Τρία χρώματα (τριλογία)

Τριλογία σκηνοθετημένη από τον Κριστόφ Κισλόφσκι

Η τριλογία Τρία χρώματα (γαλλικά: Trois couleurs, πολωνικά: Trzy kolory, αγγλικά: Three Colors) είναι κινηματογραφική δημιουργία του Πολωνού σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι, αποτελούμενη από τις ταινίες Μπλε, Λευκή και Κόκκινη, οι οποίες κυκλοφόρησαν την περίοδο 1993-1994. Το σενάριο και των τριών γράφτηκε από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, σε συνεργασία με τον Κριστόφ Πισίεβιτς. Τη μουσική συνέθεσε ο Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ. Η τριλογία του Κισλόφσκι θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.[1][2]

Τρία χρώματα
Εξώφυλλο DVD της τριλογίας.
ΣκηνοθεσίαΚριστόφ Κισλόφσκι
ΠαραγωγήΜάριν Καρμίτζ
ΣενάριοΚριστόφ Κισλόφσκι
Κριστόφ Πισίεβιτς
ΠρωταγωνιστέςΖυλιέτ Μπινός
Μπενουά Ρεζάν
Ζμπίνιου Ζαμαλόφσκι
Ζιλί Ντελπί
Ιρέν Ζακόμπ
Ζαν-Λουί Τρεντινιάν
ΜουσικήΖμπίγκνιεφ Πράισνερ
ΤραγούδιΖμπίγκνιεφ Πράισνερ
ΦωτογραφίαΣλάβομιρ Ιτζίακ
Έντουαρντ Κλοσίνσκι
Πίτορ Σομποτσίνσκι
ΜοντάζΟύρσουλα Λέσιακ
Εταιρεία παραγωγήςCanal+
ΔιανομήMK2 Distribution
Πρώτη προβολή8 Σεπτεμβρίου 1993 (Μπλε)
26 Ιανουαρίου 1994 (Λευκή)
8 Σεπτεμβρίου 1994 (Κόκκινη)
Διάρκεια288΄
ΠροέλευσηΓαλλία
Πολωνία
Ελβετία
ΓλώσσαΜπλε:
Γαλλικά
Ρουμανικά
Πολωνικά
Λευκή:
Γαλλικά
Πολωνικά
Αγγλικά
Ρωσικά
Κόκκινη:
Γαλλικά
Ακαθάριστα έσοδα$6,144,162

Οι κριτικές που απέσπασε ήταν ως επί το πλείστον πολύ θετικές. Και οι τρεις ταινίες έλαβαν διακρίσεις: Η Μπλε ταινία αποκόμισε πολλές διακρίσεις για το ρόλο της Ζυλιέτ Μπινός, ενώ στα Βραβεία Γκόγια τιμήθηκε ως η Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία. Η Λευκή χάρισε μία Χρυσή Άρκτο Σκηνοθεσίας στον Κισλόφσκι,[3] ενώ η Κόκκινη, μεταξύ άλλων, υπήρξε υποψήφια για Όσκαρ σε 3 κατηγορίες. Τα συνολικά έσοδα της τριλογίας ήταν $6.144.162.

Θέματα Επεξεργασία

Τα χρώματα που απαρτίζουν την τριλογία είναι μία αναφορά στη γαλλική σημαία, και η ιστορία της είναι, εν μέρει, βασισμένη στις πολιτικές και ιδεολογικές έννοιες των χρωμάτων της σημαίας, τα οποία προέρχονται από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. Το μπλε συμβολίζει την ελευθερία, το λευκό την ισότητα και το κόκκινο την αδελφοσύνη. Ο Κισλόφσκι είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν με αυτές τις έννοιες, όπως για παράδειγμα στην τηλεοπτική δραματική σειρά The Decalogue, με αναφορές στις Δέκα Εντολές, όμως τόσο σε αυτό το έργο όσο και στο παρόν, παρουσιάζονται με ασάφεια και, πολλές φορές, με ειρωνεία. Από την άλλη, ο Κισλόφσκι, είχε δηλώσει σε μία συνέντευξη ότι «Οι λέξεις (ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη) είναι γαλλικές, επειδή το χρήμα (χρηματοδότηση της ταινίας) είναι γαλλικό. Αν τα λεφτά προέρχονταν από άλλη χώρα ίσως ο τίτλος να ήταν διαφορετικός, ή ακόμα και κάποιες πολιτιστικές έννοιες. Όμως, οι ταινίες, θα ήταν οι ίδιες».

Η πρώτη ταινία ανήκει κυρίως στο δραματικό είδος, η δεύτερη στο δραματικό και το κωμικό και η τρίτη στο δραματικό και το ρομαντικό.

Ταινίες Επεξεργασία

Η ταινία επικεντρώνεται στη Ζουλί, η οποία χάνει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον άντρα της, ο οποίος ήταν σπουδαίος μουσικοσυνθέτης, αλλά και τη μονάκριβη κόρη της. Έτσι, αποφασίζει να διαγράψει ό,τι τη συνδέει με το παρελθόν και να ξεκινήσει μία καινούρια ζωή.

Η ταινία αφορά την ισότητα και επικεντρώνεται στον Κάρολ, ο οποίος διώχνεται από το Παρίσι και εξευτελίζεται από τη σύζυγό του. Φτάνει στην Πολωνία φτωχός και εξαθλιωμένος, όμως καταφέρνει να πλουτίσει και τελικά να πάρει εκδίκηση από τη γυναίκα του.

Πρόκειται για την τελευταία ταινία της τριλογίας που, όπως και οι άλλες, πραγματεύεται το τρίπτυχο της τρικολόρ. Εδώ γίνεται αναφορά στο κόκκινο, το οποίο συμβολίζει την αδελφοσύνη. Η ταινία έχει επίκεντρο ένα μοντέλο, πιστά ερωτευμένο με τον Μισέλ, και τη συνάντησή της με έναν συνταξιούχο δικαστή, που στην αρχή απεχθάνεται αλλά μετά αποκτούν μία βαθύτερη σχέση. Παράλληλα, διαδραματίζεται και η ιστορία ενός φοιτητή της νομικής, ο οποίος έχει πολλά κοινά με τον συνταξιούχο.

Κύριοι πρωταγωνιστές/ρόλοι Επεξεργασία

Τρία χρώματα: Η Μπλε ταινία
Τρία χρώματα: Η Λευκή ταινία
Τρία χρώματα: Η Κόκκινη ταινία

Υποδοχή Επεξεργασία

Η Μπλε ταινία, στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes έχει βαθμολογία 100%, βασισμένη σε 39 κριτικές.[4] Η Λευκή ταινία, έχει βαθμολογία 90%, βασισμένη σε 41 κριτικές,[5] ενώ Η Κόκκινη ταινία, πιστοποιήθηκε ως "Fresh" και έχει βαθμολογία 100%, βασισμένη σε 47 κριτικές.[6]

Ο γνωστός Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου, Ρότζερ Ίμπερτ, συμπεριέλαβε την τριλογία, στη λίστα του με τις Σπουδαιότερες Ταινίες.[7] Το περιοδικό Empire, το 2010, τοποθέτησε την τριλογία στη θέση 11, ανάμεσα στις 33 Σπουδαιότερες Κινηματογραφικές Τριλογίες,[8] και την ίδια χρονιά την τοποθέτησε στις 100 Σπουδαιότερες Ταινίες του Παγκόσμιου Κινηματογράφου, στη θέση 14.[9]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Βρεττός Λιάπης. «Trois Couleurs: Bleu (1993)». Cine.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2016. 
  2. Drew McWeeny. «12 of the best movie trilogies of all time». HitFix.com. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2016. 
  3. «Berlinale: 1994 Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2011. 
  4. «Overview and synopsis on www.rottentomatoes.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2016. 
  5. Overview and synopsis on www.rottentomatoes.com
  6. Overview and synopsis on www.rottentomatoes.com
  7. «Three Colors Trilogy: Blue, White, Red (1993-1994)». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-20. https://web.archive.org/web/20120920040835/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20030309%2FREVIEWS08%2F303090308%2F1023. Ανακτήθηκε στις 2016-05-16. 
  8. «The 33 Greatest Movie Trilogies». Empire. 
  9. «The 100 Best Films of World Cinema». Empire. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία