Τριφθοριούχο πλουτώνιο
Το Τριφθοριούχο Πλουτώνιο είναι η χημική ένωση με τον τύπο PuF3. Σχηματίζει βιολετί κρυστάλλους. Το PuF3 έχει την δομή του LaF3, όπου ο συντονισμός γύρω από τα άτομα πλουτωνίου είναι πολύπλοκος και συνήθως περιγράφεται ως τρικαλυμμένος τριγωνικός πρισματικός [3].
| Τριφθοριούχο πλουτώνιο | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Φθοριούχο(ΙΙΙ) πλουτώνιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | PuF3 |
| Μοριακή μάζα | 301.06 g mol-1 |
| Αριθμός CAS | 13842-83-6 |
| SMILES | [F-].[F-].[F-].[Pu+3] |
| InChI | InChI = 1S/3FH.Pu/h3*1H;/q;;;+3/p-3
Κλειδί: DBYIUAMLRDFZJJ-UHFFFAOYSA-K |
| PubChem CID | 139624 |
| ChemSpider ID | 123138 |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Σημείο τήξης | 1396 °C, 1669 K, 2545 °F ([1]) |
| Σημείο βρασμού | 2000 °C, 2273 K, 3632 °F (διασπάται) ([2]) |
| Πυκνότητα | 9.3 g cm-3 |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Αντιδράσεις Επεξεργασία
Μία μέθοδος καθίζησης τριφθοριούχου πλουτωνίου έχει διερευνηθεί ως εναλλακτική λύση στην τυπική μέθοδο υπεροξειδίου πλουτωνίου για ανάκτηση του πλουτωνίου από το διάλυμα, όπως αυτή από ένα πυρηνικό εργοστάσιο επανεπεξεργασίας [4]. Μια μελέτη το 1957 από το Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος ανέφερε ότι είναι λιγότερο αποτελεσματική ανάκτηση από την παραδοσιακή μέθοδο [5], ενώ μια πιο πρόσφατη μελέτη που χρηματοδοτείται από το Γραφείο Επιστημονικής και Τεχνικής Πληροφόρησης των Ηνωμένων Πολιτειών διαπίστωσε ότι είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους [6]. Το τριφθοριούχο πλουτώνιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή του κράματος πλουτωνίου-γαλλίου αντί να υπάρξει περισσότερη δυσκολία στον χειρισμό μεταλλικού πλουτωνίου.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Lide, David R., Handbook of Chemistry and Physics (87 έκδοση), Boca Raton, FL: CRC Press, σελ. 113, ISBN 0-8493-0594-2, http://books.google.com/?id=lFjg0L-uOxoC&pg=PT1110&dq=%22Plutonium(III)+fluoride+%22, ανακτήθηκε στις 2008-06-20
- ↑ Chemistry: Periodic Table: Plutonium: compound data (plutonium (III) fluoride), WebElements, http://202.114.88.54/g/web18/wangluo/webelements/webelements/compounds/text/pu/f3pu1-13842836.html, ανακτήθηκε στις 2008-06-20[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Wells A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry 5th edition Oxford Science Publications ISBN 0-19-855370-6.
- ↑ Gupta, C. K.; Mukherjee, T. K., Hydrometallurgy in Extraction Processes, 2, CRC Press, σελ. 206–208, ISBN 0-8493-6805-7, OCLC 21197603, http://books.google.com/?id=IV4iOAESyTMC&pg=PA206&lpg=PA206&dq=%22plutonium+peroxide%22, ανακτήθηκε στις 2008-06-20
- ↑ Winchester, R. S., written at Los Alamos, NM, Aqueous Decontamination of Plutonium from Fission Product Elements, Los Alamos Scientific Laboratory of the University of California (δημοσιεύθηκε 1958), σελ. 9–10, http://www.fas.org/sgp/othergov/doe/lanl/lib-www/la-pubs/00191208.pdf, ανακτήθηκε στις 2008-06-20
- ↑ Martella, L. L.; Saba, M. T.; Campbell, G. K., Laboratory-scale evaluations of alternative plutonium precipitation methods, United States Office of Scientific and Technical Information (δημοσιεύθηκε 1984), http://www.osti.gov/energycitations/product.biblio.jsp?osti_id=5318991, ανακτήθηκε στις 2008-06-20