Τζιμ Κλαρκ

Βρετανός οδηγός αγώνων

Ο Τζιμ Κλαρκ (πλήρες ονοματεπώνυμο Τζέιμς Κλαρκ Τζούνιορ) (Κλίμανι Φάιφ 4 Μαρτίου 1936 - Χοκενχάιμ 7 Απριλίου 1968) ήταν Βρετανός οδηγός αγώνων απ' τη Σκωτία. Το 1963 και το 1965 αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στη Φόρμουλα 1. Η σταδιοδρομία του Κλαρκ ξεκίνησε σε ηλικία 20 ετών, ενώ το 1959 εντάχτηκε στο δυναμικό των πιλότων της εταιρείας Ford. Η πρώτη του συμμετοχή ήρθε οδηγώντας μία Ford Lotus στο 1960 και η καριέρα του διακόπηκε πολύ πρόωρα στις 7 Απριλίου του 1968, όταν έχασε τη ζωή του σε ατύχημα, καθώς απώλεσε λόγω μηχανικής βλάβης τον έλεγχο του οχήματός του, το οποίο εν-συνεχεία προσέκρουσε σε ένα δέντρο δίπλα στην πίστα με τον ίδιο να φονεύεται σχεδόν ακαριαία, από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις[1]. Είχε πετύχει, συνολικά, 25 νίκες σε γκραν - πρι. Το 1965 έγινε ο πρώτος μη-Αμερικανός που κέρδιζε τον αγώνα 500 μιλίων στην Ινδιανάπολη των ΗΠΑ, σημειώνοντας ρεκόρ ταχύτητας (242 χλμ/ώρα).

Τζιμ Κλαρκ
Ο Κλαρκ στο Ολλανδικό Γκραν Πρι του 1965
Προσωπικά στοιχεία
Πλήρες όνομα Τζέιμς Κλαρκ Τζούνιορ
Ημερομηνία γέννησης 4 Μαρτίου 1936
Τόπος γέννησης Κλίμανι Φάιφ Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο
Εθνικότητα Βρετανός
Ημερομηνία θανάτου 7 Απριλίου 1968 (32 ετών)
Τόπος θανάτου Χοκενχάιμ Βάδη - Βιρτερμβέργη, Δυτική Γερμανία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Γιώργος Βενετούλιας στο φύλλο της εφημερίδας "Αθλητική Ηχώ" της 9 Απριλίου 1968: "Ο 'Φαντομάς' της Σκωτίας δεν θα ξανατρέξη ποτέ πια"