Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ
Ο Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ (Thomas, 2nd Earl of Lancaster, 1278 - 22 Μαρτίου 1322) από τον Οίκο του Ανζού ήταν 2ος Κόμης του Λάνκαστερ και 2ος Κόμης του Λέστερ από την δεύτερη δημιουργία ήταν μεγαλύτερος γιος του Εδμόνδου Κράουτσμπακ 1ου κόμη του Λάνκαστερ και της Λευκής του Αρτουά, εγγονός του Ερρίκου Γ' της Αγγλίας και της Ελεονώρας της Προβηγκίας.[5] Ο Τόμας ήταν ο αρχηγός της εξέγερσης των βαρόνων εναντίον του πρώτου ξαδέλφου του Εδουάρδου Β' της Αγγλίας.
| Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1278 (περίπου) |
| Θάνατος | 22 Μαρτίου 1322[1][2] Pontefract |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Τόπος ταφής | Pontefract Castle |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αγγλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Alice de Lacy, 3rd Countess of Lincoln (από 1294)[3] |
| Γονείς | Εδμόνδος Κράουτσμπακ[4] και Λευκή του Αρτουά[4] |
| Αδέλφια | Ιωάννα Α΄ της Ναβάρρας Ερρίκος, 3ος κόμης του Λάνκαστερ |
| Οικογένεια | Οίκος του Ανζού και Οίκος των Πλανταγενετών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Lord High Steward |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Παντρεύτηκε την Αλίκη κόμισσα του Λίνκολν, δεν απέκτησε παιδιά αλλά έκανε δυο γιους με μια ερωμένη. Η σύζυγος του απήχθη από την βίλα της στο Ντόρσετ από τον Ριχάρδο του Αγίου Μαρτίνου έναν ευγενή οπαδό του Τζον ντε Γουάρεν, 7ου κόμη του Σάρρεϋ. Το επεισόδιο έφερε σύγκρουση ανάμεσα στους κόμητες του Λάνκαστερ και του Σάρρεϋ, ο Τόμας χώρισε την σύζυγο του και κατέλαβε δυο κάστρα του Σάρρεϋ, οι δυο κόμητες συμφιλιώθηκαν με την επέμβαση του βασιλιά Εδουάρδου Β΄. Διατήρησε παρά το διαζύγιο τις ισχυρές κομητείες του Λίνκολν και του Σόλσμπερι, ο ίδιος δήλωσε ότι είχε κάνει συμφωνία με τον πεθερό του όταν πέθανε να περάσουν οι κομητείες στο όνομα του. Μόλις ενηλικιώθηκε έγινε σερίφης του Λάνκασιρ αλλά τα επόμενα χρόνια τα πέρασε σε μάχες εναντίον των Σκωτσέζων στο πλευρό του θείου του Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας αφήνοντας το Λάνκασιρ στους βουλευτές του. Συμμετείχε στην μάχη του Φόλκερκ (1298), διευθύνοντας τμήμα της πτέρυγας του στρατού του Εδουάρδου Α΄.
Συγκρούσεις με τον ξάδελφο του Επεξεργασία
Συμμετείχε στην στέψη του Εδουάρδου Β΄, ο ίδιος του μετέφερε το σπαθί του Εδουάρδου του Ομολογητή, στην αρχή τον υποστήριξε απέναντι στους βαρόνους αλλά όταν συγκρούστηκε με τον Πιρς Γκάβεστον άλλαξε την υποστήριξη του. Ο Γκάβεστον τον έλεγε κοροϊδευτικά "μύκητα" αλλά εκείνο που τον εξόργισε περισσότερο ήταν όταν ζήτησε από τον βασιλιά να διώξει έναν από τους οπαδούς του. Ο Τόμας και οι υπόλοιποι οπαδοί του απαίτησαν την εξορία του Γκάβεστον και την εγκατάσταση μιας ολιγαρχίας βαρόνων, ήταν ένας από τους δικαστές που καταδίκασαν τον Γκάβεστον σε θάνατο και ήταν παρόν στην εκτέλεση του. Μετά την καταστροφική μάχη του Μπάνοκμπερν (1314) ο Εδουάρδος Β΄ δέχτηκε τους εκβιασμούς του Λάνκαστερ που έγινε ο ουσιαστικός κυβερνήτης της Αγγλίας αλλά στάθηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει την επέλαση των Σκωτσέζων στον βορά, ένα νέο συμβούλιο βαρόνων τον απέλυσε (1318).
Εκτέλεση Επεξεργασία
Η νέα αντιβασιλεία του Ούγου Ντεσπένσερ, 1ου κόμη του Γουίντσεστερ και του γιου του Ούγου Ντεσπένσερ του Νεώτερου δεν ήταν καθόλου δημοφιλής και από το 1321 ο Λάνκαστερ ήταν ξανά επικεφαλής βαρόνων που εξεγέρθηκαν, ηττήθηκε στην μάχη του Μπόρομπριτζ και συνελήφθη αιχμάλωτος. Ο Λάνκαστερ εισήλθε σε δίκη με μέλη του δικαστηρίου τον πατέρα και γιο Ντεσπένσερ, τον Εδμόνδο Φίτζαλαν, 9ο κόμη του Αρουντέλ και τον ίδιο τον Εδουάρδο Β΄, το δικαστήριο καταδίκασε τον κόμη σε θάνατο για προδοσία. Ο βασιλιάς άλλαξε την απόφαση σε θάνατο με απλό αποκεφαλισμό επειδή λόγω του βασιλικού αίματος δεν μπορούσε να τεμαχιστεί, η εκτέλεση έγινε στο κάστρο του Πόντεφρακτ και ο Εδουάρδος Β΄ πήρε την εκδίκηση που αναζητούσε για την εκτέλεση του Γκάβεστον.
Κληρονομιά Επεξεργασία
Τα εδάφη και οι τίτλοι του μετά τον θάνατο του κατασχέθηκαν αλλά το 1323 ο μικρότερος αδελφός του Ερρίκος, 3ος κόμης του Λάνκαστερ κέρδισε επιτυχώς την κομητεία του Λέστερ, την διετία 1326 - 1327 το Κοινοβούλιο κήρυξε άκυρη την κατάσχεση και ο Ερρίκος κέρδισε το Λάνκαστερ, το Ντέρμπι, το Σόλσμπερι και το Λίνκολν. Αμέσως μετά τον θανάτο του καταγράφηκαν θαύματα στον τάφο του στο Πόντεφρακτ, το Κοινοβούλιο ζήτησε από τον Εδουάρδο Γ΄ της Αγγλίας την αγιοποίηση του (1327), ήταν δημοφιλής στους Άγγλους σαν Άγιος μέχρι την Μεταρρύθμιση τον 16ο αιώνα.[6] Το 1942 όπως αναφέρει ο Ρούσνταλ μερικά κόκαλα του Τόμας που είχαν αφαιρεθεί από τον τάφο του στο Πόντεφρακτ (1885) βρέθηκαν σε ένα κουτί δημοπρασιών στο Κόλτσεστερ.[7]
Ο Τόμας κληρονόμησε από τον πατέρα του τις κομητείες του Λάνκαστερ, του Λέστερ και του Φέρρερ. Με τον γάμο του με την Αλίκη του Λακί, κόμισσα του Λίνκολν, κόρη και διάδοχο του Ερρίκου του Λακί έγινε με τον θάνατο του πεθερού του (1311) κόμης του Λίνκολν, του Σόλσμπερι, 11ος βαρόνος του Χάλτον και 7ος λόρδος του Μπόουλαντ. Οι 5 κομητείες έκαναν τον Τόμας τον πλουσιότερο και ισχυρότερο άντρα της Αγγλίας.[8] Ο Τόμας είχε στην κατοχή του πολλά κάστρα όπως το κάστρο του Κλίθερο στην βόρεια Αγγλία, φρόντισε για την επέκταση του κάστρου του Πόντεφρακτ και από το 1313 ξεκίνησε την κατασκευή του κάστρου του Ντάνστανμπουργκ ενός ισχυρού φρουρίου στην Νορθουμβρία. Κληρονόμησε από τον πατέρα του τα σύμβολα της κομητείας του Λάνκαστερ με μοναδική διαφορά μια Γαλλική επιγραφή στην κορυφή σε τρία σημεία.[9]
Γενεαλογικό δέντρο του κλάδου του Λάνκαστερ Επεξεργασία
| Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας βασιλιάς της Αγγλίας 1216 - 1272 | Ελεονώρα της Προβηγκίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας βασιλιάς της Αγγλίας 1272 - 1307 | Εδμόνδος Κράουτσμπακ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας βασιλιάς της Αγγλίας 1307 - 1327 | Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ | Ερρίκος, 3ος κόμης του Λάνκαστερ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας βασιλιάς της Αγγλίας 1327 - 1377 | Ερρίκος, δούκας του Λάνκαστερ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ιωάννης της Γάνδης | Λευκή του Λάνκαστερ | Ματθίλδη, κόμισσα του Λάνκαστερ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ p10214.htm#i102138.
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0036429.
- ↑ p10214.htm#i102138. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Maddicott, J. R. (2004). "Thomas of Lancaster". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press.
- ↑ Maddicott, J. R. (2004). "Thomas of Lancaster". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press.
- ↑ http://wwar2homefront.blogspot.gr/2012/01/31st-january-1942-earl-of-lancasters.html
- ↑ http://www.englishmonarchs.co.uk/plantagenet_74.html
- ↑ http://www.heraldica.org/topics/britain/cadency.htm
Πηγές Επεξεργασία
- Given-Wilson, Chris (June 1994). "Richard II, Edward II, and the Lancastrian Inheritance". The English Historical Review. 109 (432): 553–571.
- Maddicott, J. R. (1970). Thomas of Lancaster, 1307–1322: A study in the reign of Edward II. Oxford: Oxford University Press.
- Mortimer, Ian (2003). The Greatest Traitor.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Τα κόκκαλα του κόμη του Λάνκαστερ
- Τόμας, 2ος κόμης του Λάνκαστερ
- Τα εμβλήματα της Αγγλικής βασιλικής οικογένειας
