16]

Στις 20 Νοεμβρίου του 2005 η Λίβνι ακολούθησε τον Σαρόν και τον Ολμέρτ στο νεοσυσταθέν κόμμα Καντίμα. Διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών, διατηρώντας παράλληλα το χαρτοφυλάκιο της Υπουργού Δικαιοσύνης, έπειτα από τις μαζικές παραιτήσεις υπουργών στο κόμμα Λικούντ.[17] Τον Μάρτιο του 2006 εξελέγη βουλευτής της Κνεσέτ με το κόμμα Καντίμα.[18]

Η νέα κυβέρνηση (31η) ορκίστηκε στις 4 Μαΐου του 2006 και σε αυτήν η Λίβνι ανέλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, διατηρώντας ταυτόχρονα το Υπουργείο Εξωτερικών. Την περίοδο εκείνη δεν ήταν Υπουργός Δικαιοσύνης, ωστόσο ανέκτησε το χαρτοφυλάκιο την περίοδο από τις 29 Νοεμβρίου του 2006 ως τις 7 Φεβρουαρίου του 2007.[18]

Μετά τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του 2006, η Λίβνι περιγραφόταν ως "η δεύτερη πιο ισχυρή πολιτική μορφή του Ισραήλ".[19] Είναι η δεύτερη γυναίκα στη χώρα της που έγινε υπουργός εξωτερικών, μετά την Γκόλντα Μέιρ[20]. Το 2007 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο με τις 100 προσωπικότητες που επηρεάζουν περισσότερο τις τύχες του κόσμου (Time 100).[21] Το περιοδικό Forbes την κατέταξε 40ή στον κατάλογο με τις 100 ισχυρότερες γυναίκες στον κόσμο το 2006,[22] 39η το 2007,[23] και 52η το 2008.[24]

Έγινε το πρώτο μέλος του υπουργικού συμβουλίου που διαχώρισε τις τρομοκρατικές ενέργειες από τις αντάρτικες επιθέσεις Παλαιστινίων εναντίον του ισραηλινού στρατού. Τις σχετικές δηλώσεις τις έκανε στην αμερικανική τηλεοπτική εκπομπή Nightline, που μαγνητοσκοπήθηκε στις 28 Μαρτίου του 2006.[25] Το 2007 συναντήθηκε με τον Παλαιστίνιο πρωθυπουργό Σαλάμ Φαγιάντ, με σκοπό να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης του παλαιστινιακού λαού.[26]

Στις 2 Μαΐου του 2007 η Λίβνι ζήτησε την παραίτηση του πρωθυπουργού Ολμέρτ εν μέσω της δημοσίευσης του προσωρινού πορίσματος της επιτροπής Βίνογκραντ. Η ίδια προσφέρθηκε να αναλάβει την ηγεσία του Καντίμα αν παραιτούνταν ο Ολμέρτ.[27][28] Ωστόσο, ο Ολμέρτ δεν παραιτήθηκε και η απόφαση της ίδιας να παραμείνει στην κυβέρνησή του προκάλεσε σχόλια.[29]

Εκλογή στην ηγεσία του Καντίμα και εντολοδόχος πρωθυπουργός Επεξεργασία

Οι εκλογές για νέο ηγέτη στο κόμμα Καντίμα διεξήχθησαν στις 17 Σεπτεμβρίου του 2008. Ο Ολμέρτ αποφάσισε να μην είναι ξανά υποψήφιος και δήλωσε ότι θα παραιτούνταν από την πρωθυπουργία μετά τις εκλογές. Οι κύριοι διεκδικητές της ηγεσίας του κόμματος ήταν η Λίβνι και ο Σαούλ Μοφάζ.[30] Με διαφορά μόλις 431 ψήφων (1%).[31] νικήτρια αναδείχθηκε η Λίβνι.[32] Ο Ολμέρτ παραιτήθηκε επίσημα στις 21 Σεπτεμβρίου του 2008 και ο πρόεδρος Σιμόν Πέρες την επόμενη ημέρα έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στη Λίβνι.[33][34] Η τελευταία άρχισε δύσκολες διαβουλεύσεις με το κόμμα Σας και με άλλους κυβερνητικούς εταίρους του Καντίμα.[35] Το Σας πρόβαλε αξιώσεις προκειμένου να μετάσχει στην κυβέρνηση.[36][37]

Εκλογές 2009 Επεξεργασία

Στις 24 Οκτωβρίου του 2008 το Σας αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Η Λίβνι εγκατέλειψε τις προσπάθειές της για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού και η χώρα της οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές. Τα κυριότερα θρησκευτικά κόμματα, όπως το Σας, διαφώνησαν με τη Λίβνι στα θέματα της κοινωνικής πρόνοιας αλλά και του πολιτικού καθεστώτος της Ιερουσαλήμ.Οι εκλογές διενεργήθηκαν στις 10 Φεβρουαρίου του 2009.[38] Ο Ολμέρτ παρέμεινε πρωθυπουργός μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης.[39][40] Διαψεύδοντας τις προβλέψεις, το Καντίμα της Λίβνι επικράτησε του δεξιού Λικούντ του πρώην πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου με οριακή διαφορά μίας έδρας στην Κνεσέτ. [41] [42] Ειδικότερα, το κόμμα Καντίμα πήρε είκοσι οκτώ έδρες έναντι είκοσι επτά για το Λικούντ.[43]. Αμφότεροι η Λίβνι και ο Νετανιάχου διακήρυξαν την εκλογική τους νίκη.[44]. Η πρόεδρος του Καντίμα ζήτησε από τον αντίπαλό της να συμπράξει με το κόμμα της για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης ενότητας. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί με δηλώσεις τους εξέφρασαν την υποστήριξή τους προς τη Λίβνι συγκεκαλυμμένα. [45] Στις 20 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος Σιμόν Πέρες ανακοίνωσε ότι θα αναθέσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον ηγέτη της Δεξιάς, Μπενιαμίν Νετανιάχου. [46] Η Λίβνι κατέστησε σαφές ότι δεν θα λάμβανε μέρος σε μια κυβέρνηση του Νετανιάχου.

Εκλογές 2015 Επεξεργασία

Έπειτα από τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του 2015, στις οποίες ηΛίβνι έλαβε μέρος με την Σιωνιστική Ένωση, έγινε αρχηγός της αντιπολίτευσης.

Κριτική Επεξεργασία

Κατά την ισραηλινή επίθεση στη Γάζα το 2008-09 η Λίβνι επικρίθηκε έντονα από τον Αμρ Μούσα, επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου, με αφορμή τις δηλώσεις της ότι "δεν υφίστατο ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα".[47]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Κνέσετ. www.knesset.gov.il/mk/eng/mk_eng.asp?mk_individual_id_t=213.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «חה"כ ציפי לבני». Κνέσετ.
  3. 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Tzipi-Livni. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  5. «כל ממשלות ישראל». (Εβραϊκά) Κνέσετ.
  6. «כל ממשלות ישראל». (Εβραϊκά) Κνέσετ.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Κνέσετ. main.knesset.gov.il/mk/Pages/MKPositions.aspx?MKID=213.
  8. Israel's Foreign Minister wins party election New York Times, 18 Σεπτεμβρίου 2008
  9. Government 31 The Knesset
  10. «Kadima Party». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2007. 
  11. «Next in Line». Times (London). Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2007. 
  12. News in Brief Αρχειοθετήθηκε 2008-11-22 στο Wayback Machine. Haaretz
  13. «Livni's past in Mossad not spectacular». Jerusalem Post. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. «Βιογραφία της Λίβνι στον ιστότοπο της Κνεσέτ». Knesset. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2007. 
  15. «Tzipi Livni Government Roles». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2007. 
  16. Behind the Lines: And who, may we ask, is Tzipi Livni? Jerusalem Post, Accessed 30 Απριλίου 2007
  17. Macintyre, Donald (02-08-2008). «Tzipi Livni: Agent of change». The Independent. http://www.independent.co.uk/news/people/tzipi-livni-agent-of-change-883276.html. Ανακτήθηκε στις 2008-09-16. 
  18. 18,0 18,1 «Tzipi Livni (1958- )». Jewish Virtual Library. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. 
  19. «Tzipi Livni Named Vice Premier in Israel». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2007. 
  20. Ριζοσπάστης, Τζίπι Λίβνι, 21 Σεπτεμβρίου 2008.
  21. Κοντολίζα Ράις. «Tzipi Livni». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2007. 
  22. #40 Tzipora Livni Forbes, 31 Αυγούστου 2006
  23. The 100 Most Powerful Women Forbes, 30 Αυγούστου 2007
  24. The Most Powerful 100 Women sorted by rank Forbes, 27 Αυγούστου 2008
  25. Journal of International Criminal Justice Advance Access 15 Δεκεμβρίου 2006, Oxford University press, The Multifaceted Criminal Notion of Terrorism in International Law του Antonio Cassese
  26. Benn, Aluf (08-07-2007). «Livni and Fayad meet, discuss improving Palestinians' lives». Haaretz. http://www.haaretz.com/hasen/spages/879606.html. Ανακτήθηκε στις 2008-09-16. 
  27. Olmert's Survival Prospects Dim Amid Livni Challenge Bloomberg, 3 Μαΐου 2007
  28. «'I have the qualifications to be PM'». Jerusalem Post. 29-07-2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-03. https://web.archive.org/web/20120203230702/http://fr.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1215331132203&pagename=JPost%2FJPArticle%2FShowFull. Ανακτήθηκε στις 29-07-2008. 
  29. Verter, Yossi (02-05-2007). «PM Olmert to tell deputy Livni: Stop undermining me, or resign». Haaretz. http://www.haaretz.com/hasen/spages/854647.html. Ανακτήθηκε στις 2008-09-16. 
  30. Somfalvi, Attila (01-08-2008). «Poll: Livni beats Netanyahu, who beats Mofaz». Ynetnews. http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3576298,00.html. Ανακτήθηκε στις 02-08-2008. 
  31. «Livni to lead Israel ruling party». BBC News. 18-09-2008. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/7620215.stm. Ανακτήθηκε στις 18-09-2008. 
  32. Hider, James (17-09-2008). «New Golda Meir’ Tzipi Livni wins election to be Prime Minister after extra time». The Times. http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/middle_east/article4776486.ece. Ανακτήθηκε στις 17-09-2008. 
  33. Olmert formally submits his resignation to Peres Haaretz, 21 Σεπτεμβρίου 2008
  34. Peres entrusts Livni with forming gov't[νεκρός σύνδεσμος] The Jerusalem Post, 23 Σεπτεμβρίου 2008
  35. Israel's Livni now in battle for premiership AFP, 7 Σεπτεμβρίου 2008
  36. Shas: If Livni wants a coalition, she must fulfill our demands Αρχειοθετήθηκε 2009-01-04 στο Wayback Machine. Haaretz, 18 Σεπτεμβρίου 2008
  37. Livni offers Barak 'full partnership' in new gov't Haaretz, 22 Σεπτεμβρίου 2008 (Ανακτήθηκε 27 Απριλίου 2011)
  38. Elections in Israel - Φεβρουάριος 2009 Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ
  39. Olmert to make political comeback Ynetnews, 26 Οκτωβρίου 2008
  40. Livni calls for early Israeli election Reuters, 27 Οκτωβρίου 2008 (Ανακτήθηκε 27 Απριλίου 2011)
  41. Καθημερινή Αρχειοθετήθηκε 2011-07-27 στο Wayback Machine., Πύρρειος νίκη της Λίβνι, τα εμπόδια έρχονται…, 12 Φεβρουαρίου 2009.
  42. Εξπρές[νεκρός σύνδεσμος], Ισραήλ-εκλογές. Το Καντίμα της Λίβνι επικεφαλής, όμως ο Νετανιάχου σε καλύτερη θέση για να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό, 11 Φεβρουαρίου 2009.
  43. in.gr[νεκρός σύνδεσμος], Ερίζουν για τη νίκη στις εκλογές Λίβνι και Νετανιάχου, 11 Φεβρουαρίου 2009.
  44. Η Φωνή της Αμερικής[νεκρός σύνδεσμος], Ισραήλ: Λίβνι και Νετανιάχου διακηρύσσουν εκλογική νίκη, 11 Φεβρουαρίου 2009.
  45. Ελευθεροτυπία Αρχειοθετήθηκε 2009-03-18 στο Wayback Machine., Οι Ευρωπαίοι «προτιμούν» Λίβνι, 12 Φεβρουαρίου 2009.
  46. «Yahoo! Search - Web Search». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2009. 
  47. «Gulf Daily News » World News » Hamas warns of more hostages». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία