Φίλιππος Α΄ του Μονφόρ-Καστρ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Φίλιππος Α΄, γαλλ. Philip (απεβ. 17 Μαρτίου 1270) από τον Οίκο του Μονφόρ ήταν κύριος τού Λα Φερτέ-Αλαί, τού Καστρ-αν-Αλμπιζουά (1228-70), κύριος της Τύρου (1246-70) και κύριος τού Τορόν (μετά το 1240-70).
| Φίλιππος Α΄ του Μονφόρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Philippe Ier de Montfort-Castres (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 12ος αιώνας Σιδώνα |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 1270[1] Τύρος |
| Αιτία θανάτου | μαχαίρωμα |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηγεμονία της Τύρου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λεονώρα του Κουρτεναί[2] Μαρία της Αντιόχειας |
| Τέκνα | Φίλιππος Β΄ του Μονφόρ Ιωάννης του Μονφόρ Ονφρουά του Μονφόρ Alix of Montfort Ελβίς του Μονφόρ Philippine of Montfort |
| Γονείς | Γκι του Μονφόρ και Ελβίς του Ιμπελέν |
| Αδέλφια | Balian Grenier Pernelle of Montfort Florence of Montfort Alicia of Montfort Agnes of Montfort d:Q1553733 |
| Οικογένεια | Οίκος του Μονφόρ-λ'Αμωρί |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ζ΄ Σταυροφορία και Πολιορκία της Τύρου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κοντόσταυλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (από 1244) |
| Θυρεός | |
 | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Γκυ κυρίου τού Καστρ και της Ελβίς των Ιμπελέν κυρίας της Σιδώνας, κόρης τού Μπαλιάν κυρίου τού Ιμπελέν, Ναμπλούς, Καϋμόν και της Μαρίας Κομνηνής.
Το 1228 στη Σταυροφορία των Αλβιγηνών, στην πολιορκία της Βαρίλ ο πατέρας του τραυματίστηκε θανάσιμα από βέλος και ο Φίλιππος τον διαδέχθηκε στις Γαλλικές κυριότητες. Η πρώτη του σύζυγος Ελεονώρα των Κουρτεναί (απεβ. πριν το 1230) ήταν κόρη τού Πέτρου Β΄ και της Γιολάντας Λατίνας αυτοκράτειρας της Κωνσταντινούπολης. Ο Φίλιππος ακολούθησε τη μερίδα τού θείου του Ιωάννη Α΄ των Ιμπελέν κύριο της Βηρυτού, εναντίον των αντιπροσώπων τού Φρειδερίκου Β΄ της Γερμανίας. Το 1244 έγινε κοντόσταυλος της Ιερουσαλήμ, αλλά ήταν υφιστάμενος τού Γκωτιέ Δ΄ κόμη τού Μπριέν στη μάχη τού Λα Φορμπί. Ο Φίλιππος ήταν ένας από τους λίγους Χριστιανούς ιππότες, που δραπέτευσε την εκεί καταστροφή. Το 1246 ο Ερρίκος Α΄, τότε αντιβασιλιάς της Κύπρου (τού Οίκου των Λουζινιάν), τον έχρισε κύριο της Τύρου ως αμοιβή για τις υπηρεσίες του στην μερίδα των βαρόνων. Ενώ η νομιμότητα της δωρεάς αυτής ήταν αμφίβολη, αναγνωρίστηκε από τον Ούγο Α΄ της Κύπρου (τού Οίκου των Πουατιέ) περί το 1269, αλλά ο Ούγος Α΄ διατήρησε το δικαίωμα να αγοράσει πίσω το φέουδο.
Ο Φίλιππος Α΄ νυμφεύτηκε για 2η φορά μετά το 1240, με τη Μαρία των Πουατιέ, κόρη τού Ραϋμόνδου-Ρουπέν πρίγκιπα της Αρμενίας & βασιλιά της Αρμενίας. Η Μαρία ήταν κυρία της Τύρου και διεκδικήτρια της Αρμενίας.
Ο Φίλιππος Α΄ ακολούθησε την Ζ΄ Σταυροφορία και χρημάτισε πρέσβης τού Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας για διαπραγματεύσεις ανακωχής και απόσυρσης από τη Δαμιέττη. Το 1256 εκτόπισε τους Βενετούς από την Τύρο, μία πράξη που βοήθησε να συμμετάσχει στον Πόλεμο τού Αγ. Σάββα. Κατά τη σύγκρουση, προσπάθησε να ανακουφίσει τους Γενουάτες της Άκρας το 1258, αλλά απωθήθηκε, πράγμα που βοήθησε την έκβαση τού αγώνα των Βενετών. Το 1256 έχασε το Τορόν από τον σουλτάνο Μπαϊμπάρς, αλλά παρά την προχωρημένη ηλικία του, ο Μπαϊμπάρς φοβήθηκε την ενεργητική του αρχηγεία και την πιθανή επιτυχία των εκκλήσεών του στην Ευρώπη για συνδρομή. Σύμφωνα με τον ανώνυμο χρονογράφο γνωστό ως Ναΐτη της Τύρου, ο σουλτάνος κάλεσε τους Ασσασίνους, ένας από τους οποίους, προσποιούμενος ότι θέλει να μεταστραφεί στον Χριστιανισμό, μαχαίρωσε πρώτα τον Φίλιππο, όταν εκείνος προσευχόταν στο παρεκκλήσιό του και μετά έπεσε επάνω στον γιο του Ιωάννη. Ο Φίλιππος, πληγωμένος θανάσιμα, φώναξε για βοήθεια· οι φύλακες εισήλθαν αμέσως και εκτέλεσαν τον ασσασίνο. Βλέποντας τον γιο του χωρίς σοβαρό τραύμα, ο Γκυ άφησε τα όπλα του και απεβίωσε.
Τον διαδέχθηκε ο γιος του Φίλιππος στις Γαλλικές κτήσεις του και ο Ιωάννης στην Ανατολή (Ουτρμέρ).
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε πρώτα την Ελεονώρα των Κουρτεναί, κόρη τού Πέτρου Β΄ και είχε τέκνο:
- Φίλιππος Β΄ απεβ. 1270, κύριος τού Καστρ & κόμης τού Σκουιλάτσε στην Καλαβρία.
Από τον 2ο γάμο του με τη Μαρία των Πουατιέ κυρία τού Τορόν, κόρη τού Ραϋμόνδου-Ρουπέν πρίγκιπα της Αντιόχειας & διεκδικητή της Αρμενίας και είχε τέκνα:
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00013805.
- ↑ p24826.htm#i248256. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
Πηγές Επεξεργασία
- Hill, George (2010). A History of Cyprus, Volume 2. Cambridge University Press. p. 166. ISBN 9781108020633.
- Gestes des Chiprois, Part III, pp. 139 ff., ed. Gaston Raynaud, Genève, 1887.