Φαβωρίνος
Ο Φαβωρίνος (λατιν.: Favorinus, περ. 80 – περ. 160 μ.Χ.) ήταν σοφιστής και φιλόσοφος που άκμασε στη Ρώμη κατά τη βασιλεία του Αδριανού. Από τα έργα του Φαβωρίνου έχουν διασωθεί αποσπάσματα.
| Φαβωρίνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 85 (περίπου)[1][2][3] Αρλ[1][2] |
| Θάνατος | 2ος αιώνας[1][2] Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος συγγραφέας[4] ποιητής[5] |
| Περίοδος ακμής | 2ος αιώνας[6] |
Η καταγωγή του ήταν γαλατική και ο ίδιος γεννήθηκε στην Αρελάτη, τη σημερινή πόλη Αρλ της Γαλλίας. Χαρακτηρίζεται ως ευνούχος «εκ γενετής»[7][8]. Είχε λάβει εξαιρετικά καλή εκπαίδευση, πρώτα στη Ναρβωνική Γαλατία και μετά στη Ρώμη, και σε νεαρή ηλικία άρχισε τα μακρά ταξίδια του στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ανατολή. Οι εκτεταμένες του γνώσεις, σε συνδυασμό με τη μεγάλη ρητορική του δεινότητα, τον κατάστησαν εξέχον πρόσωπο, τόσο στην Αθήνα όσο και στη Ρώμη. Είχε οικειότητα με τον Πλούταρχο, με τον Ηρώδη τον Αττικό (στον οποίο κληροδότησε τη βιβλιοθήκη του στη Ρώμη), με τον Δημήτριο τον Κυνικό, με τον Κορνήλιο Φρόντο, με τον Αύλο Γέλλιο, ακόμα και με τον ίδιο τον Αυτοκράτορα Αδριανό. Ο μεγάλος αντίπαλός του, στον οποίο έκανε βίαιες ρητορικές επιθέσεις στα ύστερα χρόνια του, ήταν ο Πολέμων της Λαοδικείας.
Κάποτε, όταν ο Αδριανός τον είχε διατάξει να σωπάσει σε μία διαφωνία στην οποία ο σοφιστής θα νικούσε ίσως εύκολα τον αντίπαλό του, ο Φαβωρίνος αργότερα εξήγησε ότι ήταν τρελό να επικρίνει τη λογική του διοικητή τριάντα λεγεώνων. Σε μία άλλη περίσταση, όταν οι δουλοπρεπείς Αθηναίοι, υποκρινόμενοι ότι μοιράζονταν με τον Αυτοκράτορα τη δυσαρέσκειά του για τον σοφιστή, έριξαν κάτω έναν ανδριάντα του Φαβωρίνου που είχαν ανεγείρει, ο Φαβωρίνος σχολίασε ότι, αν ο Σωκράτης είχε κι αυτός άγαλμα στην Αθήνα, ίσως να είχε γλιτώσει το κώνειο.
Σε κάποια στιγμή, κατά τη δεκαετία του 130, ο Αδριανός εξόρισε τον Φαβωρίνο στη νήσο Χίο. Ο σοφιστής επέστρεψε ανακληθείς στη Ρώμη με την άνοδο στον θρόνο του Αντωνίνου του Ευσεβούς το 138, οπότε και επανήλθε στις δραστηριότητές του ως συγγραφέας και δάσκαλος μαθητών της ανώτερης τάξεως. Το έτος του θανάτου του είναι άγνωστο, αλλά φαίνεται ότι είχε φθάσει στην ένατη δεκαετία της ζωής του.
Από τα πολυάριθμα έργα του Φαβωρίνου έχουν σωθεί λίγα αποσπάσματα, από τον Αύλο Γέλλιο, τον Διογένη τον Λαέρτιο, τον Φιλόστρατο και στη Σούδα. Τίτλοι έργων του είναι:
- Παντοδαπή ιστορία
- Απομνημονεύματα
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 διάφοροι συγγραφείς: «Enciclopedia Treccani» (Ιταλικά) Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας. 1932. favorino. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας: «Enciclopedia on line» (Ιταλικά) favorino. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 «Oxford Classical Dictionary» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2012. 2649. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. ISBN-13 978-0-19-173525-7.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Favorinus. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ Φιλόστρατος, VS 489
- ↑ Swain (1989), σελ. 150
Πηγές Επεξεργασία
- Ioppolo, A. M., "The Academic Position of Favorinos of Arelate," Phronesis, 38 (1993), 183-213.
- Gleason, M. W., Making Men: Sophists and Self-Presentation in Ancient Rome, Princeton (1995).
- Opsomer, J., "Favorinos versus Epictetus on the Philosophical Heritage of Plutarch: a Debate on Epistemology," in J. Mossman (ed), Plutarch and his Intellectual World (London, 1997), 17-34.
- Holford-Strevens, "Favorinos: the Man of Paradoxes," in J. Barnes et M. Griffin (eds.), Philosophia togata, vol. II (Oxford, 1997), 188-217.
- Eugenio Amato (intr., ed., comm.) and Yvette Julien (trans.), Favorinos d'Arles, Oeuvres I. Introduction générale - Témoignages - Discours aux Corinthiens - Sur la Fortune, Paris: Les Belles Lettres (2005).
- Eugenio Amato (intr., ed., comm., trans.), Favorinos d'Arles, Oeuvres III. Fragments, Paris: Les Belles Lettres (2010).
- Andreas Hofeneder, Favorinus von Arleate und die keltische Religion, Keltische Forschungen 1 (2006), 29-58.
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press- Swain, Simon, "Favorinus and Hadrian," in ZPE 79 (1989), 150-158
