Το Γαλάζιο Φεγγάρι
Η ταινία Το Γαλάζιο Φεγγάρι (αγγλ. The Moon Is Blue), είναι ρομαντική κομεντί του 1953 σε σκηνοθεσία Ότο Πρέμινγκερ. Η ταινία είναι βασισμένη σε ομότιτλο θεατρικό του Φ. Χιου Χέρμπερτ, το οποίο διασκευάστηκε από τον ίδιο για τη μεγάλη οθόνη. Το θεατρικό του Χέρμπερτ ήταν τεράστια επιτυχία στη Γερμανία και ο Πρέμινγκερ γύρισε ταυτόχρονα την ταινία στα γερμανικά χρησιμοποιώντας το ίδιο σετ, αλλά διαφορετικούς ηθοποιούς. Στην αμερικανική βερσιόν πρωταγωνιστούν οι: Γουίλιαμ Χόλντεν, Μάγκι ΜακΝαμάρα και Ντέιβιντ Νίβεν.
| Το Γαλάζιο Φεγγάρι | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Ότο Πρέμινγκερ |
| Παραγωγή | Ότο Πρέμινγκερ |
| Σενάριο | Φ. Χιου Χέρμπερτ (Θεατρικό) |
| Πρωταγωνιστές | Γουίλιαμ Χόλντεν Μάγκι ΜακΝαμάρα Ντέιβιντ Νίβεν |
| Μουσική | Χέρσελ Μπούρκ Γκίλμπερτ |
| Φωτογραφία | Έρνεστ Λάζλο |
| Μοντάζ | Ότο Λούντβιχ |
| Εταιρεία παραγωγής | Otto Preminger Film |
| Διανομή | United Artists |
| Πρώτη προβολή |  7/8/1953 |
| Κυκλοφορία | 1953 |
| Διάρκεια | 99 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Υπόθεση Επεξεργασία
Ένας επιτυχημένος αρχιτέκτονας και πλέιμποϊ ο Ντόναλντ Ντον Γκρέσαμ (Γουίλιαμ Χόλντεν), πιάνει την κουβέντα σε μια νέα ηθοποιό, την Πάτι Ο'Νιλ (Μάγκι Μακ Νάμαρα) στην κορυφή του Empire State Building. Η κοπέλα δέχεται την πρόσκλησή του σε δείπνο, αλλά ο Ντον έχει στο μυαλό του μια νύχτα πάθους μαζί της. Όσο ο Ντον αφήνει την Μάγκι μόνη της στο διαμέρισμά του, για να πάει να πάρει φαγητό, εκείνη έχει την ευκαιρία να γνωρίσει την Σύνθια (Ντον Άνταμς), πρώην αρραβωνιαστικιά του, η οποία προσπαθεί να κάνει χαλάστρα στα σχέδια του νεαρού πλέιμποϊ. Μετά την επίσκεψη της Σύνθια, η Μάγκι δέχεται και την επίσκεψη του πατέρα της Σύνθια, Ντέιβιντ (Ντέιβιντ Νίβεν), ενός μεσήλικα γόη. Ο Ντέιβιντ προσπαθεί να σαγηνεύσει τη Σύνθια κι εκείνη τον παρακαλεί να μείνει για δείπνο. Όταν ο Ντον επιστρέφει, ενοχλείται από την παρουσία του Ντέιβιντ, αλλά δέχεται διστακτικά να μείνει κι εκείνος για δείπνο. Κατά τη διάρκεια του δείπνου και οι δυο πλέιμποϊ προσπαθούν να κατακτήσουν την κοπέλα και μένουν έκπληκτοι όταν η Μάγκι τους αποκαλύπτει ότι είναι παρθένα κι ότι σκοπεύει να μείνει παρθένα μέχρι και τη νύχτα του γάμου της. Ακολουθεί μια σειρά από κωμικοτραγικές καταστάσεις που κάνουν τον Ντον να πάρει την απόφαση να ζητήσει το χέρι της και να σοβαρευτεί.
Πληροφορίες παραγωγής Επεξεργασία
Κωμωδία ηθών, σε σκηνοθεσία του θρυλικού Ότο Πρέμινγκερ, βασισμένη στο θεατρικό του Εφ Χιου Χέρμπερτ του 1951 με τον ίδιο τίτλο. Η ταινία αυτή έσπασε τα όρια που είχαν μπει το 1932 από τον κώδικα Χέιζ, τον οποίο εφάρμοζε το γραφείο της λογοκρισίας, σύμφωνα με τον οποίο απαγορευόταν οποιαδήποτε νύξη πάνω στο σεξ στις ταινίες. Η ταινία αυτή, όχι μόνο αναφέρεται ξεκάθαρα σ' αυτό, αλλά ήταν και η πρώτη στην οποία ακούγεται η λέξη παρθένα.
Το θεατρικό του Εφ Χιου Χέρμπερτ, στο οποίο βασίζεται η ταινία ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1951, με τους Μπάρμπαρα Μπελ Γκέντες, Ντόναλντ Κουκ και Μπάρι Νέλσον και σε σκηνοθεσία Ότο Πρέμινγκερ. Η επιτυχία του ώθησε την United Artists να αγοράσει τα δικαιώματα του θεατρικού για την παραγωγή της κινηματογραφικής του μεταφοράς. Ο Πρέμινγκερ, που επρόκειτο να σκηνοθετήσει και την κινηματογραφική μεταφορά, υπέγραψε συμβόλαιο στο οποίο η εταιρία του παραχωρούσε πλήρη καλλιτεχνικό έλεγχο πάνω στο τελικό αποτέλεσμα. Επίσης δε ζήτησε μισθό για τη σκηνοθεσία και την παραγωγή της ταινίας, αλλά το 75% των κερδών[1].
Ο Πρέμινγκερ, παρά τις αντιρρήσεις των παραγωγών, προσέλαβε τον Ντέιβιντ Νίβεν στο ρόλο του Ντέιβιντ. Η καριέρα του Νίβεν είχε πάρει την κατιούσα τα τελευταία χρόνια και ο Πρέμινγκερ ήθελε να τον βοηθήσει[2]. Ο Πρέμινγκερ επέλεξε επίσης την Μάγκι ΜακΝαμάρα για το ρόλο της Πάτι. Η ΜακΝαμάρα που έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, είχε ήδη ερμηνεύσει ρόλο σε θέατρο του Σικάγου, ενώ είχε αντικαταστήσει για μερικές παραστάσεις τη Μπάρμπαρα Μπελ Γκέντες στο Μπρόντγουεϊ[2][3].
Δεδομένης της επιτυχίας που έκανε το θεατρικό στη Γερμανία ο σκηνοθέτης αποφάσισε να γυρίσει την ταινία και στα γερμανικά επίσης, χρησιμοποιώντας τα ίδια σκηνικά, αλλά με διαφορετικούς ηθοποιούς[4].
Τον Ιούλιο του 1951, ο Χέρμπερτ έλαβε τηλεφώνημα από το γραφείο της λογοκρισίας, που τον ενημέρωσε ότι η διασκευή του σεναρίου του παραβίαζε τον κώδικα Χέιζ, λόγω της ελαφρότητας με την οποία γίνονται αναφορές στο προγαμιαίο σεξ και στην αποπλάνηση. Τον Δεκέμβριο του 1951 ο Πρέμινγκερ έστειλε στο γραφείο λογοκρισίας, μια βελτιωμένη μορφή του σεναρίου, το οποίο απορρίφθηκε με την δικαιολογία της ανηθικότητας. Τον Ιανουάριο του 1952, οι Πρέμινγκερ και Χέρμπερτ, επικοινώνησαν με το γραφείο της λογοκρισίας λέγοντας ότι διαφωνούσαν με την απόφαση της απόρριψης του σεναρίου κι ότι επρόκειτο να γυρίσουν την ταινία, χωρίς να κάνουν καμιά αλλαγή στο σενάριο[5].
Τα δυο κύρια στελέχη της United Artists, Άρθουρ Γκριν και Ρόμπερτ Μπέντζαμιν, σε ένδειξη υποστήριξης της δουλειάς του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου, αφαίρεσαν από το συμβόλαιο τον όρο ότι η ταινία επρόκειτο να φέρει την έγκριση του γραφείου λογοκρισίας και ο Πρέμινγκερ ξεκίνησε τα γυρίσματα της ταινίας μετά από δέκα μέρες προβών, τόσο του αγγλόφωνου, όσο και του γερμανόφωνου καστ. Μάλιστα οι πρωταγωνιστές της γερμανικής βερζιόν, Γιοχάνα Ματζ και Χάρντι Κρούγκερ, κάνουν σύντομη εμφάνιση στην αμερικανική βερζιόν. Τα γυρίσματα διήρκεσαν 24 μέρες και μερικές μέρες αργότερα, ο υπουργός Μπριν, ενημέρωσε τον Πρέμινγκερ ότι η ταινία δεν επρόκειτο να εγκριθεί. Ο Πρέμινγκερ εκνευρίστηκε με την επίθεση του Μπριν σε μια ταινία που, κατά την άποψή του, είχε μια άκακη υπόθεση και ζήτησε τη βοήθεια του Συνδικάτου Κινηματογραφιστών της Αμερικής[6].
Η United Artists αποφάσισε να επιτρέψει την προβολή της ταινίας χωρίς την έγκριση του γραφείου λογοκρισίας. Η ταινία έκανε πρεμιέρα σε έναν κινηματογράφο του Σικάγου τον Ιούνιο του 1953, με την ένδειξη "ακατάλληλον για ανηλίκους" κι έπειτα προβλήθηκε και στο Σαν Φρανσίσκο. Σιγά σιγά όλοι και περισσότεροι κινηματογράφοι στις Η.Π.Α. ήταν διατεθιμένοι να προβάλουν την ταινία που στο τέλος της χρονιάς είχε κάνει συνολικές εισπράξεις της τάξεως των 3.5 εκατομμυρίων, έχοντας ως προϋπολογισμό 400.000 δολάρια[7][8].
Η επιτυχία της ταινίας, άρχισε να αποδυναμώνει την ισχύ του γραφείου λογοκρισίας πάνω στις ταινίες[9]. Ο κώδικας Χέιζ εφαρμοζόταν ήδη από το 1932 και χρειάστηκαν 13 ακόμη χρόνια για να αποδυναμωθεί ολοκληρωτικά, μετά την προβολή των ταινιών Blow Up του Μικελάντζελο Αντονιόνι και Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ του Μάικ Νίκολς.
Βραβεύσεις Επεξεργασία
Η ταινία έλαβε τρεις υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, χωρίς να κερδίσει κάποιο. Η Μάγκι ΜακΝαμάρα έλαβε την πρώτη και μοναδική υποψηφιότητά της για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, για να χάσει το βραβείο από την Όντρεϊ Χέπμπορν, νικήτρια για την ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday, 1953).
Υποψηφιότητα:
- Α' Γυναικείου Ρόλου - Μάγκι ΜακΝαμάρα
- Μοντάζ - Ότο Λούντβιχ
- Πρωτότυπου Τραγουδιού - The Moon Is Blue (Σίλβια Φάιν & Χέρσελ Μπουρκ Γκίλμπερτ)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Fujiwara, Chris, The World and Its Double: The Life and Work of Otto Preminger. New York: Macmillan Publishers 2009. (ISBN 0-86547-995-X), pp. 140–142
- ↑ 2,0 2,1 The World and Its Double, p. 142
- ↑ «Miss McNamara to Sub For Miss Bel Geddes». Billboard (Nielsen Business Media, Inc.): 48. April 26, 1952. ISSN 0006-2510. https://books.google.com/books?id=gx4EAAAAMBAJ&pg=PA48&dq=maggie+mcnamara+Barbara+Bel+Geddes&hl=en&sa=X&ei=v8foUPfRCarm2QX1sIDACA&ved=0CEIQ6AEwAw#v=onepage&q=maggie%20mcnamara%20Barbara%20Bel%20Geddes&f=false.
- ↑ The World and Its Double, p. 143
- ↑ The World and Its Double, pp. 143–144
- ↑ The World and Its Double, p. 145
- ↑ The World and Its Double, p. 146
- ↑ «Top Grossers of 1953». Variety: σελ. 10. November 13, 1954. https://archive.org/stream/variety193-1954-01#page/n301/mode/1up.
- ↑ The World and Its Double, p. 147
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Το Γαλάζιο Φεγγάρι στην IMDb (Αγγλικά)
- Το Γαλάζιο Φεγγάρι στο AllMovie (Αγγλικά)
- Το Γαλάζιο Φεγγάρι στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Το Γαλάζιο Φεγγάρι στο TCMDB (Αγγλικά)
- Το Γαλάζιο Φεγγάρι στο AlloCine (Γαλλικά)
- Το Γαλάζιο Φεγγάρι στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Το Γαλάζιο Φεγγάρι στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
